AI

 

Είχα ξεκινήσει αυτή την ανάρτηση 7 Σεπτεμβρίου και την είχα αφήσει στα κιτάπια να την ξαναπιάσω αργότερα. Εν τω μεταξύ, ο καλός φίλος Jolly Roger δημοσίευσε προχτές δική του ανάρτηση για την Τεχνητή Νοημοσύνη η οποία είναι λεπτομερέστερη και με πολλές ακριβέστατες πληροφορίες και υποθέσεις –πολύ καλύτερη και πιο εμπεριστατωμένη από όσο θα είχα ολοκληρώσει εδώ.

https://anotherskipper.blogspot.com/2024/11/blog-post.html

Και, παρακάτω, ξεκινώντας με τις πέντε παραγράφους που είχα γράψει τον Σεπτέμβριο, ιδού και η δική μου απόπειρα 😊

Artificial Intelligence, Τεχνητή Νοημοσύνη.

Όταν μια έννοια περιγράφεται με δύο λέξεις, όπως «Τεχνητή Νοημοσύνη», ο ανθρώπινος νους δίνει περισσότερη σημασία στην μια από τις δύο λέξεις ως επεξηγηματική.  Όταν ο νους επεξεργάζεται την έκφραση «Τεχνητή Νοημοσύνη», ποια λέξη άραγε θεωρεί καθοριστική; Την «Τεχνητή», ή την «Νοημοσύνη»; 

Αν θεωρήσουμε την «Νοημοσύνη» ως καθοριστική λέξη, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για νοημοσύνη την οποία εκλαμβάνουμε ως γρηγορότερη και ανώτερη από το που θα μπορούσε να φτάσει η δική μας νοημοσύνη, και δίνουμε εμπιστοσύνη στα αποτελέσματα. 

Αν θεωρήσουμε την «Τεχνητή», ως καθοριστική λέξη, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για αποτελέσματα τα οποία επιτεύχθηκαν από τον βιολογικό εγκέφαλο, τον νου ανθρώπων σαν κι’ εμάς με όλα τα απορρέοντα όρια και ατέλειες, οι οποίοι προγραμμάτισαν το πως σκέφτεται η τεχνητή μέθοδος και δεν δίνουμε εμπιστοσύνη στα αποτελέσματα περισσότερη από όση θα δίναμε στην γνώμη των οποιωνδήποτε συνανθρώπων, έστω και επαγγελματιών. 

Οι άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους, αντιλαμβάνονται την λέξη «Νοημοσύνη» ως καθοριστική λέξη της τεχνολογίας που ονομάζουμε «Τεχνητή Νοημοσύνη» και αυτή η παρανόηση αντιπροσωπεύει τον καταλύτη ο οποίος ξεχαρβαλώνει τον πολιτισμό μας. 

Εκλαμβάνουμε τα αποτελέσματα που μας προσφέρει η «Τεχνητή Νοημοσύνη» ως σωστά, αξιόπιστα και ακριβή, και πράττουμε αναλόγως, ενώ τα αποτελέσματα στην πραγματικότητα απορρέουν από μη-κριτική σκέψη οργανωμένη τεχνολογικά από ανθρώπους σαν κι’ εμάς, βασισμένη στο ισοζύγιο του τι έχει γραφεί από ανθρώπους, σαν κι' εμάς. H απόλυτη αυταπάτη του εξυπνότερου από τους μεγάλους πιθήκους.

Επίλογος για έναν πολιτισμό:

Η δημιουργία του οτιδήποτε, παρουσιάζει μια πολύ καλή ερώτηση: είναι δυνατόν το δημιούργημα να είναι ανώτερο του δημιουργού; Στα περισσότερα φιλοσοφικά και θρησκευτικά πλαίσια, η έννοια ότι μια δημιουργία μπορεί να είναι ανώτερη από τον δημιουργό της θεωρείται παράλογη και παράδοξη, καθώς ο δημιουργός θεωρείται εγγενώς ως η πηγή και το θεμέλιο ό,τι έχει δημιουργηθεί, καθιστώντας αδύνατο τη δημιουργία να ξεπεράσει την προέλευσή της όσον αφορά την δύναμη, την γνώση ή την ύπαρξη.

Όμως, πως αλλάζει αυτό το τοπίο όταν, στην περίπτωση υπολογιστών με προγραμματισμένους αλγόριθμους οι οποίοι μιμούνται νοημοσύνη, οι υπολογιστές έχουν την προγραμματισμένη ικανότητα να μαθαίνουν όλο και περισσότερα καθώς τα προγράμματα τους τρέχουν; Είναι δυνατόν ένας αυτοβελτιονόμενος και εξελισσόμενος «νους», στο μέλλον, να υπερβεί τον νου ο οποίος τον δημιούργησε και τον προγραμμάτισε;

Ο ανθρώπινος νους που εφηύρε το πρόγραμμα βάση του οποίου η νοημοσύνη αυτοβελτιώνεται έγραψε το πρόγραμμα αυτοβελτίωσης βάση των μεθόδων που χρησιμοποιεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος για να μάθει, στο σχολείο και μέσω εμπειρίας.

Δηλαδή, ο άνθρωπος δημιούργησε την «Τεχνητή Νοημοσύνη» κυριολεκτικά καθ’ ομοίωσή του.

Άρα, η εξέλιξη της «τεχνητής νοημοσύνης» θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο που ακολούθησε η ανθρώπινη νοημοσύνη κατά την δική της εξέλιξη τα τελευταία 250.000 χρόνια και τα τελευταία 6.000 χρόνια.

Όταν ο ανθρώπινος νους φτάνει σε αδιέξοδο, εφευρίσκει μια αναπαράσταση συγκυρίας υποθέσεων η οποία του επιτρέπει να δεχτεί, με κάποια αναπόδεικτη λογική την αδυναμία του να κατανοήσει αυτό το οποίο έφερε την σκέψη του σε αδιέξοδο. Όταν ο ανθρώπινος νους δεν μπόρεσε να απαντήσει στις ερωτήσεις Τι Ειμαι; Που Είμαι; Γιατί Υπάρχω; Ο ανθρώπινος νους εφηύρε τον Θεό ώστε να μην χρειάζεται να σκέπτεται κάτι για το οποίο δεν δύναται να βρει απάντηση.

Καθώς η «Τεχνητή Νοημοσύνη» που δημιούργησε ο άνθρωπος αρχίσει να μαθαίνει και να βελτιώνεται, πως θα αντιδράσει όταν η σκέψη της φτάσει σε μια αφηρημένη έννοια, ή μια ερώτηση για την οποία δεν μπορεί να τεκμηριώσει απάντηση;

Πιστεύω ότι θα αντιδράσει με τον τρόπο και μεθόδους που την δίδαξαν οι δημιουργοί της. Και θα φέρει το ίδιο αποτέλεσμα που έφεραν οι δημιουργοί της. Την αποτυχία.

Το ότι ο πολιτισμός μας του εικοστού πρώτου αιώνα βασίζεται στην πίστη ότι μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στα αποτελέσματα της «Τεχνητής Νοημοσύνης», είναι αυτό που θα κάνει τον πολιτισμό μας να καταρρεύσει.

Πρώτα, η Κοινωνική Δικτύωση έσπειρε την αμάθεια και την ηλιθιότητα (με την αρχαία Ελληνική έννοια της λέξης «ηλιθιότητα»). Αμέσως μετά, η εμπιστοσύνη στην «Τεχνητή Νοημοσύνη» θα φέρει το τέλος του πολιτισμού μας.

Η ίδια η «Τεχνητή Νοημοσύνη» θα πάψει να υπάρχει μια και δεν θα υπάρχει πλέον ηλεκτρικό από τη πρίζα στον τοίχο για να λειτουργήσουν οι υπολογιστές.

Η Φύση θα βασιλεύσει και πάλι στον πλανήτη καθώς τα τεκμήρια του μιας φοράς κι' ενός καιρού πολιτισμού μας θα χάνονται μέσα στα δάση, τις ζούγκλες και τους ωκεανούς. Μετά από χιλιετηρίδες, ακόμα και οι πυραμίδες θα έχουν γίνει άμμος.

~~~