Το βλέμμα του Μαρξ

Ζούσε μια φορά κι ένα καιρό ένας νεαρός Ούγγρος, φτωχός, πού δούλευε σε φάμπρικα κοντά στην Βουδαπέστη –τον λέγανε Λάτσι, από το Λάζλο, καί το ’56 ξεγλίστρησε κάτω από τις ερπύστριες των Σοβιετικών τανκς και τό ’σκασε στην Αγγλία όπου φτωχός δούλεψε όλη του τη ζωή σε φάμπρικα.

Παντρεύτηκε μια Ουγγαρέζα που την λέγαν Κέητι, τη μάνα του παιδιού που θα γινόμασταν σαν αδέλφια από την πρώτη μέρα του Κολλεγίου στο Λονδίνο το ’76. Ο Λάτσι δεύτερος μπαμπάς μου, η Κέητι δεύτερη μάνα μου. Στά 50-τόσα του το ‘90, λίγο μόνο μεγαλύτερος απ' όσο είμαι σήμερα εγώ, στο δρόμο για μια εργατική συνάντηση, ο Λάτσι σωριάστηκε στο πεζοδρόμιο κοντά στην Liverpool Street από καρδιά.

Κοιμήθηκε στον πρώτο διαθέσιμο τάφο στο νεκροταφείο του Χάϊγκέητ (Highgate). Άμα κάνεις δυό βήματα και κοιτάξεις την μικρή ταφόπετρά του από πίσω, βλέπεις ότι 20 βήματα μπροστά από τον τάφο του Λάτσι, το τεράστιο μπούστο του Καρλ Μαρξ, στημένο πάνω από τον δικό του τάφο, κοιτάζει τον Λάτσι προς τα κάτω ευθεία γραμμή και βλοσυρά 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.

Και συλλογιέσαι πώς ένας Γερμανός Εβραϊκής καταγωγής, πού έφυγε απ’ την πατρίδα του και έγραψε τις σκέψεις του πάνω στην Βιομηχανική Επανάσταση της Βικτωριανής Μεγάλης Βρετανίας τού Ντίκενς, τις οποίες ένας Ρωσσος Εβραϊκής καταγωγής μετέφερε στις αγροτικές στέπες της μητερούλας Ρωσίας και Σιβηρίας, κι’ ένας Ούγγρος πού ξεσπιτώθηκε απ’ τ’ αποτελέσματα αυτών των ιδεών τόσα χρόνια μετά, αλληλοκοιτιούνται τώρα, για πάντα, στο χώμα της πρώην Μεγάλης Βρετανίας.

Τον Μάιο του 2009 πετάξαμε αυθημερόν από το χωριό μας στο Λονδίνο και πίσω, για να είμαι ο πρώτος από τούς έξι πού πήγαμε την Κέητι να βρει τον Λάτσι.

Καθώς ορθώθηκα αφού άφησα το φορτίο μου, είδα τον Μάρξ να με κοιτάει κι’ εμένα με το σταθερό του βλέμμα.

Ο αδελφικός μου φίλος μπροστά στον τάφο του Λάτσι το 2008

Το παραπάνω κείμενο το είχα αφήσει ολόκληρο σαν ...σχόλιο σε ανάρτηση του Αθεόφοβου πριν ένα χρόνο περίπου, όταν ακόμα δεν είχε διαμορφωθεί στο αργό μου μυαλουδάκι η έννοια του ότι αν έχω πράματα να πω καλά θα κάνω να φτιάξω μπλογκ δικό μου!