Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

Μαλακίες










Πριν ένα χρόνο κάπου δύο εκατομμύρια Έλληνες ψήφισαν. Και άλλα τέσσερα-πέντε εκατομμύρια ψήφισαν κάτι άλλο. Αυτό που είναι σημαντικό σήμερα είναι τα τέσσερα πέντε εκατομμύρια να μην δείχνουν με το δάχτυλο τα πρώτα δύο, να μην ξεκαρδίζονται στα γέλια κοιτάζοντάς τους και προ παντός να μην τους βρίζουν. Αυτά τα δύο εκατομμύρια χρειάζονται φροντίδα, ίσως και επαγγελματική φροντίδα, και αγάπη, αλλά δεν χρειάζονται την χλεύη μας ή τις ύβρεις μας. Το ξέρουν ότι κάνανε μαλακία, δεν χρειάζονται εμάς να τους το πούμε. Και όσοι δεν το ξέρουν δεν θα καταλάβουνε ποτέ τίποτα. Άλλωστε, όποιος και να είχε εκλεγεί, στα ίδια θα είμασταν σήμερα έτσι ή αλλιώς, γιατί το πρόβλημα δεν είναι η οποιαδήποτε κυβέρνηση αλλά η σάπια κοινωνία και η προσχολική νοοτροπία της.




















4 σχόλια:

  1. Καλημέρα Δημήτρη ,η γνώμη για τον νεαρό γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι λόγοι πρόσληψης ενός μετακλητού υπαλλήλου στο Δημόσιο, είναι τα προσόντα του και όχι οι αγωνιστικές οικογενειακές καταβολές..Αυτές είναι παράσημα και δεν βγαίνουν στο σφυρί...επιπρόσθετα θέλω να σου πώ πόσο δίκιο είχες με την περίπτωση του τσιπούρα πόσο δίκιο έχεις ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα σου αγαπητέ Νικόλα.

      Τι κρίμα που σ' αυτή την πρώτη επέτειο έχουμε αυτό το τοπίο να κοιτάμε. Θα ήμουνα ο πρώτος να χαρώ αν είχα άδικο τόσα χρόνια. Θα έλεγε κανείς ότι και να άξιζαν πραγματικά οι συγκεκριμένοι άνθρωποι που διορίζονται, θα έπρεπε να υπήρχε η ευαισθησία στην κυβέρνηση να μην διορίζουν συγγενείς και φίλους, αν όχι μόνο για να αποδείξουν ότι σέβονται τους άνεργους πολίτες που τους ψήφισαν.

      Αλλά, οι διορισμοί δεν είναι το πρόβλημα... Οι διορισμοί είναι μόνο ένα γελοίο "παρεμπιπτόντως" παράδειγμα του πόσο χειρότεροι και απροκατάληπτα-πελατειακοί κατέληξαν να είναι οι εκλεκτοί...

      Διαγραφή
  2. Η σοβαρότης, ακόμα ζητούμενο σε αυτή τη χώρα. Μετά θάνατον θα την βρούμε ίσως... Σε άλλη φη, σε άλλα μέρη.

    Καλησπέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλησπέρες φίλε μου...

      — To-morrow, and to-morrow, and to-morrow,
      Creeps in this petty pace from day to day,
      To the last syllable of recorded time;
      And all our yesterdays have lighted fools
      The way to dusty death. Out, out, brief candle!
      Life's but a walking shadow, a poor player
      That struts and frets his hour upon the stage
      And then is heard no more. It is a tale
      Told by an idiot, full of sound and fury
      Signifying nothing.
      — Macbeth (Act 5, Scene 5, lines 17-28)

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.