Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Σαΐνια













Τω καιρώ εκείνω εγεννήθει εις γη Ελλαδιστάν προφήτης εν αγνή παρθενία.

«Είμαι καθαρός και έντιμος απέναντι στο λαό» ελάλησε.

"Διδάσκαλε", ηρώτησαν τα σαΐνια, "πως θα ταΐσουμε χιλιάδες δανειστές με μόνο πέντε ψωμιά και δυό ψάρια;"
"Ψωμιά και ψάρια υπάρχουν", σημείωσε ο διδάσκαλος, και υπογράμμισε ότι "ελέω λαού πολυπληθούς, και πτωχού τω πνεύματι, τα πέντε ψωμιά και τα δυό ψάρια θα θρέψουν όλους τους πιστεύοντας εις τον προφήτην, εφ' όσον η πίστις σαρκικήν τροφήν δεν χρειάζεται, και οι δανειστές θα ντραπούν και θα χαμηλώσουν το βλέμμα τους μόλις ειδούν το θαύμα". Και τα σαΐνια εθαύμασαν.

Θαύματα ηκολούθησαν το βήμα του προφήτου, καθώς ασθενείς παραπονούμενοι για ότι έβλεπαν γύρω τους εγένονταν τυφλοί σταματώντας να βλέπουν εκείνα δια τα οποία επαραπονούντο. Και όταν ο λαός παραπονέθηκε κατόπιν ότι δεν έχει ούτε ένα νόμισμα με το πρόσωπο του καίσαρα να αγοράσει πετρέλαιο θέρμανσης ο προφήτης διέταξε την Γη να σταματήσει στην τροχιά της και το καλοκαίρι έφτασε Νοέμβρη μήνα. "Γιε μου", επεσήμανε η μήτηρ αυτού η επονομαζόμενη Ψωροκώσταινα (που ήτο παρθένα), "ο οίνος έχει τελειώσει και το γλέντι εις τούτον του Κουτρούλη τον γάμον σταματά!" και τότε ο προφήτης εζήτησε από τα σαΐνια να φέρουν τα άδεια μπουκάλια, να κάτσουνε σε κύκλους, να τοποθετήσουνε από ένα άδειο μπουκάλι στο μέσο κάθε κύκλου και να δώσουνε μια σβουρηχτή στο κάθε μπουκάλι να σβουρήξει μέχρι που θαυματουργά να σταματήσει μπροστά σε ένα φοροφυγά του οποίου τα ρούχα θα δημεύονται για να αγοραστεί κι άλλο κρασί να ποιούν οι υπόλοιποι. Λέγεται δε, ότι περπάτησε επί ύδατος -αλλά οι κακές γλώσσες λένε ότι απλά πέρασε τον Ιλισό με τα πόδια, και, αφ' ενός ήταν ξηραμένος δεκαετίες, και αφ' εταίρου ο αντικατοπτρισμός του προφήτη εγένετο πάνω στα απόβλητα που τρέχαν απ' τους βόθρους εκατέρωθεν και επί ύδατος
ουχί.

Και με το πλήρωμα του χρόνου έπαυσε να γνωρίζει την γυνή αυτού διότι η αγάπη προς τον λαόν, Κυριακή εκλογών, στεκότανε υψηλότερα από ότιδήποτε άλλο, τουλάχιστον εκατοστά δέκα και τρία. Ανεφώνησε δε ο προφήτης προς όσους είχαν έναν μανδύα, να αφήσουν τον μανδύαν αυτών επί του εδάφους και να σταθούν απάνω του στα τέσσερα τσιτσίδι έμπροσθεν του Κυρίου από την ΔΟΥ, λέγοντες "ουκ έχουμε φράγκο δώσει", τους δε έχοντες δύο μανδύες προειδοποίησε ότι σύντομα θα γινόντουσαν οι δύο μανδύες τρεις, αφής και επέλθει η βασιλεία εκείνων εκ των αριστερών, των κατά τας γραφάς επονομαζομένων Συριζαίων από την Συριζίαν.

"Αμήν," ανέκραξε, "λέγω υμείν, αυτή τη στιγμή προέχει η σωτηρία της κοινωνίας από τη λαίλαπα που ζούμε και το να μην περάσουν τα νέα μέτρα". Τόνισε δε πως θα ζητήσει εκλογές "όταν θα είμαστε σε θέση να τις επιβάλουμε και αυτό θα γίνει πολύ σύντομα". Και ο τόπος εχάρη χαρά μεγάλη γιατί είχαν περάσει εβδομάδες τρείς και μήνες τέσσερεις χωρίς εκλογές και είχαν σκυλοβαρεθεί να περιμένουνε χωρίς άρτο αλλά και χωρίς θεάματα.

Τας θύρας! τας θύρας!
Κάτω στο 'λαδιστάν
στην τσαντίλα
φτώχεια καλή καρδιά
μα και γκρίνια
μάζεψα μια βραδιά
τα σαΐνια
κι ήρθα κρυφά
τον παλιό μου καημό
να σου πω

Μάτια βουρκωμένα
παραπονεμένα
δίχως Ευρώ δανεικά
κανένας δεν ζει
μάτια βουρκωμένα
πάρτε με κι εμένα
πάρτε με τώρα να φάμε
λίγο τσίπρα μαζί

Κάτω απ' τη Βουλή
στην πλατεία
πέσανε δακρυγόνα
μα τον τσίπρα
μα έκανα υπομονή
και κουράγιο
κι ήρθα κρυφά
τον παλιό μου καημό
να σου πω

Πρόσχομεν...









32 σχόλια:

  1. Το κείμενο είναι τέλειο! :)))

    Δεν έχεις όμως το Θεό σου! Άμα στην πέσουν πάλι οι, της Αριστεράς και της Προόδου, αναγνώστες σου, μη γκρινιάξεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ουδείς τέλειος παρά ο Προφήτης αγαπητέ μου Λάκωνα, φχαριστώ πάντως, να σχωρεθούν τα δανεικά μας!

      Αμ, δεν νομίζω νά 'χει μείνει Αριστερός και της Προόδου που να πατάει στο βλόγκ τούτο... δόξα τω υψίστω -να μη διάβαζε κάτι άλλα κανείς θα νόμιζε ότι την παρθένα την κατατρέχουνε άδικα οι κακοί μνηστήρες...

      Πάντως δεν θα γκρινιάξω άμα μου την πέσει κανείς, πρόμις! Θα διαβάσω από τις γραφές όπου μας έχουνε γραμμένους!

      Διαγραφή
  2. Τι είναι η Αριστερά;
    Τι είναι η Πρόοδος;
    Τι είναι το ευρώ;
    Τι είναι η εργασία;
    Τι είναι η αμοιβή;
    Τι είναι η Ελλάδα;
    Τι είναι το Νόμπελ Ειρήνης;
    Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση;
    Τι είναι η αξιοπρέπεια;
    Τι είναι ο κάβουρας και τι το ζουμί του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε Τζων Μπόη, μόνο για το τελευταίο μπορώ να σου απαντήσω με σιγουριά, μιας και στο Maryland έχουμε και γαμώ τα καβούρια!

      Thinks, έχεις φάει καβούρι από εδώ; Έστω ένα crab-cake ;;;

      Διαγραφή
    2. Το Νόμπελ Ειρήνης νομίζω είναι ο τρόπος που βρήκαν οι Νορβηγοί να εκδικηθούν τους Σουηδούς καταστρέφοντας κάθε αξία που είχε η κληρονομιά του Άλφρεντ.
      Η Αριστερά μου φαίνεται είναι το αντίθετο της δεξιάς... άλλοι πάλι λένε ότι είναι ο μόνος χώρος που μονοπωλεί προοδευτική σκέψη το οποίο απαντά στην ερώτησή σου περί προόδου...
      Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο τρόπος που βρήκε η Γερμανία να κερδίσει τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο...
      Για να δούμε όμως τι είναι ο κάβουρας πρέπει να απολαύσεις το ζουμί του όταν μαγειρεύω εγώ στην Νέα Αγγλία... ναι, ναι, ξέρω, στην Νέα Αγγλία έχουμε αστακούς και όχι κάβουρες, αλλά έπαιρνα κατεψυγμένους από την Αλάσκα...
      Για τα άλλα δεν έχω ιδέα τι είναι, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να κάνω και λάθος στις παραπάνω απαντήσεις...

      Διαγραφή
    3. Έχω φάει και καβούρι και crab cake στην DC! τυχερέ εκεί που είσαι! Αν και το crab cake θέλει τέχνη να μην λιγώνει και να μην είναι μόνο ψωμί...

      Διαγραφή
    4. Το μυστικό του crab-cake είναι μία μυτιά κανέλλα (αν το πιστεύεις!).

      Σήμερα στην πρωτεύουσα του Έθνους κρατάμε χαλαρή διάθεση την οποία προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω και στο blog σου. Αυτό γιατί όλοι περιμένουμε το σημερινό debate όπου σύμφωνα με όλα τα προγνωστικά θα βγει και θα τα σπάσει ο Πρόεδρος, ώστε αύριο να μπορεί να γίνει χαμός στις δημόσιες συζητήσεις...

      Διαγραφή
    5. Μεταλαμπάδευση για την οποία σ' ευχαριστώ! Εδώ η debate αρχίζει τέσσερεις το πρωί! και στις οχτώ έχω το ετήσιο τεστ καρδιάς στο νοσοκομείο, και όπως ξέρεις δεν μπορεί κανείς να κάνει τεστ καρδιάς στο ίδιο 24ωρο που θα έχει δει και ακούσει τον Ρόμνι! Από τις 9 το πρωί και μετά όμως θα ξεσπαθώσω!

      Για την κανέλλα δεν το ήξερα, αλλά το καταλαβαίνω!!!

      Pleeease! send crab cakes!

      Διαγραφή
    6. Ά! και για όσους δεν έχουν την εμπειρία από Maryland crabs, στην Ταινία A Few Good Men, ο Τομ Κρουζ και η Ντεμί Μωρ τρώνε σε καβουράικο, όπου σπάνε τα καβούρια με σφυράκια. Εμείς για τους αστακούς της Μέην έχουμε ειδικές τανάλιες.

      Διαγραφή
    7. Ο αστακός δεν τρώγεται με σφυράκι! Άσε που δεν τρώγεται με τίποτα...ένα λιπαρό μπλιάχ είναι ρε παιδί μου...

      Διαγραφή
    8. Μα ναί! είπα και έγραψα: καβούρια με σφυράκι, αστακό με ταναλίτσες! Δεν θα με πετύχεις bck home κάποια στιγμή να πάμε να αγοράσουμε ζωντανούς αστακούς από 2.5 lbs ο καθένας να στους μαγειρέψω; και μετά μου λες για λιπαρο μπλιάχ! Χα!

      Διαγραφή
  3. Τα καλύτερα καβούρια που γεύτηκα ήταν Νορβηγικά και τα έφαγα στη...Θεσσαλονίκη :)

    Στα ερωτήματα μου με καλύψατε, αναμένω όμως τώρα να δώσετε και μια ερμηνεία στο τι είναι "εργασία" κι τι η "αμοιβή" της.
    Ο ευρών αμοιφθήσεται! (γελάσαμε κι απόψε!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην ερώτησή σου απάντησε πριν αρκετά χρόνια, το "αορατο χέρι" του Adam Smith.

      Έκ τοτε σιωπή...και αυτό είναι που μας την έχει σπάσει περισσότερο από όλα!

      Διαγραφή
    2. Ο Adam Smith να πάει να κάνει...παρέα με τον Μαρξ και τους ομοίους τους.

      Διαγραφή
    3. Smith, Marx, Schubeter, Keynes, Friedman, Hayek...Ακόμα με ιδέες του '70 κινούμαστε...Δεν έχουμε άλλες καλύτερες! Αυτό είναι το πρόβλημα!!

      Διαγραφή
    4. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με το τελευταίο σου σχόλιο.
      Αυτός είναι ο πυρήνας του προβλήματος.

      Διαγραφή
    5. Μα... νομίζωεργασία είναι όταν περνά κανείς την μέρα του κάνοντας κάτι που δεν αγαπάει από τομεδο΄θλι του, και αμοιβή έιναι όταν δεν βρίσκει το πραγματικό αντίκρυσμα του κόπου του;;;

      (ακόμα τρώμε -υπομονή)

      Διαγραφή
    6. Συμφωνώ κι εγώ απόλυτα με τον Λάκωνα, Τζων Μπόη. Δεν έχει παρουσιαστεί κάτι καινούργιο από τα '70, και θα έλεγα το πρόβλημα δεν είναι τόσο ότι δεν έχει παρουσιαστεί κάτι καινούργιο... θα έλεγα το πρόβλημα είναι ο λόγος για τον οποίον δεν έχει παρουσιαστεί τίποτα καινούργιο...

      Διαγραφή
  4. Μα κανέλλα στα καβούρια;;;;;

    Αυτά σας ταίζουν στην Αμερική και δεν μπορείτε χωρίς debate;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε θα πιστέψεις πόσο πολύ τους πάει!

      Διαγραφή
    2. Αρνούμαι!
      Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε!

      Διαγραφή
    3. Νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται είναι ένα clambake στο Cape Cod, στην άμμο της παραλίας, όπου βάζεις clams, mussels και άλλα οστρακοειδή, και αστακούς, και άλλα θαλασσινά, μέσα σε ένα τσουβάλι, και χτίζεις μια φωτιά στην άμμο με το τσουβάλι μέσα στην άμμο να τα αχνίσει όλα καθώς δύει ο ήλιος πέρα από τον Ατλαντικό (ναι, το Cape Cod μπαίνει κάπου 40 χιλιόμετρα σαν αγκίστρι μέσα στον Ατλαντικό, εκεί στην ανατολική ακτή της ηπείρου, και είναι το μόνο μέρος στην ανατολική ακτή από το οποίο μπορείς να δεις τον ήλιο να δύει στον Ατλαντικό). Crab cakes είναι κατ' εξοχήν σπεσιαλιτέ της Maryland... αλλά μετά από κάτι τέτοιο, πως θα μπορούσαμε να μην απολαύσουμε και μία Key Lime Pie;

      Διαγραφή
  5. Απαντήσεις
    1. Απάντησέ μου επί του θέματος όταν επιστρέψεις: Αυτός ο Ron Paul, ο libertarian, πως σου φαίνεται; Μου έχει κινήσει την περιέργια. Φαίνεται να είναι πολύ σοβαρός παρά τις ακραίες του απόψεις.

      Διαγραφή
    2. Το κόμμα των Λιμπερτέριαν είναι κάτι που μου αρέσει να υπάρχει στο τοπίο έστω και συμβολικά, μια που σε έναν άλλο κόσμο, πιο ιδεαλιστικό, θα με αντιπροσώπευε, αλλά, η ευθύνη του να είμαστε ρεαλιστικοί ανάμεσα στο τι θα θέλαμε και το τι μπορούμε να κάνουμε και να έχουμε με κρατά σταθερά στην μονιμότητα της επιλογής μεταξύ λιτής κυβέρνησης με χαμηλούς φόρους (Ρεπουμπλικάνοι) και της εξαπλωμένης κυβέρνησης με ποιό λεπτομερείς φόρους (Δημοκρατικοί) -η επιλογή εξαρτάται περισσότερο από τους καιρούς παρά την δισλειτουργικότητα μόνιμης αφοσίωσης σε ένα δόγμα. Τα πρόσωπα στην Αμερικανική πολιτική ποτέ δεν ανέρχονται στην εστίαση που τους δίνουν στην Μεσόγειο, εκτός αν μιλάμε για έναν Ρούζβελτ, Κένεντυ, ή Ρέγκαν (Εγώ, από πεποίθηση Δημοκρατικός, θα είχα ψηφίσει Ρέγκαν αν ψήφιζα τότε).

