Σχετικά με την Ελευθερία
και δεν εννοώ την γειτόνισσα με το μαύρο σουτιέν
Δεν είχα πραγματικά εντρυφήσει στο τι σημαίνει Ελευθερία μέχρι που σουλάτσερνα μια μέρα γύρω της προσπαθώντας να βρω ένα πρωτότυπο τρόπο να την φωτογραφήσω.
Τελικά αποφάσισα να πάω πίσω της να την φωτογραφήσω από τα πισινά καθώς περπατούσε νωχελικά μακριά μου κρατώντας ψηλά τον δαυλό της ο οποίος δεν είχε ανάψει ακόμη περιμένοντας τον ήλιο να δύσει πρώτα πίσω της στο Νιού Τζέρσεϋ. Η Ελευθερία δεν είναι εύκολη, έλεγε η φωτογραφία μου: πρέπει να την κυνηγήσεις, να την προφτάσεις, να σταθείς μπάστακας στο δρόμο της και να της πεις "εδώ είμαι! και σε θέλω!"
Πολλές φορές, και, σχεδόν κάθε μέρα οι άνθρωποι προσπαθούνε ανά την υφήλιο να το κάνουνε αυτό, αλλά είναι τρία τα παραδείγματα, από τα χιλιάδες που υπάρχουνε, τα οποία έμειναν στην παγκόσμια Ιστορία σαν δαυλοί. Το 1776, το 1789 και το 1821. Τα μαγικά λόγια της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών έμειναν λόγια με υπογραφές σε μουσείο.
Οι σπασμένες πόρτες της Βαστίλης επιδιορθώθηκαν και τις ξανασπάσανε δυό-τρείς φορές. Στην Ελλάδα, μόλις που φτιάξαμε κυβέρνηση δική μας, φάγαμε τον Καποδίστρια λάχανο και μας κάτσανε τον Όθωνα γιατί τους μεγάλους τους είχε πια ξημερώσει ότι καλύτερα νά 'χουνε ένα Καραγκιόζη στα Βαλκάνια παρά τον στρογγυλοκαθούμενο κώλο του Σουλτάνου της Ισταμπούλ.
Τον είδα τον Όθωνα μια μέρα να ποζάρει φιγουράτος με τσαρούχια, φέσι και φουστανέλα, ελαιογραφία σε μια αίθουσα με βασιλικές ελαιογραφίες σ' ένα Σουηδικό παλάτι -ο μακρινός ξάδελφος Όττο ήταν ο μόνος στην αίθουσα με φουστανέλα. Εγώ από την μεριά μου είχα μια Αμερικανική σημαιούλα στο πέτο γιατί οι Σουηδοί μου φίλοι με είχαν πάρει από το αεροδρόμιο από πτήση που με είχε φέρει από την Αμερική και όχι από την Ελλάδα. Και το σκεφτόμουνα το πορτραίτο του Όθωνα και την μικρή μου αστερόεσσα μια μέρα που καθόμουνα στον κήπο των Βερσαλλιών έξω από το Παρίσι και έφερνα στο νου μου τους χωριάτες του Ντελακρουά ντυμένους στα λευκά, τα κόκκινα και τα μπλε να ουρλιάζουνε την Μασσαλιώτισσα* καθώς πλησιάζανε την κεντρική πύλη με τις τσουγκράνες τους και τους δαυλούς.
Και ζύγιζα στα χέρια μου ...Αμερική ... Σουηδία... Γαλλία. Γραικία. Τι σου είναι η Ελευθερία. Πότε είναι ξανθιά με δέρμα σαν λευκό κερί και χείλη με την δροσιά της αυγής επάνω τους, στήθη στητά, μικρά, με λουλούδια στο λευκό της πουκάμισο. Πότε είναι Κοκκινομάλλα στιβαρή και θυμωμένη, ντυμένη στα κουρέλια των παιδιών της και πότε κυρία καθώς πρέπει με μια σειρά απλά μαργαριτάρια γύρω απ' τον λαιμό. Και πότε, εξουθενωμένη, με αίμα στη χλαμύδα της και ένα δάκρυ, μελετά τα λαμπρά παλικάρια και στην κόμη στεφάνι φορεί.
