Κάποια στιγμή η οποιαδήποτε αφήγηση ξεπερνά το απίστευτο και μπαίνει πια στον χώρο του σουρεάλ. Ένας λαός που δεν έχει ιδέα, και δεν έχει την παραμικρή εμπειρία, τι σημαίνει προσωπική ελευθερία (δικαιώματα και ευθύνες), δέχεται ανήκουστους ελέγχους, όπως το περιουσιολόγιο φερ' ειπείν, χωρίς να βάλει τα γέλια.
Οι Έλληνες δεν μπορούν πια να κινούν τα χρήματά τους ελεύθερα, πρέπει να δίνουν αιτιολογίες όταν το κάνουν στον βαθμό που τους επιτρέπεται, πρέπει να υπομένουν αβάσταχτη έως τυραννική αλλά και προ παντός παντελώς ανίκανη γραφειοκρατία και ασφυκτικούς νόμους, πρέπει να πληρώνουν φόρους για το ίδιο πράμα με διαφορετικές ονομασίες ο κάθε νόμος (για το ίδιο πράμα), και τώρα πρέπει να δηλώσουν στο κράτος το κάθε τους "περιουσιακό στοιχείο" μέχρι και τα κοσμήματα της γιαγιας και αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών. Πρέπει να δέχονται ότι ο μισθός τους πιθανόν να δοθεί σε πόντους πλαστικών καρτών (ώστε αφ' ενός να μην δίνονται χρήματα που δεν υπάρχουν [μια άλλη έκδοση παράλληλου νομίσματος αλλά πιο έντεχνη από του Βαρουφάκη], και αφ' εταίρου να ελέγχουν τι ξοδεύετε).
Θα μου απαντήσετε, "είτε γελάσεις είτε κλάψεις, άλλη επιλογή δεν έχεις από το να υπομείνεις και να συμμορφωθείς, γιατί εδώ ζεις και δεν μπορείς να φύγεις" (τουλάχιστον οι περισσότεροι δεν μπορούν να φύγουν, ή έχουν πείσει τους εαυτούς τους ότι δεν θέλουν). Και αυτή είναι ίσως η απάντηση που αποδεικνύει τους λόγους για τους οποίους βρίσκουνε και σας πηδάνε ούτως ή άλλως, πότε οι μεν, πότε οι δε (και η ζωή αποκτά νόημα μόνο όταν "ανακαλύπτετε" συνωμοσίες).
Θα μου πείτε ότι προσπαθήσατε να αντιδράσετε, φέρνοντας το Σύριζα --αλλά την πάθατε χειρότερα από πριν (ROTFL). Μα δεν αρκεί να προσπαθεί κανείς να αντιδράσει σπασμωδικά: πρέπει η αντίδραση να έχει και λίγο ενήλικο σκεπτικό στην ρίζα της. Σε τι σκεπτικό, να σας χαρώ, βασιζόταν όποιος έχαψε ότι το πρόγραμμα και οι υποσχέσεις του Σύριζα ήταν τίποτα περισσότερο από παραμύθια της Χαλιμάς και οι παραμυθάδες ικανοί αντί ανίκανοι (αλλά τουλάχιστον χωρίς γραβάτα. Αυτό ήταν ελπιδοφόρο σαν μόδα αλλά στο τέλος δεν έπιασε);
Αν είχατε κάποια συνέπεια στο σκεπτικό σας, όσοι φέρατε το Σύριζα, θα έπρεπε να παραμείνετε δυνατοί και πιστοί στο σκεπτικό σας και να ψηφίσετε όλοι την Κωνσταντοπούλου, τον Λαφαζάνη και την Μακρή, για να φάτε τις σάρκες ο ένας του άλλου εν μέσω πογκρόμ και επιτροπών και συνομωσιολογίας (αντί τώρα που τις τρώτε ραγιάδικα). Ευτυχώς όμως μέχρι 'κει δε φτάσατε και τα πογκρόμ δεν τά 'κανε η Ζωή. Κάτι είναι κι αυτό. Το ψυχωτικό τρίο τελικά το ψήφισαν οι μισοί απ' όσοι ψήφισαν τους φασίστες.
Τώρα που κοιτάτε πως ήσασταν μέχρι πριν ένα χρόνο και πως είσαστε τώρα, είναι δυνατόν να μην αναπολείτε τις παλιές καλές ημέρες που είχατε ψηφίσει να σας κυβερνούν διεφθαρμένοι αντί τώρα που ψηφίσατε να σας κυβερνούν ανίκανοι, ηλίθιοι γιες-μεν; Τελικά και ο Αντώνης και ο Αλέξης δικτατορίσκοι της δεκάρας βγήκανε --αλλά θα μου πείτε τουλάχιστον τώρα η δικτατορίτσα έρχεται από την πρώτη φορά αριστερά, να την χαίρεστε :-) [καθώς ο Σύριζα κάνει γενικές απεργίες εναντίων του Σύριζα].
Τώρα πια κλείδωσε το πράμα. Τώρα δεν υπάρχουν καν επιλογές και να θέλατε να ψηφίσετε ξανά. Τώρα πια δεν υπάρχει τίποτα.
Δηλώστε τα όλα, και τις ελιές που έχετε από γεννησιμιού κάτω από τα εσώρουχα, να τις φορολογήσουνε. Με αξιοπρέπεια, ε;
Τα φωτομοντάζ με τα λόγια τα πρόσθεσα εγώ και δεν ελέχθησαν πραγματικά
(απ' όσο ξέρω τουλάχιστον).
Αφιερωμένα στον πρωθυπουργό της Ελλάδος.
Που δείχνει τόσο... χαρούμενος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου