Από είκοσι πέντε χρόνια τώρα μιλούσαμε για Ευρώπη δύο ταχυτήτων, εννοώντας τον βιομηχανικό βορά και τον ...όχι-τόσο-βιομηχανικό νότο, με προεκτάσεις στις διαφορετικές κουλτούρες και κοινωνικές λειτουργικές πραγματικότητες.
Η τεχνολογία και ο υπερπληθυσμός έχουν προ πολλού ξεπεράσει την σημασία των πραγματικοτήτων αυτών αλλά το σκεπτικό του κόσμου δεν έχει ακόμα προλάβει να βρει τη θέση του στον καινούργιο κόσμο της ψηφιακής τεχνολογίας και επικοινωνίας.
Οι πόλεις του μέλλοντος που ξεπετάγονται σαν σμαραγδένιες πολιτείες στην Μέση και Άπω Ανατολή, οι αναδυόμενες αγορές της Ινδονησίας, Ινδίας, Κίνας, του συνόλου των σχεδόν 46% του πληθυσμού της Γης, και η τεχνολογία που επιτρέπει στους Αμερικανούς να πληρώνουν για τις αγορές τους από το καινούργιο iPhone 5, και η στιγμιαία έκθεση σε περισσότερες πληροφορίες από όσες μπορεί να επεξεργαστεί ο ανθρώπινος νους -και οι βάσεις στοιχείων που σε κλάσματα του δευτερολέπτου μπορούν να κάνουν ισολογισμούς που έπαιρναν δύο μήνες στους λογιστές του παρελθόντος, και συνδυασμούς ατομικών στοιχείων που ποτέ στο παρελθόν δεν ήταν δυνατοί, έχουν αλλάξει το τοπίο.
Οι δύο ταχύτητες δεν αναφέρονται πλέον στις διαφορές της βιομηχανίας και κουλτούρας μεταξύ δύο γεωγραφικών περιοχών.
Οι δύο ταχύτητες σήμερα αναφέρονται σε εκείνους που μπορούν να χρησιμοποιούν κομπιούτερ και το ίντερνετ και σε εκείνους που δεν μπορούν να τα χρησιμοποιούν είτε γιατί δεν ξέρουν πως, είτε γιατί δεν υπάρχει η υποδομή -είτε γιατί δεν μπορούν, οικονομικά, να τα αποκτήσουν.
Σε προσωπικό επίπεδο αυτό εξαρτάται από την πνευματική προδιάθεση και τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, ο οποίος μπορεί/θέλει, ή όχι, να χειρίζεται κομπιούτερ, αλλά επίσης εξαρτάται και από το κατά πόσον υπάρχει, ή όχι, γρήγορη πρόσβαση στο ίντερνετ σε κάθε δεδομένη περιοχή και χωριό. Η Φινλανδία έγραψε ήδη μέσα στο Σύνταγμά της το δικαίωμα του κάθε πολίτη να έχει γρήγορο ίντερνετ σε κάθε γεωγραφική γωνιά του κράτους, και η Βρετανία υπόσχεται πλήρη κάλυψη με υπερ-γρήγορη ταχύτητα μέχρι το 2015.
Εξ ίσου σημαντικό και περισσότερο καθοριστικό από την προσωπική προδιάθεση και την ύπαρξη υποδομής είναι η οικονομική ικανότητα του κάθε ατόμου να αγοράσει την τεχνολογία, και την μόνιμη σύνδεση.
Σε επίπεδο κρατικό η οργάνωση των υπουργείων και της εφορίας μέσω τελευταίας τεχνολογίας πληροφορικής, άμεσης σύνδεσης μεταξύ τους και με το κοινό είναι ο μόνος τρόπος να λειτουργήσει μια οικονομία σήμερα.
Τα χάρτινα χρήματα και τα νομίσματα είναι δεινόσαυροι του παρελθόντος. Τα "λεφτά" είναι πλέον αριθμοί σε μια βάση στοιχείων, από τον εργοδότη στον υπάλληλο και την εφορία, τις πληρωμές αγαθών και υπηρεσιών, τα πάντα λειτουργούν με κωδικούς που ανταλλάσσονται μέσα από το ίντερνετ από μια βάση στοιχείων σε άλλη -και οι κύκλοι είναι ετήσιοι.
Από την άλλη μεριά, η αποτελεσματική χρήση της τεχνολογίας εξαρτάται από τους προγραμματιστές που χτίζουν και σχεδιάζουν την οπτική μετάφραση από την οθόνη του κομπιούτερ στον νου του χρήστη. Και πιστέψτε με, τα 80% των προγραμματιστών σήμερα δεν έχουν την παραμικρή ιδέα τι σχεδιάζουν όσον αφορά την Graphical User Interface και το κατά πόσον είναι προσιτά και εύχρηστα -ή και αποτελεσματικά, τα προγράμματά τους.
Η προτεραιότητα ώθησης θα έπρεπε να βρίσκεται:
- Στην ανάπτυξη τεχνολογίας και υποδομής,
- Στην δημιουργία εύχρηστων και αποτελεσματικών προγραμμάτων,
- Στην διαθεσιμότητα για όλους, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης, της τεχνολογίας και της υποδομής,
- Στην εκπαίδευση όλων να χρησιμοποιούν την τεχνολογία.
Ναι, υπάρχει κόσμος δύο ταχυτήτων. Αλλά η μηχανή του "αυτοκινήτου" και το ίδιο το "αυτοκίνητο" έχει αλλάξει ριζικά, και ακόμα πολλοί άνθρωποι και πολλά κράτη έχουν μείνει στο περασμένο ανέκδοτο...
Κοίτα να δεις τι έπαθα! Εγώ με ταχύτητα χελώνας (και λίγο λέω) ούτε τα comments δεν μπορούσα να βρω...και πήγα στις προηγούμενες αναρτήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου βγήκε σε καλό γιατί δεν έπρεπε να τις χάσω...
Καμμιά φορά η ταχύτητα δεν σ'αφήνει να προσέξεις πολλά ουσιώδη!
Η ανάλυσή σου όπως πάντα πολύ καλή.
Δεν φταις εσύ! Φταίνε εκείνοι που σχεδίασαν την οθόνη (την Graphical User Interface) του blogspot -και δεν έχω πρόσβαση να το διορθώσω αυτό :-)
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ!
Και σ' ευχαριστώ για τα σχόλια και την συζήτηση στις άλλες αναρτήσεις!
Καλωσορίζω και την Καρυ στην παρέα μας, στο στέκι της σκέψης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο είναι καλό όμως παραβλέπει την παράμετρο της κρατικής παρέμβασης στην επιχειρηματικότητα, κυρίως στο θέμα της φορολογίας, που στην Ελλάδα φτάνει το 45%. Ποιο λοιπόν το κίνητρο μίας επιχειρηματικής προσπάθειας, ειδικά μέσα σε τόσο αρρωστημένο τραπεζικό σύστημα;
Μα και βέβαια έχουμε μια Καρυάτιδα στην παρέα! Και μια Καρυάτιδα είναι πάντα καλοδεχούμενη!
Διαγραφή(ελπίζω να διάβασε και την τελευταία μου απάντηση στο προ-προηγούμενο)
Το πρόβλημα που αποκαλύπτεις είναι αληθινό, αγαπητέ μου Λάκωνα, αλλά η πρόοδος είναι σαν το νερό: στο τέλος τα διαπερνά όλα ή βρίσκει δρόμους γύρω τους.
Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά παιδιά που προσπαθούν να μάθουν πληροφορική και διδάσκονται προϊστορικά βυζαντινά σκεπτικά από δεινόσαυρους.
