Hatred v.2.0
The *fifty* United States of America: We are a nation of immigrants. The only Americans without a hyphen are in reservations. Everything about our nation, society and economy was structured around the influx of immigrants, legal and illegal of all backgrounds, colors, and creeds. Denying that fact guides our thinking, our society, and our economy towards an illusion about ourselves that is fatally inaccurate –and that will have deep and far-reaching consequences.
Let white nationalists and christofascists ponder that, if they are able. But, "critical thinking", according to MAGA, is ...unamerican.
Is this the end of the
250-year experiment in Liberty that sprang out of the Age of Enlightenment, or is it the
final hysterical throws of a dying bigotry, the last hurrah of revenge-based
total ignorance? I want to find out before I die, whether the Idea of America
will survive. The America that I belong to and love, the America where my son
was born, flourished, and died. But time is getting short for me. I don’t know
whether I have another 20 years to go back from 1954 to 1974. If you don’t know
what these dates mean, look it up! If you can’t see how MAGA rebranded Hitler’s
“Jews” into Trump’s “immigrants”, hatred v.2.0, look up the Nuremberg laws,
1935, and compare to today. See how Adolf Eichmann morphed into Stephen Miller,
whispering in the ear of a hate-filled imbecile.
And how the rest of the Western World simply copies America, whether they realize it or not.
Μίσος v.2.0
Τα *πενήντα* Ενωμένα Κράτη της Αμερικής: Είμαστε ένα έθνος μεταναστών. Οι μόνοι Αμερικανοί χωρίς παύλα βρίσκονται σε καταυλισμούς "Ινδιάνων". Όλα όσα αφορούν το έθνος, την κοινωνία και την οικονομία μας δομήθηκαν γύρω από την εισροή μεταναστών, νόμιμων και παράνομων, όλων των υποβάθρων, χρωμάτων και δογμάτων. Η άρνηση αυτού του γεγονότος οδηγεί τη σκέψη μας, την κοινωνία μας και την οικονομία μας σε μια ψευδαίσθηση για τον εαυτό μας που είναι μοιραία ανακριβής - και που θα έχει βαθιές και εκτεταμένες συνέπειες.
Ας το σκεφτούν αυτό οι λευκοί εθνικιστές και οι χριστοφασίστες, αν μπορούν. Αλλά, η «κριτική σκέψη», σύμφωνα με το MAGA, είναι ...αντιαμερικανική.
Είναι αυτό άραγε το τέλος του 250ετούς πειράματος για Ελευθερία που ξεπήδησε από την
Εποχή του Διαφωτισμού ή μήπως είναι οι τελευταίες υστερικές εξάρσεις μιας
ετοιμοθάνατης μισαλλοδοξίας, το τελευταίο "Ζήτω!" της απόλυτης άγνοιας που
βασίζεται στην εκδίκηση; Θέλω να μάθω πριν πεθάνω, αν η Ιδέα της Αμερικής θα
επιζήσει. Η Αμερική στην οποία ανήκω και που αγαπώ, η Αμερική όπου γεννήθηκε, άκμασε
και πέθανε ο γιος μου. Αλλά ο χρόνος μου λιγοστεύει. Δεν ξέρω αν έχω άλλα 20
χρόνια για να γυρίσω πίσω από το 1954 στο 1974. Αν δεν ξέρετε τι σημαίνουν αυτές
οι ημερομηνίες, ψάξτε το! Αν δεν μπορείτε να δείτε πώς το MAGA μετονόμασε τους «Εβραίους» του Χίτλερ σε «μετανάστες»
του Τραμπ, μίσος έκδοση 2.0, ψάξτε τους νόμους της Νυρεμβέργης του 1935 και
συγκρίνετε με το σήμερα. Δείτε πώς ο Άντολφ Άιχμαν μεταμορφώθηκε σε Στίβεν
Μίλερ, και ψιθυρίζει στο αυτί ενός ηλίθιου γεμάτου μίσος.
Και πώς ο υπόλοιπος Δυτικός Κόσμος απλώς αντιγράφει την Αμερική, είτε το συνειδητοποιεί είτε όχι.
~~~
Σου εύχομαι να ζήσεις πολλά πολλά χρόνια, με υγεία και ευτυχισμένος. Αλλά αν ελπίζεις για την "Αμερική που αγαπάς" να πάει προς το καλύτερο όσο εσύ/εμείς ζούμε, θα απογοητευτείς οικτρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να θέλω να σε στεναχωρήσω, ξέρεις καλά ποιο αμερικάνικο κόμμα θεωρώ υπεύθυνο γι αυτήν την πορεία καταστροφής.
Εγώ δεν αγαπάω την Αμερική - ούτε καμία άλλη χώρα. Αλλά επειδή ακριβώς όλος ο δυτικός κόσμος αντιγράφει την Αμερική, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, σας έχω μεγάλη φούρκα. Καλά εσείς πυροβολήσατε τα πόδια σας. Εμάς γιατί μας πήρατε στο λαιμό σας;
Φονιάδες των (δυτικών) λαών, Αμερικάνοι.
Υ.Γ. Η τελευταία φράση γράφεται με αυτοσαρκαστική και σκωπτική διάθεση, όχι κυριολεκτικά
Εντελώς συμπτωματικά, το σχόλιό σου, αγαπητέ μου Jolly Roger, έφτασε στο γραμματοκιβώτιό μου καθώς παρακολουθούσα για πολλοστή φορά στην ζωή μου, την ταινία Annie Hall (1977), μετά την πρόσφατη αναχώρηση της Diane Keaton. Το έργο αυτό που το πρωτοείδα στο Λονδίνο το 1977 αντιπροσωπεύει μια από τις αγαπημένες μου Αμερικές. Η χώρα των πενήντα κρατών μπορεί να είναι μία, αλλά «Αμερικές» υπάρχουν πολλές –άλλο ένα πράγμα που οι Ευρωπαίοι το βρίσκουν δύσκολο να κατανοήσουν.
ΔιαγραφήΣτο ότι οι Ευρωπαίοι αντιγράφουν την Αμερική συμφωνούμε αλλά δεν φτάσαμε στο γιατί: επειδή η Ιδέα της Αμερικής ζει στον ανθρώπινο χαρακτήρα και οι Ευρωπαίοι είναι μέρος εκείνων του παγκόσμιου πληθυσμού που βρήκαν το θάρρος, πέρασαν τους ωκεανούς και την έχτισαν. Οι ρίζες της είναι μέσα τους. Δεν είναι τόσο «αντιγραφή» όσο έκφραση ανθρώπινης ταυτότητας, και βέβαια καμία ταυτότητα δεν είναι τέλεια και κατά καιρούς δείχνει την άθλια πλευρά της.
Άλλη μια διαφορά μεταξύ Ευρωπαίων και Αμερικανών είναι ότι εσείς λέτε ότι θεωρείτε ένα άλφα ή βήτα κόμμα υπεύθυνο ενώ οι Αμερικανοί λένε, και πιστεύουν, πιστεύουμε, ότι το κάθε κόμμα είμαστε εμείς, το αποτελούμε εμείς, καθρεπτίζει το ποιοι είμαστε και η ευθύνη είναι δικιά μας. Δεν τα ξεφορτώνουμε στους «άλλους» και αυτό απλά επειδή οι «άλλοι» είμαστε εμείς. Είναι θέμα ανάληψης ευθύνης, κάτι που λείπει από τον Ευρωπαίο. Για τον οποίο φταίνε πάντα άλλοι. Οι πολιτικοί (που ανέδειξαν εκείνοι). Οι πλούσιοι (που τους έκαναν πλούσιους εκείνοι από την τσέπη τους). Οι παπάδες (που είναι επάγγελμα πολύ αρχαιότερο του επαγγέλματος του ψυχαναλυτή –ίσως μάλιστα οι παπάδες να ήταν πάντα οι «ψυχαναλυτές» και με τον Φρόιντ αφαιρέθηκε η ανάγκη να αντιπροσωπεύουν την ηγεμονία και δικτατορία ενός γέρου στον ουρανό).
Άλλο ενδιαφέρον σημείο είναι το πως μερικοί άνθρωποι εμπλουτίζουν την γνώση τους, την κατανόησή τους των γεγονότων, και συνεπώς εξελίσσουν την γνώμη τους, ενώ άλλοι οχυρώνονται πίσω από μια αδιάλλακτη εντύπωση/γνώμη η οποία δεν αλλάζει ποτέ –δεν εξελίσσεται ποτέ όσο και να γίνει μπλε το προσωπάκι σου εξηγώντας γεγονότα τα οποία εμφανέστατα λείπουν από την εικόνα που δέχονται ως πλήρη και αρκετή για εκείνους –ώστε να προφυλάξουν τον εαυτό τους από τον κίνδυνο του να εμπλουτίσουν την γνώμη τους και ως εκ τούτου να την εξελίξουν. Όπως έλεγε και η Annie, well, la-di-da.
Το γνωρίζω και το δέχομαι απόλυτα, μάλιστα το καλωσορίζω το ότι δεν αγαπάς την Αμερική. Έδωσες στον εαυτό σου κάπου ένα χρόνο, αν θυμάμαι καλά, εκεί, και δεν κόλλησε. Δεν έδεσε. Δεν ανακάλυψες τον Νέο Κόσμο. Απόλυτα φυσικό και σεβαστό. Επειδή για εσένα δεν υπάρχει, εκεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει για άλλους. Άρα, η πραγματική ερώτηση δεν είναι το αν υπάρχει ή δε υπάρχει αλλά το κατά πόσο σεβόμαστε τον οποιονδήποτε συγκεκριμένο άνθρωπο για τον οποίο υπάρχει –εμένα παραδείγματος χάριν 😊. Άλλωστε, το να μαθαίνουμε ο ένας άνθρωπος από τον άλλο, σε βαθμό ουσιαστικό, είναι η ευλογία της κοινωνικής εξέλιξης…
Νά ‘σαι καλά Jolly Roger μου,
Η επόμενη ανάρτηση θα είναι φωτογραφίες (όχι δικές μου)
Περιμένω την δική σου επόμενη 😊
Καλή βδομάδα!