Άλλη μια φωτογραφία από εκείνες που πήρε ο Κώστας την περασμένη Κυριακή στον Ατλαντικό ωκεανό, μετάξύ της Μπόκα Ρατόν και του Μπίμινι.
Η χαρά της ζωής είναι μπροστά μας και μέσα μας, παντού, αρκεί να επιτρέπουμε στον εαυτό μας την ελευθερία για να την δούμε.
Πολυ ομορφη, καρτποσταλικη φωτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω δει παμπολλες φορες δελφινια, αλλα σπανια εχω καταφερει να τα φωτογραφισω. Και ποτέ έξω απο το νερο.
Ειναι ταχυτατα και ξεπροβαλλουν απο το νερο οποτε θελουν, οπου θελουν.
Ο φωτογραφος πρεπει να εχει φοβερη τυχη για να κραταει τον φακο του ακριβως στο σημειο που θα βγει το δελφινι απο το νερο.
Η σκηνη κραταει για 1/2 δευτερολεπτο περιπου.
Αν ο φακος δεν ειναι ηδη στραμμενος προς τα εκει, δεν εχεις χρονο να τον στρεψεις.
Τυχερος ο γιος σου - οχι μονο εξ αιτιας του δελφινιου ;-)
Καλώς ήρθες κάπταιν Jack Sparrow. Πρέπει να βλέπεις πολλά δελφίνια εκεί από το Black Pearl... και πράγματι δεν είναι εύκολο να τα φωτογραφήσεις!
ΔιαγραφήΤα δελφίνια ακολούθησαν το σκάφος και παίζαν γύρω του πολύ ώρα. Ο Κώστας πήρε κάμποσες φωτογραφίες, όλες με το iPhone. Εγώ βοήθησα τον ψηφιακό φάκελο να φανούν καλύτερα τα φυσικά χρώματα και οι τόνοι. We're a good team, Costas and I.
Τυχεροί, και ο μπαμπάς και ο γιός ;-)
Σ' ευχαριστούμε, και καλό σου καλοκαίρι :-)
Συγχαρητήρια όπως και νά'χει... αιχμαλωτίσατε την ομορφιά, τη χάρη, τη χαρά, ενός υπέροχου πλάσματος. Ευχαριστούμε για το μοίρασμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς σ' ευχαριστούμε marronblogger και μας δίνεις χαρά που έννοιωσες το συναίσθημα αυτό που μοιραστήκαμε. Και καλως ήλθες!
Διαγραφή