Χριστοί Αβέρτα...

Οι Χριστοί του 20ου αιώνα


Τώρα πού τελειώσαμε το αρνί, ας συλλογιστούμε και τι φάγαμε:
Ο Θεός μας έστειλε πολλούς Χριστούς μπας και κανένας πιάσει.



Εδώ βλέπουμε τον Θεό να υποδύεται τον Cecil B. DeMille καθώς προετοιμάζεται να μας παρουσιάσει μία από τις μετεμψυχώσεις του Υιού Του.

Χάρι του ρόλου ο Θεός ξύρισε το κεφάλι του για να μοιάζει περισσότερο του DeMille, αλλά, σε αυτήν την όχι τόσο καλά καμουφλαρισμένη ένδειξη αποκαλύπτει την τριαδική του υπόσταση με τα δάχτυλά του.

Μας έδωσε ένα βουβό Χριστό και έναν ομιλούντα

με τον Max von Sydow στο Geatest Story Ever Told.

Το Hollywood αργότερα ευεργέτησε τον Χριστιανισμό κρατώντας τον Χριστό εκτός καρέ καθ' όλη την διάρκεια του Χιτώνα

αλλά στο τέλος δεν μπόρεσε και παρακάλεσε τον Zefirelli να μας τον δώσει χουβαρντάδικα με τον

Robert Powell στο Jesus of Nazareth, επι πολλές ώρες στην TV.

Πολλοί μπέρδεψαν τον Μπράϊαν με τον Χριστό,
μα στην Life of Brian των Monty Python, ο Χριστός ήταν αυτός:  .

Εν τω μεταξύ, ο Pasolini μας είχε δώσει τούτον εδώ , στο Ευαγγέλιο κατά Ματθαίο , και αργότερα ο Mel Gibson σερβίρισε τον Jim Caviezel εις την Αραμαϊκήν.

Υπήρξε ο Jeremy Sisto στο Jesus, και ο Willem Dafoe στο Last Temptation of Christ του Martin Scorcese κατά Καζαντζάκη.

Ο Χριστός έφυγε από το καρέ για να μπορέσουμε να δούμε καλύτερα τον Charlton Heston ως Ben-Hur καθώς του έδινε να πιεί νερό , και ο Jesus of Montreal πέρασε απαρατήρητος, όπως και ο Millard Coody στο Prince of Peace...

και, μια που μόλις είχαμε Πάσχα,
να η Judy Garland και ο Fred Astair στο Easter Parade!
και ένας Zombie Jesus!

Ο Χριστός επανεμφανίστηκε ως Christian Bale στο Mary, Mother of Jesus και ως Jeffrey Hunter στο King of Kings, ως Leon Robinson στο βίντεο της Madonna Like a Prayer,
και ακόμα και ως Oliver Reed με την Vanessa Redgrave στο The Devils του Ken Russell.





Στο τέλος, μην αντέχοντας το μπέρδεμά μας, ο Θεός αποφάσισε να μας σώσει κατεβαίνοντας ο ίδιος για να παρουσιάσει την πραγματική του Ιστορία δια κεφαλών Tim Rice & Andrew Lloyd Webber, ματιού Norman Jewison, και σώματος Ted Neely.





ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΧΡΙΣΤΟ:



Συγγνώμη, η ψηφοφορία έκλεισε ήδη κατόπιν επείγοντος μηνύματος
που μου παρέδωσε σε όνειρο χτες το βράδυ ο παραγωγός του Jesus Christ Superstar,
Robert Stigwood.

Λίγο γνωστό γεγονός: Το Ευαγγέλιο των Tim Rice & Andrew Lloyd Webber επρόκειτο να παρουσιαστεί στην σκηνή, σε ένα Γυμνάσιο της Αθήνας το 1974, αλλά η παράσταση μπήκε στο γύψο (παρά του γνωστού: "The Show Must Go On!") αφού και ο τελευταίος παππάς που αντιστεκόταν επί 2 βδομάδες στην γραμμή της εκκλησίας παινεύοντας "τα παιδιά" για "το θάρρος και την ομορφιά του έργου" έρριξε και αυτός την αρνητική του ψήφο όταν "έμαθε πως ο σκηνοθέτης Norman Jewison ήταν Εβραίος". Κρίμα, γιατί και τον Πιλάτο και τον Ηρώδη επρόκειτο να τους τραγουδήσει ο υπογράφων... (με διαφορετικά κουστούμια και μέηκαπ)