Από τις 18 Μαρτίου ως τις 18 Σεπτεμβρίου, η Μαργαρίτα είναι στο Κέντρο Εκπαίδευσης του Σπολέτο προετοιμαζόμενη για Επιθεωρητής, ώστε να μπορεί να επιθεωρεί πράματα δεξιά κι αριστερά. Το Κόρπο Φορεστάλε Ντέλο Στάτο (η δασοφυλακή) είναι ανεξάρτητη Αστυνομική Δύναμη στην Ιταλία. Μία από τις Πέντε! Καραμπινιέρι (στρατός), και Φορεστάλε οι παλιότεροι, μετά Οικονομική Αστυνομία, Αστυνομία Φυλακών, και Κρατική Αστυνομία. Πέντε. Μετά, τοπικά υπάρχουν και Περιφερειακή Αστυνομία και Δημοτική Αστυνομία, για σύνολο εφτά. Φυσικά δεν μιλάνε η μία με την άλλη. Ο Ρέντσι, συναγωνιζόμενος με τον Τσίπρα για το ποιός θα σώσει πρώτος την Ευρώπη, ετοιμάζεται να διαλύσει το Φορεστάλε, και να το ενσωματώσει στην Κρατική Αστυνομία, ή να προσκολληθεί στην Αστυνομία και να διατηρήσει την ειδικότητά του. Να δούμε τι θα γίνει από τον Σεπτέμβριο... Αν η Μαργαρίτα θα φοράει πράσινα του δάσους ή μπλέ με ροζ ρίγες. Σιχαίνεται το ροζ.
Έρχεται σπίτι Παρασκευή απόγευμα μέχρι Δευτέρα χαράματα, και πάω κι εγώ και μένω εκεί μιά βδομάδα τον μήνα.
Αυτές οι φωτογραφίες του Σπολέτο είναι από την περασμένη βδομάδα, που την έπαιρνα από την πύλη και πηγαίναμε μαζί βόλτες στην παλιά πόλη...
 |
Στο κάστρο
ανεβαίνουμε με κυλιόμενες σκάλες! Ναι!!
|
 |
| Η Γέφυρα του Αίματος, ή, η Ματωμένη Γέφυρα. Δεν είδα αίματα, αλλά είναι σίγουρα δύσκολο να την διαβείς. |
 |
| Η πόλη, από τον περίπατο γύρω από το κάστρο. |
 |
| Ο καθεδρικός ναός της Σάντα Μαρία Ασούντα |
 |
| Τα εσωτερικά των ναών στην Ιταλία προκαλούν δέος. Διαφορετικοί πολύ από τους μεγάλους Καθεδρικούς της πρώτης χιλιετιρίδας που χτίστηκαν στην Βόριο και Δυτική Ευρώπη, εκ των οποίων ο αγαπημένος μου είναι του Γουίντσεστερ... Στη Ιταλία άρχισαν να χτίζονται περίπου 200 χρόνια αργότερα, αλλά κάθε πόλη φαίνεται να έχει τουλάχιστον έναν ή και περισσότερους ναούς... Κατεντράλε, Μπασίλικα, και όλες Ντουόμο... |
 |
| Πορκέτα για μεσημεριανό, κοντά στην σχολή της Αστυνομίας. |
 |
| Ένας σύλλογος οργανώνει περπατήματα στην παλιά πόλη για να γνωρίστούν άνθρωποι και να περάσουν ένα απόγευμα μαζί. |
 |
| Ανακαλύψαμε ένα Ινδικό εστιατόριο και γίναμε φίλοι με τον ιδιοκτήτη που είναι από την Βόρειο Ινδία, Σικ. ¨Ημουνα ο μόνος πελάτης στην Ιταλία που ήθελε καυτό κάρυ. Φοβότανε να φτιάξει πραγματικό, αλλά με λίγη προσπάθεια άρχισε να το φένρει στα σωστά επίπεδα την τρίτη φορά που πήγαμε! |
 |
Kαλέ, παραμυθένιο είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Μπορεί η Μαργαρίτα να μην αγαπάει το ροζ, αλλά είναι σίγουρο πως το ροζ αγαπάει τη Μαργαρίτα.)
Κάθε γωνιά μια φωτογραφία :-) Πολλές!
ΔιαγραφήΚαι την Μαργαριτίνα μας την αγαπάνε όλα τα χρώματα :-)
Καλή βδομάδα!
Ιταλία = Μαγεία! Ειδικά αυτό το βόρειο κομμάτι της! Πόσο θα ήθελα να τη γύριζα όλη, αμαν αυτή η εποχή μας στερεί πράγματα. Θα ήθελα να κάνω ενα roadtrip στη Β. ιταλία, τοσκάνη! Να περνάτε όμορφα - η τελευταία φωτογραφία έχει επεξεργασία στο φεγγάρι; Υπεροχη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ πάλι προβλήματα με το σχολιασμό, όλα υπολειτουργουν μου φαίνεται πια :P
Πραγματικά η Ούμπρια, η Τοσκάνη, η Ρομανια, το Πιεντμόντε, Λομπαρντία και Τρεντίνο, και τα Απέννινα είναι μαγεία! Εμείς έχουμε τα νησιά του Αιγαίου, εκείνοι έχουν αυτά. Και την ακτή του Αμάλφι!
ΔιαγραφήΗ τελευταία φωτογραφία είναι ατόφια όπως βγήκε από την Νίκον, όσον αφορά σύνθεση και έκθεση. Μόνο έριξα λίγο τον κορεσμό του χρώματος του καμπαναριού γιατί παραήταν πορτοκαλί-κίτρινο από το φως του δρόμου. Και έσπρωξα λιγάαακι την απόχρωση των φύλλων του δέντρου. Ο ουρανός, άστρα και φεγγάρι ακριβώς έτσι βγήκε, όπως ήταν, ούτε το άγγιξα μετά. Φαίνεται ότι δεν έχει γίνει από εμένα επέμβαση στο φεγγάρι, γιατί η φωτεινή πλευρά του φεγγαριού είναι τόσο λαμπρή σε σχέση με την έκθεση της μηχανής για την σκοτεινή πλευρά, που η φωτεινή είναι εντελώς "καμένη" στο λευκό, αλλά ρεαλιστική στο μάτι. Κρυστάλλινος ουρανός χωρίς φωτορύπανση και φαινόταν η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού καθαρά, από το φως που αντανακλούσε η Γη --εμείς είχαμε 9:50 μμ, άρα από την μέση του Ατλαντικού και μετά (όπου το φεγγάρι θα ήταν κοντύτερα στην ανατολή), είχε ακόμα ήλιο. Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, εδώ, φωτίζεται από φως του ήλιου που αντανακλάστηκε από την Αμερική. Ακούμπησα τους αγκώνες μου για σταθερότητα σε ένα φράχτη. Η φωτογραφία ήταν ιδέα της Μαργαρίτας :-)
Έβαλα την ευαισθησία στα 1600 ISO (ASA) το διάφραγμα ήταν f5,6 η ταχύτητα ήταν 1/45 και η ανάλυση 360 dpi, 4288x2848 pixels. Το ψηφιακό αρχείο από την μηχανή ήταν Nikon RAW 25 ΜΒ και στο Αντόμπι Φώτοσοπ το άλλαξα σε TIFF 70 ΜΒ από το οποίο μετά πήρα το JPG 54 ΚΒ.
ΥΓ. Να γράφεις τα σχόλια στο κομπιούτερ σου σε Notepad, ή Word, ή κάπου τοπικά για να μην χαθούν αν πάθει λόξιγκα το internet, και να κάνεις copy-paste στο κουτί του μπλογκ μέχρι να λειτουργήσει η σύνδεση :-)
καλημέρα αγαπητέ Δημήτρη θαυμάσια τα νέα σας να είστε καλά και καλή επιτυχία στην Μαργαρίτα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σου Νικόλα και σ' ευχαριστούμε πολύ :-)
Διαγραφή