Ταυτότητα Ευρωπαϊκών προδιαγραφών

Η Απέραντη Περηφάνια ενός Έθνους

ή, η μοναξιά του να είναι ένας λαός πιό έξυπνος απ' όλους τους άλλους...

Θυμάμαι την εποχή που αλλάζανε τις ταυτότητες με τις καινούργιες τις "Ευρωπαϊκές"... Το πιο αιχμηρό θέμα ήταν το ότι δεν θα έλεγε πλέον η ταυτότητα "Χριστιανός Ορθόδοξος". Ανάλογα με πιο στρατόπεδο άκουγες αυτό σήμαινε ή την πρόοδο στον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας και το τέλος της προκατάληψης βάση θρησκείας, ή, ένα ακόμα βήμα της Ευρώπης στην προσπάθειά της να Φραγκέψει την Ρωμιοσύνη... Τέλος πάντων... Τα του Καίσαρα τω Καίσαρι που λένε...

Και να λοιπόν μερικά χρόνια μετά, περήφανα κουβαλώντας την νέα Ελληνική ταυτότητα στην τσέπη της καρδιάς, άρτι αφιχθείς εξ' ΗΠΑ μετά 17 χρόνια και έχοντας ξανα-ανακαλύψει το κόρδωμα του να είσαι Έλληνας, έμαθα ότι η υπόλοιπη Ευρώπη δεν βλέπει την καινούργια Ελληνική ταυτότητα με τον ίδιο τρόπο που την παρουσίασε εντός Ελλάδος η εκδίδουσα αρχή.

Παράδειγμα Πρώτον: Σύνορα Ολλανδίας-Αγγλίας στο Hook of Holland, έτοιμος με το τζιπ να μπω στο φέρρυ μπωτ, περνώντας κάτι σαν διόδια, μόνο που είναι έλεγχος διαβατηρίων μπαίνοντας στο καράβι. Δεν είχα Ελληνικό διαβατήριο γιατί , όπως είδατε στο περασμένο ποστ η μάνα Ελλάς έπαιζε πρέφα, και είπα "κανένα πρόβλημα, περνάω με την Ευρωπαϊκή ταυτότητα!"

Δίνω την ταυτότητα.

- Τι είναι αυτό;

- Ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδας.

- Δεν έχουμε ξαναδεί τέτοια.

- Υπάρχει πρώτη φορά για το κάθε τι! Να περάσω;

- Δεν ισχύει ταυτότητα να περάσετε σύνορα!

- Ισχύει.

- Δεν ισχύει.

- Ισχύει.

- Δεν ισχύει. Περιμένετε να ελέγξουμε...

Την στέλνουν επάνω στα γραφεία και περιμένω μέσα στο αυτοκίνητο. Περνάνε 10 λεπτά. Βγάζω από την τσέπη μου το Αμερικανικό διαβατήριο.

- Έχω και αυτό εδώ...

- Α! Θαυμάσια! μπορείτε να περάσετε ως Αμερικανός.

Το ξαναβάζω στην τσέπη μου.

-Το ξέρω, αλλά είμαι Έλληνας στην Ευρώπη και προτιμώ να με περάσετε ως Έλληνα βάση της Ευρωπαϊκής ταυτότητάς μου. Θα περιμένω.

Περνάνε άλλα 20 λεπτά. Έρχεται το μεγάλο κολοκύθι εν στολή από τα γραφεία κρατώντας την ταυτότητά μου.

- Μπορείτε να περάσετε, αλλά αυτή είναι παλιά ταυτότητα -πρέπει να βγάλετε καινούργια.

- Τι γράφει εδώ αξιωματικέ; στην ημερομηνία εκδόσεως;

- Ιανουάριος 2008.

- Πράγματι! και τώρα έχουμε Απρίλιο του 2008. Αυτή είναι η καινούργια ταυτότητα.

- Μα φαίνεται ίδια με την παλιά στο χρώμα και σχέδιο!

- Είδες φίλε μου!

Το περιστατικό το πέρασα στο ντούκου με την σκέψη ότι οι Ολλανδοί τρώγανε πολλές τουλίπες και δεν είχαν ιδέα περί μαντζουράνας. Δύο βδομάδες αργότερα στο Ντόβερ, Παράδειγμα Δεύτερον, έτοιμος να περάσω την Μάγχη για Γαλλία, ο τύπος πολύ Βρετανικά μου λέει:

- Περάστε, αλλά να ξέρετε ότι κανονικά μια ταυτότητα δεν ισχύει για έλεγχο συνόρων.

Τέλος πάντων, εντάξει, σκέφτηκα, ο καθένας το δικό του... και πήγα να ξαναδώ τις Βερσαλλίες.


Εν τω μεταξύ, τα παραπάνω είναι μόνο ακαδημαϊκής σημασίας γιατί στην καθημερινότητα δεν τρέχει τίποτα. Δεν εξετάζουν χαρτιά πουθενά. Γι αυτό και με τόσα ταξίδια έχω μόνο τρία παραδείγματα. Αφού, ακόμα οδηγώντας να περάσω από Ιταλία σε Ελβετία, που δεν είναι καν μέλος της ΕΕ, πήγα να σταματήσω στα διαβατήρια, και τα παιδιά μου κάνανε σινιάλα να μην σταματήσω και να προχωρήσω να μπω... Και πουθενά αλλού δεν τσεκάρανε έγραφα... Γερμανία, Δανία, Σουηδία... Μόνο περνώντας Ολλανδία-Αγγλία και Αγγλία-Γαλλία...

Αλλά το τρίτο παράδειγμα ήταν και το μεγαλύτερο σε διάρκεια:

Τον Σεπτέμβριο του 2008 φτιάχναμε τα χαρτιά μας να παντρευτούμε στην Ιταλία. Εγώ ο απλοϊκός ήθελα να παντρευτώ ως Έλληνας. Μα, για λόγους πλέον γνωστούς δεν κρατούσα διαβατήριο, μόνο ταυτότητα. Και το Δημαρχείο έλεγε ότι η Ταυτότητα δεν είναι απόδειξη ιθαγένειας.

- Μα λέει εδώ "Ιθαγένεια Ελληνική"!!

- Δεν έχει σημασία!

- Έχει!!

- Δεν έχει!

- Έχει!!

- Δεν έχει!!!

(Θα παρατηρήσατε ήδη ότι η συνομιλία στην Ολλανδία είχε ερωτηματικά και τελείες ενώ αυτή η συνομιλία στην Ιταλία έχει όλο θαυμαστικά. Αυτό είναι γιατί στις Μεσογειακές χώρες, εν αντιθέση με τις βορειοδυτικές, τα πνεύματα είναι πιο σπιρτόζα και αναμμένα.)

- Έχει σημασία!!

- Δεν έχει!!!

Τελικά τα παιδιά από το Δημαρχείο φτάσανε μέχρι την Ρώμη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν τελεσίδικο και με βούλα:

- Η Ευρώπη δεν αναγνωρίζει την καινούργια Ελληνική ταυτότητα ως νόμιμη απόδειξη ιθαγένειας. Και να πιάσουνε οι Έλληνες να χτυπιούνται στο πάτωμα, δεν αναγνωρίζεται.

(Κι έτσι παντρεύτηκα ως Αμερικανός)

~

Θυμάμαι νοσταλγικά την μέρα του Ιανουαρίου 2009 που πήγαμε να δείξω στην γυναίκα μου την Νέα Υόρκη και την Βοστώνη... Προσγειωθήκαμε στη Νέα Υόρκη μία ώρα αφού ο Ομπάμα είχε ορκιστεί πρόεδρος. Μιά μέρα ηλιόλουστη, κρυσταλλένια, και δεν ανεγνώριζα τους εκεί συμπατριώτες μου που μετά 8 χρόνια Πινόκιο, ξαφνικά έλαμπαν, ήταν ευδιάθετοι... γελούσαν...

Κρατούσαμε στο χέρι τα διαβατήρια, η γυναίκα μου το Ιταλικό και εγώ το Αμερικανικό. Στην αρχή των ουρών ένας φύλακας συνόρων, δίδυμος του Λούης Άρμστρονγκ, έδειξε σε μένα την ουρά για τα Αμερικανικά διαβατήρια και στην γυναίκα μου την ουρά για τα άλλα διαβατήρια. Με χαμόγελο πήγα να ρωτήσω:

- Η σύζυγος μου...

Αλλά ο Λούης Άρμστρονγκ δεν με άφησε να τελειώσω. Με χαμόγελο από αυτί σε αυτί έκανε βαθειά υπόκλιση από τη μέση μέχρι το πάτωμα και με το δεξί του χέρι έδειξε στην γυναίκα μου την ουρά για τα Αμερικανικά διαβατήρια, να μείνουμε μαζί.

~