      Ο Ρον Πωλ είναι μια αρκετά ιδιαίτερη περίπτωση έχοντας βάλει υποψηφιότητα με τους Λιμπερτέριαν το 1988 και αντιπροσωπεύοντας πριν, μετά και τώρα το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο -δοαφωνόντας όμως με πολλά από αυτά για τα οποία παλεύει το κόμμα του. Αυτό του το ιστορικό από μόνο του είναι αρκετό να σηκώσει οποιοδήποτε φρύδι μια που είναι σαν νερό και λάδι. Συν αυτό ο άνθρωπος είναι από το Πίτσμπουρκ και αντιπροσωπεύει το Τέξας (μία πολιτεία στην οποία ποτέ δεν έχω όρεξη να πατήσω για πολλούς λόγους που έχουν να κάνουν με την γενική κουλτούρα εκεί) -άγνωστο πως οι ιδέες που έχει επιδείξει ο Πωλ εξυπηρετούνται από θητεία στο Τέξας.

      Για να μην πολυλογώ, οι αντιθέσεις του Ρον Πωλ με φοβίζουν γιατί πιστεύω ότι δεν θα του επέτρεπαν να λειτουργήσει αποτελεσματικά στο πολιτικο-οικονομικό σύστημα των ΗΠΑ. Οι θέσεις του, πολλές φορές ονειροπόλες αν όχι γραφικές είναι καλό να ακούγονται και είναι καλό να βρίσκεται στο κογκρέσο, αλλά οποιαδήποτε περισσότερη ή ανώτερη ευθύνη θα τον έβρισκε κατά την γνώμη μου εντελώς ανεπαρκή.

      Διαγραφή
    3. Εμένα μου αρέσει από το πολύ λίγο που παρακολουθώ τα πράγματα γιατί είναι ρε παιδί μου Φιλελεύθερος σε όλα του. Και στο θέμα του γάμου ομοφυλοφίλων τον αφορά και στις εκτρώσεις και σε όλα. Γι' αυτό δεν τον θέλουν και στο tea party. Επίσης είναι φανατικός ειρηνιστής. Είχε αντιταχθεί και στους 3 πολέμους των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια.

      Διαγραφή
    4. Να! κοίτα τώρα τι λες: φιλελεύθερος, libertarian, με τους Republican, και δεν τον θέλουν στο Tea Party. Αμερικανιστί: Tourlou Dolmades! Αν είχε την χαρισματικότητα του Ρέγκαν ή του Κλίντον ίσως να μπορούσε να κάνει κάτι... αλλά κοίτα τον! Κινδυνεύει να βγει πιο μαλακός και αναποφάσιστος από τον Κάρτερ. Μην με παρεξηγείς, μου αρέσει ο άνθρωπος και με τους πολέμους είμαι κι εγώ κάθετα αντίθετος μέχρι να μου φέρει κάποιος τον πόλεμο στο κατώφλι μου. Μου αρέσει σαν άνθρωπος και οι ιδέες του είναι ενδιαφέρουσες από μια ουμανιστική άποψη. Αλλά νομίζω ότι η απόδοσή του και η αποτελεσματικότητά του, δηλαδή η έλλειψη απόδοσης και αποτελεσματικότητας, θα ήταν τραγικών επιπτώσεων.

      Και, οι κακές γλώσσες λένε ότι το Tea Party δεν τον ήθελε όχι γιατί τον φοβόντουσαν αλλά γιατί θα έφερνε ανεπιθύμητους σαν κουστωδία...

      Διαγραφή
    5. Το ότι δεν τον θέλουν στο tea party το είπα για καλό. Από όσους έχω ακούσει οι υποστηρικτές του tea party είναι για τα πανηγύρια.

