Πιστοποιήσεις

Έκανα να μπω στη ΔΟΥ και είπα, δε σφάξανε, και ξαναβγήκα. Πήγα απέναντι στο μαγαζί στη λογίστρια που μου τα είχε κάνει και πέρσι και έχουμε επικοινωνία. Της πηγαίνει ένας γείτονας αλληλογραφία μπας κι είναι τίποτα από την εφορία. Της έδωσα να μου κάνει την δήλωση. Την έβλεπα να δουλεύει το taxis και της είπα πόσο την θαυμάζω. Εγώ δεν έχω μπορέσει ποτέ να καταλάβω πως υποτίθεται ότι πρέπει να λειτουργεί αυτό το ηλίθιο ανοσιούργημα ιστοχώρου που κάποιοι ανίκανοι πούλησαν στο κράτος. 'Ε, μου λέει η λογίστρια, συνέχεια εδώ μέσα είμαι, το έχω μάθει. Και ξαφνικά σταμάτησε με ένα βογγητό σαν να ήθελε να κλάψει. Το taxis είχε χάσει όλα όσα είχε κάνει για μένα και έπρεπε ν' αρχίσει απ' την αρχή.

Μπήκε και στην κουβέντα ο σύζυγός της, επίσης λογιστής, από το διπλανό γραφείο. Τελικά, δεν έχω καταλάβει, μου λέει, πια είναι η κατάστασή σας.

Απλή, του απαντάω. Είμαι Έλληνας υπήκοος και Αμερικανός υπήκοος, κάτοικος Ιταλίας, με περιουσιακά στοιχεία και εισόδημα στην Ελλάδα, και εισόδημα ως Αμερικανός στις ΗΠΑ από εταιρία στην οποία έχω 100% μετοχές αλλά αντί για μισθό παίρνω επιστροφές επενδύσεως. Και οδηγώ με Βρετανικό δίπλωμα στην Ευρώπη.

- Ιδιαίτερη περίπτωση είστε.
- Ιδιαιτερότατη.
- Μα αν δεν είστε στην ΔΟΥ εξωτερικού πρέπει να δηλώνετε το παγκόσμιο εισόδημα στην ΔΟΥ σας.
- Ναι, αλλά πρώτον, ζω στην Ιταλία όπου με δηλώνει στην δήλωσή της η σύζυγός μου, και δεύτερον προσπαθώ πέντε χρόνια να πάω στην ΔΟΥ εξωτερικού, μέχρι και με τον διευθυντή της ΔΟΥ κάθησα 25 λεπτά, και κανείς δεν έχει μπορέσει να με βοηθήσει να πάω στην εξωτερικού να τελειώνω.
- Δεν το πιστεύω αυτό. Εκεί ξέρουνε τι κάνουνε.
- Όπως σας τα λέω έγιναν.
- Έχουν δει πολλά τα μάτια μου σ' αυτό το γραφείο και θα μου επιτρέψετε να έχω αμφιβολίες γι' αυτά του λέτε.
- Κι εμένα έχουν δει πολλά τα μάτια μου και έχω σκαρφιστεί ένα διαβολικό κόλπο: λέω πάντα την αλήθεια για τα πάντα. Κανείς δεν περιμένει την αλήθεια, οπότε στο τέλος την παθαίνουν όσοι δεν με πίστεψαν.

Μπαίνει στην κουβέντα και η σύζυγός του.

- Πρέπει να έχετε πιστοποιητικά ότι ζείτε έξω.
- Τι πιστοποιητικά;
- Ποιστοποιητικά.
- Ναι! μετά χαράς! Τι ιστοποιητικά; τι χαρτιά, έχω εδώ πολλά, ταυτότητες, υγιειονομικά, ιστορίες, ότι θέλουνε. Τι πιστοποιητικά θέλουνε; Τι να γράφουν πάνω τα χαρτιά.
- Ε, ποιστοποιιτικά...

Ξαναμπαίνει ο σύζυγος στην κουβέντα:

- Κι εγώ μπορώ να πάω στην ΔΟΥ και να πω ότι είμαι Αμερικάνος και έχω μια εταιρεία που την λένε Κόκα Κόλα. Θα με πιστέψουνε;
- Μια στιγμή, απαντώ, και παίρνω στο κινητό την Μαργαρίτα. Αγάπη μου, αν επικοινωνήσουμε με το Βατικανό θα μπορέσει ο Πάπας Φρανσέσκο να χορηγήσει ένα πιστοποιητικό ότι μένω μαζί σου στο χωριό;
- Όχι, απαντάει η Μαργαρίτα.
- Πιστοποιητικό από τον Πάπα δεν βλέπω, λέω στους λογιστές, τι άλλο χαρτί κάνει;
- Χρειάζεστε κάποιο πιστοποιητικό, επαναλαμβάνει η λογίστρια.

Και μετά αλλάζει κουβέντα:

- Μου έφερε ο γείτονάς σας κάτι χαρτιά που βρήκε στην πόρτα της πολυκατοικίας σας από την εφορία πριν δυό βδομάδες αλλά είναι για τους γονείς σας. Δεν μου είχατε πει ότι έχουν πεθάνει;