Αλλά αυτές ήταν μέρες μεθυστικές καιρών που έφυγαν με τον εφησυχασμό της νίκης. Είναι τώρα δυο-τρεις γενεές που τα παιδιά δεν γνώρισαν πόλεμο ή επανάσταση, και κάθε χρόνος και δεκαετία που περνά φέρνει την επιθυμία περισσότερων και περισσότερων αγαθών, παιχνιδιών και ανέσεων. Η Ελευθερία δεν είναι πια ερωτικό όνειρο νέων ανθρώπων και ποιητών, δυναστεμένων χωρικών και σκλάβων να της μαζέψουν ένα μπουκέτο αγριολούλουδα ποτισμένα σαν παπαρούνες στο αίμα των πληγών τους. Είναι πια σύζυγος να ροχαλίζουμε στο κρεβάτι δίπλα στον πόθο της -μάνα που δεν καταλαβαίνει τα βίτσια μας όσο οι κολλητοί μας. Δασκάλα που μάταια μας βάζει να γράφουμε εκατό φορές "Δεν θα ξανακάνω σκασιαρχείο για να πάω σινεμά".
Η Ελευθερία γέρασε πια και η κόρη της δεν έχει μεγαλώσει ακόμα.
Τώρα, η Ελευθερία είναι δικιά μας όταν μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε φτάνει να μην ενοχλήσουμε την Ελευθερία του διπλανού. Αυτό σημαίνει για μας σήμερα ότι η Ελευθερία μας ζητάει να διαμαρτυρηθούμε κάθε φορά που κάποιος μας λέει να κάνουμε κάτι που δεν μας αρέσει, ή κάποιος κάνει κάτι που δεν μας αρέσει. Το νά 'χεις την Ελευθερία σημαίνει απλά ότι δεν έχεις δικαίωμα να καταστρέψεις κάτι που ανήκει σε άλλον και ότι έχεις δικαίωμα να καταστρέψεις κάτι που ανήκει σε σένα. Ελευθερία είναι να μπορείς να αποφασίσεις εσύ τι θα διδαχτεί στο σκολειό το παιδί σου, κι αν είσαι παιδί Ελευθερία σημαίνει να ορίζεις εσύ τι και πως θα σε διδάξουνε. Ελευθερία πάει να πει ότι αν κάποιος δεν συμφωνεί μαζί σου είναι μαλάκας και λέει, η Ελευθερία, πως τα λεφτά που μπαίνουν στην τσέπη σου τα δίνεις όπου θέλεις εσύ και στην εφορία δεν θέλεις. Ελευθερία σημαίνει να έχεις το δικαίωμα να αρνηθείς να πετάξεις με αεροπλάνο αν δεν θέλεις να βγάλεις τα παπούτσια σου, τη ζώνη σου, όλα τα μεταλλικά αντικείμενα από τις τσέπες σου, να σηκώσεις τα χέρια και να μπεις σε ένα μηχάνημα για να δουν με ακτίνες Χ το πράμα σου. Η Ελευθερία σου δίνει το δικαίωμα να μην φοράς ζώνη στο αυτοκίνητο και νά 'σαι ελεύθερος να μην μάθεις ποτέ το πως και γιατί, και τι κάνανε, οι πρόγονοί μας όλων των εθνών για να έχουμε εμείς σήμερα την Ελευθερία. Ελευθερία είναι να μην έχει κανείς καμιά υποχρέωση ή ευθύνη. Δικαίωμά του.
Τελικά αποφάσισα να πάω πίσω της να την φωτογραφήσω από τα πισινά καθώς περπατούσε νωχελικά μακριά μου κρατώντας ψηλά τον δαυλό της ο οποίος δεν είχε ανάψει ακόμη περιμένοντας τον ήλιο να δύσει πρώτα πίσω της στο Νιού Τζέρσεϋ. Η Ελευθερία δεν είναι εύκολη, έλεγε η φωτογραφία μου: πρέπει να την κυνηγήσεις, να την προφτάσεις, να σταθείς μπάστακας στο δρόμο της και να της πεις "εδώ είμαι! και σε θέλω!"Πολλές φορές, και, σχεδόν κάθε μέρα οι άνθρωποι προσπαθούνε ανά την υφήλιο να το κάνουνε αυτό, αλλά είναι τρία τα παραδείγματα, από τα χιλιάδες που υπάρχουνε, τα οποία έμειναν στην παγκόσμια Ιστορία σαν δαυλοί. Το 1776, το 1789 και το 1821. Τα μαγικά λόγια της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών έμειναν λόγια με υπογραφές σε μουσείο.
