Δυόμισι ώρες έξω από την Πάτρα, πλέοντας με 22 κόμβους (τώρα βάζουνε και πολύ παλιό καράβι στην Αδριατική που μέχρι πρό τινος έκανε Ισπανία-Αφρική, και οι 28 κόμβοι των άλλων καραβιών είναι πια στο παρελθόν, μη παίρνουμε κι' αέρα ότι αξίζουμε καλά καράβια --Το 21-ώρες ταξίδι τώρα είναι 26 ώρες, κι' αν μας αρέσει, οι καμπίνες είναι μισό εμβαδόν από των άλλων καραβιών και το εισητήριο τώρα πιο ακριβό από ποτέ), πλησιάζοντας τον φάρο στα νότια της Λευκάδας, γύρω στις 8 μμ, είδα τον ήλιο να μπουσουλάει προς το σύννεφο και είπα στον εαυτό μου, «μικρέ, αυτή είναι η στιγμή σου! μην τα κάνεις θάλασσα!»
Έβγαλα την Nikon Z9, έβαλα τον φακό Nikkor 100-400 mm με 2x converter για 800 mm, έβαλα ευαισθησία 200 ISO, ταχύτητα 1/26000 (ναι, ένα προς κλάσμα εικοσιέξι χιλιάδες του δευτερολέπτου), διάφραγμα f/20, και από το κατάστρωμα από την κουπαστή, στον δυνατό αέρα και με τους κραδασμούς της μηχανής του καραβιού, πήρα αυτές τις φωτογραφίες με τον τεράστιο φακό, οπτικής γωνίας 1,7 μοιρών στο χέρι, χωρίς τρίποδο.
Ένα στρογγυλό μπαλόνι αερίων σε συνεχή πυρηνική ζύμωση, σε απόσταση οκτώ λεπτών φωτός (140.000.000 χλμ) από εμάς.
Το ιδιαίτερο
είναι ότι ο μπλε-χρυσός ουρανός φαίνεται μαύρος σαν να είναι σύννεφο, λόγω της έκθεσης της φωτογραφίας, ο ήλιος είναι
τόσο φωτεινός που φαίνεται καθαρά δια μέσου του χρυσού σύννεφου, και δίνεται η
οπτική απάτη ότι ο ήλιος είναι μπροστά από το χρυσό σύννεφο και πίσω από το μπροστινό μαύρο σύννεφο 😊
Σημ.: Λέμε ότι δύει ο ήλιος και είναι ηλιοβασίλεμα, αλλά στην πραγματικότητα δεν κινείται ο ήλιος. Περιστρέφεται η Γη.
Κι' ας είναι επίπεδη!
Απίστευτο!
Κι' ας είναι επίπεδη!
Απίστευτο!
Αν κερδίσει ο Τραμπ, θα δημοσιεύσει τις απόρρητες φωτογραφίες από το διάστημα,
που αποδεικνύουν ότι η Γη είναι επίπεδη,
ακουμπισμένη στις ράχες τεσσάρων ελεφάντων που στέκονται στο καβούκι μιας τεράστιας χελώνας.
που αποδεικνύουν ότι η Γη είναι επίπεδη,
ακουμπισμένη στις ράχες τεσσάρων ελεφάντων που στέκονται στο καβούκι μιας τεράστιας χελώνας.
Που και που, ένας ελέφαντας πρέπει να σηκώσει ένα πόδι για να περάσει ο ήλιος καθώς γυρνάει γύρω απ' τη Γη.
~~~
Εκπληκτικές οι φωτογραφίες που τραβηξες Δημήτρη! Φάνηκε και η αξία της μηχανής αλλά και του φωτογράφου. Είναι πάντα μια πρόκληση να προλαβαίνεις τη στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ πάρα πολύ αγαπητή μου Scarlett 😊
ΔιαγραφήΕίναι όμορφο όταν βλέπει κανείς την στιγμή και την προλαβαίνει.
Και δεν ήταν η μόνη «στιγμή» μετά που ξεκόλλησε από το καράβι η Πάτρα κι’ έφυγε στον ορίζοντα. Είμασταν πίσω στην πρύμνη στο μπαρ που ήταν κλειστό γιατί το καράβι δεν είχε προσωπικό, και ξαφνικά στήθηκαν μπροστά μας καμιά τριανταριά παιδιά, 14-18 χρονών, κορίτσια αριστερά, αγόρια δεξιά, η εικόνα της ανθρώπινης τελειότητας σαν να τους είχε ζωγραφίσει πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης, και με έναν ενήλικα μπροστά τους να τους διευθύνει αρχίσανε να τραγουδάνε, επί 20 λεπτά, σαν να άκουγες την άψογη εκτέλεση που μόνο από την Ντόητσε Γκράμοφων περιμένει κανείς.
Μετά μάθαμε ότι ήταν Χορωδία από την Γερμανία που είχε δώσει συναυλία στην Ελλάδα και τώρα πηγαίνανε για συναυλία στην Βενετία.
Μάλιστα, στην μέση του δώρου που μας κάνανε, καθώς τραγουδούσανε, ανέβηκε από την σκάλα ένας πενηντάρης, τους κοίταξε αγριεμένα και φώναξε θυμωμένα στην διαπασών «Κοίτα ρε τους μαλάκες» εις άπταιστον Ελληνικήν. Και ξανακατέβηκε κάτω. («Μην περιαυτολογείς», σκέφτηκα)
Μετά, και αφού οι λίγοι επιβάτες που είμασταν εκεί τους χειροκροτήσαμε, και η Μαργαρίτα πήγε να τους συγχαρεί και να τους ευχαριστήσει, κάτσανε όλοι τους κύκλο σε καρέκλες ακούγοντας μουσική σε πολύ χαμηλή ένταση. Λίγο αργότερα, ένα από τα παιδιά ήρθε σε εμάς τους δύο και ρώτησε πολύ ευγενικά αν θα μας ενοχλούσε να ανέβαζαν λίγο την ένταση της μουσικής, και του είπαμε, φυσικά να την ανεβάσουν να ακούμε καλύτερα και εμείς...
Τότε ήταν που πρόσεξα από τ’ αριστερά το χρυσό φως να έρχεται από μπροστά από το καράβι. Άρπαξα την μηχανή και στήθηκα στην κουπαστή!
Ήταν μαγική στιγμή όλη εκείνη η ώρα…
Τι όμορφη εμπειρία Δημήτρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ που την μοιράστηκες εδώ!
Είναι αυτές οι στιγμές που λες πόσο όμορφη είναι η ζωή!
Μεταξύ μας,...στη Γερμανία υπάρχει ακόμη αυτό που λέμε Παιδεία. Και τα παιδιά μεγαλώνουν με μια κουλτούρα που είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Φυσικά κι έχουν κι εκεί κινητά και σόσιαλ, αλλά υπάρχει και ένα υπόβαθρο πολύ διαφορετικό.
Και πάλι σ'ευχαριστώ! Μαγική στιγμή!
Το φαντάστηκα πως θα σου άρεσε αγαπητή μου Scarlett 😊 Πράγματι, στιγμές που ομορφαίνουν την ζωή.
ΔιαγραφήΜάλιστα ανησυχήσαμε λίγο όταν μάθαμε ότι η Χορωδία είχε καμπίνες γύρω από την δική μας, λόγω της δεκαεξιετούς εμπειρίας μας με …Ιταλικά σχολεία. Αλλά η νύχτα ήταν η πιο ήσυχη που είχαμε ποτέ! Ούτε κιχ! Υπέροχα παιδιά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι Παιδεία και ανατροφή υπάρχει ακόμα στην Γερμανία, ιδίως ανάμεσα σε ομάδες όπως εκείνες που επιλέγουν Ωδεία και Χορωδία. Όπως και η αρτιότητα της εμφάνισης. Το λέω αυτό θετικά, όχι αρνητικά ή ειρωνικά, αλλά είναι ακριβώς αυτή η κουλτούρα πειθαρχίας που μπορεί να προωθήσει και προς το ύψος αλλά και προς το βάθος, όπως η Γερμανία έχει επιδείξει στο παρελθόν, ποικιλοτρόπως και προς τις δύο κατευθύνσεις. Άλλωστε με ένα καλό μαχαίρι μπορεί κανείς α κόψει ψωμί αλλά και να σκοτώσει. Θα θυμάσαι από άλλα σχόλια παλαιότερα ότι ο πρώτος μου έρωτας, παντρεμένοι 17 χρόνια, και μητέρα του Κώστα ήταν 100% Γερμανίδα γεννημένη στην Αμερική λίγα χρόνια αφότου έφτασαν εκεί οι γονείς της. Δεν διάβασα ποτέ το Μάιν Καμπφ στην βιβλιοθήκη της πεθεράς μου, αλλά ούτε μου έπεσε «κατά λάθος» στο τζάκι. Εμείς δεν καίμε βιβλία 😊
Το μυστικό πιστεύω είναι να αναγνωρίζουμε και να αντιμετωπίζουμε τα πάντα θετικά. Πράγματι, και απλά, μαγική στιγμή.