Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Υποδομή











Πολύ καιρό όχι μιλάμε -άλλοι αέρες φυσάνε και μ' αρέσει.

Άλλωστε η Ελληνική μπλογκόσφαιρα έχει αρχίσει να εκπέμπει νέκρα...

Έπεσα με τα μούτρα σε websites και δεν κοιμάμαι απ' τη χαρά μου -σοβαρά. Έμπνευση λέει δώσε και παίρνω αμπάριζα και βγαίνω κιόλας.

Λοιπόν, μετά το μπλογκ της Αθηνάς και την σελίδα του Τάκη σχεδίασα κι έφτιαξα την αρχή της Κάρμεν, και μια που τά 'κανα αυτά λέω δεν κάνω και την δικιά μου από την αρχή που έχω να την αγγίξω τέσσερα χρόνια; και την έκανα κι αυτή. Και μετά λέω τώρα που τά 'κανα αυτά δεν ξαναφτιάχνω από την αρχή και την σελίδα του χωριού μπας και αρχίσουμε καμιά επανάσταση; και την ξανασχεδίασα και την έφτιαξα κι αυτή. Όλα στο χέρι βέβαια και της ώρας! (εκτός της Αθηνάς που είναι καταδικασμένη στο γουωρντπρες). Εδώ στην thinkworks δεν χρησιμοποιούμε αυτοματισμούς και γουωρντπρεσσάδικα για ερασιτέχνες. Εδώ φτιάχνουμε τον μεζέ όπως τον έφτιαχνε ο Απότσος.

Καθώς ελάμβαναν χώρα τα παραπάνω, με το τζάκι να σιγοκαίει νόμιμο ξύλο από πίσω μου, λίγο πιο έξω από το σπίτι, καναδυό χιλιόμετρα έξω από το χωριό, ο πέτρινος τοίχος που είχαν χτίσει στις κορδέλες με 186.000 Ευρώ του Δήμου για να συμμαζέψουν την κατολίσθηση του 2010 έφυγε σαν καστράκι στην άμμο από την κατολίσθηση της 18 Μαρτίου 2013. Και έκλεισε ο δρόμος που είναι και η μοναδική αρτηρία απ' ευθείας μεταξύ Φορλί και Φλωρεντίας.

Και με κάτι τέτοια ενώνεται ένα χωριό. Τέλος πάντων, αν βάλετε την σελίδα στο γκουγκλ να την μεταφράσει θα βγάλετε κάποια άκρη.

Εδώ είμαστε λοιπόν, ακάθεκτοι στον δρόμο της δημιουργίας, χτίζοντας την νέα υποδομή για τις μπίζνες του αύριο μια που σήμερα δεν χρειαζόμαστε. Υπάρχει πιο πολύ δουλειά πραγματική από όση ώρα έχω για να την κάνω -γι αυτό και τα παραπάνω τά 'κανα αντί ύπνου :-)


Later!
Be good.
Don't do anything I wouldn't do...






Αυτή ήταν η προειδοποιητική στις 21 Ιανουαρίου. Η ωραία έγινε 18 Μαρτίου.












3 σχόλια:

  1. Να 'σαι καλα, μου θυμισες τον Αποτσο. Τι ωραιο μαγαζι, κριμα που εκλεισε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελευταία φορά που έφαγα στον Απότσο ήταν το 1989 με τους γονείς μου καθώς ετοιμαζόμουνα να φύγω μόνιμα για την Βοστώνη. Φορούσα ένα κοτλέ σακάκι ανοιχτόχρωμο, τζην και κόκκινο σκούρο πουλόβερ μέσα από το σακάκι και ο πατέρας μου με έδειχνε στην μητέρα μου και έλεγε, κοίτα τον, σαν αμερικάνος είναι και χαμογελούσε. Κι εγώ έτρωγα τους κεφτέδες μου... Έχουμε ξήσει πολλές ζωές σ'αυτή τη Γη τα τελευταία 30 χρόνια. Ο κόσμος έχει αλλάξει σε βαθμούς που άλλοτε έκανε γενιές και αιώνες ν' αλλάξει... Καλή σου νύχτα κάπταιν!

      Διαγραφή
  2. πω πω τι πάθατε!

    αλλά αμέσως αρχίσανε οι εργασίες αποκατάστασης του οδικού άξονα. προσωπικά, θα είχα πολύ άγχος, αν ο μοναδικός δρόμος κοβότανε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή