Πανέμορφο νησί και πήγατε την καλύτερη εποχή. Νομίζω πως δεν υπάρχει άλλο Κυκλαδονήσι με τόσα πολλά όμορφα χωριά! Και αυτές οι διαδρομές με το Αιγαίο στο πλάι σου....απίστευτες! Να περάσετε όμορφα και τις υπόλοιπες μέρες σας στην Ελλάδα, Δημήτρη!
Όσο για τη γλώσσα τη νεοελληνική, τον πολιτισμό και την ιστορία μας....αυτά ανήκουν πια σε άλλες γενιές Δημήτρη. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης υπάρχει μόνο η γλώσσα του Twitter, του Facebook και του Instagram.
Σ’ ευχαριστώ αγαπητή μου Scarlett, ναι, η Τήνος είναι πανέμορφο νησί και ο αέρας είχε ηρεμήσει λίγο και κατέβει στα 7 μποφόρ την τρίτη μέρα. Μάιο βέβαια δεν είναι Μελτέμι αλλά βοριάς. Πράγματι, τόσα χωριά… τέτοιες διαδρομές… Η Μαργαρίτα ονειρευόταν να επιστρέψει στην Πάνορμο. Και έχω φέρει στην Τήνο τόσους φίλους από παντού, στις δεκαετίες.
Στην Τήνο μεγάλωσα καλοκαίρια και Πάσχα, εκεί βαπτίστηκα, παντρεύτηκα την πρώτη φορά και εκεί βαπτίσαμε τον Costas, διορθώνοντας τον παπά στην Μεγαλόχαρη να μην λέει Κωνσταντίνος αλλά Costas (βεβαίως, από τα 32 μου ήμουνα ανάποδος, αλλά Costas έγραφε το πιστοποιητικό γέννησης από την Βοστώνη οπότε ο παπάς έπρεπε να συμμορφωθεί!)
Τώρα, είχαμε να πάμε 10 χρόνια και έξι μήνες… Πρώτη φορά τόσο πολύ. Μου έκανε εντύπωση το πως αισθάνθηκα μόλις πατήσαμε στο νησί, και τις επόμενες μέρες. Τελικά η Τήνος κρατά το εκκρεμές και τα ορόσημα της ζωής μου, από παιδί. Η οικογένεια της μητέρας της μητέρας μου ήρθε στο νησί από την νότια Ιταλία στα τέλη δεκάτου εβδόμου ή αρχές δεκάτου ογδόου αιώνα, και ο προ-προπάππους μου είναι ο όγδοος τάφος έξω από το Ιερό της Μεγαλόχαρης. Το αισθάνθηκα πια, ότι η Τήνος και οι βορειοανατολικές Κυκλάδες είναι η άγκυρα στην ψυχή μου, όταν είμαι στην Ελλάδα.
Βέβαια, προσπαθώ να αποτρέπω τα μάτια μου από τις αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών… Το καθοριστικό σκεπτικό όσον αφορά το χτίσιμο φαίνεται ότι είναι το φημισμένο «Εγώ θα κάνω ότι θέλω, ρε, γιατί λάδωσα το σχέδιο πόλεως και θα το αφήσω και γιαπί είκοσι χρόνια άμα λάχει!» Κάτι σαν την γλώσσα και τον πολιτισμό, όπως είπες, για να το συνδέσουμε και με την επόμενη ανάρτηση 😊 Οι γενεές τι φταίνε… όταν οι διδάκτορες διδάσκουν, οι γενεές μαθαίνουν 😊
Πανέμορφο νησί και πήγατε την καλύτερη εποχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως δεν υπάρχει άλλο Κυκλαδονήσι με τόσα πολλά όμορφα χωριά! Και αυτές οι διαδρομές με το Αιγαίο στο πλάι σου....απίστευτες!
Να περάσετε όμορφα και τις υπόλοιπες μέρες σας στην Ελλάδα, Δημήτρη!
Όσο για τη γλώσσα τη νεοελληνική, τον πολιτισμό και την ιστορία μας....αυτά ανήκουν πια σε άλλες γενιές Δημήτρη. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης υπάρχει μόνο η γλώσσα του Twitter, του Facebook και του Instagram.
Σ’ ευχαριστώ αγαπητή μου Scarlett, ναι, η Τήνος είναι πανέμορφο νησί και ο αέρας είχε ηρεμήσει λίγο και κατέβει στα 7 μποφόρ την τρίτη μέρα. Μάιο βέβαια δεν είναι Μελτέμι αλλά βοριάς. Πράγματι, τόσα χωριά… τέτοιες διαδρομές… Η Μαργαρίτα ονειρευόταν να επιστρέψει στην Πάνορμο. Και έχω φέρει στην Τήνο τόσους φίλους από παντού, στις δεκαετίες.
ΔιαγραφήΣτην Τήνο μεγάλωσα καλοκαίρια και Πάσχα, εκεί βαπτίστηκα, παντρεύτηκα την πρώτη φορά και εκεί βαπτίσαμε τον Costas, διορθώνοντας τον παπά στην Μεγαλόχαρη να μην λέει Κωνσταντίνος αλλά Costas (βεβαίως, από τα 32 μου ήμουνα ανάποδος, αλλά Costas έγραφε το πιστοποιητικό γέννησης από την Βοστώνη οπότε ο παπάς έπρεπε να συμμορφωθεί!)
Τώρα, είχαμε να πάμε 10 χρόνια και έξι μήνες… Πρώτη φορά τόσο πολύ. Μου έκανε εντύπωση το πως αισθάνθηκα μόλις πατήσαμε στο νησί, και τις επόμενες μέρες. Τελικά η Τήνος κρατά το εκκρεμές και τα ορόσημα της ζωής μου, από παιδί. Η οικογένεια της μητέρας της μητέρας μου ήρθε στο νησί από την νότια Ιταλία στα τέλη δεκάτου εβδόμου ή αρχές δεκάτου ογδόου αιώνα, και ο προ-προπάππους μου είναι ο όγδοος τάφος έξω από το Ιερό της Μεγαλόχαρης. Το αισθάνθηκα πια, ότι η Τήνος και οι βορειοανατολικές Κυκλάδες είναι η άγκυρα στην ψυχή μου, όταν είμαι στην Ελλάδα.
Βέβαια, προσπαθώ να αποτρέπω τα μάτια μου από τις αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών… Το καθοριστικό σκεπτικό όσον αφορά το χτίσιμο φαίνεται ότι είναι το φημισμένο «Εγώ θα κάνω ότι θέλω, ρε, γιατί λάδωσα το σχέδιο πόλεως και θα το αφήσω και γιαπί είκοσι χρόνια άμα λάχει!» Κάτι σαν την γλώσσα και τον πολιτισμό, όπως είπες, για να το συνδέσουμε και με την επόμενη ανάρτηση 😊 Οι γενεές τι φταίνε… όταν οι διδάκτορες διδάσκουν, οι γενεές μαθαίνουν 😊
Να ‘σαι καλά!