Να ζήσεις Ποσειδωνάκο,
και Χρόνια Πολλά-α,
μεγάλος να γίνεις
με γαλάζια-α μαλλι-άααα!
Παντού να σκορπίζεις
τη γνώση, το φώ-ως
και όλοι να λένε...
να ένας πλανήτη-ηηης!
και Χρόνια Πολλά-α,
μεγάλος να γίνεις
με γαλάζια-α μαλλι-άααα!
Παντού να σκορπίζεις
τη γνώση, το φώ-ως
και όλοι να λένε...
να ένας πλανήτη-ηηης!
Ο Ποσειδώνας (Neptune) αυτές τις μέρες γίνεται ενός έτους! Στην τροχιά του γύρω από τον ήλιο ο Ποσειδώνας κάνει 164,79 γήινα χρόνια για να συμπλήρωση ένα δικό του χρόνο, δηλαδή μια πλήρη περιστροφή του γύρω από τον ήλιο μας.
Ο Ποσειδώνας ανακαλύφτηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 1846. Άρα, στις 8 Ιουλίου του 2011 (της Γης), εδώ και μερικές μέρες, συμπλήρωσε ακριβώς ένα Ποσειδώνιο χρόνο από την ανακάλυψή του.
Αυτό σημαίνει βέβαια πως αν ζούσε κάποιος στον Ποσειδώνα, και το βιολογικό του ρολόι ανταποκρινόταν στον χρόνο βάση της περιστροφής γύρω από τον ήλιο, ο κάτοικος αυτός του Ποσειδώνα θα κοίταζε την Γη και, κατά την αντίληψή του, στην Γή, θα πέρναγαν 164,49 χρόνια για κάθε "έτος" του Ποσειδώνα. Δηλαδή, στην Γη έρχονται και φεύγουν περίπου 6 γενιές ανθρώπων για κάθε ένα "έτος" του Ποσειδώνα.
Αναρωτιέμαι αν συνειδητοποιούμε ποτέ το πόσο σχετικός και εφήμερος είναι ο χρόνος της ζωής και της αντίληψής μας και πόσο ασήμαντος είναι στην μεγαλύτερη εικόνα της φύσης. Αν συνειδητοποιούμε, άραγε, ποτέ, πόσο ασήμαντα, σχεδόν ανύπαρκτα, είναι τα θέματα που θεωρούμε κεντρικά στην ύπαρξή μας.
Κοιτώντας το ηλιακό σύστημα από μακριά και ψηλά, θα δούμε τους μεγάλους πλανήτες, τους αιθέριους γίγαντες Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα να περιφέρονται γύρω από το μοναχικό μας άστρο, τον ήλιο. Καθώς όμως αυτοί οι γίγαντες κάνουν μια περιφορά γύρω από τον ήλιο, οι μικροί πλανήτες, πολύ-πολύ κοντά στον ήλιο, περιφέρονται με ταχύτητα μεγάλη, σαν να βλέπεις τις άκρες των φτερών ενός ανεμιστήρα. Βροοοοούμμμ! κάνει η Γη και συμπληρώνει 164,79 περιστρφές για κάθε μία του Ποσειδώνα... ή 84 περιστροφές για ένα χρόνο του Ουρανού, ή 29,5 περιστροφές για ένα χρόνο του Κρόνου... 11,86 περιστροφές για ένα χρόνο του Δία.
Αν δηλαδή υπολογίσουμε μια περιστροφή ενός πλανήτη σαν ένα χρόνο, εγώ ο Δημήτρης, στον Ποσειδώνα, είμαι σχεδόν τεσσάρων μηνών! Τριών μηνών και τριών εβδομάδων για την ακρίβεια! Πράγμα που δεν με πειράζει καθόλου. Ζώντας στον πλανήτη Ποσειδώνα, όπως πολλοί μπορεί να πιστεύουν ότι εκεί ζω, η Γη θα βρίσκεται στο έτος 15141 όταν θα φτάσω να σβήσω 80 κεράκια.
