Μετάνοια;

Ο γιός μου, στις 25 Μαρτίου 1998 έξω από το δημαρχείο της Βοστώνης.

Η Ελληνική σημαία, δίπλα στην Αμερικανική, στον ιστό όπου συνήθως βρίσκεται η σημαία της Μασαχουσέτης.

Θα πρέπει να το έχουν μετανιώσει πικρά η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ που κράτησαν τους Έλληνες του εξωτερικού μακριά από τις κάλπες. Το ΠΑΣΟΚ φοβόταν τους Έλληνες του εξωτερικού που θα ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία, η Νέα Δημοκρατία φοβότανε τους Έλληνες του εξωτερικού που θα ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ -και οι δύο μαζί δεν έβλεπαν πελάτες του δημοσίου σε εκείνους που είχαν ήδη φτιάξει την ζωή τους σε άλλες χώρες. Και έτσι παραμείναμε μία από τις ελάχιστες χώρες στις οποίες οι πολίτες που διάλεξαν να ζουν αλλού δεν μπορούν να ψηφίσουν σε εκλογές στην χώρα της καταγωγής τους. 

Τα παλιά καλά χρόνια, πριν τα τελευταία 2-3 χρόνια, γεμίζανε αεροπλάνα με τζάμπα ή φτηνό εισιτήριο, όπως για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, και τους φέρνανε τσουβαλιαστούς να ψηφίσουνε. Τώρα ούτε λεφτά για τα αεροπλάνα υπάρχουν ούτε είναι πια σίγουροι ότι αυτοί που θα κουβαλήσουνε θα ψηφίσουνε εκείνους που τους κουβάλησαν.

Το ΠΑΣΟΚ όμως και η Νέα Δημοκρατία ποτέ δεν σκέφτηκαν ότι Έλληνες με πραγματική ζωή, εκείνοι που ζουν στο εξωτερικό,  ότι και να ψήφιζαν, δεν θα ψήφιζαν ποτέ ΣΥΡΙΖΑ -σε υπολογίσιμα νούμερα τουλάχιστον. Απεναντίας, πως, ό'τι και να ψήφιζαν εκτός ΣΥΡΙΖΑ  τα εκατομμύρια των Ελλήνων στις ΗΠΑ, Αυστραλία και ανά τον κόσμο, θα έκανε την αναμέτρηση της 17ης Ιουνίου πολύ διαφορετική από ότι προβλέπεται. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν φαντάστηκαν ότι αν όχι οι ίδιοι, τουλάχιστον η Ελλάδα, μια μέρα θα χρειαζόταν τους αγνοημένους ψηφοφόρους.

Ζώντας στην Ιταλία ψηφίζω για δήμαρχο και δημοτικό συμβούλιο εκεί που ζω, και για Ευρωβουλευτές της περιοχής όπου ζω. Δεν μπορώ όμως να ψηφίσω στις Ελληνικές εκλογές, αν και οι Αιγύπτιοι που ζουν έξω από την Αίγυπτο είχαν ψήφο στις πρώτες των καιρών εκλογές στην χώρα τους.

Σαν πολίτης των ΗΠΑ, έκανα ένα κλικ σε μια ιστοσελίδα της Μασαχουσέτης, θα λάβω ένα φάκελο στο ταχυδρομείο, θα ψηφίσω, και θα τον ταχυδρομήσω πίσω στην Μασαχουσέτη πριν τις 4 Νοεμβρίου. Σαν πολίτης της Ελλάδας όμως είμαι καταδικασμένος και αναγκασμένος να παρακολουθώ αυτόν το εκτροχιασμό τραίνου σε αργή κίνηση χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα -ούτε να ψηφίσω, που αν και συνήθως πράξη συμβολική, αυτή την φορά τα εκατομμύρια του εξωτερικού θα είχαν αποτέλεσμα πραγματικό και όχι απλά συμβολικό.

Η πρώτη μου εμπειρία από διαφορές μεταξύ λαών ήταν όταν στα 17 και στα 18 ταξίδευα Αθήνα-Λονδίνο και διασκέδαζα την εμπειρία της άφιξης. Οι τελωνιακοί και οι ελεγκτές διαβατηρίων, στο Λονδίνο, με καλωσόριζαν χαμογελαστοί και λέγαμε και κανένα φιλικό καλαμπουράκι καθώς σφράγιζαν το διαβατήριό μου ή καθώς με ρωτούσαν με απορία για την σπανακόπιτα της μητέρας μου στην βαλίτσα. Από την άλλη μεριά, στο Ελληνικό, σοβαροί και άγριοι, με φωνές και αγένεια, λες και πίστευαν πραγματικά ότι κάτι έτρεχε στα γύφτικα.

Όταν 30-35% απέχουν συνειδητά, και άλλα 20-30% διαιρούνται 70/30 ανάμεσα στον φασισμό του Τσίπρα και τον φασισμό της Χρυσής Aυγής, όταν και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία είναι υπεύθυνοι για την κατάντια μας, το θέμα δεν είναι πλέον ποιόν να ψηφίσει κανείς αλλά ποιός θα κάνει το χειρότερο κακό -ποιός θα δώσει την χαριστική βολή.

Ίσως οι Έλληνες, άλλοι συνειδητά και άλλοι υποσυνείδητα να επιζητούν την χαριστική βολή σαν ένα είδος ομαδικής αυτοκτονίας ή ομαδικής παραίτησης. Είναι απλά λυπηρό να ακούει και να διαβάζει κανείς τις μπαρούφες και την ανευθυνότητα που ακόμα και τώρα παριστάνουν ότι υπάρχει πολιτική ανάλυση και συνείδηση στην Ελλάδα αντί μια απλή φαντασιόπληκτη υστερία πελατών που δεν έχουν πια προμηθευτές -ή ονειρεύονται ότι θα βρουν καινούργιους (προμηθευτές).

Ειρωνικά, η Ελλάδα θα επιζήσει με εκείνους στους οποίους η Ελλάδα αρνήθηκε ψήφο. Είτε βρίσκεις το καλύτερο Καρδιτσιώτικο λουκάνικο φτιαγμένο φρέσκο σε ένα μπακάλικο της Μασαχουσέτης, είτε εξηγείς ότι το Pap-Test  το εφεύρε κάποιος ονόματι Παπανικολάου (εργαζόμενος στις ΗΠΑ), είτε αγοράζεις Τσιτσάνη σε ένα Ελληνικό μαγαζί της Μελβούρνης, η Ελλάδα θα επιζήσει. Ο λαός του Ισραήλ επέζησε ατόφιος 1.875 χρόνια διασποράς. Θα επιζήσει και η Ελλάδα ότι και να κάνετε εσείς οι ψηφοφόροι αύριο, στις 17 (μιλάω για 17 Ιουνίου, όχι Νοεμβρίου. Για 2012, όχι 1973 -και μιλάω για τις 14.092 μέρες στο εν τω μεταξύ, που, ξημέρωμα μετά από ηλιοβασίλεμα, τελικά, κάνατε μια τρύπα στο νερό -το κρίμα είναι ότι η μειονότητα ανάμεσά σας που είναι αναγκασμένη να ζει ανάμεσά σας, δεν έφταιξε σε τίποτα -αλλά δεν της επιτρέψατε να κάνει και τίποτα παραπάνω από όσο επιτρέψατε στους Έλληνες του εξωτερικού).

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_16/06/2012_485754