Ήρθε!

Σήμερα πρωί-πρωί πήγαμε στον Βενιζέλο (LGAV) να παραλάβουμε έναν Πρώτο Αξιωματικό, πιλότο της US Airways που πετάχτηκε από την Φιλαδέλφεια (της Πενσυλβανίας)  να μας δει για 73,5 ώρες. Τώρα κοιμάται μια ωρίτσα στο δωμάτιό του και μετά θα πάμε να πάρουμε μπριζόλες να ψήσουμε απόψε. Είπα να σφάξω τον μόσχο τον σιτευτό αλλά δεν έχουμε ζωντανά, άρα πρέπει να πάμε στον χασάπη.

Καθώς έτρωγε την τυρόπιτά του στο μπαλκόνι , καθώς άκουσε την ντουντούκα του παλιατζή, είπε με νοσταλγία ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει, όλα είναι όπως τα θυμάται... και πόσο περίεργο είναι να κοιτάς τα πάντα να είναι όμορφα όπως πάντα όταν κάθε διαμέρισμα κρύβει την δυστυχία της κρίσης --και αναρωτήθηκε πως είναι δυνατόν εμείς οι Έλληνες να μπορούμε να αυτοκαταστρεφόμαστε αλλά οπτικά να φαίνονται όλα τα ίδια.

Στο βάθος το παλιό Ελληνικό.
Από το 2004 ακόμα έτσι έχει μείνει μια που δεν τά 'χουνε βρει
ποιός θα φάει τα περισσότερα.