Τσάμκα!

Μού 'ρθε κόλπος... ένας λιγμός. Ένας πανικός, νά 'βαζα όλα τα πράματα της οικογένειάς μου σ' ένα κοντέηνερ για την Αμερική, να πούλαγα τις άδειες αντιπαροχές όσο-όσο, να πήγαινα δικαστήριο να αποποιηθώ την Ελληνική υπηκοότητα και να 'ρχόμασταν μόνο να βλέπουμε οικογένεια και φίλους. Να μην έχω να κάνω τίποτα, καμία σχέση μ' αυτόν τον αδικοκαταραμένο τόπο.

Έπρεπε να κάνω δυό χρόνια δηλώσεις, εισόδημα κάτω από 8.000 στην Ελλάδα. Η λογίστρια μου πού 'παιρνε €150 τη δήλωση τό 'κλεισε το μαγαζί. Πήρα τους δρόμους και κοντά στη ΔΟΥ είδα ταμπέλα φοροτεχνικού στο μπαλκόνι. Χτύπησα, μπήκα, λέω καλησπέρα σας, είδα την ταμπέλα σας και πρέπει να κάνω δυό χρόνια δηλώσεις. Όρίστε τα χαρτιά μου, αναλυτικά.

Πενήντα Ευρώ η δήλωση μου λέει, εντάξει της λέω. Χρεάζεστε Άμκα μου λέει.

Ήντα πράμ' είν' τούτο το Άμκα πάλι, της χαμογελάω με απορία, τρεμοπαίζοντας τα βλέφαρα μου. Πρέπει να έχετε Άμκα κύριε! Τι θα πει δεν ξέρετε τι είναι; Πηγαίνετε στο ΚΕΠ να σας βγάλουνε.

Πάω στο ΚΕΠ, έρχεται η σειρά μου, πάω στη κυρία, καλή κυρία, με μάτι που έδειχνε ότι υπήρχε ζωή ακόμα μέσα στο σαρκίο, της λέω καλησπέρα σας και της χαμογελάω. Πρέπει λέει η φοροτεχνικός να βγάλω Άμκα. Τι είναι το Άμκα; Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης, μου λέει ανταποδίδοντας το χαμόγελο. Ά! της απαντώ. Σοσιαλ Σεκιούριτυ νάμπερ. Μάλιστα. Καλά. Αφού έχουμε το Αφιμή. Δεν είναι το ίδιο πράγμα; Όχι μου λέει κοιτώντας στον ουρανό. Τώρα με το που γεννιέσαι παίρνεις ΑΜΚΑ και στα 18 βγάζεις και ΑΦΜ. Άααα σκέπτομαι δυνατά. Γίνεται επί το ποιητικότερον. Πρώτα ήταν Αφιμί, τώρα έγινε και Άμκα, σε λίγο θα κάνουν και ένα Τσάμκα για ομοιοκαταληξία και τότε θα βαράνε και τα νταούλια! Έσκασε στα γέλια και γελάσαμε και οι δύο καθώς μου έβγαζε το Άμκα-Τσάμκα, μπαραμπίμ-μπαραμπούμ!

Να σας πω και κάτι άλλο να γελάσετε, την ρωτάω, ναι! μου λέει με ύφος αναμονής. 

Και της είπα την ιστορία το 2010 που πλήρωσα Ευρώπουλα σε δικηγόρο να πάει στα Υπουργεία Εξωτερικού και Οικονομικών πέντε φορές να ρωτήσει τι πρέπει να κάνω για ΔΟΥ και φόρους, με διπλή υπηκοότητα Ελλάδα και ΗΠΑ που ζω στην Ιταλία, με εισόδημα ενοικίων στην Ελλάδα αλλά άνεργος Ευρωπαϊκά, παντρεμένος με Ιταλίδα, και, η Ελληνική κυβέρνηση απάντησε τελικά στην δικηγόρο μου ότι επειδή δεν ξέρουν πως να με κατατάξουνε, να μην δηλώσω ότι παντρεύτηκα και να μείνω στη ΔΟΥ του Φαλήρου σαν να μένω στην Ελλάδα.

Κατουρηθήκαμε στα γέλια. Να σας πω άλλο ένα, την ρωτάω; Ναι! μου απαντάει με ανυπομονησία.

Και της είπα την ιστορία του 2008-2011 που μου κλέψανε τα διαβατήρια στα Σπάτα, και, ενώ το Αμερικανικό διαβατήριο επανεκδόθηκε στην Αμερική και το στείλανε να το πάρω από την Πρεσβεία σε πέντε εργάσιμες, το Ελληνικό έκανε δυόμισι χρόνια και με πήγανε και τριμελές πλημμελειοδικείο για ψευδή δήλωση, ότι είπα πως δεν είχα διαβατήριο επειδή μου το είχανε κλέψει, ενώ είχα κι ας μου το είχανε κλέψει, και δεν ξέρανε και αν μου το κλέψανε ή αν το είχα πουλήσει σε Αλβανούς, (άσχετο ότι είχα και αναφορά από την ασφάλεια ότι μου το είχανε κλέψει) και η πρόεδρος του πλημμελειοδικείου έκανε δωδεκάμιση λεπτά να με βγάλει αθώο και να με στείλει σπίτι μου.

Ξανακατουρηθήκαμε στα γέλια. Και πήρα το Άμκα-Τσάμκα μου και μπαραμπιμ-μπαραμπούμ γύρισα στην φοροτεχνικό και της το έδωσα με περηφάνια περισσή, που τώρα είχα και αφιμί και άμκα και είμαι τσάμκα στο φουλ να πούμε.

Που είναι η Αμερικανική σας ταυτότητα με ρωτάει. Με σηκωμένα τα φρύδια της απαντώ ότι δεν έχουμε, ότι δεν υπάρχει ταυτότητα στη Αμερική. Ότι όποτε συζητήθηκε θέμα ταυτότητας στις ΗΠΑ θεωρήθηκε κατάλυση προσωπικών ελευθεριών. Ότι χρησιμοποιούμε την Πολιτειακή άδεια οδήγησης και το Ομοσπονδιακό σόσιαλ σεκιούριτυ νάμπερ όταν χρειάζεται.

Η φοροτεχνικός θύμωσε πραγματικά. Ιδίως με εκείνο που είπα περί προσωπικών ελευθεριών γιατί ίσως νόμιζε ότι την δούλευα.

Τι είναι αυτά που λέτε κύριε. Στις ταινίες βλέπουμε που πάνε από Πολιτεία σε Πολιτεία και αλλάζουνε ταυτότητα για να τους χάσει η κυβέρνηση και να μην τους βρίσκει.

Ω θεέ των Ελλήνων. Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα της Ελληνικής Εθνικής Μαλακίας, που ο κάθε μαλάκας για να μην επιτρέψει στον εαυτό του να κατανοήσει σε τι χαβούζα ζει, δημιουργεί το παράλληλο σύμπαν του από τους υποτίτλους της τηλεόρασης. Το είπε και η ταινία. Στους υποτίτλους. Τι λέμε τώρα!

***

Ελπίζω πως έρχεται η ώρα των Ιατρών, του καρκινώματος εκείνου της Ψωροκώσταινας. Διάβασα άρθρο στο Έθνος και ελπίζω πέρα από κάθε ελπίδα αυτή τη φορά να τους βάλουνε όλους μέσα. Αλλά αμφιβάλω.

Δεν υπάρχει δε, πιο γελοίο πράμα, από ρωμιό Ιατρό που λέει ότι δεν τα παίρνουν και πολύ, ότι δεν γίνεται πια αυτό, και ότι ο ίδιος δεν έχει πάρει ποτέ. Αν πιστεύει πραγματικά Έλλην Ιατρός ότι δεν τα παίρνουν και πολύ και ότι δεν γίνεται πια αυτό, πρέπει να είναι φαντασιόπληκτος από άλλη διάσταση, ή να μας δουλεύει. Αν ο ίδιος πράγματι δεν έχει πάρει ποτέ, πρέπει να είναι μαλάκας. Όχι επειδή δεν πήρε ο ίδιος την στιγμή που όλοι γύρω του τα έπαιρναν χοντρά, αλλά, επειδή δεν έτρεξε στους εισαγγελείς και τα κανάλια να μιλήσει για τα συναδελφάκια του. Ίσως βέβαια να υπερβάλω λέγοντας ότι "αν Ιατρός δεν τά 'παιρνε και δεν πήγε να καταδώσει εκείνους που τά 'παιρναν είναι μαλάκας". Ίσως να είναι απλά και μόνο ένα δειλό ανθρωπάκι, εξ' ίσου ένοχο λόγω της σιωπής του.

Ο ασθενείς που δεν καταδίδουν δεν είναι δειλοί. Απλά προσπαθούν να επιβιώσουν έχοντας μπροστά τους έναν εκβιαστή που κρατά την ζωή τους στα χέρια του.

Οι χειρότεροι εκβιαστές δεν είναι οι δανειστές της Ελλάδας αλλά οι Έλληνες φοροφυγάδες Ιατροί. Αλλά από τους Ιατρούς εξαρτάται η ίδια η Ζωή. Παίρνουν τον Υποκριτικό τους Όρκο και μετά τα θέλουνε κολλαριστά. Όταν αρρωσταίνει σοβαρά άνθρωπος στην Ελλάδα η πρώτη του σκέψη δεν είναι αν θα επιζήσει, αλλά που θα βρει τα λεφτά για τα φακελάκια.

Έχουμε τόσους Ιατρούς στην Ελλάδα... Γιατρό όμως δεν έχω δει.

Όσο για τις κάρτες που θα πρέπει τώρα να χρησιμοποιούν, σιγά τα λάχανα. Πενήντα στην κάρτα και πεντακόσια κολλαριστά. Και δεν θα το απαιτήσουν αυτό οι Ιατροί: οι ίδιοι οι ασθενείς θα τους το προτείνουνε για να γίνουν αρεστοί στον εκβιαστή μπας και τους προσέξει καλύτερα. Η νοοτροπία του ραγιά δεν αλλάζει, δέκα μάστερκαρντ να του δώσεις και είκοσι Άμκα-Τσάμκα.

Διότι, ο ραγιάς ξέρει, ρε! διαβάζει τους υποτίτλους στις ξένες ταινίες και μετά δίνει το πεσκέσι στον βεζύρη με το στηθοσκόπιο και το λοφίο να σωθεί.

Βαρέστε τα νταούλια.