Οι σπασμένες πόρτες της Βαστίλης επιδιορθώθηκαν και τις ξανασπάσανε δυό-τρείς φορές. Στην Ελλάδα, μόλις που φτιάξαμε κυβέρνηση δική μας, φάγαμε τον Καποδίστρια λάχανο και μας κάτσανε τον Όθωνα γιατί τους μεγάλους τους είχε πια ξημερώσει ότι καλύτερα νά 'χουνε ένα Καραγκιόζη στα Βαλκάνια παρά τον στρογγυλοκαθούμενο κώλο του Σουλτάνου της Ισταμπούλ.Τον είδα τον Όθωνα μια μέρα να ποζάρει φιγουράτος με τσαρούχια, φέσι και φουστανέλα, ελαιογραφία σε μια αίθουσα με βασιλικές ελαιογραφίες σ' ένα Σουηδικό παλάτι -ο μακρινός ξάδελφος Όττο ήταν ο μόνος στην αίθουσα με φουστανέλα. Εγώ από την μεριά μου είχα μια Αμερικανική σημαιούλα στο πέτο γιατί οι Σουηδοί μου φίλοι με είχαν πάρει από το αεροδρόμιο από πτήση που με είχε φέρει από την Αμερική και όχι από την Ελλάδα. Και το σκεφτόμουνα το πορτραίτο του Όθωνα και την μικρή μου αστερόεσσα μια μέρα που καθόμουνα στον κήπο των Βερσαλλιών έξω από το Παρίσι και έφερνα στο νου μου τους χωριάτες του Ντελακρουά ντυμένους στα λευκά, τα κόκκινα και τα μπλε να ουρλιάζουνε την Μασσαλιώτισσα* καθώς πλησιάζανε την κεντρική πύλη με τις τσουγκράνες τους και τους δαυλούς.
Και ζύγιζα στα χέρια μου ...Αμερική ... Σουηδία... Γαλλία. Γραικία. Τι σου είναι η Ελευθερία. Πότε είναι ξανθιά με δέρμα σαν λευκό κερί και χείλη με την δροσιά της αυγής επάνω τους, στήθη στητά, μικρά, με λουλούδια στο λευκό της πουκάμισο. Πότε είναι Κοκκινομάλλα στιβαρή και θυμωμένη, ντυμένη στα κουρέλια των παιδιών της και πότε κυρία καθώς πρέπει με μια σειρά απλά μαργαριτάρια γύρω απ' τον λαιμό. Και πότε, εξουθενωμένη, με αίμα στη χλαμύδα της και ένα δάκρυ, μελετά τα λαμπρά παλικάρια και στην κόμη στεφάνι φορεί.
Αλλά αυτές ήταν μέρες μεθυστικές καιρών που έφυγαν με τον εφησυχασμό της νίκης. Είναι τώρα δυο-τρεις γενεές που τα παιδιά δεν γνώρισαν πόλεμο ή επανάσταση, και κάθε χρόνος και δεκαετία που περνά φέρνει την επιθυμία περισσότερων και περισσότερων αγαθών, παιχνιδιών και ανέσεων. Η Ελευθερία δεν είναι πια ερωτικό όνειρο νέων ανθρώπων και ποιητών, δυναστεμένων χωρικών και σκλάβων να της μαζέψουν ένα μπουκέτο αγριολούλουδα ποτισμένα σαν παπαρούνες στο αίμα των πληγών τους. Είναι πια σύζυγος να ροχαλίζουμε στο κρεβάτι δίπλα στον πόθο της -μάνα που δεν καταλαβαίνει τα βίτσια μας όσο οι κολλητοί μας. Δασκάλα που μάταια μας βάζει να γράφουμε εκατό φορές "Δεν θα ξανακάνω σκασιαρχείο για να πάω σινεμά".Η Ελευθερία γέρασε πια και η κόρη της δεν έχει μεγαλώσει ακόμα.
Τώρα, η Ελευθερία είναι δικιά μας όταν μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε φτάνει να μην ενοχλήσουμε την Ελευθερία του διπλανού. Αυτό σημαίνει για μας σήμερα ότι η Ελευθερία μας ζητάει να διαμαρτυρηθούμε κάθε φορά που κάποιος μας λέει να κάνουμε κάτι που δεν μας αρέσει, ή κάποιος κάνει κάτι που δεν μας αρέσει. Το νά 'χεις την Ελευθερία σημαίνει απλά ότι δεν έχεις δικαίωμα να καταστρέψεις κάτι που ανήκει σε άλλον και ότι έχεις δικαίωμα να καταστρέψεις κάτι που ανήκει σε σένα. Ελευθερία είναι να μπορείς να αποφασίσεις εσύ τι θα διδαχτεί στο σκολειό το παιδί σου, κι αν είσαι παιδί Ελευθερία σημαίνει να ορίζεις εσύ τι και πως θα σε διδάξουνε. Ελευθερία πάει να πει ότι αν κάποιος δεν συμφωνεί μαζί σου είναι μαλάκας και λέει, η Ελευθερία, πως τα λεφτά που μπαίνουν στην τσέπη σου τα δίνεις όπου θέλεις εσύ και στην εφορία δεν θέλεις. Ελευθερία σημαίνει να έχεις το δικαίωμα να αρνηθείς να πετάξεις με αεροπλάνο αν δεν θέλεις να βγάλεις τα παπούτσια σου, τη ζώνη σου, όλα τα μεταλλικά αντικείμενα από τις τσέπες σου, να σηκώσεις τα χέρια και να μπεις σε ένα μηχάνημα για να δουν με ακτίνες Χ το πράμα σου. Η Ελευθερία σου δίνει το δικαίωμα να μην φοράς ζώνη στο αυτοκίνητο και νά 'σαι ελεύθερος να μην μάθεις ποτέ το πως και γιατί, και τι κάνανε, οι πρόγονοί μας όλων των εθνών για να έχουμε εμείς σήμερα την Ελευθερία. Ελευθερία είναι να μην έχει κανείς καμιά υποχρέωση ή ευθύνη. Δικαίωμά του.
*Σημ. Η Μασσαλιώτισσα γράφτηκε δυόμισι χρόνια αφού η επανάσταση έφτασε στις Βερσαλλίες, αλλά πήρα λίγη ποιητική άδεια...
.........................................................................................................................................................................................................................
All about Liberty
and I don't mean the neighbor's wife in the black lace underwear
I never did truly dwell on the meaning of Liberty till one day I was walking around her trying to figure out an original angle to photograph her from. Eventually I decided to go round the back and shoot her from behind as she was nonchalantly walking away from me, holding her torch up high, which was waiting for the sun to set behind her in New Jersey. Liberty is not easy, my photo said: you must run after her, stand in her way and yell: "I am here! And I want you!"
So many times, almost every day people around this Earth are trying to do this and there are three examples, of the thousands that exist, which stood in the history of the World bright as a torch. The years 1776, 1789 and 1821. The magical words of the Declaration of Independence of the United States of America ended-up just words with signatures in a museum. The broken-down door of the Bastille was repaired and it was broken down again a couple of times, or three, and repaired. In Greece, when after nine years of Revolution we created our very own first government, we promptly assassinated our first Governor, Kapodistrias, and, the Great Powers that were, sat king Otto on our backs, the idiot son of a Bavarian Royal line, because it had dawned on them that it is better to have a moron in the Balkans than the round ass of the Sultan in Istanbul.
I saw him, Otto, one day handsomely posed in red shepherd's shoes, fez and snow-white kilt, an oil painting in a hall full of royal portraits in a Swedish palace. Cousin Otto was the only one in the room in a snow-white kilt. Me, I wore an American flag on my lapel because my Swedish friends had picked me up at the airport from a flight coming from the USA and not Greece. And, I was thinking of that portrait of Otto and my little star-spangled banner as I sat one other day in the garden of the Chateau of the Versailles outside Paris, watching, in my mind, Delacroix's peasants dressed in their white, red and blue, screaming La Marseillaise* as they approached the main gate with their rakes and torches.
I weighed it all in my hands ... America ... Sweden ... France. Greece. Oh, the apparition of Liberty. Sometimes with flowing blonde hair, skin white as wax and lips with the dew of the dawn upon them, firm breasts, small, with flowers on her white shirt. Sometimes a redhead, stout and angry, dressed in her children's rags, and then sometimes a lady, with a simple string of pearls around her neck. Sometimes, exhausted, blood in her tunic, and a tear, she studies the fallen, worthy young men and she wears a crown of laurel.
But those were the intoxicating days of yesteryear, that passed into the complacency of victory. It is now two or three generations that children have not experienced war or revolution, and every year and decade that passes brings only the desire for more and more possessions, more toys and comfort. Liberty is no longer the erotic dream of young men and women and poets, oppressed peasants and slaves who will pick a bouquet of wild flowers for her drenched like poppies in the blood of their wounds. It is now a wife to snore in bed next to her unfulfilled desire, a mother who does not understand our vices like our buddies can. A teacher who to no avail commands us to write one hundred times on the blackboard: "I will never skip class again to go sexting with my friends".
Liberty has grown old and her daughter is yet to come of age.
