Thoughts, Warehouse / Αποθήκη Σκέψης: Δεκεμβρίου 2020

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020

Ταξιδεύοντας

Με τον ελεύθερο χρόνο που είχαν λόγω κοβιντ, ο Κώστας και η Λίντσι αποφάσισαν να μπουν στο ιδιωτικό του αεροπλάνο στις 30 Ιουνίου, ένα Μπήτσκραφτ Μπονάνζα 35 του 1964, αεροπλάνο συλλέκτη, να απογειωθούν από την ιδιωτική τους κοινότητα του Σπρους Κρηκ στο Πορτ Όραντζ της Φλώριδας, νοτια της Ντεητόνα, και να κάνουν τον γύρο των Ενωμένων Κρατών της Αμερικής. Το πρόγραμμα που ακολούθησαν είχε σταθμούς στην Μασαχουσέτη όπου μεγάλωσε ο Κώστας, στο Μίσιγκαν όπου είχε μεγαλώσει η Λίντσι, στο Κολοράντο που το αγαπούσαν και οι δύο, στα αξιοθέατα της Δύσης, και να φτάσουν ως το νησί Καταλίνα, δυτικά του Λος Άντζελες, στον Ειρηνικό. Το ταξίδι κράτησε σχεδόν τρεις εβδομάδες, ως τις 18 Ιουλίου, 2020.

Περίπου 8.500 μίλια, ή 13.600 χιλιόμετρα, περίπου 62 ώρες πτήσης με 34 στάσεις.
Οι πιο μακρές πτήσεις φτάσαν λίγο περισσότερο από τρεις ώρες η κάθε μία.

Πριν φύγουν, ο Κώστας έκανε μια δοκιμαστική πτήση πετώντας δίπλα στο αεροπλάνο ενός φίλου του
για ένα τελευταίο έλεγχο ότι όλα πάνε καλά.
Τα περισσότερα μονοκινητήρια ιδιωτικά αεροπλάνα, όπως το Σέσνα 182 του φίλου του Κώστα, πετάν με μία
μέγιστη ταχύτητα 120 κόμβων (220 χλμ την ώρα).
Το Μπήτσκραφτ Μπονάνζα 35 του Κώστα έφτανε τους 170 κόμβους (310 χλμ την ώρα).

Κίτι Χωκ, Βόρεια Καρολίνα,
Εκεί όπου πέταξαν ο Όρβιλ και ο Γουίλμπουρ Ράιτ για πρώτη φορά
στις 17 Δεκεμβρίου του 1903

Μόντωκ, Λονγκ Άιλαντ, Νέα Υόρκη

Σε αυτό τον μικρό οικισμό, στο Νόρτον της Μασαχουσέτης, αγόρασα ένα σπίτι το 1994,
ενώ το νοίκιαζα από το 1992. Ο Κώστας έζησε και μεγάλωσε εκεί από ενός έτους και τριών μηνών
έως 18 ετών και 10 μηνών όταν έφυγε για το Πανεπιστήμιο.
Το 2001 όταν χώρισα την μητέρα του μετά από 18 χρόνια γάμου, τους χάρισα το σπίτι για να μην χρειαστεί να φύγει από το σπίτι όπου μεγάλωνε ο Κώστας.

Το Νιούπορτ του Ρώουντ Άισλαντ όπου οι μεγαλοβιομήχανοι του 19ου αιώνα είχαν τις επαύλεις τους.
Επάνω αριστερά το πάρκο όπου πηγαίναμε με τον Κώστα να πετάξουμε αετό.

Μάρθα'ς Βίνιαρντ, Μασαχουσέτη

Νιαγάρας, Νέα Υόρκη

Από εδώ, κοιτάμε προς τα νότια. Οι καταρράκτες πέφτουν προς τον βορά.
Ο ποταμός Νιαγάρας φέρνει νερό από την Λίμνη Ήρη στα νότια, στην λίμνη Οντάριο στα βόρεια.
Το νερό πέφτει προς τα βόρεια στους καταρράκτες. Τα σύνορα μεταξύ Ενωμένων Κρατών και Καναδά είναι στην μέση του ποταμού και στην μέση των καταρρακτών. Στην φωτογραφία, δεξιά μας είναι ο Καναδάς και αριστερά τα Ενωμένα Κράτη. Το μεγάλο νησί στο βάθος, γύρω από το οποίο ρέει ο ποταμός, ανήκει στα Ενωμένα Κράτη, ενώ το μικρότερο νησί αμέσως δίπλα του προς εμάς ανήκει στον Καναδά. Το νησάκι εκατέρωθεν του οποίου είναι οι καταρράκτες, ανήκει επίσης στα Ενωμένα κράτη. Ο δεξιός και μεγαλύτερος καταρράκτης ανήκει ολόκληρος στον Καναδά ενώ ο αριστερός ολόκληρος στα Ενωμένα Κράτη, μαζί με το νησάκι. Η γέφρυρα στα αριστερά συνδέει με σύνορα τα Ενωμένα Κράτη και τον Καναδά.

Εδώ, το κάγκελο στο οποίο ακουμπάει ο Κώστας είναι Ενωμένα Κράτη της Αμερικής.
Το νερό πίσω του είναι Καναδάς.
Η καλύτερη γωνία για να δει κανείς τους καταρράκτες είναι από την άλλη μεριά, από τον Καναδά.

Χάρμπορ Σπρηνγκς, Μίσιγκαν