Ένα θύμα βιασμού μπορεί τώρα πια να ξέρει ότι, εκτός εάν είναι η Παρθένος Μαρία, δεν αξίζει τον κόπο να καταγγείλει τίποτα στην Αστυνομία.
Η στιγμή προσδιορισμού του τι έγινε στο Μανχάταν εχτές ήρθε καθώς ο δικηγόρος της υπαλλήλου του Σοφιτέλ, η οποία κατηγόρησε τον Στράους-Καν για βιασμό, μιλούσε σε δημοσιογράφους και αναφέρθηκε στην ομάδα ντετέκτιβς του Μανχάταν που ασχολούνται αποκλειστικά με εγκλήματα σεξουαλικής φύσης. Η Ομάδα λέγεται Special Crimes Unit (Ομάδα Ιδιαιτέρων Εγκλημάτων). Η επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά που πάει στην 13η σαιζόν και δραματοποιεί τις υποθέσεις με τις οποίες ασχολείται η Ομάδα, λέγεται Law & Order Special Victims Unit (Ομάδα Ιδιαιτέρων Θυμάτων). Ο δικηγόρος εν τη ρύμη του λόγου, πήγε να αποκαλέσει την Ομάδα "Special Crimes", αλλά διόρθωσε τον εαυτό του και την απεκάλεσε Special Victims Unit, κάνοντας τελικά λάθος και αποκαλώντας την με το φανταστικό τηλεοπτικό όνομα.
Λανθάνουσα γλώσσα λέει την αλήθεια: Show Business!
Είχα προτείνει σε αυτή την ανάρτηση μου ότι και η γυναίκα και ο άνδρας έλεγαν την αλήθεια από την μεριά τους ο καθένας, και είχα εξηγήσει τους λόγους για αυτή μου την υπόθεση: ότι δηλαδή και ο Στράους-Καν δεν ήταν, κατά την εμπειρία και πρόθεσή του, ένοχος βιασμού, αλλά και ότι η γυναίκα αυτή αισθανόταν ειλικρινά πως ήταν θύμα βιασμού. Πιστεύω ότι τα γεγονότα χτες προτείνουν πως η εκδοχή αυτή φαίνεται τώρα περισσότερο ακριβής και ότι οι θεωρείες πλεκτάνης φαίνονται ακόμα πιο τραβηγμένες από τα μαλλιά.
Γράφοντας αυτό το κείμενο στα Ελληνικά, για να διαβαστεί από την Ελληνική κοινωνία, είμαι σίγουρος ότι θα πέσω πάνω στον τοίχο της νοοτροπίας η οποία στην Ελλάδα κρατά ακόμα την γυναίκα σε θέση απαράδεκτη, όπου σύζυγοι λένε καλαμπούρια υποβαθμίζοντας την αξιοπρέπεια της συζύγου τους, και όπου αν μια γυναίκα φορέσει κάτι που να υποδηλώνει την φυσική της ομορφιά "τα ζητάει" -μια νοοτροπία την οποία ντρέπομαι να ξέρω πως ανήκει στην γενέτειρά μου κοινωνία.
Στην περίπτωση του Στράους-Καν δεν έχουμε να κάνουμε, πιστεύω, με πλεκτάνες για να τον βγάλουν από την θέση του και από την πολιτική. Βλέπουμε κατάματα άλλη μια γκάφα υπερβολικού ζήλου εύθυμων πιστολέρο που φοβόντουσαν μην και ο Στράους-Καν γίνει δεύτερος Ρομάν Πολάνσκι. Ένα Εισαγγελικό γραφείο με ένα εκλεγμένο Εισαγγελέα ενάμιση χρόνο μέσα σε μια αποτυχημένη θητεία, με αυξανόμενες απώλειες σε σημαντικές υποθέσεις, που έβγαλε το σουφλέ από τον φούρνο πολύ νωρίς, νομίζοντας ότι έπιασε σίγουρη υπόθεση, και το σουφλέ ...του έπεσε. Του Εισαγγελέα.
Από την άλλη μεριά όμως, η κοινή γνώμη καταδικάζει επιπόλαια και γρήγορα, και καταστρέφει ζωές και υπολήψεις αμετάκλητα. Και του άντρα και της γυναίκας.
Βασισμένος πάντα στο σκεπτικό της πρώτης μου ανάρτησης, ποτέ δεν πιστεύω ότι επειδή η γυναίκα αυτή "έκλεψε" λίγο στην δήλωση στην εφορία, επειδή είπε ψέματα για να μπει στην Αμερική, και επειδή σκέφτηκε ότι μπορεί να κάνει μήνυση για να βγάλει χρήματα, λέει απαραιτήτως ψέματα. Θα είναι όμως τώρα πολύ πιο δύσκολο να την πιστέψουν 12 ένορκοι, χωρίς να λέει απαραιτήτως ψέματα. Ούτε το ότι καθάρισε άλλη μια σουίτα και μετά επέστρεψε σημαίνει ότι λέει ψέματα. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί κάλλιστα να δείχνει ψυχικό τραυματισμό και αποπροσανατολισμό.
Αν οι κακές και σκοτεινές δυνάμεις ήθελαν να παγιδέψουν τον διευθυντή του ΔΝΤ δεν θα μπορούσαν να είχαν βρει πιο αξιόπιστη ηθοποιό;
Και αν η γυναίκα έλεγε ψέματα από μόνη της, δεν ήξερε την δύσκολη θέση στην οποία θα την έφερνε το παρελθόν της -παρουσιάστηκε όμως στην αστυνομία ούτως ή άλλως;
Και, ο διευθυντής του ΔΝΤ και πιθανός μέλλων πρόεδρος της Γαλλίας είχε ανάγκη να βιάσει μια γυναίκα, με τρόπο (στοματικά) που είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πως ήταν βίαος βιασμός, δυό ώρες πριν την πτήση του;
Πιστεύω όπως είχα πει και πριν ότι η γυναίκα αυτή, βάση των εμπειριών και της ιστορίας της στην Αφρική και στο Μανχάταν ενέδωσε από φόβο μέχρι να μπορέσει να δραπετεύσει, και ότι ο Στράους-Καν ποτέ δεν συνειδητοποίησε ότι η γυναίκα αισθανόταν πως την βιάζει.
Στο τέλος η καριέρα του Στράους-Καν και η υπόληψή του στον κόσμο ήρθαν σε τέλος, και αν ακόμα ακυρωθεί η δίκη του, ή βγει αθώος. Αυτό είναι ένα είδος δικαιοσύνης, και ας το δουν και ας το φοβηθούν τα άλλα 70% των ανδρών που συμπεριφέρονται έτσι χωρίς καν να καταλαβαίνουν, ή να ενδιαφέρονται, πως αισθάνεται ο άνθρωπος του οποίου το κορμί χρησιμοποιούν για την "στιγμή" τους.
Και, η γυναίκα αυτή έγινε περίγελο και μπορεί να διωχθεί και ποινικά για τις πράξεις της των τελευταίων 7 ετών.
Ηθικά διδάγματα;
- Αν μια γυναίκα κατηγορεί κάποιον για βιασμό, πρέπει να περιμένει ένα δεύτερο βιασμό από την κοινή γνώμη, και ένα τρίτο βιασμό από το σύστημα δικαιοσύνης.
- Αν ξεχάσεις το κινητό σου στην σουίτα σου, μην τηλεφωνάς στο ξενοδοχείο λέγοντάς τους που είσαι για να στο φέρουν.
- Αν θέλεις να συλλάβεις κάποιον, μην τον κατεβάζεις με χειροπέδες από το αεροπλάνο: πρώτα χτίσε την υπόθεση. Αν είναι καλλιτέχνης δεν θα τον ξαναδείς. Αν είναι πολιτικός με γραφείο στην Ουάσινγκτον θα αναγκαστεί να επιστρέψει.
- Αν στις υποκριτικές κοινωνίες του 21ου αιώνα, ή οποιουδήποτε αιώνα, θέλει μια γυναίκα να γίνει πιστευτή, πρέπει να μην είναι λιγότερο αγνή από την Παρθένο Μαρία -η οποία αν δεν κάνω λάθος, και εκείνη, πληροφορήθηκε -μέσω Γαβριήλ, από τον θεό, ότι επρόκειτο ...και τα λοιπά. Δεν νομίζω να την ρώτησε ο θεός πριν της ...προσφέρει ο αρχάγγελος το κρίνο!
Τα σαράκια της κοινωνίας είναι βαθειά, και η γυναίκα έχει ακόμα δρόμο μπροστά της, και ο άντρας πολύ δρόμο πίσω του.
Η στιγμή προσδιορισμού του τι έγινε στο Μανχάταν εχτές ήρθε καθώς ο δικηγόρος της υπαλλήλου του Σοφιτέλ, η οποία κατηγόρησε τον Στράους-Καν για βιασμό, μιλούσε σε δημοσιογράφους και αναφέρθηκε στην ομάδα ντετέκτιβς του Μανχάταν που ασχολούνται αποκλειστικά με εγκλήματα σεξουαλικής φύσης. Η Ομάδα λέγεται Special Crimes Unit (Ομάδα Ιδιαιτέρων Εγκλημάτων). Η επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά που πάει στην 13η σαιζόν και δραματοποιεί τις υποθέσεις με τις οποίες ασχολείται η Ομάδα, λέγεται Law & Order Special Victims Unit (Ομάδα Ιδιαιτέρων Θυμάτων). Ο δικηγόρος εν τη ρύμη του λόγου, πήγε να αποκαλέσει την Ομάδα "Special Crimes", αλλά διόρθωσε τον εαυτό του και την απεκάλεσε Special Victims Unit, κάνοντας τελικά λάθος και αποκαλώντας την με το φανταστικό τηλεοπτικό όνομα.
Λανθάνουσα γλώσσα λέει την αλήθεια: Show Business!
Είχα προτείνει σε αυτή την ανάρτηση μου ότι και η γυναίκα και ο άνδρας έλεγαν την αλήθεια από την μεριά τους ο καθένας, και είχα εξηγήσει τους λόγους για αυτή μου την υπόθεση: ότι δηλαδή και ο Στράους-Καν δεν ήταν, κατά την εμπειρία και πρόθεσή του, ένοχος βιασμού, αλλά και ότι η γυναίκα αυτή αισθανόταν ειλικρινά πως ήταν θύμα βιασμού. Πιστεύω ότι τα γεγονότα χτες προτείνουν πως η εκδοχή αυτή φαίνεται τώρα περισσότερο ακριβής και ότι οι θεωρείες πλεκτάνης φαίνονται ακόμα πιο τραβηγμένες από τα μαλλιά.
Γράφοντας αυτό το κείμενο στα Ελληνικά, για να διαβαστεί από την Ελληνική κοινωνία, είμαι σίγουρος ότι θα πέσω πάνω στον τοίχο της νοοτροπίας η οποία στην Ελλάδα κρατά ακόμα την γυναίκα σε θέση απαράδεκτη, όπου σύζυγοι λένε καλαμπούρια υποβαθμίζοντας την αξιοπρέπεια της συζύγου τους, και όπου αν μια γυναίκα φορέσει κάτι που να υποδηλώνει την φυσική της ομορφιά "τα ζητάει" -μια νοοτροπία την οποία ντρέπομαι να ξέρω πως ανήκει στην γενέτειρά μου κοινωνία.
Στην περίπτωση του Στράους-Καν δεν έχουμε να κάνουμε, πιστεύω, με πλεκτάνες για να τον βγάλουν από την θέση του και από την πολιτική. Βλέπουμε κατάματα άλλη μια γκάφα υπερβολικού ζήλου εύθυμων πιστολέρο που φοβόντουσαν μην και ο Στράους-Καν γίνει δεύτερος Ρομάν Πολάνσκι. Ένα Εισαγγελικό γραφείο με ένα εκλεγμένο Εισαγγελέα ενάμιση χρόνο μέσα σε μια αποτυχημένη θητεία, με αυξανόμενες απώλειες σε σημαντικές υποθέσεις, που έβγαλε το σουφλέ από τον φούρνο πολύ νωρίς, νομίζοντας ότι έπιασε σίγουρη υπόθεση, και το σουφλέ ...του έπεσε. Του Εισαγγελέα.
Από την άλλη μεριά όμως, η κοινή γνώμη καταδικάζει επιπόλαια και γρήγορα, και καταστρέφει ζωές και υπολήψεις αμετάκλητα. Και του άντρα και της γυναίκας.
Βασισμένος πάντα στο σκεπτικό της πρώτης μου ανάρτησης, ποτέ δεν πιστεύω ότι επειδή η γυναίκα αυτή "έκλεψε" λίγο στην δήλωση στην εφορία, επειδή είπε ψέματα για να μπει στην Αμερική, και επειδή σκέφτηκε ότι μπορεί να κάνει μήνυση για να βγάλει χρήματα, λέει απαραιτήτως ψέματα. Θα είναι όμως τώρα πολύ πιο δύσκολο να την πιστέψουν 12 ένορκοι, χωρίς να λέει απαραιτήτως ψέματα. Ούτε το ότι καθάρισε άλλη μια σουίτα και μετά επέστρεψε σημαίνει ότι λέει ψέματα. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί κάλλιστα να δείχνει ψυχικό τραυματισμό και αποπροσανατολισμό.
Αν οι κακές και σκοτεινές δυνάμεις ήθελαν να παγιδέψουν τον διευθυντή του ΔΝΤ δεν θα μπορούσαν να είχαν βρει πιο αξιόπιστη ηθοποιό;
Και αν η γυναίκα έλεγε ψέματα από μόνη της, δεν ήξερε την δύσκολη θέση στην οποία θα την έφερνε το παρελθόν της -παρουσιάστηκε όμως στην αστυνομία ούτως ή άλλως;
Και, ο διευθυντής του ΔΝΤ και πιθανός μέλλων πρόεδρος της Γαλλίας είχε ανάγκη να βιάσει μια γυναίκα, με τρόπο (στοματικά) που είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πως ήταν βίαος βιασμός, δυό ώρες πριν την πτήση του;
Πιστεύω όπως είχα πει και πριν ότι η γυναίκα αυτή, βάση των εμπειριών και της ιστορίας της στην Αφρική και στο Μανχάταν ενέδωσε από φόβο μέχρι να μπορέσει να δραπετεύσει, και ότι ο Στράους-Καν ποτέ δεν συνειδητοποίησε ότι η γυναίκα αισθανόταν πως την βιάζει.
Στο τέλος η καριέρα του Στράους-Καν και η υπόληψή του στον κόσμο ήρθαν σε τέλος, και αν ακόμα ακυρωθεί η δίκη του, ή βγει αθώος. Αυτό είναι ένα είδος δικαιοσύνης, και ας το δουν και ας το φοβηθούν τα άλλα 70% των ανδρών που συμπεριφέρονται έτσι χωρίς καν να καταλαβαίνουν, ή να ενδιαφέρονται, πως αισθάνεται ο άνθρωπος του οποίου το κορμί χρησιμοποιούν για την "στιγμή" τους.
Και, η γυναίκα αυτή έγινε περίγελο και μπορεί να διωχθεί και ποινικά για τις πράξεις της των τελευταίων 7 ετών.
Ηθικά διδάγματα;
- Αν μια γυναίκα κατηγορεί κάποιον για βιασμό, πρέπει να περιμένει ένα δεύτερο βιασμό από την κοινή γνώμη, και ένα τρίτο βιασμό από το σύστημα δικαιοσύνης.
- Αν ξεχάσεις το κινητό σου στην σουίτα σου, μην τηλεφωνάς στο ξενοδοχείο λέγοντάς τους που είσαι για να στο φέρουν.
- Αν θέλεις να συλλάβεις κάποιον, μην τον κατεβάζεις με χειροπέδες από το αεροπλάνο: πρώτα χτίσε την υπόθεση. Αν είναι καλλιτέχνης δεν θα τον ξαναδείς. Αν είναι πολιτικός με γραφείο στην Ουάσινγκτον θα αναγκαστεί να επιστρέψει.
- Αν στις υποκριτικές κοινωνίες του 21ου αιώνα, ή οποιουδήποτε αιώνα, θέλει μια γυναίκα να γίνει πιστευτή, πρέπει να μην είναι λιγότερο αγνή από την Παρθένο Μαρία -η οποία αν δεν κάνω λάθος, και εκείνη, πληροφορήθηκε -μέσω Γαβριήλ, από τον θεό, ότι επρόκειτο ...και τα λοιπά. Δεν νομίζω να την ρώτησε ο θεός πριν της ...προσφέρει ο αρχάγγελος το κρίνο!
Τα σαράκια της κοινωνίας είναι βαθειά, και η γυναίκα έχει ακόμα δρόμο μπροστά της, και ο άντρας πολύ δρόμο πίσω του.
Πρόσθεση μετά από
την αρχική δημοσίευση: Μια σκέψη:
Την εποχή που συνέλαβαν
τον Στράους-Καν είχα διαβάσει σε Ελληνικά μπλογκ σχόλια Ελληνίδων, γυναικών, οι
οποίες ρωτούσαν ειρωνικά, και σαρκαστικά, πως είναι δυνατόν να βιαστεί μια
γυναίκα από το στόμα. Μα, κυρίες μου, τόσο σας έχουν πείσει οι Έλληνες άντρες
σας, για την θέση στην οποία σας θέλουν, που πιστεύετε ότι μια γυναίκα δεν
μπορεί να ενδώσει από φόβο ή ανάγκη συνθηκών, και να είναι αυτό βιασμός, χειρότερου μάλιστα είδους από τον βίαιο, κι ας μην αντιστάθηκε;
Τελικά Δημήτρη, απ' όλη αυτή την ιστορία, το γεγονός είναι ότι η κοπέλα αυτή έμεινε με τη ρετσινιά και θα βρει και τον μπελά της από πάνω, ενώ ο Στρος Καν κατέστρεψε την καριέρα του. Δυο άνθρωποι και οι δυο χαμένοι. Αν ήταν στημένο, ο μόνος νικητής είναι η Κριστίν Λαγκάρντ και όσοι δεν ήθελαν τον Στρος Καν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς οι αναφορές σου στην κοινωνία και στις γυναίκες είναι πολύ σωστές και είναι τόσο πολύ βαθιά ριζωμένες που δεν μπορούν να εξαλειφθούν. Κι εγώ που τα λέω αυτά, είμαι μέρος αυτού του συστήματος, το συντηρώ, έστω και άθελά μου, με τις άμεσες ή έμμεσες πράξεις μου. Οπότε, το ελληνικό κοινό που απευθύνεσαι, νομίζω ότι πριν σπεύσει να καταδικάσει ή να σχολιάσει, οφείλει πρώτα να ρωτήσει τον εαυτό του, να κάνει αυτοκριτική και μετά να πει ότι είναι να πει. Ας είναι το άρθρο σου αυτό ένας σταθμός για αλλαγή νοοτροπίας. Τουλάχιστον για μένα θα είναι.
Κώστα μου, ειλικρινά, περισσότερο τώρα από ποτέ, είμαι πεπεισμένος ότι δεν είναι δυνατόν να ήταν στημένο, όπως λέω παρά πάνω. Το ότι την θέση την πήρε η Λαγκάρντ το θεωρώ μάλιστα ως ράπισμα στο πρόσωπο οποιουδήποτε ήθελε να δει την Γαλλία να βγαίνει από το ΔΝΤ. Αλλά σίγουρα δεν υπάρχει για μένα νικητής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο σκέλος του σχολίου σου χαίρομαι που το σκέφτεσαι αλλά πιστεύω πως η θέση του να τα πουν αυτά, που είπα εγώ, και λες και εσύ, ανήκει όχι σε εμάς αλλά στους ανθρώπους που ανήκουν στο φύλο το οποίο τόσο βαθειά η κοινωνία έχει πιέσει, και πείσει σε πολλές εκδοχές, να αισθάνονται ότι μπορεί η ηθική αλλά και πραγματική αυτή ανισότητα να υπάρχει.
Υγιής ζωή είναι εκείνη που συμπεριλαμβάνει την εντελώς ελεύθερη έκφραση και πράξη της σωματικής επαφής χωρίς ταμπού και προκαθορισμένους ρόλους ή αναμενόμενα. Η φυσική κατάσταση όμως οποιουδήποτε ζώντος οργανισμού υπάγεται στους κανόνες της υπερίσχυσης ενός πάνω από τον άλλον, και έτσι, πιστεύω ότι θα είναι πολύ δύσκολο, αλλά στο τέλος ένας θρίαμβος του ανθρωπίνου πνεύματος, να ενωθεί και πάλι το πνεύμα και η σάρκα σε μια κοινωνία χωρίς μέλη δεύτερης κατηγορίας, ή υποτακτικούς μιας παρα-φύση ανισότητας -ηθικής ή ψυχολογικής.
Το ασθενές φύλο Δημήτρη μου βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Από τη μια αναζητά την απελευθέρωση κι από την άλλη προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες. Έτσι όμως όπως παλεύει δε νομίζω να καταφέρει κάτι. Απαιτούνται ρηξικέλευθες δράσεις και ριζοσπαστικές αλλαγές τόσο στον τρόπο σκέψης όσο και στον τρόπο συμπεριφοράς. Μακάρι κάποια στιγμή να επέλθει η πραγματική ισορροπία και ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, αλλά στα υπό συζήτηση θέματα νομίζω ότι αργούμε ακόμα. Όπως εύστοχα είπες κι εσύ "η γυναίκα έχει ακόμα δρόμο μπροστά της, και ο άντρας πολύ δρόμο πίσω του."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα, ποτέ δεν χρησιμοποιώ όρους όπως "ασθενές" ή "ισχυρό" για να περιγλαψω φύλα... Είναι και αυτό μια αρχή.
ΑπάντησηΔιαγραφή...μόνο ασθενείς ή ισχρυρούς ανθρώπους...
Δημήτρη, το "ασθενές" ως χαρακτηρισμός είναι απλώς μια σύμβαση. Δε σημαίνει ότι είναι ασθενείς οι γυναίκες κι αδύναμες. Τουλάχιστον δεν εννοώ αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Δημήτρη παρακολουθούσα τα γεγονότα της Παρασκευής με τον Στρος Καν live στο CNBC. Μόλις άκουσα τις δηλώσεις ενός από τους κατήγορους (όχι του District Att. της ΝΥ) στα ΜΜΕ μου έπεσε η μασέλα... Απαράδεκτος όσον αφορά την διαδικασία της δίκης. Εξιστόρησε με κάθε λεπτομέρεια τη δική του εκδοχή με προφανή προσπάθεια να προκαλέσει τη συμπάθεια του κοινού προς την καταγγέλουσα. Πολύ ατυχής παρουσία πριν τη δίκη κατά τη γνώμη μου. Ελπίζω ο DA ή ο δικαστής να τον απομακρύνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, η Νέα Υόρκη παραδοσιακά, φιλελεύθερη πολιτεία, είναι αρκετά ευνοϊκή σε εικαζόμενα θύματα βιασμού. Ο τρόπος που αντέδρασε το τμήμα που αναφέρεις με το που έγινε η καταγγελία είναι ακριβώς ο τρόπος που θα αντιδρούσε σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση δεδομένων των στοιχείων που είχε στη διάθεσή του. Προσωπικά στην όλη υπόθεση το μόνο με το οποίο δε συμφωνώ και δε συμφωνώ γενικότερα είναι το perp walk. Η περιοδεία των κρατουμένων σε καταβεβλημένη κατάσταση στα μάτια της κοινωνίας. Αυτό ασχέτως κατηγορίας και κρατούμενου. Όπως έγραψα και αλλού, για προϊόν πουριτανικής ηθικής μου φέρνει της εποχής "πίσσα και πούπουλα" για να παραδειγματιστεί ο όχλος. Από κει και πέρα, η πιθανότητες να βρει το δίκιο του το κάθε θύμα ασχέτως κοινωνικής στάθμης ειδικά σε περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας, διάκρισης και εκμετάλλευσης θέσης ισχύος είναι οι καλύτερες από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο μπορώ να φανταστώ. Στην Ελλάδα όπως διαπιστώνεις σωστά η νοοτροπία είναι εντελώς αντίθετη. Δες την "ποιότητα δικαιοσύνης" στην περίπτωση Ζαχόπουλου πχ. Δες την εκμετάλλευση υπαλλήλου από τον προϊστάμενο και δες και την αντιμετώπιση της δικαιοσύνης και του τύπου όσον αφορά το θύμα. Στη δουλειά που δούλεψα για 4 μήνες στην Αθήνα που σου εξιστόρησα, τα 2 αφεντικά της επιχείρησης, κορδωνόταν για τις ερωτικές περιπτύξεις τους με κάποιες από τις υπαλλήλους. Οι πιο αδύναμες στο χαρακτήρα νομίζω, δε διανοούνται να τους περάσει από το μυαλό, ότι τις βιάζουν στην ουσία, όντας υφιστάμενες που εξαρτώνται οικονομικά από αυτούς. Είμαι βέβαιος ότι ψυχολογικά το θεωρούν φυσιολογική στάση υποταγής υφισταμένου στον προϊστάμενο. Εδώ θα τραβούσαν μια ξεγυρισμένη μήνυση και θα τους στέλνανε και φυλακή και θα παίρναν μερικά εκατομμύρια δολάρια αποζημίωση.
Πίσω στην περίπτωση DSK έχεις δίκαιο. Η γυναίκα έχει χάσει πάρα πολύ από την αξιοπιστία της. Όπως είπα, ακούγοντας και τον τρόπο που εξιστόρησε τα γεγονότα ο συνήγορος της, δε βλέπω να πηγαίνει πολύ μακρυά η υπόθεση και πιθανόν να βρεθεί και κατηγορούμενη για κατάθεση ψευδών στοιχείων ειδικά αν προκύψουν περισσότερες αναντιστοιχίες με την συγκεκριμένη καταγγελία, τώρα που θα την βλέπουν με διαφορετικό μάτι. Όσον αφορά τις συνωμοσίες ότι αυτό μπορεί να ήταν στημένο από πολιτικούς αντιπάλους του DSK το θεωρώ αρκετά αστείο ανάμεσα σε άλλα και για τους λόγους που λες εσύ. Θα μπορούσαν να βρουν αρκετά πιο αξιόπιστο θύμα από την συγκεκριμένη πάνω απ'όλα για να προστατέψουν τη συνωμοσία τους και τους εαυτούς τους. Αλλά ακόμα και έτσι να είναι, αυτό που κατάφεραν είναι να επιβεβαιώσουν το χαρακτήρα του τύπου ο οποίος πηδάει δεξιά και αριστερά γυναίκες που μάλλον τις θεωρεί αναλώσιμα είδη ή τρόπαια επιβεβαίωσης προσωπικής δύναμης. Έστω ότι δεν υπάρχει θέμα συζυγικής απιστίας, (μπορεί να πρόκειται για ένα ευτυχισμένο ζευγάρι swingers με τη γυναίκα του π.χ. και σε κανένα δεν πέφτει λόγος), μπορείς να εμπιστευτείς θέση ευθύνης σε έναν άνθρωπο ο οποίος επιβεβαιωμένα χρησιμοποιεί αλαζονικά τη θέση ισχύος του για να επιβάλετε και να μηδενίζει τους πιο αδύναμους γύρω του; Ο DSK έχει παρελθόν με τις γυναίκες. Αν οι Γάλλοι θέλουν τέτοιο πρόεδρο χαλάλι τους βέβαια και να τον χαίρονται. Εγώ δε θα ήθελα.
Πήγαμε σε ένα πάρτι σε κήπο για συνδυασμό γενεθλίων/συνταξιοδότησης φίλου, περάσαμε καλά, αργήσαμε, και χάθηκα! συγγνώμη για την καθυστέρηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου Κώστα, φυσικά και είναι μια σύμβαση που λέγεται χωρίς κίνητρο ανισότητας, απλά προτείνω ότι και κάτι τέτοιο ακόμα έχει ετυμολογία που βοηθά την ανισότητα να υποβόσκει. Στις ΗΠΑ αν μιλήσει κανείς για "ασθενές φύλο" κάτι θα του έρθει στο κεφάλι... γιαούρτι...καρπαζά...κάτι. Και να σου πω συμφωνώ. Νομίζω πολύ λίγοι Έλληνες και των δύο φύλων μπορούν να φανταστούν μια πραγματικότητα διαφορετική από την επαίσχυντη πραγματικότητα της Ελλάδας στο θέμα.
Μάνο μου, αυτό που για μας είναι πραγματικά αστείο είναι μερικά σχόλια που διαβάζω σε Ελληνικά μπλογκ τα οποία δείχνουν αφ' ενός μια βλακώδη και υπεροπτική έλλειψη κατανόησης του Αμερικανικού συστήματος δικαιοσύνης, και αφ' εταίρου την δεδομένη πεποίθηση του Ελληναρά ότι μπορεί να κρίνει την υπόθεση βασισμένος στο είδος της σεξουαλικής επαφής που έγινε, σαν προφέσορας, τρομάρα του. Οι γυναίκες τους, δεν τους αδειάζουν ένα γιαούρτι πάνω στο δεύτερο κεφάλι να ξελαμπρικάρουνε;
Σκεπτόμενος ακριβώς αυτό που είπες και εσύ έγραψα στο κείμενο ότι, αν και θα αφεθεί ελεύθερος οπωσδήποτε, η καριέρα του έχει λήξει, και αυτό είναι κατά την γνώμη μου μια δίκαια "δικαιοσύνη", γιατί πράγματι ο χαρακτήρας του δεν ταυτίζεται με τις θέσεις που είχε και μπορεί να είχε (Αν και, όπως ο Κλίντον, είναι από τους ελάχιστους που πιάνονται, και όπως και ο Κλίντον, από την θέση του έκανε καλό στον απλό άνθρωπο...)
Και εγώ έμεινα με ανοικτό το στόμα και έλεγα στην Μαργαρίτα "αυτός μ' αυτά που λέει πέρασε την γραμμή -ο Βανς πρέπει να τον απολύσει". Αλλά και ο συνήγορος της civil case, επιτιθέμενος στον DA άπλωσε το θύμα να στεγνώσει σε δημόσια παράσταση! Οι αντιδράσεις ήταν καταπληκτικά ασυνήθιστες. Σε μια δυό βδομάδες η υπόθεση θα έχει αποτραβηχτεί μαζί με τις κατηγορίες -είμαι σίγουρος.
Και φυσικά, τα περί σκευωρίας, συμφωνούμε, είναι αστεία.
Πολύ καλογραμμένο το σχόλιο σου και σ' ευχαριστώ! Συμφωνούμε απόλυτα.
No mi sento bene ultimamente.
ΑπάντησηΔιαγραφήLo puoi capire facilmente.
Cerco di farmi coraggio.
Stami bene.
È necessario reagire
ΑπάντησηΔιαγραφήuscire dal labirinto per un po '
visitare un posto che ti piace
Stami bene.