Στα χωριά υπάρχουν παππούδες και γιαγιάδες, για να μην πούμε και στις μεγαλουπόλεις, και πολλοί άλλοι που νομίζουν ότι τα κομπιούτερ είναι του διαβόλου ή/και ότι ποτέ δεν θα μπορέσουν να τα μάθουν, ή να τα αγοράσουν.
Τα προγράμματα που βλέπεις από πλάγια καθώς κοιτάς την οθόνη του δημόσιου υπάλληλου ή του τραπεζικού που σε εξυπηρετεί (που προσπαθεί να σε εξυπηρετήσει) είναι για κλάματα και ο μόνος τρόπος να διορθωθούν είναι να τα διαγράψεις...
Αλλά η πρόοδος θα έρθει, σιγά σιγά... όταν ο κόσμος πάψει να βλέπει το μισθό του σαν δωδεκάμηνο με "δώρα" και τον δει σα ετήσιες αποδοχές... όταν (όπως κάπου αλλού που εσύ κι εγώ γνωρίζουμε) αρχίσουν να λειτουργούν οι πλαστικές κάρτες (debit, όχι credit), και οι φόροι κρατούνται από την λογισμική μεταφορά των αποδοχών κάθε 2 βδομάδες αντί να απαιτούνται σε ...μετρητά μια φορά τον χρόνο...
Έχει δρόμο μπροστά, αλλά το νερό θα κυλίσει γύρω από τους ογκόλιθους των δεινοσαύρων, καθώς αλλάζουν οι γενιές...
Η υποδομή είναι όντως λίγο πίσω, η σύνδεσή μας είναι για κλάματα ειδικά όσοι ζούμε επαρχία κι ας πληρώνουμε γρήγορη σύνδεση. Βλέπω στα παιδιά πόσο οικεία τους είναι η τεχνολογία επηρεασμένα από το σπίτι, αλλά τα σχολεία δεν έχουνε ακόμη οργανώσει μαθήματα πληροφορικής, μόνο με πρωτοβουλία των γονιών που επωμίζονται την αγορά υπολογιστών και οργάνωση της αίθουσας μήπως και το κράτος στείλει δάσκαλο για να κάνει στα παιδιά πληροφορική.. μιλώ για το δημοτικό και για τα σχολεία που λέγονται κλασικά!(?)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και το θέμα είναι σημαντικό, εγώ κόλλησα περισσότερο στις φωτογραφίες της προηγούμενης ανάρτησης που με κάλυψαν πλήρως αισθητικά, εκεί όπου οι ταχύτητες δεν υφίστανται :-)
Υπάρχουν αρκετές χώρες που είναι πίσω στην υποδομή, αλλά ίσως να σε εκπλήξει αν σου πω ότι η Ελλάδα δεν είναι μια από αυτες. Εκεί πάμε καλά. Το μόνο πρόβλημα στην Ελλάδα αλλά και στην Μεσόγειο γενικά, είναι πόσο "βυζαντινή" και πίσω είναι η μενταλιτέ των προγραμματιστών και των ..."ειδικών".
ΔιαγραφήΜε τα παιδιά, που φαίνεται να είναι πολύ οικεία με την τεχνολογία, υπάρχει ο κίνδυνος, και το υπαρκτό πρόβλημα, να παίρνουν την οθόνη σαν "δεδομένο" (γνωρίζοντάς την ως έχει από γεννησιμιού) χωρίς να καταλαβαίνουν τι γίνεται πίσω από την οθόνη, ή γιατί και πως γίνεται. Πόσες φορές δεν βλέπω παιδιά να "διώχνουν" γρήγορα με κλικ στο "Χ" τις "ενοχλητικές" ειδοποιήσεις που βγαίνουν καμιά φορά στην οθόνη, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝΕ, και καταλήγουν να διαφθείρουν το σύστημα, χωρίς μετά να ξέρουν να το διορθώσουν...
Σ' ευχαριστώ σχετικά με τις φωτογραφίες της προηγούμενης :-) Πράγματι, εκεί οι ταχύτητες δεν υφίστανται...