Το επόμενο πρωινό… 18 Απριλίου, 2008.
Ερχόμενος από την Στοκχόλμη, μέσω Δανίας, Γερμανίας, Ολλανδίας, Αγγλίας και Γαλλίας, είχα ξεκινήσει με το τζιπ από την Μονμάρτρ του Παρισιού στις 8 το βράδυ της 16ης Απριλίου, και, χωρίς να κοιμηθώ, είχα φτάσει στην Φλωρεντία το πρωί της 17ης, και στο Σαν Μπενεντέτο ιν Άλπε όπου σταμάτησα μετά τις 7 το βράδυ. Στις 7:20 μμ γνώρισα την Μαργαρίτα, και δεν έφυγα ποτέ. Παντρευτήκαμε πέντε μήνες αργότερα.
Τώρα δέκα χρόνια αργότερα, πάντα στον μικρό μας παράδεισο, όπως, όσοι από εσάς καταλάβετε τι φοράμε, θα δείτε στην φωτογραφία με τα κόκκινα μπλουζάκια, βρήκαμε επί τλελους μια λύση για το πως να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του πλανήτη. Live Long, and prosper.
Να είστε πάντα υγιείς και ευτυχισμένοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πιο πολλοί άνθρωποι της εποχής μας δεν πετυχαίνουν το δεύτερο γιατί δεν ξέρουν τι θα τους έκανε ευτυχισμένους. Εσείς φαίνεται να γνωρίζετε καλά τα συστατικά της ευτυχίας.
:-) Σ' ευχαριστούμε Scarlett μου :-)
ΔιαγραφήΈχω την ίδια εντύπωση που έχεις και εσύ, και είμαι πολύ ευτυχής που την εξέφρασες σε σχέση με εμάς!
Νά 'σαι καλά!
Σαν τα ψηλά βουνά να ζήσετε, γεροί, δυνατοί, ευτυχισμένοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε πολύ αγαπητή Λευκή.Υγεία και χαρά και για 'σένα :-)
Διαγραφή