Now, Liberty is ours when we can do whatever we want to do as long as we don't interfere with the Liberty of someone else. This means for us today that Liberty asks of us to protest each time someone tells us to do something that we do not like, or someone does something we do not like. To have Liberty simply means that we have no right to destroy something that belongs to another but we have the right to destroy something that belongs to us. Liberty is being able to decide what our child will learn at school and, if you are a child, Liberty means you can decide what will be taught to you and how. Liberty means that if people don't agree with you they are assholes and says, Liberty, that the money you put in your pocket belong to you to spend as you wish and you do not wish to give it to the IRS. Liberty means having the right to refuse to fly in an airplane if you do not want to take off your shoes, your belt, all metal objects from your pockets and to raise your hands in a machine so they can see your genitals. Liberty gives someone the right not to wear a seat belt in the car and she says it's up to you whether you want, or not, to learn how and why, and what they did, our ancestors of all nations, for all of us to have Liberty today. Liberty is to have no obligations and no responsibility. It is our Right.
Eventually I decided to go round the back and shoot her from behind as she was nonchalantly walking away from me, holding her torch up high, which was waiting for the sun to set behind her in New Jersey. Liberty is not easy, my photo said: you must run after her, stand in her way and yell: "I am here! And I want you!" So many times, almost every day people around this Earth are trying to do this and there are three examples, of the thousands that exist, which stood in the history of the World bright as a torch. The years 1776, 1789 and 1821. The magical words of the Declaration of Independence of the United States of America ended-up just words with signatures in a museum.
The broken-down door of the Bastille was repaired and it was broken down again a couple of times, or three, and repaired. In Greece, when after nine years of Revolution we created our very own first government, we promptly assassinated our first Governor, Kapodistrias, and, the Great Powers that were, sat king Otto on our backs, the idiot son of a Bavarian Royal line, because it had dawned on them that it is better to have a moron in the Balkans than the round ass of the Sultan in Istanbul. I saw him, Otto, one day handsomely posed in red shepherd's shoes, fez and snow-white kilt, an oil painting in a hall full of royal portraits in a Swedish palace. Cousin Otto was the only one in the room in a snow-white kilt. Me, I wore an American flag on my lapel because my Swedish friends had picked me up at the airport from a flight coming from the USA and not Greece. And, I was thinking of that portrait of Otto and my little star-spangled banner as I sat one other day in the garden of the Chateau of the Versailles outside Paris, watching, in my mind, Delacroix's peasants dressed in their white, red and blue, screaming La Marseillaise* as they approached the main gate with their rakes and torches.
I weighed it all in my hands ... America ... Sweden ... France. Greece. Oh, the apparition of Liberty. Sometimes with flowing blonde hair, skin white as wax and lips with the dew of the dawn upon them, firm breasts, small, with flowers on her white shirt. Sometimes a redhead, stout and angry, dressed in her children's rags, and then sometimes a lady, with a simple string of pearls around her neck. Sometimes, exhausted, blood in her tunic, and a tear, she studies the fallen, worthy young men and she wears a crown of laurel. But those were the intoxicating days of yesteryear, that passed into the complacency of victory. It is now two or three generations that children have not experienced war or revolution, and every year and decade that passes brings only the desire for more and more possessions, more toys and comfort. Liberty is no longer the erotic dream of young men and women and poets, oppressed peasants and slaves who will pick a bouquet of wild flowers for her drenched like poppies in the blood of their wounds. It is now a wife to snore in bed next to her unfulfilled desire, a mother who does not understand our vices like our buddies can. A teacher who to no avail commands us to write one hundred times on the blackboard: "I will never skip class again to go sexting with my friends".Liberty has grown old and her daughter is yet to come of age.
Now, Liberty is ours when we can do whatever we want to do as long as we don't interfere with the Liberty of someone else. This means for us today that Liberty asks of us to protest each time someone tells us to do something that we do not like, or someone does something we do not like. To have Liberty simply means that we have no right to destroy something that belongs to another but we have the right to destroy something that belongs to us. Liberty is being able to decide what our child will learn at school and, if you are a child, Liberty means you can decide what will be taught to you and how. Liberty means that if people don't agree with you they are assholes and says, Liberty, that the money you put in your pocket belong to you to spend as you wish and you do not wish to give it to the IRS. Liberty means having the right to refuse to fly in an airplane if you do not want to take off your shoes, your belt, all metal objects from your pockets and to raise your hands in a machine so they can see your genitals. Liberty gives someone the right not to wear a seat belt in the car and she says it's up to you whether you want, or not, to learn how and why, and what they did, our ancestors of all nations, for all of us to have Liberty today. Liberty is to have no obligations and no responsibility. It is our Right.
*NB. La Marseillaise was written two and a half years after the Revolution reached the Versailles but I took some poetic license.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου