Κι’ έτσι, στις 7 Φεβρουαρίου 2019 μπήκε το μπλογκ στον ένατο χρόνο του. Είναι αλήθεια ότι από 202 αναρτήσεις το 2013 και 255 το 2015, ο όγδοος χρόνος, το 2018 δεν είχε παρά 16. Το μπλογκ δεν έχει κλείσει ούτε πρόκειται, ποτέ, αλλά μάλλον ο κόσμος αλλάζει καθώς οι όχλοι προχωράν με βήμα σταθερό να ξανακάψουνε την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδριας φτου κι’ απ’ την αρχή.
Εγώ εν τω μεταξύ, έχοντας κλείσει τα 30 για δεύτερη φορά, και αφού έχτισα την δική μου βιβλιοθήκη της όποιας εργασίας έχω κάνει μέχρι σήμερα, εδώ στην σελίδα μου sivyllis.com, είπα να προεκταθώ ολίγον κερδοφόρα με πιο άμεσο τρόπο και έκανα την εργασία μου διαθέσιμη σε μια ιστοσελίδα που λέγεται Fine Art America / Pixels από όπου μπορεί κανείς να αγοράσει τις εικόνες μου με ένα κλικ, ως τυπωμένες φωτογραφίες οποιουδήποτε μεγέθους, με ή χωρίς κάδρο, ή τυπωμένες σε κουβέρτες, πετσέτες, φλυτζάνια του καφέ και άλλα πολλά είδη διακόσμησης, του σπιτιού και αξεσουάρ.
Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά…
και εδώ, το ίδιο ακριβώς αλλά σαν Fine Art America αντί για "προσωπικό":
Χρόνια πολλά στο blog! Να μην κλείσει ποτέ και ας έχει λιγότερη συχνότητα αναρτήσεων. Κ εγώ μια από τα ίδια. Και είναι νομίζω λογικό. Τουλάχιστον προσωπικά καταλαβαίνω τους λόγους... Κ δε με στεναχωρεί, είναι λογικό επόμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα sites που αναφέρεις, κάνω κλικ και πάω να τα δω.
Θα μπορούσε να ήταν μια σπουδαία εποχή αυτή εδώ, του διαδικτύου, αλλά...
Μη σταματάς να μοιράζεσαι,
μας εμ-λουτίζεις!!
PS υπέροχες οι φωτογραφίες... Είμαι περίεργη αν θα αγοράσει κάποιος κάτι! :)
Σ’ ευχαριστώ αγαπητή μου Roadartist. Συμφωνούμε, φυσικά :-)
ΔιαγραφήΌσο για τις φωτογραφίες στο «μαγαζί», αυτού του είδους οι πωλήσεις (και ιστοσελίδες) ξεκίνησαν πριν περίπου 10 χρόνια, και, κατά το 2014, οι καλύτεροι φωτογράφοι έβγαζαν καθαρά περίπου 10.000 δολάρια τον μήνα. Τώρα που έγινε πολύ γνωστό και διαδόθηκε, αυξήθηκα γεωμετρικά οι «φωτογράφοι», ιδίως οι αυτοαποκαλούμενοι «καλλιτέχνες» και η μέση ποιότητα έπεσε κατακόρυφα. Το Fine Art America όπου είμαι εγώ είναι το μεγαλύτερο τέτοιο σάιτ και είμαι ένας από πάνω από 100.000 φωτογράφους.
Το πρόβλημα είναι ότι για να πουλήσω κάτι πρέπει να το δουν εκατοντάδες ενδιαφερόμενοι. Οι πωλήσεις είναι κατά κανόνα περίπου μία για κάθε 100 με 1.000 ενδιαφερόμενους επισκέπτες. Και, λέω «ενδιαφερόμενους» (να αγοράσουν) επειδή οι περισσότερες επισκέψεις δεν γίνονται από αγοραστές αλλά από άλλους φωτογράφους που ερευνούν τον συναγωνισμό και αλληλο-χαριεντιζόμαστε με ζαχαρίνη και κομπλιμέντα και «Like» και «favorite».
Άρα, το ζητούμενο είναι συνεχής προσπάθεια και στρατηγική του πως να προσελκύσει κανείς αγοραστές και αυτό ξεκινάει από το ότι με εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες την ημέρα πως να βρει κανείς κατά σύμπτωση την δικά σου. Επίσης, η κυρίως ιστοσελίδα προωθεί εργασία που έχει ήδη πουλήσει. Κότα και αυγό. Πολλοί απογοητεύονται.
Εγώ ξεκίνησα να ανεβάζω στις 9 Ιανουαρίου 2019, πριν 6 περίπου εβδομάδες. Έχω φτάσει 700 φωτογραφίες σε 20 «συλλογές», 122 φωτογραφίες μου έχουν επιλεχτεί και παρουσιαστεί από καμιά εικοσαριά ομάδες επιλογής φωτογραφιών που αρέσουν και έχω 2.311 επισκέψεις και 48 χρήστες που με «ακολουθούν».
Η μισή στρατηγική εξαρτάται από το να μην απογοητευτείς και να επιμείνεις ώστε να είσαι από εκείνους που θα παραμείνουν όρθιοι στο τέλος :-)