Οι φωτογραφίες με μία βδομάδα καθυστέρηση!
Η όγδοη χρονιά που κάνουμε Αμερικανικό Thanksgiving στην Ιταλία με οικογένεια και φίλους.
Όλη μέρα μαγειρεύω παραδοσιακά πιάτα της Νέας Αγγλίας, και το βράδυ όταν γυρνά ο κόσμος από την δουλειά είναι σα νά 'μαστε στην Μασαχουσέτη!
Την περασμένη τρίτη που ήμουνα στη Νέα Υόρκη όλοι ετοιμαζόντουσαν να γυρίσουν στα σπίτια τους και να σκορπιστούν σε όλες τις Πολιτείες... εγώ γύρισα σπίτι στην Ιταλία :-)
Στην πρώτη Thanksgiving, στο Πλύμουθ της Μασαχουσέτη τον Νοέμβριο του 1621 ήταν κάπου 23 επιζήσαντες προσκυνητές και κάπου 90 Ινδιάνοι της φυλής Γουάμπανόγκ. Την περασμένη Πέμπτη, 26/11/2015 ήταν ένας προσυκητής και 18 Ιταλοί της φυλής των Ρομανιόλων!
 |
| Γαλοπούλα εφτάμιση κιλά. |
 |
| Ralph, the tukey |
 |
| Ο μπαμπάς μας κόβει μπέηκον |
 |
| Πατάτες για πουρέ |
 |
| Προμήθειες από την Αμερική εκτός από τις πατάτες που είναι Ιταλικές |
 |
Μπανάνες, μήλα, μανταρίνια και μακαντέμια νατς,
διπλωμένα σε κρέμα χτυπημένη με καθέ ζάχαρη |
 |
| Σπανάκι με τυρί φιλαδέλφια |
 |
| Καλαμπόκι με βούτυρο, Γλυκοπατάτες "yams" με βούτυρο και καφέ ζάχαρη |
 |
| Στη μέση, αρακάς με κρεμύδια και μπέηκον σε κρέμα γάλακτος |
 |
| Γέμιση από την Αμερική με πρόσθεση υλικών από 'δώ |
 |
| Και ζελέ κράνμπερυ από την Μασαχουσέτη! |
 |
| Αρακάς με κρεμύδια και μπέηκον σε κρέμα γάλακτος |
 |
| Κολοκύθα με αυγά, γάλα και ζάχαρη |
 |
| Ο Ralph και το Κιάντι |
 |
| τσηζκέηκ |
 |
| Κέηκ, διάφορα. |
Λάμπετε. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραδόξως έχει γίνει η πιο όμορφη και δημοφιλής γιορτή που έχουμε στην οικογένεια στην Ιταλία :-)
ΔιαγραφήΔιαβάζοντας σε Δημήτρη ζηλεύω με την καλή έννοια , την τάξη που έχεις στην ζωή σου ,να είστε καλά , καλημέρα !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σου αγαπητέ Νικόλα. Η "τάξη" 'έρχεται από την χαρά για την ζωή, και εκείνη από μέσα μας :-)
ΔιαγραφήΚαι του χρόνου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά και να γιορτάζετε!
Νά 'σαι καλά, Scarlet μου, σ' ευχαριστούμε!
ΔιαγραφήΛαχταριστά τα φαγητά σας, ακόμα καλύτερα τα χαμόγελα. Εκεί φαίνεται πόσο καλά περνάτε όλοι μαζί και πόσο χαίρεστε την πολυπολιτισμικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι του χρόνου!
Μια που το ξεκίνησες όμως, γράψε και τη συνέχεια όταν μπορέσεις. Μη μας αφήνεις με την όρεξη της ιστορίας των Ευχαριστιών. :)
Νά 'σαι καλά, Rmily, ευχαριστούμε :-) Και του χρόνου!
ΔιαγραφήΤην ιστορία και άλλα είχα γράψει από τις πρώτες αναρτήσεις, εδώ:
http://dimitristhinks.blogspot.it/2010/04/blog-post_12.html
Οι ιστορίες διαγέρουν ως προς το αν ήταν 23 προσκυνητές και 90 Γουάπανογκ, ή αν ήταν 54 και 150, ή κι αν οι Ινδιάνοι ήταν 300. Αυτες τις μέρες οι αριθμοί 23-90 φαινονται μάλλον πιο ακριβείς, αλλά γενικά συμφωνούν στο ότι οι προσκυνητές ήταν το 1/3 του αριθμου :-)
Μέχρι πριν καμιά δεκαετία, ή δύο, η ιστορία ήταν μύθος που ταίριαζε περισσότερο σε πίνακα του Νόρμαν Ρόκγουελ παρά στην πραγματικότητα. Αλλά οι απόγονοι των Γουάπανογκ έχουν πια βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Το γεγονός είναι ότι η ημέρα των ευχαριστιλων είναι η μία γιορτή, μαζί με την 4η Ιουλίου, που ενώνει όλους τους Αμερικανούς (αν όχι τόσο και τους πραγματικούς Αμερικανούς που ήταν εκεί για 15.000 χρόνια πριν τους προσκυνητές :-)