Η ατμόσφαιρα της Γης δεν είχε πάντα οξυγόνο. Είχε διοξείδιο του άνθρακα (CO2), αλλά πρώτιστα η ατμόσφαιρα είχε αμμωνία και μεθάνιο. Οξυγόνο άρχισε να προστίθεται στην ατμόσφαιρα σαν παράγωγο της φωτοσύνθεσης που είναι μία βασική λειτουργεία όλων των φυτών σε μοριακό επίπεδο, και ξεκίνησε στην θάλασσα πριν 3 δισεκατομμύρια χρόνια, 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια μετά τον σχηματισμό της ίδιας της Γης και την εποχή του βομβαρδισμού από μετεωρίτες.
Η φωτοσύνθεση άρχισε στην ξηρά πριν 1,3 δισεκατομμύρια έως 700 εκατομμύρια χρόνια. Δηλαδή, οξυγόνο παρήγαγαν τα θαλάσσια φυτά επί 2 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια πριν η ζωή σκαρφαλώσει στην ξηρά και ανθίσουν τα πρώτα φυτά και δέντρα, πολύ πριν σκαρφαλώσουν στην ξηρά τα πρώτα αμφίβια που κατέληξαν στα ζώα της ξηράς. Όλα τα ζώα της θάλασσας και της ξηράς χρειάζονται οξυγόνο για να ζήσουν.
Και έτσι, μετά από τους τελευταίους παγετώνες, πριν 9.000 χρόνια, η ατμόσφαιρα της Γης έφτασε να έχει τον κατάλληλο ποσοστιαίο συνδυασμό στοιχείων για να παρουσιάσει το κλίμα και θερμοκρασία που ήταν οι άριστες συνθήκες για την ανάπτυξη του πολιτισμού ενός είδους ζωής το οποίο γνωρίζουμε καλά. Ο πολιτισμός του ανθρώπου έχει ηλικία μόλις 6.000 χρόνια και είναι ένα απ' ευθείας παράγωγο του κλίματος: συγκεκριμένα μιας "στιγμής" του κυμαινόμενου κλίματος το οποίο, κλίμα, συνεχώς αλλάζει.
Η φωτοσύνθεση άρχισε στην ξηρά πριν 1,3 δισεκατομμύρια έως 700 εκατομμύρια χρόνια. Δηλαδή, οξυγόνο παρήγαγαν τα θαλάσσια φυτά επί 2 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια πριν η ζωή σκαρφαλώσει στην ξηρά και ανθίσουν τα πρώτα φυτά και δέντρα, πολύ πριν σκαρφαλώσουν στην ξηρά τα πρώτα αμφίβια που κατέληξαν στα ζώα της ξηράς. Όλα τα ζώα της θάλασσας και της ξηράς χρειάζονται οξυγόνο για να ζήσουν.
Και έτσι, μετά από τους τελευταίους παγετώνες, πριν 9.000 χρόνια, η ατμόσφαιρα της Γης έφτασε να έχει τον κατάλληλο ποσοστιαίο συνδυασμό στοιχείων για να παρουσιάσει το κλίμα και θερμοκρασία που ήταν οι άριστες συνθήκες για την ανάπτυξη του πολιτισμού ενός είδους ζωής το οποίο γνωρίζουμε καλά. Ο πολιτισμός του ανθρώπου έχει ηλικία μόλις 6.000 χρόνια και είναι ένα απ' ευθείας παράγωγο του κλίματος: συγκεκριμένα μιας "στιγμής" του κυμαινόμενου κλίματος το οποίο, κλίμα, συνεχώς αλλάζει.
Από την βιομηχανική επανάσταση και μετά, εδώ και περίπου 170 χρόνια, η δραστηριότητα του ανθρώπου άρχισε να προσθέτει στην ατμόσφαιρα διοξείδιο του άνθρακα και να καταστρέφει τα δάση μειώνοντας περισσότερο την παραγωγή οξυγόνου. Με περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα δημιουργήθηκε ένα "θερμοκήπιο" που σταδιακά θερμαίνει τον πλανήτη και απειλεί τον ανθρώπινο πολιτισμό και το είδος του ανθρώπου, σε γρηγορότερους ρυθμούς από ότι θα γινόταν ούτως ή άλλως χωρίς ανθρώπινη δραστηριότητα.
Ο άνθρωπος είναι γέννημα αλλά και ομοούσιο μέρος του πλανήτη που λέμε Γη, και της φύσης του πλανήτη. Ότι κάνουμε "εμείς", με μία πολύ πραγματική και πρακτική έννοια, το κάνει η ίδια η Γη στον εαυτό της. Η Γη εξέλιξε φυτά που παράγουν οξυγόνο, και η Γη εξέλιξε τον άνθρωπο που παράγει διοξείδιο του άνθρακα. Είναι τόσο ...εγωκεντρικό να πιστεύουμε ότι κάνουμε κάτι "εμείς" από μόνοι μας, μιλώντας σαν να είμαστε "ξεχωριστοί" από την φύση, επηρεάζοντάς την. Δεν είμαστε παρά ένα ομοούσιο μέρος της φύσης, και συμβάλλουμε στο να μεταλλάζει. Απλά, οι πράξεις και οι πρακτικές μας, έχουν την παρενέργεια της αυτο-εξαφάνησής μας.
Το οξυγόνο άρχισαν να το παράγουν οι πολύ, πολύ μακρινοί μας πρόγονοι, και εμείς τώρα παράγουμε διοξείδιο του άνθρακα. Η δομή του DNA των δέντρων είναι μέρος και του δικού μας DNA.
Ο άνθρωπος είναι γέννημα αλλά και ομοούσιο μέρος του πλανήτη που λέμε Γη, και της φύσης του πλανήτη. Ότι κάνουμε "εμείς", με μία πολύ πραγματική και πρακτική έννοια, το κάνει η ίδια η Γη στον εαυτό της. Η Γη εξέλιξε φυτά που παράγουν οξυγόνο, και η Γη εξέλιξε τον άνθρωπο που παράγει διοξείδιο του άνθρακα. Είναι τόσο ...εγωκεντρικό να πιστεύουμε ότι κάνουμε κάτι "εμείς" από μόνοι μας, μιλώντας σαν να είμαστε "ξεχωριστοί" από την φύση, επηρεάζοντάς την. Δεν είμαστε παρά ένα ομοούσιο μέρος της φύσης, και συμβάλλουμε στο να μεταλλάζει. Απλά, οι πράξεις και οι πρακτικές μας, έχουν την παρενέργεια της αυτο-εξαφάνησής μας.
Το οξυγόνο άρχισαν να το παράγουν οι πολύ, πολύ μακρινοί μας πρόγονοι, και εμείς τώρα παράγουμε διοξείδιο του άνθρακα. Η δομή του DNA των δέντρων είναι μέρος και του δικού μας DNA.
Κάθε χώρα προσπαθεί, με διαφορετικούς ρυθμούς και προτεραιότητες, να αναχαιτίσει την πορεία αυτή. Ο δείκτης του κατά πόσο μία χώρα κάνει αρκετά ή όχι, αποτελείται από τα εξής κριτήρια:
Βάση του παραπάνω δείκτη, με άριστα το "100",
ο παρακάτω πίνακας παραθέτει τις χώρες σε σειρά του ποια έχει τις καλύτερες επιδόσεις
για την αναχαίτιση της παραγωγής αερίων "θερμοκηπίου":
για την αναχαίτιση της παραγωγής αερίων "θερμοκηπίου":
Πρώτες η Δανία, Σουηδία και Βρετανία. Η Ιταλία 17η. Η Ελλάδα 35η, τέσσερεις θέσεις κάτω από την Ινδία. Οι ΗΠΑ νούμερο 44, ένα σκαλί πάνω από την Κίνα που βαθμολογείται στο 45. Αλλά οι χειρότεροι ένοχοι είναι οι "κόκκινοι" από το 47 ως το 61, που συμπεριλαμβάνουν την Τουρκία, τον Καναδά, και την Σαουδική Αραβία τελευταία και χειρότερη.
Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε το ποσοστό το οποίο συμβάλλει κάθε χώρα στο CO2 που προσθέτει ο άνθρωπος στην ατμόσφαιρα.
(Κολώνα: Share of Global CO2 Emissions)
(Το σύνολο των χωρών αθροίζουν ένα 85,68%, χωρίς να υπάρχουν ακριβή και αρκετά στοιχεία για το υπόλοιπο 14,32% που πιθανότατα είναι φυσικό)
Η Κίνα πρώτη με 23,43%. Οι ΗΠΑ δεύτερες με 14,69%. Δηλαδή, η Κίνα και οι ΗΠΑ από μόνες τους παράγουν το 38,12% των αερίων που παράγονται από τον άνθρωπο και συμβάλλουν στο "θερμοκήπιο" που θα μας αφανίσει.
Η τρίτη είναι η Ινδία με μόλις 5,70%, αμέσως μετά από τα 14,69% των ΗΠΑ.
Η Ελλάδα συμβάλλει μόνο ένα 0,22% και η Δανία 0,11%
Η Ευρωπαϊκή Ένωση σαν σύνολο 28 χωρών συμβάλλει 9,92%, ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ινδία.
Οι ΗΠΑ, παράγουν το 14,69% του παγκόσμιου CO2 αλλά το Εθνικό Προϊόν είναι 17,17% του παγκόσμιου Προϊόντος, με 4,47% του παγκόσμιου πληθυσμού και 16,01% της παγκόσμιας παραγωγής ενέργειας.
Η Κίνα παράγει το 23,43% του παγκόσμιου CO2 αλλά το Εθνικό Προϊόν είναι 16,03% του παγκόσμιου Προϊόντος, με 19,30% του παγκόσμιου πληθυσμού και 21,76% της παγκόσμιας παραγωγής ενέργειας.
τα στοιχεία είναι από εδώ:
Οι πνεύμονες της Γης για την παραγωγή οξυγόνου είναι το δάσος του Αμαζόνιου.
Έκταση 5.500.000 τετραγωνικά χιλιομετρα.
Κάθε χρόνο κόβονται περίπου 22.000 τ.χλμ του Αμαζόνιου.
Κάθε χρόνο κόβονται περίπου 22.000 τ.χλμ του Αμαζόνιου.
Ο Αμαζόνιος είναι 8,5 φορές το εμβαδόν της Γαλλίας, η οποία είναι 640.679 τ/χλμ.
Όλη η Ευρώπη είναι 10.180.000 τ.χλμ
Κάποτε τα δάση της Ευρώπης μπορεί να έφταναν ως 8.000.000 τ.χλμ
αλλά σήμερα, μετά από αιώνες ανθρώπινης επέμβασης,
τα δάση της Ευρώπης είναι κοντύτερα στα 2.300.000 τ.χλμ.
αλλά σήμερα, μετά από αιώνες ανθρώπινης επέμβασης,
τα δάση της Ευρώπης είναι κοντύτερα στα 2.300.000 τ.χλμ.
***
Χείμαρρος! Αυτό το άρθρο έφτασε ως το μαιλ μου, αυτό έλεγα εδώ: https://afigisizois.wordpress.com/2015/04/04/%CF%80-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%AD%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%B2%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%85//
ΑπάντησηΔιαγραφήΑααα, χάρηκα πολύ με το σχόλιό σου στην προηγούμενη γιατί ήθελα από καιρό να τα γράψω αυτά :-)
ΔιαγραφήΚαι βέβαια θέλουμε και πρέπει να αναχαιτίσουμε όσο είναι δυνατόν την επέμβασή μας με την βιομηχανική παραγωγή CO2. Αλλά γνωρίζοντας ότι το κάνουμε για μας, για την δική μας επιβίωση. Ο πλανήτης δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το αν ένα από τα εκατομμύρια είδη ζωής που γέννησε θα επιβιώσει ή όχι. Ούτε είναι "καλύτερο" ή "χειρότερο" για τον πλανήτη αν είναι πιο ζεστός ή πιο κρύος ή αν έχει περισσότερο CO2.
Το πιο ποιητικά ωραίο είναι ότι τα φυτά ξεκίνησαν όταν δεν υπήρχε οξυγόνο... Το περισσότερο CO2 και οι υψηλότερες θερμοκρασίες μπορεί να αφανίσουν εμάς αλλά το CO2 και η υψηλότερη θερμοκρασία θα δημιουργήσουν τις συνθήκες για μία εκρηκτική αναγέννηση των φυτών, και καινούργιων ειδών ζωής, τα οποία θα παράγουν οξυγόνο ξαναγεμίζοντας την ατμόσφαιρα, και αργότερα φέρνοντας καινούργιους παγετώνες...
Αισθάνομαι απογοήτευση όταν βλέπω ότι ο ανθρώπινος νους μπορεί να κολλάει στις κομματικές γραμμές για να κατηγορήσει άλλους ανθρώπους και κράτη μόνο και μόνο για να ενισχύσει τις κομματικές γραμμές. Όταν μία ανάλυση χρησιμοποιείται με την φρασεολογία του ότι φταίνε οι κακές καπιταλιστικές χώρες, το κεφάλαιο, ο πίξε και ο δείξε... και χάνεται το νόημα. Ένα νόημα πολύ μεγαλύτερο, υψηλότερο και ευρύτερο από το αν φταίνε οι καπιταλιστές για το CO2. Ένα νόημα που θα έπρεπε να γίνεται κατανοητό σαν το θαύμα της ύπαρξης του σύμπαντος.
Άλλωστε, για μας, τους πλέον εξελιγμένους από όλους τους άλλους πιθήκους, το φυσικό ένστικτο, το κορμί, είναι ο καπιταλισμός και το πνεύμα, η διανόηση, είναι ο σοσιαλισμός. Δεν θα έπρεπε να ξεχωρίζουμε τον καπιταλισμό από τον σοσιαλισμό όπως δεν πρέπει να διαχωρίζουμε το σώμα από το πνεύμα. Δύο πλευρές που πρέπει να ενεργούν μαζί και αρμονικά, συντονισμένα, σαν μέρος του Ενός, και όχι σαν εχθροί. Η θρησκεία διαχωρίζει την σάρκα και το πνεύμα. Η φιλοσοφία διαχωρίζει τον καπιταλισμό από τον σοσιαλισμό. Ποιος όμως μιλάει για τον Άνθρωπο, το Ένα το οποίο αποτελείται από το παν;
Η βιομηχανία και η τεχνολογία είναι "αυτοσκοπός" της εξέλιξης. Ο προορισμός όμως είναι μεγαλύτερος από τον Άνθρωπο --ο οποίος άνθρωπος μεριμνά μόνο για την επιβίωσή του και την άνεσή του, ενώ το σύμπαν, και η Γη, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν αδιάφορα από τα μεγαλεπήβολα σχέδια ποντικιών και ανθρώπων...