Τις τελευταίες μέρες του 2016 είπαμε να κάνουμε μια μεγαλύτερη βολτούλα, περίπατο στα βουνά μας. Στον μικρό μας ιδιαίτερο παράδεισο. Το σπιτάκι μας είναι το δεύτερο δεξιά πίσω από το Αββαείο του 9ου αιώνα… Το κτίσμα αυτό του Αββαείου και της εκκλησίας είναι του 18ου αιώνα. Η κρύπτη από κάτω, και η πρώτη εκκλησία ήταν του 9ου αιώνα, χτισμένα από μοναχούς του Αγίου Βενεδικτίνου που είχαν πρωτοέρθει εδώ κατά τον 6ο-7ο αιώνα. Ο Δάντης πέρασε τον χειμώνα του 1302-1303 εδώ, στον δρόμο της εξορίας από την Φλωρεντία προς την Ραβέννα, και μας έγραψε και στην Θεία Κωμωδία. Η μεγαλύτερη εκκλησία έπεσε τον 17ο αιώνα από έλλειψη συντήρησης και φθορά, γιατί, ενώ κατοικούταν και χρησιμοποιούταν πάντα, όλα τα χρήματα που θα μπορούσαν να συντηρήσουν το κτίσμα κατά τους αιώνες πηγαίνανε στην Φλωρεντία για να χτιστεί το Ντουόμο. Κάποτε εδώ ζούσαν πάνω από χίλιοι πεντακόσιοι κάτοικοι, αγρότες και μοναχοί μαζί. Τώρα έχουμε κάπου 190-200 άτομα, οι περισσότεροι ηλικιωμένοι. Μόνο λίγα τζόβενα σα και του λόγου μας. Αλλά υπάρχουν και κάμποσα νέα παιδιά, που πρέπει να κάνουν μια ώρα την ημέρα να φτάσουν σε κάποιο σχολείο αλλού. Και ή μετά να γίνουν αγρότες, ή να φύγουν για τις πόλεις.
Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016
Σπιτάκι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν τις χορταίνω τις φωτογραφίες σας. Και η Μαργαρίτα σας, όπως πάντα, μια κούκλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε αγαπητή Λευκή, και χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω :-)
ΔιαγραφήΝά 'σαι καλά και Καλή Χρονιά!
Τι υπέροχη φύση είναι αυτή;Πολύ ομορφες φωτογραφίες.Αμυγδαλιά είναι το ανθισμένο δεντρο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά σας εύχομαι με υγεία.
Καλησπέρα σου Crispy και Χρόνια Πολλά :-) Καλή Πρωτοχρονιά!
ΔιαγραφήΑπό την πρώτη στιγμή που έφτασα εδώ με το αυτοκίνητο στις 7 μμ, 17 Απριλίου 2008, η φύση αυτή η ξεχωριστή και η υπέροχη με έκανε να σταματήσω. Γνώρισα την Μαργαρίτα τρία λεπτά αργότερα και δεν ξανάφυγα :-)
Τα άσπρα συτά στο δέντρο είναι χνουδωτά και δεν πρέπει να είναι αμυγδαλιά. Μάλλον περί μεγάλου θάμνου πρόκειται. Είναι γεμάτες οι πλαγιές. Θα πάρω φωτογραφίες και την άνοιξη που είναι ακόμα περισσότερο υπέροχα...