Φάλαινες!

Το ουράνιο τόξο στην εκπνοή της φάλαινας.

Όλες οι φωτογραφίες μεγαλώνουν με κλικ.

Οι πληγές έχουν επουλωθεί. Αυτή η φάλαινα κάποτε χτυπήθηκε από την προπέλα ενός καραβιού.

Στον Ατλαντικό ωκεανό, έξω από την Μασαχουσέτη,

μια humpback (μεγάπτερη) φάλαινα ανεβαίνει στην επιφάνεια για να αναπνεύσει.
Η εκπνοή της φαίνεται στο βάθος, ανάμεσα στα κύματα.

Ένα ζευγάρι κολυμπάνε μαζί.

Με ένα πτερύγιο έξω από το νερό.

Είμασταν στην πρώτη ανίχνευση (whale watching) της σαιζόν, 15 Απριλίου από την Provincetown του Cape Cod της Μασαχουσέτης. Οι φάλαινες που είχαν μήνες να μας δουν ήρθαν να μας υποδεχτούν, και, αντί για whale watching για τους ανθρώπους κατέληξε να είναι people-watching για τις φάλαινες. Δεκατέσσερεις humpback (μεγάπτερη) φάλαινες (10-14 μέτρα) και μία finback (24-27 μέτρα) μας περιστοίχισαν και έπαιζαν μαζί μας για δύο ώρες. Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε έπρεπε να περιμένουμε να βρούμε μέρος να περάσει το καράβι μας από ανάμεσά τους, πολύ σιγά και με υπομονή. Τα καράβια αυτά δεν είναι απλά τουριστικά. Παίρνουν μέρος στις επιστημονικές έρευνες και συνεργάζονται με το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο για συλλογή πληροφοριών. Η ουρά μιας φάλαινας έχει σχέδια μοναδικά σαν δακτυλικό αποτύπωμα, από τα οποία μπορούν να αναγνωρίζονται. Είδαμε μια φάλαινα εκείνη την μέρα που είχαν να την δουν είκοσι τρία χρόνια, και έχει τώρα και εγγόνια.

Από το σπίτι που είχαμε νοικιάσει στο Πλύμουθ για μια βδομάδα οδήγησα την μια ώρα και σαράντα λεπτά στην Πρόβινστάουν από όπου έφευγε η πρώτη ανίχνευση της σαιζόν, μια μέρα πριν επιστρέψουμε στην Ιταλία. Είχαμε φέρει την μαμά μας και τον μπαμπά μας για μια βδομάδα στην Νέα Υόρκη και άλλη μία στην Μασαχουσέτη κοντά εκεί που ήταν το σπίτι μου δεκαετίες. Όταν ήταν μικρός ο Κώστας τον πήγαινα whale watching τα καλοκαίρια…

Η Στέλγουάγκεν Μπανκ είναι μια ρηχή περιοχή του Ατλαντικού, 30 χιλιόμετρα περίπου έξω από την Βοστόνη, όπου υπάρχει άφθονο φαγητό και είναι ένα από τα κέντρα του πλανήτη για πληθυσμούς φάλαινας.