Δεν ξέρω αν η πραγματικότητα του σύμπαντος γίνεται εντελώς αντιληπτή με τον απλοϊκό μου, βουνίσιο τρόπο.
Ας το πω διαφορετικά:
Ένας εργαζόμενος που βγάζει 800 Ευρώ τον μήνα (δηλαδή σχεδόν τα διπλά από τους περισσότερους συνταξιούχους, και 130% παραπάνω από πολλούς συναδέλφους του -ή της), για να ξεπληρώσει με τον μισθό του (ή της) τα 109 δισεκατομμύρια Ευρώ που θα μας δώσουν τον Σεπτέμβριο (τα οποία θα μας τα δώσουν για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να νομίζουμε πως τους δουλεύουμε), για να τα ξεπληρώσει αυτά τα 109 δις ένας εργαζόμενος (ή εργαζόμενη) των 800 Ευρώ, πρέπει να δουλέψει έντεκα εκατομμύρια, τριακόσιες πενήντα τέσσερεις χιλιάδες, εκατόν εξήντα έξι χρόνια και εφτάμιση μήνες (11.354.166,66).
________
ΥΓ. Αν υπάρχουν 6.000.000 εργαζόμενοι στην Ελλάδα, και δουλέψουν όλοι δίνοντας όλο το μισθό τους χωρίς να κρατάνε δεκάρα για να φάνε, τα 109 δις θα ξεπληρωνόντουσαν σε 22 χρόνια αν δεν είχαν τόκους, και δεν υπολογίζουμε βέβαια τα 110 δις του 2010 ούτε τα λεφτά που χρωστάμε (κάπου 320 δις) για τα οποία μας δώσανε τα παραπάνω 110 δις πέρυσι και τα 109 δις φέτος. Αν τα υπολογίσουμε όοοοολα αυτά, συν τόκους, και τα ξεπληρώνουν κάθε μήνα όοοολοι οι εργαζόμενοι, τότε μπορεί να έχουμε ξεχρεώσει σε καμιά κατοπενηνταριά χρόνια. Άν κρατάνε και αρκετά για να φάνε λίγο ψωμοτύρι, πάμε στην χιλιετηρίδα. Υπολογίστε το και 'σείς! Γειά σου Αντρίκο! Γιά σου Σημήτη σαΐνι! Γιά σου Κώστα (όχι εσύ, ο άλλος Κώστας) και γιά σου μεγάλε Γιωργάκη, και όοοοολοι που τους ψηφήσατε για να κάνουν εν γνώση σας αυτά που κάνανε. Εσείς που δεν τα ξέρατε όταν τους ψηφίζατε, δεν πειράζει: τα ξέρετε τώρα.
ΥΓ2. Όσοι, σαν κι
εμένα των τεσσάρων μηνών (τριών μηνών και τριών εβδομάδων για την ακρίβεια),
πιστεύουν πως αυτά τα παραπάνω τα καταλαβαίνουν στην εντέλεια οι κυβερνόντες,
θα διερωτούνται, σαν κι εμένα, τι σόι τσίρκο είναι αυτό που ζούμε. Και ίσως, σαν κι
εμένα καλή ώρα, να σκεφτούν πολλοί, ότι τα
μικρά χωριουδάκια στα βουνά, ξαφνικά, δεν φαίνονται και τόσο εκτός
πραγματικότητας...
