Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Αστυνομία;


Μην καλέσετε την Αστυνομία,
ΗΜΑΣΤΕ η Αστυνομία!
(Μόνον 38 νεκροί στην έξοδο του Πάσχα φέτος...
++++++++
++++++++++
++++++++++
++++++++++
...ένας σταυρός για κάθε νεκρό)



Αν σε ένα κομμάτι δρόμου 100 χιλιομέτρων, 5.000 αυτοκίνητα προχωρούν με ταχύτητα σταθερή 90 χιλιομέτρων την ώρα σε απόσταση 15 μέτρων το ένα πίσω από το άλλο, θα διανύσουν την απόσταση ο καθένας σε περίπου 1 ώρα και 6 λεπτά. Αν όμως όλοι ξεκινήσουν με διαφορετικές ταχύτητες από 70 έως 140 χιλιόμετρα την ώρα, θα δημιουργήσουν φρακαρίσματα 2-3 χιλιομέτρων κάθε 15 χιλιόμετρα και θα κάνουν δυόμιση ώρες και 3 νεκρούς να διανύσουν την ίδια απόσταση. Αυτό βέβαια για τον Έλληνα είναι πυρηνική φυσική με ολίγο κβάντουμ μηχανική (τι λε ρε που θα μου πεις εμένα τι να κανω!).

~

Όπως όλοι ξέρουμε από τις ταινίες, οι αστυνομικοί στην Αμερική λέγονται στην καθομιλουμένη «Cops», όπως λέγονται «μπάτσοι» στην Ελλάδα, και θυμάμαι μάλιστα πως όταν υπήρχε χωροφυλακή στην Ελλάδα τους λέγανε «μπασκήνες», εξ’ ου και η χωροφυλακή ήταν το «μπασκηνερί κλαμπ»! Άλλο βέβαια οι cops και άλλο οι μπάτσοι: Βάλε δυό περιπολικά NYPD με cops (της Νέας Υόρκης) στην παραλιακή της Ποσειδώνος στο Φάληρο και οι θόρυβοι από τις πριονισμένες εξατμίσεις μοτοσυκλετών, και οι σούζες και οι κόντρες, θα είναι μια θύμηση ενός κακού παρελθόντος, και, βάλε δυό Σιτροέν με μπάτσους στους δρόμους της Νέας Υόρκης, και σε λίγες ώρες θα έχουν απολυθεί όλοι δυσμενώς χωρίς σύνταξη.

Στην Ιταλία οι μπάτσοι λέγονται «Sbarri» και εγώ είμαι βέβαια ο #1 θαυμαστής του κλαμπ μια και η γυναίκα μου είναι η διοικήτρια του σταθμού δασοφυλακής στα βουνά μας και η δασοφυλακή στην Ιταλία είναι Αστυνομική δύναμις –όταν πηγαίνω με το τουτού οι σμπάροι κι εγώ αλληλοχαιρετιόμαστε, και, ναι, η γυναίκα μου οπλοφορεί, όταν κυκλοφορεί :-) Και εγώ από σεβασμό φοράω και την ζώνη μου, και κοιτάω πάντα το κοντέρ να μην τρέχω –αν και καμιά φορά αυτό αποδεικνύεται λίγο δύσκολο μια και στο τζηπ μου από την Αμερική το κοντέρ είναι σε μίλια και όχι σε χιλιόμετρα (1 μίλι = 1,65 χιλιόμετρα). Οπότε, όταν η αστυνομία από την θέση του συνοδηγού μου θυμίζει ότι το όριο ταχύτητας είναι 50, στο συγκεκριμένο δρόμο, και εγώ απαντώ «μα 50 κάνω», η συζήτηση μετά γυρνά στην …αριθμητική!

Ένα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια είναι όταν βγαίνουμε από το καράβι στην Πάτρα και παίρνουμε την …Εθνική Οδό για Αθήνα. Ποιός θα δει τους περισσότερους... 

Αυτή τη φορά μάλιστα, 6 Απριλίου, 2010, 3 μμ, πήραμε και φωτογραφίες, επί τούτου, να σας δείξουμε! Τις φωτογραφίες προς τα αριστερά τις πήρα εγώ και τις φωτογραφίες προς τα δεξιά τις πήρε η γυναίκα μου.


Και για όσους πείτε «μα πως έπαιρνες φωτογραφίες καθώς πήγαινες με 120;»,
η απάντηση είναι αυτή που βλέπετε γραμμένη και στο τέλος τηλεοπτικών σόου:
«Μην το επιχειρήσετε αυτό μόνοι σας, εμείς είμαστε επαγγελματίες»
(Έχω πάρει φωτογραφίες και από αλεξίπτωτα και ελικόπτερα)


Διαγράμμιση, ε; και χώροι ανάγκης δεξιά-αριστερά;


Η πρώτη εντύπωση ξένων από Ελληνικούς ...αυτοκινητόδρομους (!)
Λίγα χιλιόμετρά έξω από Πάτρα πρός Κόρινθο
στην μοναδική εκλογή δρόμου που υπάρχει.
Εκτός κι αν σκεφτούμε την παλιά οδό που είναι κι εκείνη μια περίπτωση...
Το γεγονός ότι αυτή η φωτογραφία πάρθηκε στα 115 χιλιόμετρα την ώρα
προσθέτει σασπένς όταν την ζεί κανείς.











Έλεγα αν θα βρω αρκετές φωτογραφίες να τραβήξω για το ποστ αυτό. Κανένα όμως πρόβλημα μια πού όλες οι παραπάνω φωτογραφίες πάρθηκαν σε λιγότερο από 10 λεπτά και μετά βαρεθήκαμε και σταματήσαμε να ενδιαφερόμαστε.

Είναι δύσκολο να φανεί οπτικά σε φωτογραφία πως οδηγούν ο ένας χωμένος μέσ' τον πισινό του άλλου (aποδεικνύοντας ότι έχουν δίκιο οι ξένοι που τη στάση του σεξ που εμείς αποκαλούμε «Τούρκικη» ο υπόλοιπος κόσμος την αποκαλεί «Ελληνική») γιατί εφόσον μια φωτογραφία είναι στατική τα αυτοκίνητα θα φαινόντουσαν σαν παρκαρισμένα το ένα πίσω από το άλλο κοντά-κοντά, ενω, σε ένα βίντεο θα φαινόταν ότι δεν ήταν παρκαρισμένα αλλά πήγαιναν με πάνω από 110, ο ένας προσπαθόντας να ...μπεί μέσα στον άλλο...

Μια φωτογραφία που δεν πήρα ήταν η στιγμή που κάποιος με προσπέρασε από διπλή διαγράμμιση από το αντίθετο ρεύμα στα αριστερά, με περίπου 140, καθώς εγώ έκανα 110, και με μούντζωνε καθώς ένας αστυνομικός που στεκόταν δίπλα σε ένα περιπολικό στην άκρη του δρόμου του έκανε νοήματα να πηγαίνει πιο σιγά. Ο οδηγός σημασία δεν έδωσε στον μπάτσο, και ο μπάτσος ούτε τον κυνήγησε, ούτε είδα ραντάρ ή φωτογραφική μηχανή, ούτε υπήρχε δεύτερο περιπολικό 1 χιλιόμετρο πιο κάτω να λάβει σήμα να τον σταματήσει.


~


Και το κερασάκι στην κορφή της τούρτας:

Τον Ιούλιο του 2008 ερχόμενοι πάντα από Πάτρα, είδαμε ένα μεθυσμένο να πηγαίνει σιγά-γρήγορα, να βγαίνει από τον δρόμο δεξιά στο χώμα, να μπαίνει στο αντίθετο ρεύμα αριστερά, να πηγαίνει το αυτοκίνητο σαν καράβι σε άγρια θάλασσα… Η γυναίκα μου (που στην Ιταλία θα τον είχε σταματήσει η ίδια, έστω και με πολιτικά σε ΙΧ) ζήτησε να τηλεφωνήσω στο 100 να έρθουν να βοηθήσουν (προσέξτε την λέξη: "βοηθήσουν") και τον μεθυσμένο και αυτούς που σίγουρα θα σκότωνε. Είχα το 100 στο κινητό 35 λεπτά πριν εμφανισθούν καθώς ακολουθούσα τον μεθυσμένο έχοντας δώσει τον αριθμό της πινακίδας του από το κινητό. Σε μια στιγμή σταμάτησε (κι εγώ σταμάτησα 100 μέτρα πίσω του), έβγαλε άλλο μπουκάλι από το πορτ μπαγκαζ και συνέχισε να οδηγεί. Σε μια στιγμή φώναξα στο τηλέφωνο στο 100 «Μετωπική! Μετωπική!», αλλά παρά γουρουνότριχα δεν έγινε. Στο τέλος σταμάτησε στην άκρη του δρόμου και συνέχισε να χρησιμοποιεί το μπουκάλι. Τότε κατέφθασε το 100.

Ήρθαν στο παράθυρό μου, ευγενέστατα, χαριεντίσματα και με την γυναίκα μου την συνάδελφο από την Ιταλία, μας ευχαρίστησαν και μας είπαν ότι μπορούμε να πηγαίνουμε και θα τον αναλάμβαναν εκείνοι. Η Γυναίκα μου ρώτησε: «Μα, δεν χρειάζεστε την κατάθεσή μας;» Και ένας από τους 5 (!) αστυνομικούς, ο μόνος με πολιτικά, είπε να μην ανησυχούμε, ο κύριος (ο μεθυσμένος) είναι «γνωστός» (αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε) και μας ξαναζήτησε ευγενικά να φύγουμε. Καθώς φεύγαμε είδαμε δύο αστυνομικούς ακουμπισμένους νωχελικά στο αυτοκίνητο του μεθυσμένου, αυτός ακόμα στη θέση του οδηγού, να του έχουνε πιάσει κουβέντα και να γελάνε. Έγινε κοντά στο Αίγιο.


~



Από τις παραπάνω φωτογραφίες βγαίνει τούτη η καταπληκτική ιδέα για τηλεοπτικό σόου σε ένα από τα πάμπολλα κανάλια του Ελλάντα: Κάθε βδομάδα για 2-3 ώρες να βγαίνουν στις Εθνικές οδούς 2-3 αυτοκίνητα με κάμερες και να παίρνουν βίντεο για 10-15 λεπτά. Μια φορά την εβδομάδα στην εκπομπή να δείχνονται τα βίντεο όπου να φαίνονται καθαρά οι πινακίδες των αυτοκινήτων και οι τηλεθεατές να ψηφίζουν από τηλεφώνου στο σταθμό ποιός οδηγός κάθε βδομάδα θα παίρνει το βραβείο ότι πρέπει να έχει το πιο μικρούτσικο πέος της Ελλάντας…

Όταν τα βίντεο περιλαμβάνουν και αστυνομικούς που να μην κάνουν τίποτα, εκείνοι θα συναγωνίζονται για το εβδομαδιαίο βραβείο "το χρυσό γουρουνάκι".

Από ευγένεια ίσως να μην πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στον διαγωνισμό για το βραβείο τα 50% των παραβατών που τυγχάνουν Κυρίες ή Δεσποινίδες…

Έχω οδηγήσει επί 26 χρόνια σε τρείς χώρες εκτός Ελλάδος όπου ζούσα και ζω, πήρα το δίπλωμα μου στην Αγγλία το 1979, και έχω οδηγήσει σε πάμπολλες άλλες χώρες σαν τουρίστας, ή για εργασιακά ταξίδεια, ελπίζω λοιπόν να μου επιτραπεί να παραθέσω την γνώμη μου ότι δεν φταίνε οι Έλληνες οδηγοί για την φαιδρή, θανατηφόρα και τραγική κατάσταση στους δρόμους της Ελλάδας:

Οι Έλληνες οδηγοί ως επί το πλείστον είναι απλώς μωροί (εξ’ ου και το Αγγλικό «moron» από το Ελληνικό "μωρός") με κόμπλεξ Θεού, το οποίο μόνο με Πόρσε Καγιέν και πάνω ικανοποιείται (με εισόδημα δηλωμένο στην εφορία των 800 Ευρώ το μήνα), και ως έχοντες εγκεφάλους μικρών παιδιών δεν μπορεί να τους επιδοθεί υπευθυνότητα για τις πράξεις τους. Εκείνοι οι οποίοι φέρουν πλήρη ευθύνη είναι τα όργανα της τάξεως, και η ανοργανωσιά τους, που επιτρέπουν στους μωρούς να μωραίνουν.



Οι νόμοι δεν σημαίνουν τίποτα όταν δεν εφαρμόζονται,
άρα, η Ελλάδα είναι ένα κράτος άνομο.

