Μόλις έλαβα τις παρακάτω φωτογραφίες, που ο γιός μου πήρε τον εαυτό του λίγα λεπτά αφού είχε προσληφθεί επισήμως ως εκπαιδευτής πιλότων στην Σχολή Πτήσεως του Πανεπιστημίου Εμπρυ Ρίντλ, της Ντεητόνα στην Φλώριδα, της αναγνωρισμένα καλύτερης σχολής πιλότων στον κόσμο.
Με το που τον προσέλαβαν του έδωσαν τα χρυσά φτερά για το στήθος του και τα σιρίτια για τις επωμίδες. Ο παππούς του, που τον έπαιρνε όταν ήταν τεσσάρων-πέντε χρονών και καθόντουσαν στο αυτοκίνητο δίπλα στο διάδρομο του Ελληνικού, κοντά στο Γκολφ της Γλυφάδας, και βλέπανε τα αεροπλάνα να προσγειώνονται, και η γιαγιά του, θα είναι, όπου και νά 'ναι, πολύ περήφανοι για τον εγγονό τους, όσο είμαστε και εμείς για τον γιό, ξάδελφο, ανιψιό και φίλο μας.
Από αύριο, μεθαύριο θα πάρει τον πρώτο του μαθητή, και για πρώτη φορά θα είναι ο ίδιος ο εκπαιδευτής στην δεξιά θέση που τόσα χρόνια θαύμαζε από την αριστερή. (Καθώς γραφόταν αυτό έμαθα νεώτερα: οι πρώτοι τρείς μαθητές είναι για σήμερα ...11-9.)
Την ημέρα που πήρε το πτυχίο του Εκπαιδευτού, με όργανα (CFII), μας είπε με χαρά ότι ήταν η πρώτη μέρα της ζωής του που είναι άνεργος -μια και μόλις είχε πάρει τα πτυχία που θα του επέτρεπαν να δουλέψει αλλά δεν είχε ακόμα δουλειά. Ένα μήνα ανεργίας αργότερα, και καθημερινών πτήσεων, τεστ συνεντεύξεων κλπ., προσελήφθη άρα δεν είναι πια άνεργος :-)
Μας είπε ότι φορώντας την στολή αυτή σήμερα εκπληρώθηκε ένα όνειρο που το κυνήγησε "πολύ, πολύ καιρό". Και του απήντησα, μπορεί να φάνηκε πολύς ο καιρός, απ' τα 13 του, όταν έκανε το πρώτο του πραγματικό μάθημα με εκπαιδευτή, μετά από εφτά χρόνια στο Microsoft Flight Simulator μαζί μου, αλλά φορώντας την στολή αυτή 2 μέρες μετά τα εικοστά του γενέθλια κατάφερε να το φτάσει το όνειρο από τον πιο σύντομο δυνατό δρόμο...
Η φωτογραφία πάρθηκε στο δωμάτιό του (μ' αρέσει η Ελληνική σημαία στο γραφείο αυτού του εν Βοστώνη γεννημένου Αμερικανού). Είναι μόνος του σ' αυτό το μικρό διαμέρισμα κτηρίου του Πανεπιστημίου ενώ όλοι οι άλλοι είναι σε διαμερίσματα για δύο, διότι το διαμέρισμα αυτό του δόθηκε δωρεάν σαν μέρος του μισθού του ως Σύμβουλος των Ενοίκων Φοιτητών, δουλειά που κατάφερε να την πάρει τον Μάιο. Είναι υπεύθυνος για ένα όροφο 38 φοιτητών. Η δεύτερη φωτογραφία στο διεθνές αεροδρόμιο της Daytona μπροστά στα αεροπλάνα Cessna 172 του Πανεπιστημίου.
Επίσης έχει και το γραφείο του στην εφημερίδα όπου είναι από φέτος Συντάκτης Νέων.
Και προχωρεί στην ανάπτυξη και οργάνωση που του έχει εμπιστευθεί ο Πρύτανης από τον Δεκέμβριο για την Πανεπιστημιακή πτέρυγα της Αμερικανικής Ένωσης Επαγγελματιών Πιλότων...
Ά, ναι: και μόλις ξεκίνησε τον δεύτερο χρόνο στο Πανεπιστήμιο για BSc και μετά Masters στις Αεροναυτικές Επιστήμες.
Δημήτρη μου συγκινήθηκα, το πιστεύεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι παληκάρι έχεις, ιπτάμενο :-)
Σε νιώθω φίλε μου, έχω γιο και καταλαβαίνω.
Κι ο δικός σου, πραγματοποίησε το όνειρό του, είχε δίπλα του εσάς, τώρα μένει να απολαύσει τους κόπους του.
Να είναι πάντα καλά και αγναντεύει το κόσμο από ψηλά.. ίσως του φανεί ομορφότερος.
Συγχαρητήρια λοιπόν για τον εν Βοστώνη γενημμένο υιό σου!!!
:-) Καλό Σ/Κ
Φιλιά στη Μαργαρίτα
Καλά εκτός από την φωτογραφία του γοητευτικού και περιχαρούς, δικαιολογημένα, πιλότου έπρεπε να βαλεις και την φωτογραφία του γύφτικου σκεπάρνιού από την Ιταλία που οι γωνίες από τα χείλη του θα έχουν φτάσει μέχρι τα αυτιά του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη μου να τον χαίρεσαι και πάντα τέτοιες χαρές να μας δίνουν τα παιδιά μας!
Σ' ευχαριστώ Βάσσια μου, είναι υπέροχες στιγμές όταν τα παιδιά μας φτάνουν τα όνειρά τους χωρίς άμεση βοήθεια πια από μας. Τ γραφείο του που θα πηγαίνει κάθε μέρα της ζωής του θα αλλάζει θέα από το παράθυρο συνεχώς: Πότε ανατολή πάνω από τον Ειρηνικό, ηλιοβασίλεμα στην Αφρική, αστέρια φωτεινά πάνω από χιονισμένα βουνά... η καθαρότητα, ειρήνη και παραδεισένια αισιοδοξία των 12,000 μέτρων πάνω από τον ταλαιπωρημένο πλανήτη μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και σε σένα από εμάς, καλή Κυριακή! :-)
Αθεόφοβέ μου, είναι άραγε έτοιμο το διαδίκτυο για τα αλατοπιπεριασμένα γένια του πατρός -κάτι μεταξύ Καρλ Μαρξ και Ζωρζ Μουστακί αλλά σεμνώς κοντύτερα; Με τέτοιο χαμόγελο, θα μου πεις, ούτε που θα φαίνονται! Θα επεξεργαστώ την πιθανότητα φωτογραφικού οδοιπορικού Dad 'N Son ανά τις δεκαετίες δύο τον αριθμό...
Σ' ευχαριστούμε για τις ευχές σου, αθεόφοβε, και πάντα τέτοιες στιγμές για όλους!
MORE BREAKING NEWS:
Συνήθως από πρόσληψη μέχρι προγραμματισμό μαθημάτων καινούργιου εκπαιδευτή, η γραφειοκρατία παίρνει 5-7 μέρες. Την δική του την διεκπεραίωσαν σε 12 ώρες. Έχει κιόλας τρείς μαθητές από την πρώτη μέρα, εκ των οποίων ο ένας είναι στα τελικά του στάδια πολύ προχωρημένος. Φαίνεται ότι ο υιός εσήκωσε μερικά φρύδια εκεί στας Αμερικάς, δηλαδή!
Να τον χαίρεστε.. Πραγματικά να είναι πάντα καλά και εσείς έτσι υπερήφανος :)
ΑπάντησηΔιαγραφήRoadartist, Ευχαριστώ και ευχαριστούμε! Είναι αυτές ωραίες στιγμές κι εύχομαι όλοι να τις περνάν...
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχαρητήρια!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είναι γερός, χιλιόχρονος και τυχερός.
και είναι και κούκλος!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!
ria μου σ' ευχαριστώ -παίρνει απ' τον πατέρα του να μην το ματιάσω! Και να δεις και τον δικό σου όπως επιθυμείς -κι αν κρίνω από την φωτογραφία στο τελευταίο σου ποστ έχεις πείρα τι πάει να πει γιός κούκλος! Καλά να είναι πάντα κι ο δικός σου και να τον χαίρεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφή