Τα Ενωμένα Κράτη της Αμερικής δεν ξεκινάνε τώρα να ξαναχτιστούν από τον Τραμπ διαφορετικά.
Αποσυναρμολογούνται.
Το γράφω αυτό σιγά-σιγά τις περασμένες εβδομάδες, συνεχώς αλλάζοντας ή προσθέτοντας ή αφαιρώντας κάτι επειδή, απλά, δεν περνάνε ούτε λίγες ώρες χωρίς κάτι το καινούργιο να αλλάξει την πορεία των ειδήσεων και την προτεραιότητα του σε τι να δώσει κανείς προσοχή, ή ανάλυση. Ξαφνικά, η δολοφονία ενός ακροδεξιού Τραμπικού ρατσιστή και λάτρη της παραμορφωμένης και εφευρεμένης πραγματικότητας άλλαξε, και πάλι, τα πάντα. Θα αφήσω όμως την ανάρτηση όπως είχε φτάσει να είναι την περασμένη βδομάδα, πριν εισβάλει με drones στην Πολωνία ο Πούτιν, πριν γίνουν τόσα άλλα που ήδη έγιναν…
Ξέρω ότι κάποιοι ψηφοφόροι δεν το πιστεύουν, ότι ο Τραμπ αποσυναρμολογεί την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των Ενωμένων Κρατών, και μας διαγιγνώσκουν ότι εμείς, που ψηφίζουμε Δημοκρατικό κόμμα, πάσχουμε από TDS (Trump Derangement Syndrome - Σύνδρομο Διαταραχής λόγω Τραμπ). Αυτό είναι αναμενόμενο. Ούτε οι Γερμανοί, ούτε και οι Γερμανοί εβραϊκής καταγωγής το πίστευαν στις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας των 1930 το που επρόκειτο να πάει εκείνο που είχε ξεκινήσει. Και λέγανε ότι πρόκειται για την οικονομία, και την εθνική υπερηφάνεια.
Ετοιμαστείτε να ζήσετε αυτό που έχετε δει μόνο στις ταινίες μέχρι τώρα. Όλοι θα ξανασυναντηθούμε στην άλλη πλευρά αν και πότε τα καταφέρουμε να φτάσουμε εκεί.
Προσωπικά, πιστεύω ότι θα φτάσουμε, και το πιστεύω επειδή πιστεύω εκείνο που είχε πει ο Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ:
«Το τόξο του ηθικού σύμπαντος είναι μακρύ, αλλά κλίνει προς τη δικαιοσύνη»
(αυτό που εγώ το ονομάζω «εκκρεμές»)
(ναι, ειναι η εποχή τωρα που χρησιμοποιώ αυτή τη φράση του Μάρτιν, συχνά)
Ευτυχώς η Joan ζει ακόμα, να ξανατραγουδήσει We Shall Overcome.
Ενα δυστύχημα δεν συμβαίνει ποτέ από μία μόνο αιτία. Πάντα υπάρχουν τρεία, τέσσερα, πέντε πράγματα που πηγαίνουν στραβά κατά αλυσειδωτή σύμπτωση για να έρθει ένα τραγικό αποτέλεσμα όπως το να αναλάβει τα ινία της Αμερικανικής προεδρίας ο Ντοναλντ Τραμπ... Πρέπει να κοιτάξει κανείς την γενική εικόνα προσεκτικά και πολυδιάστατα. Τίποτα δεν είναι ποτέ απλό. Να το ξαναπώ άλλη μια φορά: τίποτα δεν είναι απλό.
Ο Νότος ποτέ δεν είχε φύγει από την εικόνα.
Όσοι γνωρίζουν την Αμερικανική πραγματικότητα, γλώσσα και καθημερινότητα, γνωρίζουν ότι ο Νότος είναι ο ελέφαντας στο δωμάτιο. Τόσο μεγάλος που δίπλα σου να είναι δεν τον βλέπεις αν δεν γνωρίζεις την μυρωδιά του.
Και είναι και οι μετανάστες. Οι Εβραίοι του Χίτλερ γίνανε τώρα οι μετανάστες του Τραμπ. Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως του Τραμπ για την ώρα βρίσκονται εκτός, στο Σαν Σαλβαντόρ, Ουγκάντα κλπ., όπου στέλνει τους μετανάστες που συλλαμβάνει η Γκεστάπο του μέσα στην Αμερική. Μάλιστα, κεκτημένη ταχύτητα, συλλαμβάνουν και Αμερικανούς πολίτες.
Επίσης κανείς δεν περίμενε ο Τραμπ να κερδίσει το 2016 και να χάσει η Χίλαρι. Μετά τους πρώτους δυό καταπληκτικούς μήνες της Κάμαλα κανείς δεν περίμενε να κερδίσει ο Τραμπ το 2024. Αυτό που συνέβη είναι ότι ο Τραμπ κέρδισε εναντίων δύο γυναικών και έχασε στον λευκό άνδρα ανάμεσα στις δύο γυναίκες. Δώσατε σε αυτό καμία σημασία; Η Αμερική απλά δεν είναι έτοιμη για γυναίκα Πρόεδρο. Βγάλανε τον παλιάτσο για να μην βγει γυναίκα.
Είναι μακρύγορο να εξηγεί κανείς ότι πρόκειται για μια τέλεια καταιγίδα μίσους κατά των μεταναστών και των LGBQT, ρατσισμού, σεξισμού, μισογυννίας, εθνικισμού, αγραμμαροσύνης και άγνοιας. Και Χριστοφασισμού.
Είναι πολύ πιο απλό, και ακούγεται πολύ ...σοφότερο να πει κανείς ότι είναι η ...οικονομία (λες και είναι 1992). Και όταν πιάσει και αρχίσει να λέει ο κόσμος ναι, ναι, η οικονομία, πετάς και μια παγκοσμιοποίηση και το ανακοινωθέν βγήκε: φταίνε οι Δημοκρατικοί. Κι' εδώ γελάνε. Και κλαίνε.
Με την φωτογραφική μου μηχανή ακολούθησα την Μάγκι Θάτσερ την νύχτα των εκλογών μέχρι το πρώτο της σήμα Νίκης με τα δύο δάχτυλα του χεριού της σε "V". Αυτό έγινε πριν 46 χρόνια όταν η Θάτσερ έσωσε την Βρετανία. Και πριν από εκείνη είχαν δώσει το παράδειγμα και η Γκόλντα και η Ιντίρα. Θέλω να ζήσω για να ψηφίσω την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο, οποιουδήποτε χρώματος.
Για την ώρα αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ήδη έχει αποσυναρμολογήσει, εξουδετερώσει, αποδυναμώσει τους μηχανισμούς της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης του 1787 και του 1865 και του 1966.
Είναι αμφίβολο αν θα το προλάβω. Και είναι αμφίβολο αν ο Τραμπ θα φύγει στο τέλος της δεύτερης θητείας του χωρίς πρώτα να χρησιμοποιήσει πυρηνικά. Η χρήση των πυρηνικών είναι μια από τις επιβεβαιωμένες από τον ιδιο προσωπικές επιθυμίες.
Εφ' όσον έχουμε πυρηνικά γιατί δεν τα χρησιμοποιούμε; ρώτησε το 2016. Δυό χρόνια αργότερα πρότεινε να ρίξουμε ένα πυρηνικό όπλο στο μάτι ένός τυφώνα για να αποδυναμώσει τον τυφώνα. Εδώ είσαστε και εδώ είμαστε, πριν φύγει μπορει να δούμε τουλάχιστον ένα μανιτάρι.
Δεν είχε δικαίωμα να μετονομάσει το Υπουργείο μια και μόνο το Κογκρέσο μπορεί να το κάνει.
Κι' έτσι πρόσθεσε το Υπουργείο Πολέμου σαν παρατσούκλι κάτω από το Υπουργείο Άμυνας.
Και ο τηλεπαρουσιαστής της Fox News τον οποίο έκανε Υπουργό, κόλλησε καινούργια ταμπέλα στην πόρτα του:
~~~
Ρωμαϊκή Αντιπροσωπευόμενη Δημοκρατία (Ρεπούμπλικα) , 509-27 ΠΚΕ, 482 χρόνια
Αθηναϊκή Δημοκρατία, 508-322 ΠΚΕ, 186 χρόνια
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, 27 ΠΚΕ-468 ΚΕ, 495 χρόνια
Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, 325-1453 ΚΕ, 1,128 χρόνια
Ρεπούμπλικα της Βενετίας, 810-1797 ΚΕ, 987 χρόνια
Αυτοκρατορία της Πορτογαλίας, 1415-1808 ΚΕ, 393 χρόνια
Αυτοκρατορία της Ισπανίας, 1492-1976 ΚΕ, 486 χρόνια
Οθωμανική Αυτοκρατορία, 1301-1922 ΚΕ, 621 χρόνια
Γαλλική Αποικιακή Αυτοκρατορία, 1680-1945 ΚΕ, 265 χρόνια
Βρετανική Αυτοκρατορία, 1497-1997 ΚΕ, 500 χρόνια
Ενωμένα Κράτη της Αμερικής
(το τελευταίο σύνορο της Ανθρωπότητας, στον πλανήτη)
16 Δεκεμβρίου 1773 (Τσάι στο λιμάνι της Βοστόνης) – 20 Ιανουαρίου 2025 (δεύτερη θητεία του Τραμπ)
252χρόνια
Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου 1945. Όταν μια αρμάδα υπό την ηγεσία των Ενωμένων Κρατών της Αμερικής κατέπλευσε στον κόλπο του Τόκιο πριν από 80 χρόνια για να αποδεχτεί την παράδοση της Ιαπωνίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν μόλις 27 ημέρες αφότου μια ατομική βόμβα σκότωσε περίπου 90.000 έως 166.000 ανθρώπους στην Χιροσίμα, και 24 μέρες αφότου μια δεύτερη ατομική βόμβα σκότωσε περίπου 60.000 έως 80.000 ανθρώπους στο Ναγκασάκι.
Ήταν 125 ημέρες αφότου ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοκτόνησε, τερματίζοντας τη ζωή ενός ανθρώπου που ήταν υπεύθυνος για τη σφαγή 60 εκατομμυρίων ανθρώπων, περίπου 3% του τότε πληθυσμού της Γης. Ήταν 218 ημέρες αφότου ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε το Άουσβιτς, του οποίου οι σκελετικοί επιζώντες στέκονταν μάρτυρες του σκοτεινού βάθους στο οποίο μπορεί να φτάσει η ανθρωπότητα: ένα μάθημα-προσφορά της Γερμανίας.
Τα μαθήματα, για πολλούς Αμερικανούς, φαίνονταν αυταπόδεικτα: Ο απομονωτισμός, ο εθνικισμός και ο αυταρχισμός οδηγούν στην καταστροφή. Οι συμμαχίες, το ελεύθερο εμπόριο και η δημοκρατία είναι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός. Και οι ΗΠΑ πρέπει να αναλάβουν την ηγεσία. Πολλοί Αμερικανοί τα σκέφτονται αυτά αλλά δυστυχώς λιγότεροι από τους μισούς.
Παρά ορισμένα χτυπήματα, αυτή η συναίνεση διατηρήθηκε σε μεγάλο βαθμό - τουλάχιστον μεταξύ των υπευθύνων χάραξης πολιτικής - για σχεδόν 80 χρόνια. Αλλά η προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, με την μονοδιάστατη επιδίωξη του αμερικανικού πλεονεκτήματος, σηματοδοτεί το τέλος της.
~~~
Αν προχωράμε προς μια νέα τραγωδία, ίσως θα είναι πρέπον να θυμόμαστε, αν υπάρχει καν η παιδεία για να γνωρίζει και να θυμάται κανείς, να θυμόμαστε τις δύο κρυστάλλινα δυνατές στιγμές της ανθρωπότητας, της αντίστασης στο κακό:
- Ιούνιος ως Σεπτέμβριος 1940, Η Μάχη της Αγγλίας, όταν μερικά Σπίτφάιαρ και Χάρικέην αναχαίτισαν τετραπλάσιο αριθμό Μέσερσμιτ και Χάινκελ της Ναζιστικής δύναμης του Γκαίρινγκ και του Χίτλερ πάνω από τους λευκούς βράχους του Ντόβερ, και,
- Οκτώβριος 1940 έως Μάρτιος 1941, Το Αλβανικό Έπος, όταν ο Ελληνικός στρατός αναχαίτισε και έσπρωξε πίσω μέσα στην Αλβανία τον στρατό εισβολής της Φασιστικής Ιταλίας.
Vera Lynn
1943
Don't know where
~~~
Ξερεις οτι διαφωνω. Εξακολουθω να πιστευω οτι οι (οικονομικες) πολιτικες των Δημοκρατικων εφεραν τον τραμπ στην εξουσια. Οι ιδιες οικονομικες πολιτικες των Δημοκρατικων εχουν φερει τους αναλογους τραμπ στην Γερμανια, την Γαλλια, την Ουγγαρια, την Τσεχια. Δεν υπαρχει Νοτος σε αυτες τις χωρες για να του αποδωσουμε την ανοδο των καθαρματων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα ας μην επαναλαμβανουμε τα ιδια.
Εστω οτι ολα οσα λες ειναι σωστα. Ξανα η ιδια ερωτηση: Τι κανουν εδω και τωρα οι Δημοκρατικοι που βλεπουν την χωρα τους να διαλύεται;
Μη μου πεις παλι οτι πετανε σαντουιτς στην Εθνοφρουρα, γιατι δυστυχως αυτο ειναι για γελια.
Επίσης ειναι ακυρο οτι προσπαθουν στα δικαστηρια να αντρεψουν τον τραμπ. Το προσπαθουν απο το 2015, χωρις αποτελεσμα. Δεν το καταφεραν με τον Μπαρακ και τον Τζο στα ηνια, θα το καταφερουν τωρα που ο τραμπ ελεγχει τα παντα;
Και η Κωνταντοπουλου στην (Γ)Ελλαδα προσπαθει να φερει τον Σοσιαλισμο με δικονομικο τροπο και βλεπεις που καταντησε.
Οι Δημοκρατικοι εχουν απειρα δις στα ταμεια τους και εχουν ενα 40% του κοσμου που τους ψηφισε. Περα απο το να τυπωνουν μπλε κορδελιτσες και μπαλονια στα σοου, τι κανουν με τοσα λεφτα;
Πηγε ο κακομοιρης ο Μπερνι, μαζι με την AOC να οργανωσουν καποιες διαδηλωσεις , μαζεψαν καποιες χιλιαδες κοσμου - μια και μοναδικη φορα - και οι Δημοκρατικοι τους ξανα-ματα-εφτυσαν. Βλεπεις, ο Μπερνι και η AOC ειναι "αριστεροι" για το κατεστημενο του Δημοκρατικου κομματος, που εχουν το χερι στον κουβα με το μελι.
Ρωταω την δικη σου γνωμη: Τι κανει ενα κομμα που εχει απειρα λεφτα στην τσεπη του, το 40% του κοσμου γυρω του και βλεπει την χωρα του να καταστρεφεται;
(παντως δεν πεταει σαντουιτς, ουτε ασχολειται με εναν κυκεωνα δικονομικων τερτιπιων).
Καλή σου σπέρα αγαπητέ μου Jolly Roger από το Φάληρο 😊
ΔιαγραφήΜα βέβαια το ξέρω ότι «διαφωνείς» και σε καμία περίπτωση δεν έχω την παραμικρή πρόθεση να αλλάξω την γνώμη ενός ιντερνετικού καλού φίλου τον οποίον σέβομαι προσωπικά –και κατά το ελάχιστο αυτό με κάνει να σκέφτομαι, πάντα, μήπως ο άνθρωπος την γνώμη του οποίου σέβομαι, έχει να πει κάτι που θα με βοηθήσει να καταλάβω καλύτερα αυτά που γνωρίζω μέχρι και να εξελίξω την γνώμη μου.
Στην προκειμένη περίπτωση είναι προφανές, από τα γραπτά σου, ότι λείπει καθημερινή πληροφόρηση από τα γενόμενα στο εσωτερικό των Ενωμένων Κρατών, υπάρχουσας και εμφανούς παραπληροφόρησης ή/και παρανόησης, και «γενικοποιήεων», και δεν είναι η θέση μου και δεν υπάρχει λόγος, να παραθέσω γεγονότα για να εξελιχθεί η γνώμη σου, πράγμα το οποίο ουδέποτε πρόκειται να γίνει προς κατεύθυνση άλλη από εκείνη την οποία πιστεύει κανείς. Αυτή μάλιστα είναι η μεγάλη δυσκολία της εποχής: η οχύρωση πίσω από θέσεις που δεν αλλάζουν ούτε παραθέτοντας γεγονότα. Και με αυτή την έννοια, μάλλον βοηθάς στο να εδραιωθεί η άποψή μου του τι είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να έχει χωριστεί σε δύο αμετακίνητα, και επικίνδυνα για το μέλλον, στρατόπεδα 😊
Μετά από 80 χρόνια ελευθερίας και ισότητας, και λήρους αμορφωσιάς, είναι τώρα η ώρα για συντηρητισμό, εθνικισμό, θρησκόληπτο φανατισμό, ρατσισμό, και μίσος.
Πάλι με χρόνια, με καιρούς… αν ζήσουμε να το δούμε 😊
Νά ‘σαι καλά!
ΥΓ. Από τους δέκα δισεκατομμυριούχους με τα περισσότερα δισεκατομμύρια, οι δύο με τα 40% περίπου περισσότερα δισεκατομμύρια από τους άλλους 8 είναι Ρεπουμπλικάνοι, τρεις περισσότερο Δημοκρατικοί αλλά τώρα γλύφουνε Τραμπ και πέντε μη-επισήμως δηλωμένοι σε κόμμα… Και υπάρχουν βέβαια και τα κεφάλαια στις τσέπες των κομμάτων, και τα κεφάλαια μεγάλων πολυεθνικών.
ΔιαγραφήΤα «άπειρα δις» που έχουν κατά σε οι Δημοκρατικοί είναι περισσότερα ή λιγότερα από τα άπειρα δις που έχουν οι Ρεπουμπλικάνοι;
Το ότι περιμένουμε κατά τα μέσα των 2040’ οι λευκοί Αμερικανοί να γίνουν μειοψηφία, «The Great replacement Conspiracy Theory», παίζει άραγε κανένα ρόλο στην λύσσα των εθνικιστών ρατσιστών «συντηρητικών»;
Γιατί η σημερινή κυβέρνηση αφαιρεί από Μουσεία και Εθνικά Πάρκα εκθέματα με θέμα την Δουλεία; Για να είναι πιο …αντικειμενικοί;
Γιατί η σημερινή κυβέρνηση ξεχαρβαλώνει τους νόμους Εκλογικών και Πολιτικών δικαιωμάτων των μη-λευκών που ίσχυαν από το 1965-1966; Φταίνε οι Δημοκρατικοί;
Καλημερα αγαπητε Φαληριωτη - ελπιζω να περνας καλα στον (ελληνικο) Νοτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ σπανια στην ανθρωπινη ιστορια υπηρξαν αυθορμητες εξεγερσεις (η Βαστιλλη ηταν μια απο τις εξαιρεσεις). Σχεδον παντα οι πολιτικές ανατροπες ηρθαν μετα απο _οργανωμενες_ διαμαρτυριες.
Οποτε το ερωτημα ειναι, γιατι δεν υπαρχουν διαμαρτυριες (οργανωμενες ειτε αυθορμητες) αυτην την στιγμη στις ΗΠΑ;
Τι εξηγηση δινεις εσυ στο οτι δεν υπαρχουν μαζικες αντιδρασεις σε αυτα τα τρομακτικα που γινονται;
Η πρωτη πιθανη απαντηση λεει οτι ολοι συμφωνουν με τον τραμπ - αρα γιατι να υπαρξουν αντιδρασεις; Αρα ο τραμπ τα κανει ολα σωστα, και τζαμπα κουραζομαστε εσυ κι εγω.
Η δευτερη πιθανη απαντηση λεει οτι ναι μεν ο τραμπ κανει μερικα μικρα λαθακια, αλλα δεν αξιζει τον κοπο να εξεγερθει κανεις για μικρολεπτομερειες.
Η τριτη απαντηση λεει οτι οι αμερικανοι πολιτες (το 30-40% τουλαχιστον που ψηφισαν Δημοκρατικους τον Νοεμβρη) διαφωνει με τον τραμπ αλλα δεν υπαρχει κανενας να οργανωσει μια διαμαρτυρια. Επειδη το κομμα που θα μπορουσε να διοργανωσει μια διαμαρτυρια αδιαφορει πληρως για την καταστροφη της χωρας του και απλα περιμενει να αρπαξει την εξουσια για να ξανακανει τα ιδια. Αριβιστες προδοτες.
Τεταρτη απαντηση για την πληρη απουσια αντιδρασεων δεν βλεπω. Αν εσυ ξερεις καποια, ευχαριστως να την μαθω.
Για συγκριση: Δυο μερες αργιας θελησε να κοψει ο ερμος ο γαλλος και του εριξαν την κυβερνηση. Η Γαλλια αυτην την στιγμη φλεγεται.
Στον κακομοιρη τον μητσοτακουλα, του κανουν καθε δευτερο σ/κ διαδηλωσεις στο Συνταγμα για τα Τεμπη, με χιλιαδες ανθρωπους.
Μπορει ισως η ελληνικη ειτε η γαλλικη κυβερνηση να εχουν κανει χοντρα λαθη. Αλλά οτι και να εχουν κανει, ειναι παρωνυχιδα μπροστα σε αυτα που κανει ο τραμπ.
Στις ΗΠΑ, ολοι ειναι στην Νιρβανα και business as usual. Αντε στο πολυ προχω να πεταξει ενας θερμοαιμος ενα σαντουιτς ή να του σκαρωνουν δικονομιστικες κασκαρικες και "ακτιβισμο" των σοσιαλ. Σαχλαμαρες δηλαδη.
Κανονικα, στις ΗΠΑ αυτην την στιγμη δεν θα επρεπε να εχει μεινει κολυμπηθροξυλο. Αν στην Γαλλια ριχνουν κυβερνηση για δυο αργιες, στις ΗΠΑ τι θα επρεπε να κανουν οταν καταργειται το ιδιο τους το Συνταγμα;
Αν δεν ειναι μια απο τις 3 απαντησεις που δινω πιο πανω, τοτε ποια;
Αγαπητέ μου Jolly Roger 😊
ΔιαγραφήΑυτό στο οποίο είμαι σίγουρος ότι συμφωνούμε και οι δύο είναι ότι το απόφθεγμα «Μπορείς να βγάλεις τον Έλληνα από την Ελλάδα αλλά δεν μπορείς να βγάλεις την Ελλάδα από τον Έλληνα» δεν ισχύει για κανέναν απ’ τους δυό μας. Όχι τουλάχιστον για μένα μια που δραπέτευσα δεκαεξίμισι χρονών από το απέραντο τρελοκομείο και οι παιδικές μου αναμνήσεις τώρα στα γεράματα ξεκινάνε από την Αγγλία το 1975.
Τι είναι η Ελλάδα, μπορεί να ρωτήσει κανείς… Να… παραδείγματος χάριν, στην Αγγλική έκδοση του ιστοχώρου του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στο Φιξ είχανε επικεφαλίδα στις οδηγίες του πως να πάει κανείς στο Μουσείο, HOW TO COME, και, όταν τους έγραψα και τους είπα ότι HOW TO COME σημαίνει «Πως να χύσετε» («Πως να έρθετε σε οργασμό») το διόρθωσαν δυόμισι ώρες μετά από το email μου αλλά κανένας Καραγκιόζης δεν μου απάντησε με ένα ευχαριστώ. Από την άλλη, όταν έγραψα σε γνωστότατο ιδιωτικό σχολείο της Αθήνας εξηγώντας τους ότι στην σελίδα όπου διαφημίζουν ότι διδάσκουν και Αγγλικά έχουνε βάλει λάθος σημαία, και παρουσιάζουν την Βρετανική σημαία του 1606-1801 χωρίς το κόκκινο «Χ» πίσω από τον κόκκινο σταυρό, όχι μόνο κανένα μαλακισμένο δεν μου απάντησε αλλά δεν το αλλάξανε καν και ακόμα λάθος σημαία έχουν για το Ενωμένο Βασίλειο 😊 Αυτή είναι η Ελλάδα. Η ημιμάθεια και η επιμονή στο λάθος.
Η Ελλάδα είναι ένα τεράστιο μαιευτήριο. Κάμποσοι φεύγουν και ενηλικιώνονται. Άλλοι μένουν, και …παραμένουν. Εμείς, φίλε μου, φύγαμε!
Από την μοιραία ανάρτηση https://dimitristhinks.blogspot.com/2025/05/blog-post_14.html
όταν δήλωσες κατηγορηματικά ότι διαφωνείς «κάθετα, οριζόντια, διαγώνια, με χέρια και με πόδια» έκανα και αυτή την ανάρτηση
https://dimitristhinks.blogspot.com/2025/05/blog-post_19.html
και αυτή https://dimitristhinks.blogspot.com/2025/05/blog-post_22.html
και αυτή https://dimitristhinks.blogspot.com/2025/08/blog-post.html
και την παραπάνω κάτω από την οποία συζητάμε τώρα.
Αλλά, έχεις εμείνει στην εμμονή του «τι έχει να κάνει ο Νότος με το σήμερα» κεραυνοβολημένος από κάτι που ανέφερα ο δόλιος σ’ εκείνη την πρώτη ανάρτηση επειδή είναι γεγονός, και επειδή ξέρω ότι κανείς στην Ευρώπη δεν το φαντάζεται, αλλά επιμένεις σαν να μην έχεις διαβάσει λέξη από τα Ιστορικά δεδομένα και απαντήσεις που έχω δώσει από την πρώτη ανάρτηση μέχρι σήμερα. Ουδέν σχόλιο ως προς τα γεγονότα που έχω παραθέσει και εξηγήσεις που έχω δώσει και σε σχόλιά σου, όπου καθαρά φαίνεται ότι δεν πρόκειται για γνώμη μου αλλά για την Αμερικανική Ιστορική, καθημερινή και σημερινή πραγματικότητα.
Έχεις πιαστεί από το τι έχει να κάνει ο Νότος με το σήμερα, που ο κάθε Αμερικανός κάθε πολιτικής απόχρωσης μπορεί να στο εξηγήσει, και επίσης τα Ιστορικά γεγονότα το εξηγούν πεντακάθαρα.
Ένα γεγονός που θα ξανασχολιάσω εδώ είναι ότι οι χώρες της Ευρώπης, Γαλλία, Ελλάδα κλπ. έχουν φυλετικά και πολιτιστικά συνεχείς εξελικτικές Ιστορίες αιώνων και χιλιετηρίδων ενώ τα Ενωμένα Κράτη είναι μήλα και πορτοκάλια με τα Κράτη της Ευρώπης. Τα Ενωμένα Κράτη, χτισμένα από ανθρώπους από όλον τον πλανήτη, είναι πενήντα ξεχωριστά κράτη με πενήντα συντάγματα, πενήντα κυβερνήσεις, συν ένα σύνταγμα και μια κυβέρνηση ομοσπονδιακή ομπρέλα, που υπάρχει μόνο για το κοινό νόμισμα, την διεθνή εξωτερική πολιτική της ομοσπονδίας και την άμυνα της ομοσπονδίας και. Είναι άνευ συγκριτικής σκέψης να ρωτάει κανείς γιατί εφ’ όσον η Γαλλία και η Ελλάδα κάνουν άλφα ή βήτα τι κάνει η Αμερική στο εσωτερικό της. Η διαφορά μεταξύ Αλαμπάμα και Μασαχουσέτη μπορεί να θεωρηθεί και μεγαλύτερη ακόμα από την διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Σουηδίας!
Εμείς τουλάχιστον στην οικογένεια, στην ιστορία της ευρύτερης οικογένειάς μας, έχουμε και έναν μακρινό προπάππου που αναφέρθηκε σε εφημερίδα της Νέας Ορλεάνης το 1856 ως ιδιοκτήτης ενός 16χρονού μαύρου σκλάβου που συνελήφθη να κλέβει δεκαδόλλαρο από λευκό τζέντλεμαν στον δρόμο. Όχι πες μου! Στην οικογένεια είχατε σκλάβους στη Λουιζιάνα; Ε; 😊
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΔιαγραφήJolly Roger μου, τις ερωτήσεις που κάνεις, άλλες τις έχω ήδη απαντήσει ποικιλοτρόπως, και άλλες είναι λάθος φρασεολογημένες.
Αντίσταση γίνεται καθημερινά, αλλά… Οι διαδηλώσεις κατά του πολέμου του Βιετνάμ κάνανε 9 χρόνια να φέρουν αποτέλεσμα. Τώρα, για το σημερινό πρόβλημα, δεν έχουμε 9 χρόνια. Δεν έχουμε ούτε 9 μήνες! Η μόνη μας ελπίδα είναι το τρίτο ισάξιο σκέλος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, το Δικαστικό. Και τα δικαστήρια πρωτόδικα και εφετεία βγάζουν αποφάσεις εναντίων του Εκτελεστικού, του Τραμπ καθημερινά, οι οποίες όμως πιθανότατα να προσπέσουν στο Ανώτατο Δικαστήριο, πάνω στον τούβλινο τοίχο που ο Μιτς ΜκΚονελλ επέτρεψε στον Τραμπ να διορίσει το 2017 έως 2020. Η μόνη πραγματική ελπίδα και καθοριστική στιγμή είναι οι εκλογές Οίκου και Γερουσίας του 2026, του χρόνου. Αν δεν χάσουν οι Τραμπικοί τις πλειοψηφίες το 2026, τότε μπαίνουμε σε λούκι παγκόσμιο δεκαετιών και γενεών, φίλε μου.
Νά ‘σαι καλά 😊