Υπάρχουν τόσες πτυχές των εξελισσομένων γεγονότων, πρωτοβουλιών και ρητορικής που είναι πρωτόγνωρες για τον Έλληνα πολίτη. Έχει φτάσει μια στιγμή πλέον, όταν η ανάλυση της πραγματικότητας (και της πραγματικότητας των όρων και της λειτουργίας της οικονομίας) δεν έχει τόση σημασία όσο η εντύπωση που πνέει σαν ζωογόνο αεράκι στις ψυχές των ανθρώπων --και όχι μόνο των Ελλήνων. Και ίσως αυτό να ήταν το μεγαλύτερο λάθος των προηγούμενων --το ότι δεν κατάλαβαν την σημασία των εντυπώσεων, και κατά πόσο είχε τελματωθεί και πνιγεί η ψυχή των ανθρώπων. Η ηλικία και κυβερνητική απειρία των τωρινών είναι το ατού τους, στο ότι όχι μόνο το αντιλαμβάνονται, αλλά και στο ότι είναι οι ίδιοι μέρος του εν λόγω δημογραφικού. Πρέπει να παραδεχτούμε πως κανείς από εμάς, ούτε οι ίδιοι στο ΣΥΡΙΖΑ, περίμεναν, όπως ήδη παραδέχτηκαν, την επιτυχία Γούντστοκ-συναντά-Μπρόντγουαιη που έχουν μέχρι τώρα.
Ο Σαμαράς λέει ότι μετά από το σκληρό ροκ ο Τσίπρας επιστρέφει στην κανονικότητα. Μα κι αν ακόμα είναι έτσι, που δεν είναι (τουλάχιστον όχι ακόμα), κι αν ακόμα είναι έτσι, η στιγμή αυτή ήταν απαραίτητη, τουλάχιστον για τους ανθρώπους της Ελλάδας, έστω και σαν λόξυγκας ή παρένθεση! Αυτό είναι που δεν έχει την ικανότητα να πιάσει ο Σαμαράς. Και το άλλο: ότι και να το είχε πιάσει δεν μπορούσε να το επιτελέσει ο ίδιος γιατί ήταν ο λάθος άνθρωπος στα λάθος ρούχα από λάθος προέλευση. Ο Σαμαράς είχε ψοφήσει στο Παρίσι το φθινόπωρο.
Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι φέρονται ιδιοφυέστατα. Χωρίς αμφιβολία ήταν ακριβώς η κατάλληλη στιγμή στα διεθνή πράγματα --τα άστρα ήταν ευθυγραμμισμένα. Ήταν μιά στιγμή-ευκαιρία που θα μπορούσε και να είχε χαθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε κόντρα σε όλη την λογική και τις προβλέψεις το μόνο κόμμα που θα μπορούσε να είχε εκμεταλλευτεί την μαγική αυτή στιγμή. Μία σκηνή στημένη για ανατροπή του κατεστημένου. Ένα κατεστημένο που και η κουτσή Μαριώ πια ήξερε ότι δεν ήταν βιώσιμο.
Εν τω μεταξύ, πρόεδροι δύο θητειών στις ΗΠΑ, έκαναν όσα έκαναν τα πρώτα έξι χρόνια και τα τελευταία δύο καθόντουσαν σαν κουτσή πάπια σε λιμνούλα. Ο Μπαράκ Ομπάμα φαίνεται διατεθειμένος να κάνει το αντίθετο. Θα γράψει ιστορία σαν τον πρώτο πρόεδρο που αντι να τελειώσει σαν κουτσή πάπια στην λιμνούλα, θα τελειώσει σαν ταύρος σε υαλοπωλείο. Το είδος ταύρου σε υαλοπωλείο το οποίο αναγνώρισε στους καινούργιους καλύτερούς του φίλους, τους κυρίους Τσίπρα και Βαρουφάκη. Εγώ σας τά 'λεγα ότι το άνευ γραβάτας άτυπο και εκτός πρωτοκόλλου τηλεφώνημα του δημάρχου της Νέας Υόρκης μετέφερε περισσότερα από τα οφθαλμοφανή.
Πίσω στην Ευρώπη, το σχέδιο είναι να απομονωθούν από όλους οι Μέρκελ-Σόιμπλε πριν καν φτάσουν στο Βερολίνο οι Τσίπρας-Βαρουφάκης (Οι οποίοι φαίνεται θα φτάσουν στο Βερολίνο πάνω στα τανκς της Τρίτης Στρατιάς του Αμερικανικού Στρατού του Πάττον, με την Γαλλική απελευθερωτική δύναμη να καλλύπτει τα νώτα, αμέσως μετά από την απελευθέρωση της Ολλανδίας --όσοι δεν το πιάσατε, διαβάστε ιστορία). Σε λίγες μέρες άλλωστε, η Άγγελα θα πάει στο κάτασπρο σπίτι του Μπαράκ, ο οποίος θα έχει μια ειλικρινή και από καρδιάς συζήτηση μαζί της, ίσως κοιτώντας μαζί το οικογενειακό άλμπουμ φωτογραφιών από τον Μάιο του 1945. Τώρα, η επίσκεψη του Βαρουφάκη στο Βερολίνο φαίνεται ίσως λίγο νωρίς... εκτός αν ήδη έχει χαραχτεί ο χάρτης. Λέτε;
Έχουν ούτως ή άλλως ήδη αρχίσει να απομονώνονται, η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, όχι μόνο απ' έξω, αλλά, και από μέσα. Σαν μίνι-σήριαλ από το οποίο δεν μπορούμε να απαγκιστρωθούμε... Και κάποια στιγμή, θα τελειώσει, θα γίνουν ότι συμφωνίες γίνουνε, ή όχι, και μετα θα πρέπει να στρέψουμε τα μάτια μας πίσω στην ρουτίνα της λιτότητας (που αρέσει και στον Βαρουφάκη), και ν' αρχίσουμε το μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, πάλι, ποτέ πια με Ολυμπιακούς, ποτέ πια με Καγιέν και μπεμβέδες... μόνο φραπέδες... και (τώρα) πραγματική πάταξη της φοροδιαφυγής...
Ο Σαμαράς λέει ότι μετά από το σκληρό ροκ ο Τσίπρας επιστρέφει στην κανονικότητα. Μα κι αν ακόμα είναι έτσι, που δεν είναι (τουλάχιστον όχι ακόμα), κι αν ακόμα είναι έτσι, η στιγμή αυτή ήταν απαραίτητη, τουλάχιστον για τους ανθρώπους της Ελλάδας, έστω και σαν λόξυγκας ή παρένθεση! Αυτό είναι που δεν έχει την ικανότητα να πιάσει ο Σαμαράς. Και το άλλο: ότι και να το είχε πιάσει δεν μπορούσε να το επιτελέσει ο ίδιος γιατί ήταν ο λάθος άνθρωπος στα λάθος ρούχα από λάθος προέλευση. Ο Σαμαράς είχε ψοφήσει στο Παρίσι το φθινόπωρο.
Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι φέρονται ιδιοφυέστατα. Χωρίς αμφιβολία ήταν ακριβώς η κατάλληλη στιγμή στα διεθνή πράγματα --τα άστρα ήταν ευθυγραμμισμένα. Ήταν μιά στιγμή-ευκαιρία που θα μπορούσε και να είχε χαθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε κόντρα σε όλη την λογική και τις προβλέψεις το μόνο κόμμα που θα μπορούσε να είχε εκμεταλλευτεί την μαγική αυτή στιγμή. Μία σκηνή στημένη για ανατροπή του κατεστημένου. Ένα κατεστημένο που και η κουτσή Μαριώ πια ήξερε ότι δεν ήταν βιώσιμο.
Εν τω μεταξύ, πρόεδροι δύο θητειών στις ΗΠΑ, έκαναν όσα έκαναν τα πρώτα έξι χρόνια και τα τελευταία δύο καθόντουσαν σαν κουτσή πάπια σε λιμνούλα. Ο Μπαράκ Ομπάμα φαίνεται διατεθειμένος να κάνει το αντίθετο. Θα γράψει ιστορία σαν τον πρώτο πρόεδρο που αντι να τελειώσει σαν κουτσή πάπια στην λιμνούλα, θα τελειώσει σαν ταύρος σε υαλοπωλείο. Το είδος ταύρου σε υαλοπωλείο το οποίο αναγνώρισε στους καινούργιους καλύτερούς του φίλους, τους κυρίους Τσίπρα και Βαρουφάκη. Εγώ σας τά 'λεγα ότι το άνευ γραβάτας άτυπο και εκτός πρωτοκόλλου τηλεφώνημα του δημάρχου της Νέας Υόρκης μετέφερε περισσότερα από τα οφθαλμοφανή.
Πίσω στην Ευρώπη, το σχέδιο είναι να απομονωθούν από όλους οι Μέρκελ-Σόιμπλε πριν καν φτάσουν στο Βερολίνο οι Τσίπρας-Βαρουφάκης (Οι οποίοι φαίνεται θα φτάσουν στο Βερολίνο πάνω στα τανκς της Τρίτης Στρατιάς του Αμερικανικού Στρατού του Πάττον, με την Γαλλική απελευθερωτική δύναμη να καλλύπτει τα νώτα, αμέσως μετά από την απελευθέρωση της Ολλανδίας --όσοι δεν το πιάσατε, διαβάστε ιστορία). Σε λίγες μέρες άλλωστε, η Άγγελα θα πάει στο κάτασπρο σπίτι του Μπαράκ, ο οποίος θα έχει μια ειλικρινή και από καρδιάς συζήτηση μαζί της, ίσως κοιτώντας μαζί το οικογενειακό άλμπουμ φωτογραφιών από τον Μάιο του 1945. Τώρα, η επίσκεψη του Βαρουφάκη στο Βερολίνο φαίνεται ίσως λίγο νωρίς... εκτός αν ήδη έχει χαραχτεί ο χάρτης. Λέτε;
Έχουν ούτως ή άλλως ήδη αρχίσει να απομονώνονται, η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, όχι μόνο απ' έξω, αλλά, και από μέσα. Σαν μίνι-σήριαλ από το οποίο δεν μπορούμε να απαγκιστρωθούμε... Και κάποια στιγμή, θα τελειώσει, θα γίνουν ότι συμφωνίες γίνουνε, ή όχι, και μετα θα πρέπει να στρέψουμε τα μάτια μας πίσω στην ρουτίνα της λιτότητας (που αρέσει και στον Βαρουφάκη), και ν' αρχίσουμε το μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, πάλι, ποτέ πια με Ολυμπιακούς, ποτέ πια με Καγιέν και μπεμβέδες... μόνο φραπέδες... και (τώρα) πραγματική πάταξη της φοροδιαφυγής...
Όμως στον ενθουσιασμό της στιγμής δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα βασικά. Ο μόνος λόγος για τον οποίον μας ενδιαφέρουν όλα αυτά είναι γιατί χρειαζόμαστε ο καθένας περισσότερα λεφτά για να ζήσουμε, χρειάζονται δουλειές το εν τρίτο από εμάς, το οποίο συμπεριλαμβάνει πάνω από τους μισούς νέους.
Στο τέλος αυτού του μεγάλου Σόου, θα έχουμε ένα Ευρώ παραπάνω στην τσέπη μας ο κάθε πολίτης; και δουλειά; Μάλλον όχι. Άλλωστε ο ίδιος ο Βαρουφάκης προσδιόρισε ότι μας αρέσει ο λιτός βίος, και, ότι, ανάπτυξη δεν σημαίνει πόρσε στους δρόμους.
Ποια λοιπόν θα είναι η διαφορά; Η πιο σημαντική: στο μέλλον, η λιτότητα θα είναι πλέον ιδέα και πρωτοβουλία του λαού. Δεν θα του την έχουν επιβάλει ξένοι με την βοήθεια της ίδιας τους της δωσίλογης κυβέρνησης. Θα είναι δικιά του, του λαού, με τους δικούς του όρους, για να αποδείξει ξανά στην δύση ότι στο τέλος δεν είναι καραγκιόζης ούτε δουλοπάροικος, είτε με Ευρώ είτε με δραχμή. Μιά φορά κάθε εβδομήντα χρόνια πρέπει να το αποδεικνύουμε, όπως φαίνεται. Άλλα πρώτα πρέπει να το θυμόμαστε οι ίδιοι, και, σ' αυτό, ο Αλέξης και ο Βαρουφάκης έπαιξαν καταλυτικό ρόλο..
υγ. Σε λίγο, ο Σαμαράς, μόνο φορώντας σάκο στο κεφάλι θα μπορεί να πατάει στην Βουλή.
υγ2. Ο Βενιζέλος τώρα κόπτεται ότι τόσα και τόσα είχαν κάνει εκείνοι. Ναι, είχαν γίνει πολλά και σωστά, για τότε. Αλλά δεν τα είχαν κάνει εκείνοι. Οι Ευρωπαίοι τα είχανε κάνει για να μην χρεοκοπήσουνε στην βάρδια τους εκείνοι. Άντε χέσε μας ρε Βαγγέλη και άντε στο καφενείο να τα θυμάσαι όπως θέλεις και να τα διηγείσαι σε όποιον κάθεται να σ' ακούει!
υγ.3 Μην ξεχνάμε και πως ξεκίνησαν τα πράγματα και οι αποφάσεις το 2009-2010 επί Στρος-Καν, ενός ανθρώπου ο οποίος, απ' ότι φαίνεται τώρα, ίσως μόνο με πόρνες και ηλίθιους μιλούσε όταν ήταν στα πράγματα.
υγ2. Ο Βενιζέλος τώρα κόπτεται ότι τόσα και τόσα είχαν κάνει εκείνοι. Ναι, είχαν γίνει πολλά και σωστά, για τότε. Αλλά δεν τα είχαν κάνει εκείνοι. Οι Ευρωπαίοι τα είχανε κάνει για να μην χρεοκοπήσουνε στην βάρδια τους εκείνοι. Άντε χέσε μας ρε Βαγγέλη και άντε στο καφενείο να τα θυμάσαι όπως θέλεις και να τα διηγείσαι σε όποιον κάθεται να σ' ακούει!
υγ.3 Μην ξεχνάμε και πως ξεκίνησαν τα πράγματα και οι αποφάσεις το 2009-2010 επί Στρος-Καν, ενός ανθρώπου ο οποίος, απ' ότι φαίνεται τώρα, ίσως μόνο με πόρνες και ηλίθιους μιλούσε όταν ήταν στα πράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου