Γενέθλια

Τις προάλλες, καθώς εργαζόμουνα στο γραφείο μου στο καθιστικό, μου τηλεφώνησε η Μαργαρίτα να κατέβω στο παρ της Μαρίας με την φωτογραφική μου μηχανή (υπό την ανεπίσημη ιδιότητα μου του Ιστορικού του χωριού) και να κάνω πρώτα μια ένεση για διαβήτη και να πάρω τα χάπια μου.

Ήταν τα Ογδοηκοστά γενέθλια ενός συγχωριανού, του Πάολο των αλόγων (τα άλογα τα οποία φροντίζει αναφέρονται για να τον ξεχωρίζουμε από τον άλλο Πάολο). Και οι συγχωριανοί του είχαν ετοιμάσει ένα παρτάκι-έκπληξη, και μία τούρτα γενεθλίων, και γλυκά, και ποτά, και δύο μπουκάλια σπουμάντε! Και δώρα! Τα ανίψια και τα εγγόνια του που δεν είχαν μπορέσει να έρθουν από τις πόλεις, του είχαν στείλει ζωγραφισμένες κάρτες που είχε κολλήσει με σελοτέιπ στον τοίχο η γυναίκα του.

Είναι ωραία να ζεις κάπου όπου όλοι ξέρουν τ' όνομά σου...

Χρόνια πολλά Πάολο ("Παρόλ" για τα εγγόνια του)!