Η σημερινή ανάρτηση, άμεση απάντηση σε σπέσιαλ ρηκουέστ!
(από τα σχόλια της προηγούμενης)
Είκοσι τέσσερα χρόνια αφού Μουσουλμάνοι εξτρεμιστές πιλοτάρισαν δύο αεροπλάνα γραμμή στους πάνω ορόφους των δίδυμων ουρανοξυστών στο Μανχάταν, οι Νεοϋορκέζοι εξέλεξαν Μουσουλμάνο μετανάστη σοσιαλιστή για Δήμαρχο. Οι γνώμες και ερωτήσεις στις συζητήσεις εκτός Αμερικής ακολουθούνται με τουλάχιστον τρία θαυμαστικά και το μακρύ και το κοντό δίνει και παίρνει, όπως και οι γνώμες για το πως αυτό δείχνει για την πολιτική κατάσταση στην Αμερική.
Αλλά, ας προσγειώσουμε τους χαρταετούς μας μια στιγμή, μια και η πραγματικότητα στο έδαφος δεν είναι αυτό που φαίνεται απ’ έξω. Για να ρίξουμε μια ματιά από πιο κοντά.
Κατ’ αρχάς, τι είναι η «Νέα Υόρκη»;
Υπάρχει το κράτος της Νέας Υόρκης (New York State) και η πόλη της Νέας Υόρκης (New York City).
Μάλιστα, το όνομα μιας πόλης στις αναφορές εντός Αμερικής γράφεται πάντα ακολουθούμενο από τα δύο γράμματα που εννοούν το όνομα του Κράτους. Παραδείγματος χάριν, Boston, MA, για Μασαχουσέτη, Miami, FL, για Φλόριδα, Athens, GA, για την πόλη Αθήνα στο κράτος της Τζώρτζια για να ξεχωρίζει από το Athens, Greece, και φυσικά New York, NY, η πόλη της Νέας Υόρκης στο κράτος της Νέας Υόρκης.
(η πρωτεύουσα του κράτους της Νέας Υόρκης δεν είναι η πόλη της Νέας Υόρκης αλλά μια πόλη που λέγεται Ώλμπανυ [Albany])
Το κράτος της Νέας Υόρκης με 141.300 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι 107% το μέγεθος της Ελλάδας η οποία είναι 132.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το κράτος της Νέας Υόρκης έχει 20.000.000 κατοίκους εκ των οποίων τα 8.500.000 ζουν στην πόλη της Νέας Υόρκης.
770 χιλιόμετρα βόρεια της Αθήνας)
Στις 17 προεδρικές εκλογές από το 1960 μέχρι σήμερα, το κράτος της Νέας Υόρκης ψήφισε Δημοκρατικό προεδρικό υποψήφιο 14 φορές, εκτός από μια φορά Νίξον, 1972, και δύο φορές Ρέγκαν, 1980 και 1984.
Στον παρακάτω πίνακα προεδρικών αποτελεσμάτων από το 1960 μέχρι σήμερα, η πρώτη κολώνα ποσοστών είναι το ποσοστό που πήρε προεδρικός υποψήφιος στην πόλη της Νέας Υόρκης και η δεύτερη κολώνα ποσοστών είναι το ποσοστό που πήρε ο προεδρικός υποψήφιος σε όλο το κράτος της Νέας Υόρκης, συμπεριλαμβανομένης και της Πόλης στο ποσοστό. Κοιτάξτε πόσο χαμηλότερα είναι τα Δημοκρατικά ποσοστά για το κράτος, και φανταστείτε πόσο υψηλότερη ήταν η Ρεπουμπλικανική ψήφος στο κράτος εκτός πόλης, όχι όμως αρκετή για να αλλάξει σε κρατικό επίπεδο την θέληση της πόλης.
| Δημοκρατική ψήφος |
Πόλη | Κράτος | |
| 2024 | 68,10% | 55,12% | |
| 2020 | 76,19% | 60,87% | |
| 2016 | 79,95% | 59,38% | |
| 2012 | 81,19% | 63,35% | |
| 2008 | 79,29% | 62,88% | |
| 2004 | 74,99% | 58,37% | |
| 2000 | 77,90% | 60,22% | |
| 1996 | 77,10% | 59,47% | |
| 1992 | 68,72% | 49,73% | |
| 1988 | 66,17% | 51,62% | |
| 1984 | 60,96% | 53,84% | |
| 1980 | 54,88% | 46,66% | |
| 1976 | 66,37% | 51,87% | |
| 1972 | 51,46% | 58,54% | |
| 1968 | 60,56% | 49,76% | |
| 1964 | 73,02% | 68,56% | |
| 1960 | 62,62% | 52,53% | |
Μέσος όρος, 64 χρόνια |
69,38% |
56,63% |
Από αυτές τις 17 εκλογές, η πόλη ψήφισε Δημοκρατικό προεδρικό υποψήφιο και τις 17. Ο Μπαράκ Ομπάμα έφτασε 79,29% και στην δεύτερη εκλογή του έπιασε το 81,19% της πόλης. Αστρονομικά νούμερα. Τα νούμερα του Ομπάμα, ο Τραμπ δεν τα πιάνει ούτε με φαντασιακή αυτοϊκανοποίηση.
Από τους 10 Δημάρχους που ψηφίστηκαν από το 1960 ως σήμερα, οι εφτά ήταν Δημοκρατικοί.
Ιδίως τώρα με τον Τραμπ, η Νέα Υόρκη δεν επρόκειτο να μην βγάλει Δημοκρατικό Δήμαρχο στις εκλογές. Ήταν θέμα προσωπικής τιμής και εντιμότητας της πόλης, όπως επίσης και μεακόλπα που ο Τραμπ γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη, στο προαστιο Κουήνς (άσε που ο Τραμπ έφυγε και πολιτογραφήθηκε στο κράτος της Φλόριδα πριν λίγα χρόνια).
Η πόλη της Νέας Υόρκης έχει πέντε προάστια: Μανχάταν, Στατεν Άιλαντ, Μπρούκλιν, Κουήνς και Μπρονξ.Ο Ζοχράν Μαμντάνι είχε ήδη κερδισει, θεωρητικά, τις εκλογές του Δημάρχου όταν εκλέχτηκε υποψήφιος του Δημοκρατικού κόμματος στις προκριματικές εκλογές ανάμεσα στους Δημοκρατικούς υποψήφιους. Οποιοσδήποτε είχε κερδίσει τους προκριματικούς των Δημοκρατικών θα είχε εκλεγεί Δήμαρχος τον Νοέμβριο και δεν υπήρχε καμία αμφιβολία γι' αυτό.
Πως κέρδισε τις προκριματικές των Δημοκρατικών; Ο αντίπαλός του ήταν ο Δημοκρατικός Άντριου Κουόμο, γόνος της πολιτικής δυναστείας Κουόμο και κατατρεγμένος απο σκάνδαλα και διαφθορά.
Στους προκριματικούς των Δημοκρατικών υποψηφίων, ο Μαμντάνι κέρδισε με 43,82% στα 36,12% του Κουόμο και τα 11,56% του Μραντ Λάντερ. Ο Μαμντάνι κέρδισε Μανχάταν, Μπρούκλιν, και Κουήνς και ο Κουόμο κέρδισε Στατεν Άιλαντ και Μπρονξ.
Όταν έχασε τους προκριματικούς των Δημοκρατικών ο Κουόμο, έβαλε υποψηφιότητα σαν ανεξάρτητος για Δήμαρχος.
Στις εκλογές για δήμαρχο ο Δημοκρατικός Μαμντάνι κέρδισε με 50,39%, ο ανεξάρτητος Κουόμο έφερε 41,59% και ο Ρεπουμπλικάνος Κέρτις Σίλβα έφερε 7,11%.
Τον Κουόμο δεν επρόκειτο να τον ψηφίσει η πλειοψηφία των Δημοκρατικών μα να χτυπιόταν κάτω και να έκλεγε φωνάζοντας την μαμά του, και είναι και 67 χρονών σαν κι' εμένα. Γεροξεκούτης.
- Ο Μαμντάνι είναι 34 χρονών και υποσχέθηκε:
- Δωρεάν λεωφορεία,
- Ότι θα παγώσει τα νοίκια,
- Δωρεάν μπέημπισίτινγκ για να εργάζονται και οι δύο γονείς,
- Φόρους για τους πλούσιους, και,
- Ότι θα χτίσει 200,000 καινούργια διαμερίσματα χαμηλού ενοικίου,
- Ότι θα επιτεθεί μετωπικά στο τεράστιο πρόβλημα του πόσο πανάκριβη έχει γίνει η ζωή μέσα στην πόλη της Νέας Υόρκης (Affordability),
- ...τα παραπάνω, μεταξύ άλλων υποσχέσεων
Πάντως δεν υποσχέθηκε λαγούς με πετραχήλια αφ' ενός επειδή οι λαγοί με πετραχήλια είναι έκφραση Ελληνική, όχι Νεουρκέζικη, και αφ' εταίρου επειδή η Νέα Υόρκη δεν έχει λαγούς αλλά πολύ μεγάλα, χοντρά ποντίκια και αρουραίους. Και σκιουράκια στο Σέντραλ Παρκ.
Το κατά πόσο θα μπορέσει να εκπληρώσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις παραμένει να το δούμε. Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό εκτός Αμερικής είναι ότι με αντίπαλο τον Κουόμο η νίκη του ήταν σίγουρη, και ότι όποιος ήταν ο Δημοκρατικός υποψήφιος θα είχε εκλεγεί Δήμαρχος εναντίων του Ρεπουμπλικάνου υποψήφιου του Τραμπ, κι' ας άλλαξε την τελευταία στιγμή ο Τραμπ υποστηρίζοντας τον ανεξάρτητο πλέον Κουόμο.
Άρα, δεν είναι ακριβές να σκεφτόμαστε ότι κέρδισε ένας Σοσιαλιστής. Είναι πιο ακριβές να δούμε ότι έχασε ένας διεφθαρμένος και ότι επίσης έχασε και η θέληση του Τραμπ (αλλά, τον Τραμπ οι Νεοϋρκέζοι τον καταξίωναν, αν όχι τον μισούσαν, ανέκαθεν, γιατί σαν συμπολίτη τον ήξεραν καλά).
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Μαμντάνι είναι ότι ταυτίζεται ως Δημοκρατικός Σοσιαλιστής, και η λέξη Σοσιαλισμός στην Αμερική είναι τρομερά επικύνδυνη και απεχθής, πολιτικά.
Οι μόνοι με τους οποίους βρίσκεται στην ίδια πτέρυγα είναι ο ομοσπονδιακός γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς του κράτους του Βερμόντ και η ομοσπονδιακή Βουλευτής Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ του κράτους της Νέας Υόρκης.
Η πτέρυγα αυτή, του Μπέρνι, της Αλεξάντρια και τώρα του Ζοχράν δεν ήταν, δεν είναι και δεν πρόκειται να είναι ποτέ καθοριστική για την εθνική πολιτική τάση των πενήντα κρατών της Αμερικής. Είναι ζύγι. Είναι μια τάση, μια πτέρυγα απόλυτα απαραίτητη να ακούγεται σαν ζύγι στις πολιτικές συζητήσεις και αποφάσεις και συμβιβασμούς, αλλά δεν πρόκειται ποτέ όμως να αντιπροσωπεύσει την ταυτότητα του συνόλου του Αμερικανικού λαού.
Η Αμερική είναι η ιδέα της προσωπικής Ελευθερίας. Σοσιαλισμός (κρατική αντί για εταιρική διαχείρηση της οικονομίας) και πραγματική Ελευθερία είναι ολίγον ασυμβίβαστα --δύσκολο να τα έχει μια κοινωνία και τα δύο: και πραγμαρτική Ελευθερία και Σοσιαλισμό. Τα ιδεώδη του σοσιαλισμού είναι καλό να βοηθάν το ζύγι να μην ξεχάσει τους αδύναμους, αλλά δεν είναι μέρος της ταυτότητας ατομικής αυτοπεποίθησης, όπου η ατομική αυτοπεποίθηση είναι το θεμέλιο της ιδέας της Αμερικής.
...θα μου πείτε ίσως ότι η τελευταία παράγραφος ακούστηκε λίγο εγωιστική. Όταν είναι κανείς Ελεύθερος, κρίνεται σαν άτομο όχι από το αν έχει Εγώ, μια και δεν υπάρχει άτομο χωρίς ταυτότητα Εγώ, αλλά από το αν το Εγώ του το χρησιμοποιεί για να βοηθά άλλους ή να τους τα πάρει όπως μπορεί. Από την άλλη μεριά, διαχείρηση Οικονομίας από το κράτος είναι στον μονόδρομο της οδού του Ολοκληρωτισμού.
Θα είναι ενδιαφέρον το κατά πόσον ένας Σοσιαλιστής θα μπορέσει να φέρει την Νέα Υόρκη σε μια οικονομική σταθερότητα. Η Νέα Υόρκη άλλωστε, η πόλη, όχι το κράτος, δεν είναι «Αμερική». Είναι κάτι το ιδιαίτερο και το ξεχωριστό.
Έχει ο Ζοχράν δίκιο στις οικονομικές του λύσεις; Κάθε οικονομολόγος δίνει διαφορετική απάντηση σε ερωτήσεις οικονομολογίας ανάλογα με την ιδεολογία και κόμμα που υποστηρίζει. Ένας σοσιαλιστής οικονομολόγος καθηγητής με δοκτορά και ένας καπιταλιστής οικονομολόγος καθηγητής με δοκτορά θα δώσουν δύο αντίθετες λύσεις στο ιδιο πρόβλημα. Μια πραγματική πρακτική επιστήμη δεν προτείνει διαφορετικές λύσεις ανάλογα με το ποιός μιλάει. Το ζητούμενο είναι το αν οι πολίτες που θα κληθούν να επωμιστούν το πρόγραμμα ενός οικονομολόγου είναι της ίδιας πολιτικής ιδεολογίας με τον οικονομολόγο που το πρότεινε.
Το ζητούμενο δεν είναι αν μια χαρτορίχτρα πει κάτι που προσωρινά ακούγεται δημοφιλές, αλλά αν οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης θα συνεχίζουν να υποστηρίζουν τα σκεπτικά που για τις εκλογές τουλάχιστον τους ενθουσίασαν, δημοφιλώς. Αν συνεχίσουν να υποστηρίζουν τον Ζοχράν, αυτά που θα κάνει ο Ζοχράν θα θεωρηθούν επιτυχημένα.
Κι' έτσι, μένει μια τελευταία ερώτηση:
Ποιος είναι αυτός ο Ζοχράν Μαντάνι, ο μετανάστης που παρουσιάζεται σαν Μουσουλμάνος «Δημοκρατικός Σοσιαλιστής», αυτός που έλαβε την κατά μέτωπο επίθεση από τον Τραμπ με βρισιές και απειλές, και όταν τον συνάντησε στο Οβάλ Γραφείο, ως εκλεγμένος πλέον Δήμαρχος της Νέας Υόρκης, έκανε τον Τραμπ να γυρίσει 180 μοίρες και να τον εκθιάζει και να υπόσχεται να τον βοηθήσει, και να λέει ότι αυτός ο νέος θα εκπλήξει πολλούς Ρεπουμπλικάνους. Βέβαια, ο Τραμπ κατρακυλά εμφανέστατα και γρήγορα σε γεροντική άνοια (dementia) και υποστιριζει τον εκάστοτε τελευταίο άνθρωπο με τον οποίον σηναντήθηκε. Η MAGA εχει αρχίσει να διασπάται και να συνοφριώνεται κοιτάζοντας τον Τραμπ και να παθαίνει εγκεφαλικό ακούγοντας τον Ζοχράν.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Νεουρκέζοι δεν ψήφισαν Μουσουλμάνο «Δημοκρατικό Σοσιαλιστή». Κάτι άλλο ψήφισαν. Ελπίζω η παραπάνω ανάρτηση να έριξε λίγο φως στο αντικείμενο. 😊
Ποιος είναι, πραγματικά, αυτός ο Ζοχράν Μαντάνι; ο οποίος δεν έγινε ευρέως γνωστός παρά πριν λιγότερο από ένα χρόνο; Αυτό, το ποιος είναι, δεν θα αρχίσει να φαίνεται για τουλάχιστον ένα χρονο ακόμα. Τα λέμε πάλι το 2027, περί αυτού.
~~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου