Οι Εκλογές και η διαδικασία ψηφοφορίας είναι σαν το σεξ. Πρώτα έρχεται το φλερτ, σε φλερτάρουν, τους φλερτάρεις, μιλάς γι αυτούς και εκείνοι σε καταλαβαίνουν και θέλουν να σε κάνουν ευτυχισμένο. Μετά έρχεται η ώρα της συνουσίας που με τα χέρια σου πασπατεύεις ξέφρενα τον ένα και τον άλλο μέχρι που να το βάλεις αυτό που θέλεις σ' ένα κουτί, και μετά, εξουθενωμένος, να βγεις από το εκλογικό κέντρο για ένα τσιγάρο.
Να σας πω την αμαρτία μου, κάθε φορά που ψήφισα στην Ελλάδα αισθάνθηκα σαν σεξ με προφυλακτικό.
Γιατί, η εμπειρία ήταν λίγο μαζεμένη και το αποτέλεσμα δεν θα γέναγε τίποτα.
Πριν αποφασίσω ότι ο κινηματογράφος και η φωτογραφία, και τα κομπιούτερ, θα ήταν εκεί που θα μπορούσα να κάνω το λιγότερο κακό στην ανθρωπότητα, έκανα λίγα χρονάκια Κοινωνιολογία, Νομικά και Οικονομικά. Και ξέρετε τι λένε για κάτι σαν κι εμένα: η ημιμάθεια είναι πιο επικίνδυνη από την αμάθεια!
Δεν μπορώ πάντως, θα το πω, ότι απ' όσα έμαθα στην ζωή μου είμαι σίγουρος ότι η πιο θλιβερή, αν όχι πιο επικίνδυνη, ψήφος είναι η "Αρνητική". Δηλαδή όταν ψηφίζεις έναν για να μην βγει ο άλλος, ή όταν ψηφίζεις έναν γιατί φοβάσαι το αποτέλεσμα, ή όταν το σκεπτικό της ψήφου έχει να κάνει με το ποιούς μισείς, ή, χειρότερα, όταν ψηφίζεις κάποιον που ξέρεις ότι δεν αξίζει, αλλά δεν βλέπεις και κανέναν άλλο καλύτερο.
Στην Ελλάδα, από τα τέλη των '70 που ψηφίζω, πάντα αισθάνθηκα ότι όσοι ήξερα, όσοι έβλεπα γύρω μου, όσοι τους άκουγα... πέφτανε στην κατηγορία του ψηφοφόρου Φόβου και Μίσους. Ή τουλάχιστον των ανικανοποίητων. Ξέχασα κανέναν; βέβαια! Τον ψηφοφόρο που περιμένει ρεγάλο ή ρουσφέτι και ψηφίζει για την στομάχα του κι όχι για την χώρα του.
Τουλάχιστον έχω αναμνήσεις καλού έρωτα απ' αλλού όπου ψήφιζα και πίστευα σε αυτούς που ψήφιζα, όπως τον Κλίντον, τον Γκορ, τον Κέρυ (καλά, ίσως όχι και τόσο τον Κέρυ) και βέβαια τον αείμνηστο τον Τέντυ Κέννεντυ για γερουσιαστή, πάντα. Και όχι μόνο πίστευα ότι θα υπάρχει αποτέλεσμα, αλλά, υπήρχε πραγματικά. Για κείνη τη χώρα δεν ανησυχώ, θα τα καταφέρει καλά κι ας λείπω εγώ.
Στην Ελλαδίτσα όμως τι θα κάνουμε, καλοί μου άνθρωποι, που θά 'λεγε κι ο Βέγγος; Τι θα χρειαστεί για να βρεθεί ένας Έλληνας ή μια Ελληνίδα που να αξίζει όχι απλά την ψήφο μας, αλλά την πίστη μας σε αυτόν ή αυτήν;
Από τώρα ως τις 7 Νοεμβρίου έχει να πέσει τόσο φλερτ που θά 'χουν κουραστεί όλοι πριν φθάσουνε στα εκλογικά κέντρα...
ΥΓ. Ποιός θα μου υποδείξει την κυρίως διαφορά μεταξύ Μ-Λ ΚΚΕ και ΚΚΕ (μ-λ), παρακαλώ;
Έχω χρόνια την απορία...
Σχετικά με το υστερόγραφο, νομίζω πως μπαίνεις σε λεπτομέρειες. Γιατί δεν ξεκινάς από τα βασικά. Πχ, μπορείς να μου υποδείξεις τη διαφορά ΚΚΕ και ΛΑΟΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, ellinaki, είπα να αρχίσω με τις απλές λεπτομέρειες και συ με ρίχνεις αμέσως στα δύσκολα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αριστερά έχει την τάση να διασπάται σε γκρουπούσκουλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες ήσαν οι συνιστώσες στον ΣΥΡΙΖΑ, έντεκα;
Ε είναι ικανές να γίνουν όσα και οι ψηφοφόροι ,111 !
Έτσι και με το ΚΚΕ μ-λ.
Εκεί έγινε ο διχασμός της τρίχας. Η άλλη μιση που αποχώρησε απλά μετέθεσε το μ-λ στην αρχή του κόμμματος!
Αθεόφοβε, αυτό μου θυμίζει εκείνο το πρωινό, στην ματινέ των μονομάχων, που συζητούσανε στις κερκίδες ανάμεσά τους οι επιτελείς του Μετώπου Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, και τα σέρνανε σε κείνα τα ρεμάλια του Παλαιστινιακού Απελευθερωτικού Μετώπου, και παραπονιόντουσαν για τους βλάκες του Απελευθερωτικού Μετώπου Παλαιστίνης, και σε μια στιγμή ο Έρικ Άϊντλ ρωτάει τον Τζων Κληζ: "Τι απέγινε άραγε το Μέτωπο για την Εκευθερία της Παλαιστίνης;" και ο Τζων Κληζ δείχνει ένα γέρο που κάθεται στις κερκίδες μόνος του και απαντάει: "Νάτος, εκεί ειναι".
ΑπάντησηΔιαγραφήKάθε φορά που ακούω μ-λ ή Μ-Λ, θυμάμαι εναν συγκεκριμένο τυπάκο που κατέβαινε στην πλατεία της πόλης μου και έπαιζε ξύλο με κάτι κουκουέδες. Μια μέρα λοιπόν, μου λέει ένας - "ρε σύ, αυτός για να τον βαράνε όλοι, θάχει δίκιο ο άνθρωπος!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αδελφός μου φέτος θα ψηφίσει "κυνηγούς", η μάνα μου κανόνισε ταξίδι στην Ιερουσαλήμ για να λείπει, και ο πατέρας θα μείνει πίσω για να βρεί εκείνον τον Πασοκτζή που μας πήρε τα 3 χιλιάδες προκαταβολή για τον διορισμό. Είμαστε όπως καταλαβαίνεις, μια κλασσική ελληνική οικογένεια.
το μ λ κκε έχει 11 βασικά στελέχη. το κκε μλ, έχει 818 ψηφοφορους. όλο μαζί 11818
ΑπάντησηΔιαγραφήτυχαίο; δε νομίζω!
Locus, καλώςτονε, και μου φαίνεται ότι τα τρία χιλιάρικα πήγανε κιόλας για έξοδα (καφέ, κομπολόγια, αυγοτάραχο) και θα χρειαστεί ο τύπος κι άλλα για να "τελειώσει" τη ...δουλειά! Δεν είμαι σίγουρος πάντως ότι η μητέρα σου θα αφήσει πίσω για λίγο καιρό τα πολλά κόμματα, πλευρές και αψιμαχίες πηγαίνοντας στους Άγιους Τόπους... Όσο για την λαϊκή σοφία περί του αν είχε δίκιο ο τυπάκος πού 'παιζε ξύλο με τους κουκουέδες, ξέρουμε αν φορούσε κουκούλα ή όχι;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήria, νά 'σαι καλά, μόνο που ο πρωινός καφές παρά λίγο να καταλήξει στο κομπιούτερ καθώς τον έπινα. Είναι εμφανέστατο! Πως δεν τό 'χα δεί και 'γώ;
Τις σκέψεις-απορίες σου πιστεύω μοιραζόμαστε πολλοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπάνια έχω μετανιώσει για την ψήφο μου - και μία θλιβερή στιγμή μου είναι των προηγούμενων εκλογών του 2009.......
Εντάξει, προχωράω, με ένα ακόμη μάθημα.
Σήμερα, η πολιτική μου ταυτότητα υπάρχει και θα υπάρχει, μέχρι να συμβεί αυτό που αναρωτιέσαι:
Τι θα χρειαστεί για να βρεθεί ένας Έλληνας ή μια Ελληνίδα που να αξίζει όχι απλά την ψήφο μας, αλλά την πίστη μας σε αυτόν ή αυτήν;
Για μένα υπάρχει μία, η Σοφία Σακοράφα....
Σίγουρα όχι τόσο επώνυμη, με prestige "τζακιού", αλλά άξια των λόγων της.
Μία είναι θα μου πείτε, κι ούτε καν στην περιοχή μου.
Μου αρκεί, για μια στιγμή θετικής πολιτικής σκέψης.
Όσο για την εξήγηση που ζητάς, δεν την έχω.
Η Αριστερά, χωρίς ποτέ να έχει κυβερνήσει, έχει καταφέρει - θαυματουργά - να απωλέσει περισσότερα κι από τους δύο δαιμόνιους αντιπάλους της - ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Τι θαύμα κι αυτό!
Τι ένδεια πολιτική για μας.
Καλησπέρα
Δημήτρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις την πρωτοδιάβασα την ανάρτηση σκέφτηκα όντως να ψάξω την διαφορά! Από την εις βάθος έρευνα που έκανα κατέληξα στο ασφαλές συμπέρασμα πως το Μ-Λ έχει πιο προσεγμένη ιστοσελίδα :Ρ
Διορθωσούλα προς Βάσσια, εγώ θυμάμαι μια φορά που τα κατάφερε να κυβερνήσει και έκτοτε πήρε έναν κατήφορο ναααα
"Στην Ελλάδα, από τα τέλη των '70 που ψηφίζω, πάντα αισθάνθηκα ότι όσοι ήξερα, όσοι έβλεπα γύρω μου, όσοι τους άκουγα... πέφτανε στην κατηγορία του ψηφοφόρου Φόβου και Μίσους"
Εμ αμα θεωρείς την διαφθορά δομικό στοιχείο της κουλτούρας σου και ψηφίζεις απλά τον διαχειριστή της εκεί φτάνεις. Και πώς να μην φτάσεις; Εδώ έχω κουραστεί εγώ που δεν ψηφίζω πάνω από 10 χρόνια από τις μεγαλοστομίες πέρι πάταξης της διαφθοράς που ποτέ δεν υλοποιούνται.
ΥΓ. Το must δεν είναι ούτε το Μ-Λ ούτε το (μ-λ). Είναι εκείνες οι συλλεκτικές αφίσες-σεντόνια που κυκλοφορούνε στα Εξάρχεια από την ΟΑΚΚΕ! Αριστερός λιακοπουλισμός μνημειωδών διαστάσεων!
Βάσσια, Ήμουνα σίγουρος ότι θα μετάνιωνα την λογική ψήφο κι έτσι δεν ψήφισα λογικά το 2009, ώστε δεν μετάνιωσα... πάντως ήταν η πρώτη φορά που κάθισα πίσω από το παραβάν κρατώντας δύο στο χέρι για κάμποση ώρα (κανένα από τα δύο δεν ήταν το "λογικό"), ενώ πάντα στο παρελθόν έμπαινα ξέροντας πιο ψάχνω να βρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοια είναι η ώρα που στεναχωριέμαι επειδή απλά δεν ξέρω εις βάθος πρόσωπα και πράγματα στην Ελλάδα και με ενδιέφερε αμέσως η γνώμη σου για τη Σοφία Σακοράφα, την οποία δεν ήξερα καθόλου αν και το όνομα μου φάνηκε γνωστό. Οπότε και την έψαξα, την θυμήθηκα από τα αθλητικά και διάβασα και πολλά στην ιστοσελίδα της.
Το ότι είναι κάποιος με το ΠΑΣΟΚ δεν είναι απαραίτητα χρωματισμός του ατόμου. Αν ένας πολιτικός θέλει ποτέ να είναι σε κυβερνών κόμμα ή ΠΑΣΟΚ θα πάει ή ΝΔ, και το ΠΑΣΟΚ έχει 70% πιθανότητες να είναι κυβέρνηση έναντι του 30% της ΝΔ (χρονολογικά/ιστορικά).
Τα τζάκια εδώ στο χωριό τα χρησιμοποιούμε για ζεστασιά, όχι για κάψιμο, και κανείς δεν είναι επώνυμος αλλά όλων τα ονόματα τα ξέρουμε, άρα η επωνυμία και το τζάκι εις τας Ελλάδας πέρα βρέχει... :-)
Το ότι διαφωνώ με δύο από τις θέσεις της (με τη μία από τις δύο ριζικά) δεν έχει σημασία γιατί οι γνώμες αλλάζουν με καιρούς, και οι δικές μου και οι δικές της.
Οπότε και ελπίζω να έχεις δίκιο, το αντίθετο μόνο εκείνη μπορεί να το αποδείξει εν καιρώ, και σε ευχαριστώ που έβαλες το όνομα της στο ραντάρ μου.
Μ' άρεσε πάντως πάρα πολύ και το άφησα για τελευταίο αυτό που είπες: "μια στιγμή θετικής πολιτικής σκέψης ". Μακάρι! Είναι αυτό που λείπει! Η θετική σκέψη.
Καλησπέρα! :-)
Latecomer, βασική η διαφορά! λες να μου δώσει η (μ-λ) κανα γρόσι να φτιάξω τη δική τους καλύτερα?
Το θυμάσαι που τα κατάφερε να κυβερνήσει, αλλά εγώ θυμάμαι μια φορά που ο Φλωράκης, και το ΚΚΕ, συμμάχησε με τη ΝΔ για να μην έχει αυτοδυναμία το ΠΑΣΟΚ. Το πράμα ξέφτισε όμως γιατί εκείνο τον καιρό ο Φελίνι ήταν απασχολημένος με ανειλημμένες υποχρεώσεις σε άλλη ταινία...
Τώρα μού 'ρθε στο μυαλό η σκηνή του να σταθεί κανείς μπροστά σ' ένα Ελληναρά που τρώει γύρο πίτα απ' όλα με μια μπύρα, να τον σταματήσει και να του πει ευγενικά: "Συγγνώμη, αλλά πιστεύω ότι είστε θεμελιώδες δομικό στοιχείο της κουλτούρας σας, λόγω της παντελούς διαφθοράς σας, και αναρωτιέμαι αν θα δίνατε λίγο χρόνο στην ιδέα του να σας εκπροσωπεύσω στη διαχείριση της χώρας". ...κάτι τέτοιο δεν είναι συνήθως οι εκλογές σ' αυτή τη δόλια τη χώρα που έδωσε τα φώτα στη δύση; (δεν τα έδωσε, δηλαδή, απλά τα έχασε, ξέχασε που τ' άφησε και τα βρήκε η Δύση...)
Α γεια σου! το ίδιο θυμόμαστε απλά εγώ το έφερα στην απέξω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί βάζεις το ιερό πιτόγυρο στο στερεότυπο;;;
Η μπίρα πάντως θα είναι Αμστελ και θα συνοδεύεται από τα αντίστοιχα μπιροκοίλια!
Latecomer, Ξαναβγάλανε την Φιξ! Και είναι και καλή. Άσε την Μύθος ,Αλφα, κλπ. Όσο για το ιερό πιτόγυρο, σωστός, να το κρατάνε από ένα και οι δύο συνομιλιτές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ ναι την είδα την Φιξ το καλοκαίρι! Και μάλιστα την ετίμησα όσο συχνότερα μπορούσα, με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεπιπτώντως, θυμάμαι ακόμα έναν τοίχο την Αθήνα κοντά στο κέντρο (θα σε γελάσω που ακριβώς) με μια ξεθωριασμένη, παλιά διαφήμιση της παλιάς ΦΙΞ! Μνημείο!
@ Latecomer, εννοείς την συγκυβέρνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πιάνεται, είχαν τη βοήθεια του κοινού...
:-)
@ Δημήτρη, να που δοθείσης της αφορμής έμαθες περισσότερα για την Σ. Σακοράφα, η οποία ήταν άριστη αθλήτρια, αλλά καθαρή κι εκεί.
Όσο για την ταυτότητα - το λέω συχνά, έχω ιδεολογική και θα την έχω για πάντα.
Κομματική δεν έχω, μήτε και επιθυμώ.
Συνέπεσε κάποτε το ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλισμό - καλώς. Έκτοτε, χαθήκανε.....
Καλό βράδυ
:-)
Latecomer, αν δεν κάνω λάθος, το μεγάλο ξεθωριασμένο σήμα του Φιξ για το οποίο μιλάς πρέπει να είναι η βόρεια πλευρά του εργοστασίου του Φιξ το οποίο εγκαταλείφτηκε πριν πολλά χρόνια και έγινε σιγά-σιγά ερείπιο. Βλέποντας την κατάσταση η κυβέρνηση αποφάσισε να την παρακολουθήσει και να μελετήσει πως το κτήριο σιγογκρεμιζόταν δημιουργώντας όλο και περισσότερο ένα λαμπρό παράδειγμα Ελληνικού νεορεαλισμού, μαθήματα τα οποία τα χρησιμοποίησαν με ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα στο παλιό αεροδρόμιο και σε όλα τα Ολυμπιακά έργα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάσσια, σκέφτομαι καμιά φορά μέσα από κόμματα, πολιτικά συστήματα κλπ., την ετοιμολογία λέξεων που παίρνουμε σαν δεδομένες. Σοσιαλισμός από το Socialism (social, society), το να βάζεις την κοινωνία ως ομάδα πάνω απ' όλα. Κομουνισμός, Communism (common, shared), το να είναι όλα κοινά, να τα μοιράζονται όλοι... αδελφοσύνη, ειρήνη, φιλοσοφία, ανάταση. Καπιταλισμός, Capitalism (capital), η επιβίωση του ισχυρότερου, Ελεύθερη Επιχείρηση, Free Enterprise, ελευθερία του ατόμου, Δαρβινική διαλογή, ρεαλισμός. Άνθρωπος. Τελικά η φιλοσοφία δεν μπορεί να αρνηθεί την ανθρώπινη φύση και η ανθρώπινη φύση εκφράζεται μέσω της φιλοσοφίας... Δεν μπορούν ούτε μαζί αλλά ούτε χώρια.