Λέω σοβαρότατα και αντικειμενικότατα, βάσει των παραπάνω εμπειριών, ότι τα όργανα της τάξης στην Ελλάδα είναι ένα τσούρμο ανίκανοι χαραμοφάηδες με κόμπλεξ ηξουσίας, ως επί το πλείστον, και ουδεμία σκέψη για λίγη εργασία, να βγάλουν τουλάχιστον λίγο από το μισθό που τους πωληρώνουν οι φόροι που χρωστάμε στην εφορία. Λέω ότι η Ελληνική Αστυνομία και Τροχαία είναι μια μαύρη κηλίδα και ντροπή για την Ελλάδα, και έχουν δίκιο οι ξένοι τουρίστες που γελάν με τους μωρούς, και φοβούνται να οδηγήσουνε στη χώρα μας.


~


ΥΓ. Ευτυχώς που ανέβηκε το ΦΠΑ κι έτσι οι καταστηματάρχες θα μπορούν τώρα να μην αποδίδουν περισσότερα... Έτσι θα μπορούν να δίνουν πιο πολλά φακελάκια στους γιατρούς όταν μπαίνουν στα επείγοντα περιστατικά μετά από καραμπόλες στους δρόμους...


9 σχόλια:

  1. Δεν υπάρχει δυστυχώς δικαιοσύνη..
    ...Δρόμοι σκοτώστρες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πράγματι Roadartist, και ευχαριστώ για το σχόλιο, οι δρόμοι μας είναι σκοτώστρες και δικαιοσύνη δεν φαίνεται να υπάρχει.

    Αλλά, αυτό που προσπαθώ να αφήσω να εννοηθεί από το ποστ είναι ότι εμείς όλοι οι Έλληνες είμαστε αυτοί που οδηγούμε στους δρόμους που φτιάχνουμε, και, οι Αστυνομικοί είναι υπάλληλοί μας, του καθενός, και είναι επίσης και οι ίδιοι μέρος του συνόλου.

    Δεν είναι οι Αστυνομικοί κάποια εξουσία από τον ουρανό. Εμείς τους βάλαμε εκεί, και εκείνοι δεν κάνουν την δουλειά που τους εμπιστευθήκαμε... Και τα δύο αυτά δεινά είναι στο χέρι μας να διορθωθούν αλλά μια τέτοια ελπίδα προϋποθέτει να σκεφτόμαστε όλοι σαν ενεργά μέρη ενός συνόλου, όχι σαν μεμονωμένοι παθητικοί παρατηρητές. Αυτή την άποψη προσπαθώ να προτείνω προς συζήτηση…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ μου φίλε, οι φωτογραφίες που παραθέτεις είναι απο εναν δρόμο που γνωρίζω σπιθαμή προς σπιθαμή, απο μικρό παιδί. Δεν θα υπερβάλλω, αλλά αποφεύγω την οδήγηση στην Ελλάδα όσο πιο πολύ μπορώ, υποβάλλοντας στον εαυτό μου συγκεκριμένους και απαράβατους κανόνες οδήγησης. Οδηγάω μόνον μέρα, με στεγνούς δρόμους, δεν τρέχω, φοράμε όλοι ζώνη, κρατάμε αποστάσεις, και κάνουμε συχνές στάσεις για... κουράγιο.

    Η ελληνική αστυνομία, όπως όλες οι ελληνικές υπηρεσίες δεν έχει ούτε αντικείμενο ύπαρξης. Προσεκτικά λοιπόν, γιατί μπορεί να καταλήξεις και σε κανένα νοσοκομείο, όπου τα πράγματα είναι κατα πολύ χειρότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Locus, Χρόνια Πολλά! Και σ’ ευχαριστώ. Η «Εθνική» Πάτρας Κορίνθου σίγουρα δεν είναι Expressway, ή Interstate 93, ή 95… Μετά από περίπου 750,000 χιλιόμετρα στη ζωή μου και μόνο 3 ατυχήματα εκ των οποίων το 1 υπ’ αιτιότητα μου, και κανένα για πάνω από 20 χρόνια τώρα, είμαι ο πρώτος που ξέρει πόσο δίκιο έχεις και ότι ποτέ δεν μπορεί κανένας να προσέχει περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται…

    Και καλά, η Ιρλανδική Αστυνομία στη Μασαχουσέτη μπορεί να έχει τους δικούς της …νόμους, αλλά τουλάχιστον τους επιβάλει. Οι δικοί μας στη Ελλάδα τι παριστάνουν θα ‘θελα να ξέρω. Καλά, το Υπουργείο Δημοσίων Αντιέργων, και οι οδηγοί που ειλικρινά πιστεύουν , τα μωρά, ότι ο δρόμος τους ανήκει προσωπικά και ότι η μεγίστη τέχνη τους στο οδήγημα υπερνικά και τους νόμους της βαρύτητας και της αδράνειας… Μα δεν έχουν βγει μερικοί άνθρωποι να κάνουν επίσημα την ερώτηση: Τι ρόλο παίζει η τροχαία στην Ελλάδα εκτός του να μασάνε τον μισθό τους και να ζητάνε ραντεβού από τις κυρίες οδηγούς;

    Αχ πόσο θα ‘θελα να δω, έστω και για μισή ωρίτσα μόνο, ένα cruiser με Massachusetts State troopers, ή ένα του NYPD, να βρεθεί στην Πατρών-Κορίνθου… Δύο περιπολικά να σταματήσουν ένα από αυτούς τους ηλίθιους, ένα μπρός του ένα πίσω, και καθώς βλέπει από τον καθρέφτη του τον trooper 2 μέτρα ύψος να προχωράει σιγά-σιγά προς το παράθυρο του οδηγού, με το 45άρι και τις χειροπέδες στη ζώνη και τα Rayban, να κατουρηθεί πάνω του! Για πρώτη φορά στη ζωή του…

    Σοβαρά! Θα ‘πρεπε να γίνει ένα εβδομαδιαίο σόου όπως περιγράφω επάνω μπας και κοιτάξει αυτό το κράτος στον καθρέφτη κάποια μέρα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξαιρετική ανάρτηση Δημήτρη.

    Για ένα θέμα που αν το δούμε σφαιρικά αντικατοπτρίζει την ελληνική πραγματικότητα:
    λάδωμα (διπλώματος) - κακοτεχνίες-μίζες (οδοποιϊα), νοπλουτισμός (Καγιέν)- (νέο) Έλληνας .......

    Όσο τα αποτέελσματα.. θάνατος.

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βάσσια μου σ’ ευχαριστώ, και Χρόνια Πολλά και πάλι, και για την Κυριακή και για την Τρίτη :-)

    Το ερώτημα που με τρελαίνει είναι ότι αυτά που έγραψα ούτε πυρηνική επιστήμη είναι ούτε χρειάζεται και καμιά ιδιαίτερη σπουδή για να είναι ηλίου φανερότερα… λοιπόν, πως και δεν λέγονται συνέχεια, πως δεν ασχολείται με αυτά τουλάχιστον ένα κανάλι –και τα υπόλοιπα ας συνεχίζουν να ασχολούνται με το DVD της Τσ… συγγνώμη: ΤΖούλιας.

    Θα έβρισκε, πιστεύω, ο κόσμος ότι είναι πολύ ευκολότερο απ’ όσο νομίζει κανείς να αλλάξουν τα πράγματα. Δεν εννοώ να οδηγήσει καλύτερα ο Θεός-Έλληνας, αλλά τουλάχιστον να εκτεθεί, να φοβηθεί και να ξυπνήσει λίγο η Αστυνομία και η Τροχαία, οι οποίες, επιμένω, είναι καθ’ ολοκλήρου υπεύθυνες για την παντελή έλλειψη νομιμότητας στους δρόμους…

    Και δεν ζητάω πολλά ο καημένος… ένα περιπολικό με ραντάρ φωτογραφική μηχανή και ασύρματο –ένα χιλιόμετρο πιο κάτω δύο περιπολικά που να μπορούν να κλείνουν τον δρόμο. Σε 10 λεπτά θα έχουν σταματήσει 30 αυτοκίνητα… Από τους 30 οι 5 δεν θα ξαναπαρανομήσουν για μια βδομάδα. Κάτι είναι κι αυτό…

    Α! και τα πρόστιμα να πηγαίνουν στα νοσοκομεία.

    Καλή σου μέρα! και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αφιερωμένο

    http://www.dailymotion.com/video/xkvske_yyyy-yyyyyyy-yyyyyyyyy_auto

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θα το κατεβάσω σιγ'αααα-σιγάααα από το 56Κ και ελπίζω αριο να το δω! Σ' ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατέβασε το Δημήτρη. Αξίζει να δεις που μπορεί να φτάσει η ηλιθιότητα των Ελλήνων οδηγών (και να διαπιστώσεις πόσο εύκολα μπορούν να συμβούν θανατηφόρα ατυχήματα όταν στο τιμόνι βρίσκονται ασυνείδητοι άνθρωποι)

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.