      Τα υπόλοιπα δεν τα ξέρω, τα ξέρεις εσύ καλύτερα γι αυτό και σε ρώτησα.

      Αλλά βέβαια το θέμα είναι να έχεις και τις ιδέες και την πυγμή να τις επιβάλλεις και τη νόηση να τις εφαρμόζεις. Η εποχή των ηγετών όμως τελειώσε...

      Διαγραφή
    6. Σωστός. Ως προς την εποχή ηγετών.

      Το Tea Party είναι εμπνευσμένο από τον Καρατζαφέρη μου φαίνεται. Δεν πήγανε πιο δεξιά γιατί η θέση ήταν κατειλημμένη από το ΚΚΚ. Αυτό εννοώ, ότι η ακολουθία του Πωλ είναι οι άνθρωποι τους οποίους το Tea Party θα ήθελε να στείλει στον Άρη χωρίς διαστημόπλοιο επιστροφής. Ο ίδιος, μην το θεωρείς απίθανο να τους είχε φανεί ελκυστικός σαν Δημόσιες Σχέσεις -όχι ότι θα τους πλησίαζε βέβαια ούτως ή άλλως.

      Πράγματι, μου φαίνεται πιο αδύνατος από τον Κάρτερ για εφαρμογή. Ιδίως όταν οι ιδέες είναι τόσο ανομοιογενείς. Άλλο να προσπαθήσεις να κουβαλήσεις ένα μονολιθικό φορτίο βαρύ, και άλλο να προσπαθείς να κουβαλήσεις πενήντα ανομοιογενή κουτάκια μικρά και μεγάλα.

      Αυτή την στιγμή η Αμερική χρειάζεται έναν από τουςπέντε καλύτερους προέδρους της ιστορίας της: τον Κλίντον...

      Διαγραφή
    7. Η εποχή Κλίντον ήταν μία εξαιρετική εποχή για τις ΗΠΑ από όλες τις απόψεις, εκτός ίσως από τον τελευταίο χρόνο με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία.

      Παρ' όλα αυτά η κριτική που ακούγεται είναι πως σε ό,τι αφορά την κρίση, η φούσκα των στεγαστικών στις ΗΠΑ ξεκίνησε να φουσκώνει επί προεδρίας του, ενώ φυσικά ο λογαριασμός του πολέμου του Κλίντον έφτασε στο τραπέζι του Μπους...

      Διαγραφή
    8. Καμία αντίρρηση, αλλά όπως εκείνος παρέδωσε στον Μπους έτσι είχε παραλάβει από τον άλλο Μπους. Είμαι περήφανος που ψήφισα για τον Κλίντον, και πιστεύω ότι έζησα μια ιδιαίτερη εποχή που θα αργήσει να ξανάρθει. Δεν ήταν μόνο κάποιος που έφερε οικονομική ευημερία πρωτόγνωρη, αλλά και ατμόσφαιρα, χαμόγελο, αισιοδοξία, χρήματα, κίνηση, εφευρετικότητα... πράγματα σχεδόν χειροπιαστά που τα ένοιωθες. Την εταιρεία μου την ξεκίνησα από ένα υπόγειο στην Μασαχουσέτη το 96... τότε ψήφιζα Κλίντον για πρόεδρο και Τεντ Κένεντυ για γερουσιαστή μου... Με την εξαίρεση εκείνης της brief shining moment that was known as Camelot, 1690-63, η μόνη άλλη φορά που η Αμερική είχε νοιώσει έτσι ήταν με τον Ρουζβελτ...

      Όσο για τον Πινόκιο, θα μπορούσε να ισοζυγίσει αυτά που κληρονόμησε, αλλά δεν ήταν δυνατόν γιατί δεν ήταν Κλίντον ούτε στο νυχάκι... Η Φούσκα των στεγαστικών άρχισε πραγματικά όταν το μπουμ έφτασε σε επικίνδυνα επίπεδα μετά από το 2003, και τις ρίζες της τις είχε στον Ρέγκαν,μου φαίνεται.

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.