Αλήθεια! #2

...Συνέχεια από το προηγούμενο.

Ο Γιωργάκης έκλεισε την πόρτα του δωματίου πίσω του ακουμπώντας την με την πλάτη. Δεν την έσπρωξε, αλλά έκλεισε σιγά με το βάρος του, καθώς έπεσαν τα βλέφαρά του και άφησε μια εκπνοή, σιγά, σιγά. Γαμώ τη κηδεία σου πατέρα, εγώ μόνο μια θέση σ' ένα πανεπιστήμιο ήθελα, ήταν σαν να σκεφτόταν. Ένα σπιτάκι, μια μόνιμη έδρα. Ένα άσπρο φράχτη και πράσινο γρασίδι. Με ότι δυνάμεις του είχαν απομείνει εκείνη τη στιγμή κούνησε το κορμί του μπροστά και έκανε τα λίγα βήματα μέχρι το κρεβάτι με την σοκολάτα μέντα πάνω στο μαξιλάρι. Εκάθησε στην άκρη του κρεβατιού και έβγαλε ένα κινητό από την τσέπη του. Το κοίταξε, το ξανάβαλε στην τσέπη του, έψαξε με τα δάχτυλά του στο τσεπάκι της καρδιάς και έβγαλε ένα άλλο κινητό. Πατώντας ένα κουμπί το έφερε στο αριστερό αυτί.

Πάρε τον χοντρό και πες του να μου τηλεφωνήσει. Όχι αυτόν. Τον άλλο. Στο ξενοδοχείο είμαι. 

Πάτησε άλλο ένα κουμπί, έβαλε το κινητό πίσω στο τσεπάκι και με το δεξί χέρι πήρε από το μαξιλάρι την σοκολάτα μέντα και την έβαλε στο στόμα του. Μετά την έβγαλε από το στόμα του, την ξετύλιξε από το ασημόχαρτο και την ξανάβαλε στο στόμα του σπρώχνοντάς την με την γλώσσα του στον ουρανίσκο.

Τα μάτια του Γιωργάκη κοιτούσαν ευθεία μπροστά, πέρα από τον τοίχο για κάμποση ώρα. Χτύπησε από την κάτω τσέπη το πρώτο κινητό που είχε πάει να πιάσει πριν, και τώρα το έφερε στο αυτί του χωρίς να αλλάξει την αόριστη ματιά στην οποία είχε παραδοθεί.

Θέλεις ακόμα να γίνεις πρόεδρος; ...Δικό σου. ...Δεκαοχτώ, εικοσιτέσσερις μήνες το πολύ. Θα γίνεις και εθνοσωτήρας. Το θέλεις; ...Δώσε μου ένα χρόνο περίπου, μπαίνεις αντιπρόεδρος, θα φαίνεσαι εσύ. Θα τους πάμε στον πάτο 10 μέτρα και μετά θα τους σηκώσεις εσύ. Καναδυό μέτρα.

Τίποτα. Θέλουνε αντιπερισπασμό από τα δικά τους, και μετά θέλουνε συμβόλαια για να κάθονται πιο κοντά στον αγωγό για το αέριο. Και στην Μέση Ανατολή από την άλλη. Και θέλουνε φτηνό εργατικό μέσα στη ζώνη που μετά θα το παίξουνε ανάπτυξη.

Πρέπει να ισοπεδωθούν με του υπόλοιπους. Να δηλώνουν εφορία, να την πληρώνουνε, ή τα χάνουνε. Να έρθει η μέση φορολογία στα κοινά επίπεδα.

Γι αντάλλαγμα μας δίνουνε εξάρτηση μέσω δανείων να μην μπορούν να μας αφήσουνε στη μοίρα μας. ...ποιά μοίρα μας τώρα; μη μου τη σπας! Που θα πάω να τη βρω τη πηδημένη τη μοίρα μας αλλού; στο Ισραήλ ή στην Κούβα; Ή ν' αρχίσω να στέλνω πλουτώνιο στο άλλο το ψώνιο τον Σάχη της Περσίας και πάσας Ιρανοπληξίας; Μήπως να οργανώσουμε τουριστικές και πολιτιστικές ανταλλαγές με τον Γκαντάφι απ' την τέντα του; Που να πάμε ρε χοντρέ! τους έχουμε ανάγκη και μας δίνουν εξάρτηση γι αντάλλαγμα. ...Καλά δε θα σε λέω χοντρό.

Πως να γίνει; με δάνεια. Πρώτα εκατό-εκατό τριάντα, σε δόσεις, μετά θα προγραμματίσουν άλλα τόσα, μετά θα αρνηθούν τα δεύτερα να βάλουν τον φόβο του Θεού στο μεδούλι, μετά θα αλλάξουν τις συμβάσεις... και... τι;

Δισεκατομμύρια. Δις. Ναι, εκατό-εκατόν τριάντα.

Σύνολο θα φτάσει καμιά τετρακοσαριά.

Μέχρι το '21. 2021. Θα πάρει ως το '13 και άλλα οχτώ δικά σου. Από το '11 θα φαίνεσαι εσύ, ίσως και να το πάρεις '12 ανάλογα με την αντίδραση.

Μου τό 'πανε τώρα. Αναλυτικά. ...καλά! πήγαινε εσύ να τους πεις να πάνε να γαμηθούνε. Πες τους το όταν θα είσαι εσύ, με τον άλλο τον μαλάκα να ζητάει εκλογές.

Όχι. Τον Εβραίο δεν τον φοβάμαι. Κάπου θα του την στήσουνε αργά η γρήγορα. Αλλά η γκόμενα και ο φιόγκος είναι για μπίζνες. Απ' αυτούς δεν ξεμπερδεύουμε. Την δουλειά την θέλεις;

Λαός-ξελαός, αυτά είναι να γίνουνε. Εμένα μού 'λαχε να ειμαι εδώ. Αν το είχες πάρει εσύ το πόστο τότε που στην είχε δώσει, θα ήσουνα τώρα εσύ σ' αυτό το κωλοδωμάτειο, και θά 'βαζες εσύ να μου τηλεφωνήσουν να σε πάρω εγώ να σου μιλάω για τον λαό. Τα σκυλάδικα μόνο κράτα ανοιχτά και τα Εξάρχεια. Το θέλεις το πόστο ή όχι. Αν όχι πες το μου τώρα να κάνω εκλογές να πετάξω το μπαλάκι στο μαλάκα να δούμε εκείνος πως θα τα βγάλει πέρα. Τουλάχιστον μαζί θα κρατήσουμε μια σταθερότητα για τα μάτια.

...θ' αρχίσει να κάνει θορύβους από την κομισιόν, εγώ θα τσακιστώ στα ταξίδια, θα πάρουμε τα πρώτα σε τέσσερεις-πέντε μήνες, και θα το πάμε λάου-λάου ένα-ενάμιση χρόνο μέχρι να έρθουν σε τέτοια απόγνωση που ότι ψίχουλα και να τους δώσεις μετά θα σε βγάλουν για άλλα οχτώ. Το θέλεις ή δεν το θέλεις; θέλω να κοιμηθώ.

Στ' αρχ... δε μ' ενδιαφέρει. Κάπου θα πάω.

Εντάξει. Ετοιμάσου. Καληνύχτα.

Ο Γιωργάκης έβαλε την τηλεόραση, αλλάζοντας που και που κανάλια. Μετά από δυό-δυόμιση ώρες σηκώθηκε από κει που είχε μείνει καθισμένος στο κρεβάτι, έλυσε τη γραβάτα του, έβγαλε το σακάκι του και έπεσε στο κρεβάτι σπρώχνοντας τα παπούτσια με τα πόδια του να πέσουνε στο πάτωμα. Κοιμήθηκε με τα φώτα και την τηλεόραση ανοιχτή.

"Κι εμείς εδώ είμαστε ακόμα..."
(The Chinese Leadership)