Μετά από πολύ καύσωνα και ξηρασία που δεν είχαμε δει χρόνια, προχτές έβρεξε για πρώτη φορά και σήμερα μαζεύτηκαν πάλι σύννεφα -η γη χρειάζεται την βροχή. Χτες μαζέψαμε πάλι τις ντομάτες και αγγούρια και διάφορα από το περιβόλι μας και σήμερα πήγαμε ένα περίπατο στο βουνό, εφτά χιλιόμετρα από τα μονοπάτια. Σήμερα είναι η πρώτη φορά που πήρα φωτογραφίες μαυρόασπρες μέσα από την μηχανή αντί να τις μετατρέψω όπως συνήθως σε μαυρόασπρες μετά στο Φώτοσοπ της Αντόμπι. Αυτή δεν είναι η επαγγελματική αλλά η Coolpix τσέπης, 16 Mpixels.
Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012
Φθινόπωρο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πολύ ωραίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι δυο εγχρωμες καταπληκτικες επισης και δημιουργουν μια ευχαριστη αντιθεση.
Καλο φθινοπωρο στα μαγικα βουνα σας!
:)
Σ' ευχαριστούμε αγαπητή μου Scarlett, και καλό φθινόπωρο και σε 'σένα.Οι ντομάτες μας και τα λυλούδια στο σπίτι του βουνού ήταν οι πινελιές χρώματος για σήμερα. Νάσαι καλά.
ΔιαγραφήΟι ασπρόμαυρες φωτογραφίες αποπνέουν μια μελαγχολία, η οποία ταιριάζει με το Φθινόπωρο. Στις καλοκαιρινές διακοπές κάναμε αρκετή και καλή παρέα με κάποιους Ιταλούς, Ιταλίδες, που παραθέριζαν δίπλα μας, ανταλλάξαμε αρκετές πληροφορίες, ιδέες. Μας είχανε πει για το φετινό καιρό στην Ιταλία, πολύ ζέστη σε συνδυασμό με πολύ υγρασία. Όπως και για το περσινό αρκετά 'βαρύ' χειμώνα, φαίνεται πλέον πως ο καιρός δε θα αστειεύεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω και εγώ αρκετά χρόνια μια coolpix, που όμως τη χρησιμοποιώ ακόμη στις βόλτες κυρίως με το ποδήλατο (καθώς δε πιάνει χώρο), κολλημένη με τις Nikon. Να είσαι καλά, καλό σου βράδυ.
Οι μαυρόασπρες φωτογραφίες έχουν την δική τους μαγεία -και ανάλογα με τον χειρισμό του θέματος, γωνία, φακό και τόνο, μπορούν να "δώσουν" ακόμα και ντάλα καλοκαίρι. Αλλά φυσικά έχεις δίκιο, αυτές βασίστηκαν στα σκούρα σύννεφα και το τι αυτά σημαίνουν για να δώσουν "Φθινόπωρο". Αν ήταν γυμνά τα δέντρα θα μπορούσαν να δώσουν "Νοέμβριο". Δεν έκανα σοβαρά μαυρόασπρη παρά μόνο επί 15 χρόνια μέσα στο εμφανιστήριο (και επαγγελματικά). Αλλά τώρα αρχίζω να βλέπω τι μπορεί να γίνει ψηφιακά -τώρα που δεν μπορώ πια να οσμίζομαι το φιλμ και τα υγρά. Χρησιμοποιώ πάντως το Φώτοσοπ μόνο όπως θα χρησιμοποιούσα ένα εμφανιστήριο.
ΔιαγραφήΑπό το '79 ως το '08 ήμουν Canon, και επαγγελματικά και προσωπικά. Όταν υιοθέτησα την ψηφιακή, έγινα πια Nikon (D300), αλλά κράτησα την Sony cybershot στην τσέπη. Τώρα τον Μάιο στην Φλώριδα πήρα την τελευταία coolpix, και να σου πω την αλήθεια, οι ένορκοι ακόμα συνεδριάζουν για την ετυμηγορία. Σίγουρα το autofocus και το fill (daylight) flash της Sony μου του 2008 φαίνονται πιο σωστά από της coolpix του 2012. Αλλά ακόμα την "ψηλαφίζω" να βρω τα χούγια της...
Νάσαι καλά Roadartist και καλό Φθινόπωρο.
"Με μια coolpix ξεχνιέσαι", για να παραφράσω μια παλιά διαφήμιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλες υπέροχες, με εκείνα όμως τα πομοντόρια σας - μόλις ωριμάσουν εντελώς - θα έκανα μια σούπερ σάλτσα για ναπολιτάνα!
Καλό φθινόπωρο Δημήτρη!
Καλό Φθινόπωρο Τζων Μόη! Καλή επιστροφή! Ελπίζω το καλοκαίρι να ήταν υπέροχο. Από ντοματες, άλλο καλό! Πέρνα να πάρεις κάμποσες :-)
ΔιαγραφήEπειδή δεν μ'αρέσει να βλέπω άσπρα-μαύρα τα πράγματα, ψηφίζω έγχρωμες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξύλινο παρτέρι με τις πολύχρωμες μαργαρίτες με ξετρέλαναν!
Καμία αντίρρηση, Καρυάτιδα! Διαλέγετε και παίρνετε! Ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΠάντως η μαυρόασπρη φωτογραφία έχει ιδιαίτερη θέση στην τέχνη και τα μουσεία :-)
Δεν διαφωνώ! Αλλά ο Θεός ο ίδιος δεν αλλάζει την αισθητική μου,αν δεν μου το αποδείξει! ΄Ιδιον του ελληνικού dna μου, θες να το πεις, ξεροκεφαλιά μου θέλεις να το πεις, το χρώμα δίνει νόημα στην ζωή μου! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://roadartist.blogspot.com/2011/10/1920-2011.html
Διαγραφήhttp://roadartist.blogspot.com/2009/08/1810-1892.html
http://roadartist.blogspot.com/2010/11/fred-boissonas.html
Και στα λινκ αυτά, φερ' ειπείν; δεν βλέπεις χρώματα εκει;;;
Την άχρωμη φωτογραφία την έχω συνδυάσει με το πέρασμα του χρόνου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όπως πολύ σωστά σημείωσε η Αρτιστούλα παραπάνω αποπνέουν και σε μένα ένα αίσθημα θλίψης για ότι έφυγε ανεπιστρεπτί, για ότι χάθηκε στην σκόνη του Χρόνου!
Γι'αυτό ενθουσιάζομαι πάρα πολύ, όταν αντικρίζω αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν διατηρήσει το χρώμα τους!
Επαθα πλάκα που λέει και ο απλός λαός, στους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, στην Κνωσσό, και τελευταίως στην Δήλο!
Είδα το παρελθόν νάχει φτάσει το παρόν και συγκλονίστηκα!
Απόλυτα κατανοητό. Αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος να καταλαβαίνει κανείς τον κόσμο, με την οπτική, κατ' ευθείαν στην ψυχή. Από την άλλη, η μαυρόασπρη φωτογραφία ως έκφραση, ή τέχνη, χρησιμοποιεί τους τόνους μιας μόνο απόχρωσης και σκάλας φωτεινότητας για να μειώσει την σημασία του εντυπωσιασμού εις όφελος της δυναμικής που προβάλλεται από την σύνθεση και φωτισμό αντί για το ίδιο το αντικείμενο, λειτουργώντας πιο μεταφορικά...
Διαγραφή...και ...παρεμπιπτόντως... δεν υπάρχει άσπρο χρώμα, παρά ο συνδυασμός των εφτά κυρίων χρωμάτων (μήκη κυμάτων ενεργείας) - (βλ. Ισαάκ Νεύτων -δίσκος χρωμάτων που γυρίζει γρήγορα φαίνεται γκρι) ...δηλαδή το μαύρο έως άσπρο μέσω των γκρι, είναι όλα τα χρώματα μαζί σε ίδιες αναλογίες για κάθε αντικείμενο που αντανακλά φως...