Τι σόι τσίρκο.. πραγματικά! Είναι εξωφρενικά τα νούμερα. Διάβαζα ένα άρθρο στην Guardian (http://www.guardian.co.uk/commentisfree/cifamerica/2011/jul/22/jamaica-debt-crisis) όπου ο αρθρογράφος ουσιαστικά μας προειδοποιεί ότι θα γίνουμε σαν την Τζαμάικα, και κλείνοντας αναφέρει ότι μια υπεύθυνη κυβέρνηση θα έπρεπε να λαμβάνει τις αποφάσεις της με βάση τις ανάγκες του λαού της - για την απασχόληση, την οικονομική ανάπτυξη και βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέποντας τους πολιτικούς να θριαμβολογούν, να μιλούν για 'σωτηρία' και έπειτα να ψεύδονται ότι δε θα χρειαστούν ..άλλα νέα μέτρα (....), το πρώτο συναίσθημα είναι ..να πάρω τα βουνά.
Η ζωή στην πόλη όλο και θα γίνεται πιο δύσκολη. Καλό σαββατόβραδο.
Αγαπητή μου Roadartist, σ' ευχαριστώ. Διάβασα το άρθρο του Mark Weisbrot στην Guardian και σκέφτηκα πολύ πριν απαντήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα κάνω ένα διστακτικό βήμα πίσω όταν ακούω συγκρίσεις της Ελλάδας με άλλες χώρες όπως η Αργεντινή, ή στην προκειμένη περίπτωση η Τζαμάικα, γιατί καμία από αυτές τις χώρες δεν ήταν μέλη μιας ζώνης νομίσματος στην οποία συμμετείχαν και άλλες χώρες, όπως οι χώρες της Ευρωζώνης, στην προκειμένη περίπτωση. Επίσεις είμαι λίγο αναρχικός από γεννησιμιού μου, δηλαδή δεν δέχομαι το κύρος μιας αρχής μόνο και μόνο επειδή είναι αρχή. Ο οποιοσδήποτε πρέπει να μου αποδείξει ότι καταλαβαίνει το γενικότερο θέμα πριν τον δεχτώ σαν "αρχή" επί του θέματος, και η ...αρχή μου αυτή συμπεριλαμβάνει ακόμα και δημοσιογράφους της Guardian.
Η απάντηση του Weisbrot στο Ελληνικό πρόβλημα είναι να προτείνει ότι μια κυβέρνηση πρέπει να σκέφτεται τους πολίτες, την ανάπτυξη, το βιοτικό επίπεδο της χώρας, πρίν σκεφτεί τους δανειστές. Σε πρώτο άκουσμα καλό, σωστό, και φυσικά δημοφιλές. Τι σημαίνει όμως αυτό; Να χρεοκοπήσουμε? Να αρνηθούμε μέρη του χρέους. Ωραία. Αμέσως βγαίνουμε από το Ευρώ. Η Νέα Δραχμή αρχίζει στα 500 ή 600 Ευρώ (από τα 333 του 2002) και σε μερικούς μήνες έχει φτάσει 1.000 με 1.300 δραχμές το Ευρώ. Στην αρχή μέσα στη χώρα όλα φαίνονται ανθιρά και ο κόσμος χορεύει τσάμικο στους δρόμους αγκαλιασμένος με τα ΜΑΤ. Σε λίγο όμως αρχίζουν να πεινάνε και λένε να αγοράσουν κάτι να το φάνε. Η Ελλάδα παράγει μόνο φανφαρόνους, και δεν τρώγονται γιατί είναι ξινοί, και μερικοί μάλιστα δηλητηριώδεις. Άρα πρέπει να εισάγουμε φαγητό, και αρνάκια Νέας Ζηλανδίας για το Πάσχα. και τότε ξαφνικά βλέπουμε ότι δεν έχουμε περισσότερα λεφτά να εισάγουμε φαγητό από όσα είχαμε για να πληρώνουμε τόκους πριν, γιατί, απλά το 1 κιλό κιμά που κάνει 10 Ευρώ για να τα εισάγουμε θα πρέπει να πληρώσουμε 13.000 δραχμές.
Νομίζω ότι η αντιμετώπιση του Weisbrot είναι κοντόφθαλμη και επιφανειακή. Εκπλήσσομαι δε από την κακή σύνταξη και τα τρία γραμματικά/συντακτικά λάθη που είδα να επιτρέπει η Guardian.
Νομίζω χρειάζεται λίγο σφαιρικότερη και πολυδιάστατη αντιμετώπιση. Παραδείγματος χάριν, ας κοιτάξουμε αυτά τα 209 δις που πρόκειται να μας δώσουν τον Σεπτέμβριο. Κανείς δεν θα μας δώσει δεκάρα ούτε τον Σεπτέμβριο ούτε ποτέ από αυτά τα 209 δις. Αυτοί οι αριθμοί δεν αντιπροσωπεύουν χρήματα που θα πάρουμε, αλλά επιτόκια που θα χαμηλώσουν για υπάρχοντα δάνεια, και πληρωμές που δεν θα κάνουμε γιατί θα μετατεθούν στο μέλλον.
Κοντολογίς, η Ευρώπη μας έκανε ήδη αναδιάρθρωση του χρέους και μερική χρεοκοπία, αλλά, αντι να το ονομάσουν για αυτό που είναι, το ονομάζουν "βοήθεια 209 δις" ώστε να μην φρικάρουν επισήμως οι διάφοροι οίκοι.
Αυτά τα 209 δις δεν είναι πραγματικά λεφτά αλλά το πόσα λεφτά αντιπροσωπεύει η αναδιάρθρωση και μερική χρεοκοπία που έγινε ανεπισήμως και στα μουλωχτά προχτές με ωραίες λέξεις που γυαλίζουν με διάφορα χρώματα.
Άρα, αυτό που στο τέλος αντιπροσωπεύει η πρόταση του Weisbrot έγινε ήδη, αλλά ολίγον κεκαλυμμένο. Δεν το βλέπει αυτό ο Weisbrot. Ή πιο καίρια, δεν το βλέπουν αυτό οι Έλληνες;
Καλή σου Κυριακή!
Δημήτρη, αυτό που διαπιστώνω είναι πως όποτε ξεκινάμε συζήτηση για το τι πρέπει να γίνει, τι έπρεπε να είχε ήδη γίνει, τι καλώς,κακώς αποφασίστηκε, ποιες θα είναι οι συνέπειες, τι θα ήταν καλύτερο να είχε συμβεί κλπ, πάντα καταλήγουμε σε ένα αδιέξοδο. Οι οικονομολόγοι σε λίγο καιρό θα σκίζουν τα πτυχία τους. Είμαστε χρεοκοπημένοι. Και θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση - καλώς ή πολύ κακώς για εμάς - για πάρα πολλά χρόνια. Σε ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ είμαι αληθινά απίστευτα συγκλονισμένη από το μακελειό στη Νορβηγία! Καληνύχτα.
Αγαπητή μου Roadartist, έχεις απόλυτο δίκιο!! Πάντα φτάνουμε σε ένα αδιέξοδο, όσες στροφές και να πάρουμε (εννοείται όχι οι δυό μας, αλλά γενικά, σε αυτό το θέμα). Και εγώ δεν πιστεύω σε αδιέξοδα. Πιστεύω ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα αλλά στάσεις του νου ή της όρασης που για κάποιο λόγο, ίσως και για καλούς έντιμους λόγους, δεν μας αφήνουν να αντιληφθούμε το παραπέρα, ή ότι βρίσκουμε αδιέξοδο γιατί κοιτάμε προς λάθος κατεύθυνση -ή κάνουμε λάθος ως προς το τι σημαίνει "διέξοδος" σε κάθε περίπτωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα αδιέξοδο είναι ένας τοίχος. Και ένας τοίχος μπορεί να γίνει δύο, τρεις, ή τέσσερεις, και, τέσσερεις τοίχοι είναι μια φυλακή.
Όταν δεν μπορούμε να δούμε πέρα από τον τοίχο, ή να καταλάβουμε κάποια έννοια που να αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει τοίχος, νομίζω το πρώτο βήμα είναι να αρχίζουμε να μελετάμε την σύσταση του τοίχου -από τι αποτελείται. Πολλές φορές θα βρούμε ότι τα τούβλα, η λάσπη, ο σοβάς, η μπογιά που αποτελούν αυτούς τους τοίχους είναι προδιαγεγραμμένες ιδέες στις οποίες προσκολλούμεθα, αντιλήψεις δισδιάστατες ή πεπαλαιωμένες, έλλειψη κατανόηση, έλλειψη γενικότερης παιδείας... τέτοια πράγματα... και σύντομα μπορεί να καταλάβουμε ότι οι τοίχοι αποτελούνται από ελλείψεις. Από κενά. Κενά τα οποία επιτρέπουν την τυφλή πίστη σε κάτι ή κάποιον. Την εξάρτηση. Είπα και παραπάνω ότι είμαι αναρχικός. Αλλά όχι από τους αναρχικούς που "αρνούνται": Είμαι από εκείνους που λένε "Ναί" στην ζωή και αδιαφορούν για τις "αρχές" που χτίζουν τοίχους.
Διαβάζω το τι έγινε στη Νορβηγία, μια από τις αγαπημένες μου χώρες (για λίγες μέρες δεν έχουμε ούτε τηλεόραση). Ο κόσμος έχει αρχίσει να φοβάται στην Γη, και όπως είχες πει και εσύ προ ημερών υπάρχει όλο και λιγότερη παιδεία... και αυτό επιστρέφει πολλούς στον Εθνικισμό που οδηγεί στον ρατσισμό, στην τελεία παράνοια! το τέλειο αδιέξοδο που οι πλέον αδύνατοι στον νου ανάμεσά μας φτάνουν στο σημείο που έφτασε αυτός ο γεμάτος ψυχρό μίσος δολοφόνος. Είναι ένα γεγονός που καθαρότερα από όλα τα άλλα φωνάζει πως είναι ώρα εμείς οι άνθρωποι να πάρουμε την κοινωνία μας στα χέρια μας και, για δεύτερη φορά σε 70 χρόνια να εργαστούμε ενάντια στο κακό, μην περιμένοντας εκείνο πρώτα να κυριαρχήσει όπως το 1940 αλλά προλαβαίνοντάς το μέσα στις οικογένειές μας, τις γειτονιές, τα σχολεία, τις καρδιές, τα μυαλά όλων των ανθρώπων χωρίς πλέον προσδιορισμό φύλου ή χρώματος.
Καλό βράδυ!
απλά μαθηματικά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήλθες PiciFriki, απλά μαθηματικά μπορεί να είναι, αλλά ποιός τα ακούει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ο χρόνος σχετικός
ΑπάντησηΔιαγραφήνομίζουμε πως ζούμε
ασήμαντοι πολύ μικροί
δεν το κατανοούμε.
Φάνη μου, μόνο όταν βρίσκουμε την πραγματική μας θέση στον Κόσμο, σαν μέρη του, αισθανόμαστε το μεγαλείο της ζωής, πιστεύω... Όσο περισσότερο εγωκεντρικά βλέπει την ύπαρξή του κανείς, τόσο πιο ασήμαντος είναι στην πραγματικότητα, γιατί έτσι δεν μπορεί ποτέ να δει την ομορφιά του να μοιράζεται την ζωή και την ύπαρξή του με όλα και όλους γύρω μας. Για μια ουτοπία μιλάμε, θα πει κανείς, μια και η καθημερινότητα ποτέ δεν επιτρέπει να κατανοηθεί πόσο εφήμερη και μικρή είναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη νομίζω ότι στα νούμερα έχει γίνει λάθος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και στα μαθηματικά δεν ήμουν ποτέ καλός, και το πιθανότερο είναι να κάνω λάθος εγώ.....
Τα 209 δις διαιρώντας τα με 10.000 ετήσιες αποδοχές μας κάνουν 20.900.000 , άρα αν είχαμε 20900000 εργαζόμενους με 10.000 ευρώ το χρόνο θα τελειώναμε σε ένα χρόνο……….
Αγαπητέ Glam, δεν είναι δυνατόν να κάνεις λάθος, ούτε και να υπάρχει λάθος, και αυτή είναι η μοναδική ομορφιά της Ελλάδας! Όλοι έχουν δίκιο γιατί τα νούμερα και τα μαθηματικά είναι εντελώς σχετικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, αναλύοντας τα νούμερα που παραθέτεις, ξεκινάς με 209 δις. Αυτά όμως δεν είναι 209, αλλά 109, του Σεπτεμβρίου 2011. Βέβαια θα μου πεις τι είναι 100 δις μεταξύ φίλων, αλλά έτσι για τους τύπους θα έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε αν υπολογίζουμε 109 δις, ή 219 δις (προσθέτοντας και τα 110 του 2010, ή να πηγαίναμε μέχρι τον πάτο και να κολλούσαμε και τα 340 δις για τα οποία μας έδωσαν τα 110 δις πέρσι και τα 109 δις φέτος, για ένα σύνολο 559 δις.
Θα μου πεις τι σημασία έχει αφού δεν πρόκειται να πληρώσουμε ούτε 559 ούτε 340 ούτε 110 ούτε 109...
Τώρα τα 10.000 που αναφέρεις είναι υποθέτω ετήσιες αποδοχές 833,33 επί 12 μήνες, ή 769,23 για 13 μήνες, ή 714,28 επί 14 μήνες. Μέσος όρος, για ένα καλό μισθό αυτές τις μέρες, 10.000 το χρόνο, έστω, καλά ακούγεται.
Η τέχνη πάντως είναι στο να βρούμε 20.900.000 εργαζόμενους ανάμεσα στα 11.000.000 πληθυσμό που κυμαίνεται από νεογέννητα έως μέσο όρο κάπου στα 78-80 ετών, αλλά είμαι σίγουρος ότι για την Ελληνική κυβέρνηση το να βρει 20.900.000 εργαζομένους στην Ελλάδα είναι παιγνιδάκι και μπορούν να το κάνουν με τα μάτια κλειστά και ένα χέρι πίσω στη πλάτη!
Οι κακοί Τροϊκανοί που είναι και προτεστάντες και βλάκες όπως είπε κάποιος υπουργός μας αδύνατο να τα βγάλουν ποτέ πέρα με τέτοια μαθηματικά!
Από την άλλη μεριά, όπως είχα πει και προ δεκατεσσάρων μηνών, ο μπαλαντέρ είναι η Κίνα, όπου, με τα σημερινά νούμερα, αν ο κάθε Κινέζος μας δώσει ένα δώρο από 465.83 Ευρώ ο καθένας, ξεχρεώνουμε τα πάντα αυθημερόν!
Καλό σου βράδυ!
Δημήτρη μου, δε θα σχολιάσω καθόλου τα μαθηματικά, τα χρέη και την απόσβεση του δανείου! Όλα αυτά τις τελευταίες ημέρες τα άφησα πίσω μου και δεν έχω καμία διάθεση να ασχοληθώ καθόλου. Αύριο μια και καλή θα μπω πάλι στη ρουτίνα και θα αρχίσουμε πάλι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά στον Ποσειδώνα, χρόνια του πολλά! Δεν το ήξερα ότι έχουμε γενέθλια τόσο κοντά οι δυο μας! Στις 26 Ιουλίου άφησα πίσω μου τα 38 και πάω αισίως για τα ... 37!!!
Κώστα μου καλή επιστροφή! Και Χρόνια Πολλά! Μεγάλος να γίνεις σαν τον Ποσειδώνα αλλά στερεός και όχι τόσο αιθέριος! Μας έλλειψες και ελπίζω να περάσατε υπέροχα! Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφή