Φεύγοντας από το Παλιό Φάληρο να επιστρέψουμε στο χωριό μας συνειδητοποιήσαμε ότι η γειτονιά μας είχε παρέλαση!
Είχα πάει να κάνω ένα γύρο, να πάρουμε από τον Βασιλόπουλο 5 μισόκιλα γιαούρτι στραγγιστό, και καναδυό κιλά ελιές μαζί μας, αλλά προσπαθώντας να διασχίσω την Αγίου Αλεξάνδρου είδα ότι ήταν κλειστή και έπρεπε να περιμένω να περάσει η παρέλαση 60-80 ανθρώπων.
Ελληνικές σημαίες, από τις παλιές με τον λευκό σταυρό στο μπλε, καλοξυρισμένοι, με κούρεμα γουλί, μαύρα πουκάμισα με άσπρα γράμματα από πίσω. Στιβαροί άντρες, νέοι, και μερικοί μεσήλικες, με βήμα και βλέμμα αποφασισμένο για όλα. Και ήμασταν το πρώτο αυτοκίνητο στην διασταύρωση.
Ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που έβλεπα ναζί από κοντά. Δεν ήταν τηλεόραση, ταινία ή φωτογραφίες, δεν ήταν ηθοποιοί, δεν ήταν ντοκιμαντέρ. Ήταν αληθινό, λίγα μέτρα μπροστά μου, ζωντανό, μέσα στο Φάληρό μου. Και ο κόσμος τους κοίταζε όπως κι εμείς.
Πήγαμε να πιάσουμε την φωτογραφική μηχανή αλλά σταματήσαμε -από φόβο να μην μας δούνε.
Φόβο ένοιωσα και δέος για το τι είναι ικανό το ανθρώπινο ον να κάνει -και θυμήθηκα μια σκηνή ταινίας, από το Καμπαρέ του Μπομπ Φόση με την Λάιζα Μινέλι και τον Μάικλ Γιορκ. Εκείνη την σκηνή που σε μια βαυαρική μπυραρία, στην εξοχή, μεσημέρι με πολύ κόσμο, γύρω στο 1932, ένα νέο παιδί σηκώνεται και αρχίζει να τραγουδάει ένα τραγούδι γεμάτο ελπίδα και περηφάνια για το μέλλον... και καθώς η κάμερα αρχίζει να απομακρύνεται από το πρόσωπό του βλέπουμε ότι φοράει μια μπεζ στολή, με ένα κόκκινο περιβραχιόνιο με έναν μαύρο αγκυλωτό σταυρό. Σιγά-σιγά οι θαμώνες αρχίζουν ο ένας μετά από τον άλλον να τραγουδούν μαζί του, μέχρι που όλοι με μια φωνή βροντοφωνάζουν το τραγούδι της περηφάνιας και της ελπίδας για το μέλλον.
Και ένοιωσα, παρακολουθώντας τα πρόσωπα που παρελαύνανε μπροστά μου, ότι κανείς ακόμα δεν έχει καταλάβει που αφήνουνε την κοινωνία μας να πάει. Ο τσιπρας θα κυβερνήσει αλλά αυτός είναι ένα μηδενικό που στο τέλος θα φανεί. Ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι ο τσίπρας αλλά αυτό που έρχεται από πίσω του, μετά από αυτόν, όταν ο κόσμος απογοητευτεί και από κείνον και ψάξει την ελπίδα στο μόνο μέρος όπου η αυταπάτη της θα έχει απομείνει. Στον ναζισμό και στον εθνικισμό.
Πρέπει να είσαστε πολύ προσεκτικοί και να μελετήσετε πολύ καλά τι έγινε στην Γερμανία από το 1926 ως το 1936.
Γιατί όταν έρθει η ώρα στην Ελλάδα για την δικιά σας νύχτα των κρυστάλλων, οι μετανάστες θα έχουν πια φύγει και οι μόνοι που θα έχουν μείνει για να στείλετε στους φούρνους θα είναι οι συμπολίτες σας.
Ο ναζισμός και ο φασισμός βασίζονται και τα δύο στον εθνικισμό, αλλά είναι πολύ διαφορετικά πράγματα. Ο φασισμός ήρθε για την αναγέννηση της Αρχαίας Ρώμης, και των λεγεώνων που κουβαλούσαν τις φάσιες (τα διπλά τσεκούρια) σαν σύμβολα. Ο φασισμός απλώνεται από τα δεξιά στα αριστερά, όπως είχε πει ο Μουσολίνι, και για να έιναι κανείς φασίστας αρκεί η πίστη ότι έχει έναν ομφάλιο λώρο που τον ή την συνδέει με τους ενδόξους αρχαίους προγόνους. Αλλά ο ναζισμός είναι πολύ πιο άγριος και βαθειά ριζωμένος στα ζωώδη ένστικτα που ξεπηδούν από την απελπισία και την ντροπή ενός έθνους που ψάχνει εξιλαστήρια θύματα.
Πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί.
Βλέποντας από κοντά τα πρόσωπα της παρέλασης αυτής στην γειτονιά που μεγάλωσα, κατάλαβα ότι το αύριο έχει πρόσωπο τρομακτικότερο από το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ.
Είχα πάει να κάνω ένα γύρο, να πάρουμε από τον Βασιλόπουλο 5 μισόκιλα γιαούρτι στραγγιστό, και καναδυό κιλά ελιές μαζί μας, αλλά προσπαθώντας να διασχίσω την Αγίου Αλεξάνδρου είδα ότι ήταν κλειστή και έπρεπε να περιμένω να περάσει η παρέλαση 60-80 ανθρώπων.
Ελληνικές σημαίες, από τις παλιές με τον λευκό σταυρό στο μπλε, καλοξυρισμένοι, με κούρεμα γουλί, μαύρα πουκάμισα με άσπρα γράμματα από πίσω. Στιβαροί άντρες, νέοι, και μερικοί μεσήλικες, με βήμα και βλέμμα αποφασισμένο για όλα. Και ήμασταν το πρώτο αυτοκίνητο στην διασταύρωση.
Ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που έβλεπα ναζί από κοντά. Δεν ήταν τηλεόραση, ταινία ή φωτογραφίες, δεν ήταν ηθοποιοί, δεν ήταν ντοκιμαντέρ. Ήταν αληθινό, λίγα μέτρα μπροστά μου, ζωντανό, μέσα στο Φάληρό μου. Και ο κόσμος τους κοίταζε όπως κι εμείς.
Πήγαμε να πιάσουμε την φωτογραφική μηχανή αλλά σταματήσαμε -από φόβο να μην μας δούνε.
Φόβο ένοιωσα και δέος για το τι είναι ικανό το ανθρώπινο ον να κάνει -και θυμήθηκα μια σκηνή ταινίας, από το Καμπαρέ του Μπομπ Φόση με την Λάιζα Μινέλι και τον Μάικλ Γιορκ. Εκείνη την σκηνή που σε μια βαυαρική μπυραρία, στην εξοχή, μεσημέρι με πολύ κόσμο, γύρω στο 1932, ένα νέο παιδί σηκώνεται και αρχίζει να τραγουδάει ένα τραγούδι γεμάτο ελπίδα και περηφάνια για το μέλλον... και καθώς η κάμερα αρχίζει να απομακρύνεται από το πρόσωπό του βλέπουμε ότι φοράει μια μπεζ στολή, με ένα κόκκινο περιβραχιόνιο με έναν μαύρο αγκυλωτό σταυρό. Σιγά-σιγά οι θαμώνες αρχίζουν ο ένας μετά από τον άλλον να τραγουδούν μαζί του, μέχρι που όλοι με μια φωνή βροντοφωνάζουν το τραγούδι της περηφάνιας και της ελπίδας για το μέλλον.
Και ένοιωσα, παρακολουθώντας τα πρόσωπα που παρελαύνανε μπροστά μου, ότι κανείς ακόμα δεν έχει καταλάβει που αφήνουνε την κοινωνία μας να πάει. Ο τσιπρας θα κυβερνήσει αλλά αυτός είναι ένα μηδενικό που στο τέλος θα φανεί. Ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι ο τσίπρας αλλά αυτό που έρχεται από πίσω του, μετά από αυτόν, όταν ο κόσμος απογοητευτεί και από κείνον και ψάξει την ελπίδα στο μόνο μέρος όπου η αυταπάτη της θα έχει απομείνει. Στον ναζισμό και στον εθνικισμό.
Πρέπει να είσαστε πολύ προσεκτικοί και να μελετήσετε πολύ καλά τι έγινε στην Γερμανία από το 1926 ως το 1936.
Γιατί όταν έρθει η ώρα στην Ελλάδα για την δικιά σας νύχτα των κρυστάλλων, οι μετανάστες θα έχουν πια φύγει και οι μόνοι που θα έχουν μείνει για να στείλετε στους φούρνους θα είναι οι συμπολίτες σας.
Ο ναζισμός και ο φασισμός βασίζονται και τα δύο στον εθνικισμό, αλλά είναι πολύ διαφορετικά πράγματα. Ο φασισμός ήρθε για την αναγέννηση της Αρχαίας Ρώμης, και των λεγεώνων που κουβαλούσαν τις φάσιες (τα διπλά τσεκούρια) σαν σύμβολα. Ο φασισμός απλώνεται από τα δεξιά στα αριστερά, όπως είχε πει ο Μουσολίνι, και για να έιναι κανείς φασίστας αρκεί η πίστη ότι έχει έναν ομφάλιο λώρο που τον ή την συνδέει με τους ενδόξους αρχαίους προγόνους. Αλλά ο ναζισμός είναι πολύ πιο άγριος και βαθειά ριζωμένος στα ζωώδη ένστικτα που ξεπηδούν από την απελπισία και την ντροπή ενός έθνους που ψάχνει εξιλαστήρια θύματα.
Πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί.
Βλέποντας από κοντά τα πρόσωπα της παρέλασης αυτής στην γειτονιά που μεγάλωσα, κατάλαβα ότι το αύριο έχει πρόσωπο τρομακτικότερο από το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν. Πρόκειται για κανονική μαφία, τα περισσότερα 'μέλη' τους είναι άνθρωποι της νύχτας. Η αστυνομία τους καλύπτει και συνεργάζεται μαζί τους. Παράλληλα όμως με τους ναζιστές έχει αναπτυχθεί και αντιφασιστικό κίνημα - με το οποίο φυσικά κανένα μέσο δεν ασχολείται. Άνθρωποι που κάνουν πορείες και υποστηρίζουν τους μετανάστες (με αρκετές αλληλέγγυες δράσεις). Την προηγούμενη εβδομάδα μια αντιφασιστική πορεία, δέχτηκε επίθεση από ναζιστές. Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να μάθει και άλλα σχετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτη φορά πέρσι είχα δει μια τέτοια πορεία όπως αυτή που αναφέρεις στο δρόμο. Αρχικά γέλασα και σκέφτηκα μέσα μου ("τι γελοίοι τύποι είναι αυτοί"), μετά όμως τρόμαξα.
Όμως δεν προκαλεί έκπληξη, για όποιον έχει συνειδητοποιήσει πως πλέον ζούμε μια δεκαετία του '30 σε επανάληψη. Δεν διδαχτήκαμε σωστά την ιστορία και όλα δείχνουν πως θα τη ξαναζήσουμε. Αυτά τα άτομα υπάρχουν σε κάθε κοινωνία, πιστεύουν σιωπηλά τις τραγικά άρρωστες απόψεις τους και βγάζουν το μίσος τους όταν τους δοθεί η ευκαιρία... Όταν λαβώνεται η δημοκρατία, τότε βγαίνουν από το αυγό τους. Το κωμικοτραγικό είναι πως πολιτικά κ θεσμικά τον αντιμετωπίζεις το φασισμό, αν υπάρχει βούληση. Δεν υπάρχει. Κ τώρα είναι μονόδρομος.
Αγαπητή μου Roadartist, πράγματι έτσι ξεκινάει, από μαφίες και ανθρώπους της νύχτας. Είναι όμως τα 8% του Ιουνίου και τα 12% του Σεπτεμβρίου όλοι μαφίες και πρόσωπα της νύχτας; δεν νομίζω.
ΔιαγραφήΠράγματι ξεκινάει από "τι γελοίοι τύποι είναι αυτοί", αλλά πριν το καταλάβουμε αρχίζουν κι άλλοι να σηκώνονται από τις καρέκλες τους και αρχίζουνε και εκείνοι να τραγουδάνε, μέχρι που το ποσοστό ανεβαίνει εκτός ελέγχου, και πέρα από κάθε γελοιότητα, προς την φρίκη του ολοκαυτώματος μιας κοινωνίας που διψάει για εξιλαστήρια θύματα.
Πράγματα τα οποία πιστοποιεί και η δεύτερή σου παράγραφος... Είναι τώρα πιο επιτακτικό από ποτέ άλλοτε να μελετήσουμε προσεκτικά την ιστορία των '30 και ο καθένας μας να πράξει για την κοινωνία του την οικογένεια και τον εαυτό με ότυι του επιτρέπουν οι δυνάμεις του -γιατί ο μονόδρομος είναι γεγονός αποδεδειγμένο επανειλημμένα...
Φυσικά και δεν είναι όσοι τους ψήφισαν μαφίες της νύχτας. Μίλησα για τα "μέλη" της χα. Η προσωπική μου άποψη για τους ψηφοφόρους της; Κάποια είναι ανθρωπάκια αμόρφωτα, τα περισσότερα είναι απελπισμένα που ψάχνουν κάποιο 'στήριγμα' (να μου λείπουν προσωπικά τέτοια στηρίγματα), κομπλεξικά, ακόμη άνθρωποι που νοιάζονται μόνο για τον εαυτούλη τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορώ να καταλάβω την απελπισία ενός ανέργου, άλλωστε όλοι μας έχουμε δυσκολίες, τα πράγματα είναι σκληρά. Όμως κατά την γνώμη μου, το πρόβλημα δεν εστιάζεται εκεί. Επαναλαμβάνω για το κατανοήσουν και όσοι δεν παρακολουθούν τις κινήσεις, είτε ζουν μακρυά, αν υπήρχε θέληση ο φασισμός θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με αποτελεσματικό πολιτικό τρόπο. Και όμως τους τελευταίους μήνες, έχουνε αφεθεί να εγκληματούν δίχως όμως τιμωρία.
Παράλληλα τα τελευταία χρόνια έχουν καταπατηθεί άρθρα του συντάγματος και πλέον αυτοϋπονομεύεται η ίδια η δημοκρατία. Μόλις διάβασα για αυριανή 'απαγόρευση συναθροίσεων'. Όποιος δεν καταλαβαίνει πως με αυτό τον τρόπο, ωθείται η κοινωνία στα άκρα, μάλλον είναι τυφλός.
Επίσης αυτό που αναφέρεις "ο καθένας μας να πράξει για την κοινωνία του την οικογένεια και τον εαυτό με ότι του επιτρέπουν οι δυνάμεις του -γιατί ο μονόδρομος είναι γεγονός αποδεδειγμένο επανειλημμένα..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπαθώ ακριβώς αυτό να κάνω, και θα το κάνω όσο έχω δυνάμεις... στο στενό μου κύκλο, στην προσωπική μου ζωή...
Βέβαια είχα καταλάβει και ήταν προφανές το για ποιούς μιλούσες, αλλά το πήγα ένα βήμα παρακάτω για να δούμε ότι η φωτιά ξεκίνησε και αρχίζει να τα καίει όλα ακριβώς με τον τρόπο που περιγράφεις τώρα, με τους κομπλεξικούς, τους αμόρφωτους, τα ανθρωπάκια αλλά και τους απελπισμένους που βρίσκουν ένα στήριγμα στις υποσχέσεις τις οποίες δεν μπορούν, ή δεν θέλουν να αξιολογήσουν. Όλα τα διδακτικά παραμύθια και ιστορίες που μιλάνε για εκείνους που πουλάν την ψυχή τους στον διάβολο για να σώσουν την ζωή τους, έχουν βάση στην διαχρονική πραγματικότητα του ανθρώπου.
ΔιαγραφήΚαι εναπομένει σε εκείνους που θα κρατηθούν από τον νου, την μόρφωση και την ψυχή τους να βάλουν τους εαυτούς τους εμπόδια στον χείμαρρο που φουσκώνει, ή και να επιζήσουν για να είναι εκεί μετά για την ανοικοδόμηση.
Έγραψα προ λίγης ώρας κάτι σε συζήτηση στο Ελληνάκι που ταιριάζει απόλυτα και στην δική μας συζήτηση: "το πρόβλημα είναι ότι η πραγματική δημοκρατία υπάρχει μόνο όταν έχουν φωνή όλοι, ακόμα και αυτά τα ζώα. Και η δημοκρατία απαιτεί την λύση να την δώσει η κοινωνία όχι με απαγορευτικούς νόμους αλλά με ανατροφή των γενεών και αίσθημα συλλογικής και προσωπικής ευθύνης στο διπλανό μας και στον εαυτό μας. Αυτό το τεστ έχει άραγε η κοινωνία μας την δυνατότητα να το περάσει, ή θα ταμπουρώσουμε την ανικανότητα μας πίσω από απαγορευτικούς νόμους που για να προστατέψουν την δημοκρατία θα την καταλύσουν; Εδώ μας θέλω!"
Συμφωνώ απόλυτα ότι λείπει από εδώ, τώρα, όχι μόνο η σωστή και αποτελεσματική αστυνόμευση βασισμένη σε νόμους και όχι σε φόβο, αλλά και ο πολιτικός κόσμος ρίχνει, ανόητα και ανεξήγητα λάδι στην φωτιά βοηθώντας ουσιαστικά την εξάπλωση της ΧΑ.
Τελικά το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πράττουμε το σωστό όσο έχουμε δυνάμεις...
Thinks,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν διαχωριστούν οι έννοιες θα λέμε άρες μάρες κουκουνάρες.
O Φασισμός ετυμολογικά προέρχεται από τον Ιταλικό εθνικισμό όμως σήμερα έχει καθιερωθεί ως μία έννοια με πολύ βαθύτερες ρίζες.
Ο Φασισμός δεν είναι ιδεολογία αλλά νοοτροπία. Είναι τρόπος σκέψης. Καρκίνωμα του εγωιμού που απαντάται σε ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Όπως λοιπόν το Μνημόνιο δεν είναι η αιτία της κρίσης αλλά το αποτέλεσμά της, έτσι και το φαινόμενο της ΧΑ είναι το αποτέλεσμα της φασίζουσας νοοτροπίας η οποία μεταπολιτευτικά καλλιεργήθηκε από το πολιτικό σύστημα με αριστερή συνθηματολογία και η οποία πάνω στην κρίση κατέρρευσε αφήνοντας τη θέση της στη ΧΑ.
Αν το κράτος δεν κάνει κουμάντο πάντα θα υπάρχουν μαύρα ή κόκκινα γκρουπούσκουλα να δέρνουν μετανάστες ή να κλείνουν λιμάνια.
Μα ναί :-)
ΔιαγραφήΑυτό προσπαθεί να κάνω, να διαχωρίσω τις έννοιες ώστε να τις καταλάβουμε καλύτερα, ώστε να μπορούμε να αμυνθούμε καλύτερα. Παραδείγματος χάριν, ότι και να έχει φτάσει να σημαίνει σήμερα η λέξη φασισμός, δεν πρέπει να ξεχάσουμε από που προήρθε, όπως δεν πρέπει να ξεχνάμε τις διαφορετικές ρίζες, όπως επίσης και τα κοινά, μεταξύ φασισμού και ναζισμού.
Τώρα θα μπορούσαμε να χάσουμε χρόνο με λέξεις και semantics, και εσύ να λες η ΧΑ είναι "αποτέλεσμα" και εγώ να λέω ότι είναι "εκδήλωση", αλλά στην τελική η αστυνόμευση και η τήρηση των νόμων και η διαφθορά και ανικανότητα του κράτους είναι εκείνα που θρέφουν την οργή και την απελπισία που στρώνουν εύφορο έδαφος για τους γορίλες...
Απλά λέω ότι πρέπει να προσέχουμε και να μελετάμε την ιστορία, ώστε να μπορούμε τουλάχιστον να ξεχωρίζουμε ποιές είναι οι μάρες, ποιές οι κουκουνάρες, και που είναι οι άλλες :-)
Ελα όμως που δεν είναι semantics!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέση μου είναι πως in the long run δε βλέπω σημαντική διαφορά μεταξύ του "ΧΑ να ξεβρωμίσει ο τόπος" και το "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη". Εσύ βλέπεις;
Απολύτως καμία διαφορά δεν βλέπω. Άλλωστε με ξέρεις, και πρέπει να έχεις διαβάσει πόσες φορές έχω μιλήσει για φασίστες με αριστερούς μανδύες :-) Δηλαδήπρέπει να ξέρεις ήδη πόσο οι θέσεις μας συμφωνούν σε αυτό που έθιξες τώρα.
ΔιαγραφήΑκριβώς γι αυτό κάνω τον διαχωρισμό μεταξύ ναζί και φασιστόμουτρων. Οι ναζί είναι εύκολοι να αναγνωριστούν. Τα φασιστόμουτρα όχι. Φασιστόμουτρα υπήρχαν στο Ελλαδιστάν ανέκαθεν. Οι απροκάλυπτοι ναζί είναι φρούτο καινούργιο και θυμίζουν πολύ Γερμανία 1926-1936, δεν νομίζεις;
Απλά λέω πως πρέπει να κατανοήσουμε τις διαφορές και τις ομοιότητες... και να δούμε που πάει αυτή η κατάσταση...
Έτσι ακριβώς!
ΔιαγραφήΗ κατάσταση πάει στην ανάγκη να δοθούν πειστικά επιχειρήματα στην ερώτηση "γιατί όχι στο φασισμό;". Αυτά τα επιχειρήματα δεν μπορούν να είναι επειδή ο Ναζισμός δημιούργησε ολοκαυτώματα και παγκόσμιο πόλεμο - απλά επειδή είναι άσχετα με τη σημερινή κατάσταση. Ο Φασισμός θα πρέπει να χτυπηθεί στο κέντρο του. Να αναδειχθούν τα θεμελιώδει του αδιέξοδα στα προβλήματα του ανθρώπου και να περιοριστεί συνολικά ως τρόπος σκέψης. Για να γίνει αυτό πρέπει η Δημοκρατία να πείσει και πάλι. Για να γίνει αυτό πρέπει να οχυρωθούν ισχυροί θεσμοί που θα την προστατεύουν και οι οποίοι θα επιβάλονται με όποιο κόστος σε όλους τους πολίτες.
Αλλιώς οι μεν θα μπουκάρουν στο Πεντάγωνο οι δε θα κλείνουν λιμάνια, οι τρίτοι θα κλέβουν το κράτος και θα την κάνουν στο εξωτερικό, οι τέταρτοι θα κάνουν πορείες στο κέντρο κάθε εκάστην και αργία, οι πέμπτοι θα καίνε σχολεία και πανεπιστήμια και οι υπόλοιποι θα δέρνουν μετανάστες.
Χμμμμ... μα είναι δυνατόν να μην ξέρεις ήδη ότι συμφωνούμε σε κάθε λέξη που έγραψες; Αλλά, παρατηρώ μια λεπτομέρεια. Λες ότι "τα επιχειρήματα δεν μπορούν να είναι επειδή ο Ναζισμός δημιούργησε ολοκαυτώματα και παγκόσμιο πόλεμο". Αυτό μου δίνει να καταλάβω πως νομίζεις ότι χρησιμοποίησα αυτά τα επιχειρήματα. Εκτός αν εκφράστηκα πολύ λανθασμένα, όχι μόνο δεν χρησιμοποίησα αυτά τα επιχειρήματα (για τα οποία άλλωστε έχεις δίκιο) αλλά δεν χρησιμοποίησα κανένα επιχείρημα. Απλά έβγαλα από την τσέπη μου ένα βιβλίο ιστορίας, το σήκωσα στο χέρι μου και είπα: "Κοιτάξτε: 1926-1936".
ΔιαγραφήΠρώτον, η αναφορά μου περιλαμβάνει τα 10 χρόνια ανόδου και επικράτησης του Ναζιστικού κόμματος, και δεν φτάνω στον πόλεμο ή στο ολοκαύτωμα. Τελειώνω στην Νύχτα των Κρυστάλλων. Αφήνω τον αναγνώστη να αναλογιστεί πως 60.000.000 Γερμανοί επέτρεψαν στον ναζισμό να επικρατήσει. Και ελπίζω ότι ο αναγνώστης στην σκέψη του ή στα σχόλια θα προχωρήσει παρακάτω, αν θυμηθεί ότι στα '20, οι Γερμανοί τους ναζί τους είχαν για γελοίους και άνευ σημασίας.
Δεύτερον η δημοκρατία στην Ελλάδα θα κάνει κάποια χρονάκια να καταφέρει να πείθει, όπως εύχεσαι να κάνει. Δεν έχουμε χρονάκια. Μήνες και βδομάδες έχουμε γιατί η κατάσταση από τα πεζοδρόμια μέχρι στους ηλίθιους της Βουλής, μέχρι την ανύπαρκτη αστυνόμευση, παίζουν το χέρι της ΧΑ. Πιστεύω ότι πιο επείγον είναι να αναλογιστεί ο κόσμος τι είναι η ΧΑ, παρά να περιμένουμε να τους ελκύσει ξανά η ...δημοκρατία Γκρηκ Στάιλ.
Συμφωνώ ότι είναι ανάγκη να δοθούν πειστικά επιχειρήματα στην ερώτηση "γιατί όχι στον φασισμό;" Αυτό που φοβάμαι είναι ότι στη Σημερινή Ελλάδα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που για διάφορους λόγους θα δουν τα επιχειρήματα σαν ...ελκυστικά αντί απωθητικά.
πλακα κανεις ετσι?
Διαγραφήold biker, από το σχόλιό σου δεν είναι ξεκάθαρο το αν απευθύνεσαι στον thinks (εμένα) ή τον CsLaKoNaS, όπως επίσης δεν είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς από τα λεγόμενά μας είναι το οποίο απαξιείς ως "πλάκα". Εξήγησέ μας τι εννοείς και θα είναι χαρά μου να απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ :-)
ΔιαγραφήΥπάρχουν πάρα πολύ ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στη Γερμανία του '30 (τον κόσμο γενικά του '30) και στην Ελλάδα του '10.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κυριότερη είναι ότι ο μέσος όρος ηλικίας είναι καμιά εικοσαριά χρόνια μεγαλύτερος. Αυτό που θεωρείς οργή στην πραγματικότητα είναι μανιοκατάθλιψη, το μόνο πράγμα που μπορεί να πάθει ένας 40+ που έπαιξε λάθος τη ζωή του.
Η δεύτερη κυριότερη είναι ότι γενικά η κοινωνία δεν έχει κανενός είδους δυναμική. Η Γερμανία του '30 ήταν ένα ταπεινωμένο θηρίο, που λύσσαγε να ξαναποκτήσει την αληθινή του θέση (και παραλίγο να υποτάξει όλον τον πλανήτη όταν το έκανε). Η Ελλάδα είναι χώρα-ανέκδοτο.
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ποινικά υποκείμενα χαμηλότατης υποστάθμης που αργά ή γρήγορα θα το γαμήσουν το θέμα και θα τσακιστούν αμείλικτα, διότι οι άνθρωποι νικάνε τα ζώα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το 10% που τους στηρίζει _ακριβώς_ αυτό που πρέπει να τσακιστεί για να ξεβρωμίσει ο τόπος (δεν είναι τυχαίο που είναι περίπου ισάριθμοι με τους αλλοδαπούς). Τους έχω ικανούς να παράξουν πολλή ασχήμια, αλλά όχι ανατροπές.
Για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το 10% (ή 15% ή 20%), όσο φτάσει, όταν του φύγει ο παροξυσμός της αγέλης και ηρεμήσει, να μην αφεθεί στην ησυχία του. Ποτέ δεν ξαναμιλάμε σε χρυσαυγίτη. Δεν τον προσλαμβάνουμε. Δεν τον βοηθάμε αν πεθαίνει στο δρόμο. Δεν αφήνουμε τα παιδιά μας να παίζουν με τα δικά του. Δεν ψωνίζουμε από το μαγαζί του. Είναι σημαντικό να μη συγχωρεθούν ποτέ και να πληρώνουν μέχρι να ψοφήσουν, ώστε να παραδειγματιστούν οι επόμενοι. Δε μπορεί τέτοιο αίσχος να περάσει ατιμώρητο, μόνο και μόνο επειδή οι περισσότεροι από τους εμπλεκομένους είναι υπερβολικά ρηχά ζώα για να το συνειδητοποιήσουν.
Και αν τα κάνουμε όλα αυτά που λες στην τελευταία παράγραφο φίλε j95, πες μου, σε τι θα διαφέρουμε τελικά από αυτούς;
ΔιαγραφήΝα σκεφτώ λίγο, σε τι διαφέρει ο δικαστής που κλείνει τον ψυχασθενή στο λευκό κελί ισοβίως από τον ίδιο τον ψυχασθενή που κλείνει ένα πεντάχρονο που απήγαγε σε λευκό κελί ισοβίως;
ΔιαγραφήΑ ναι, ότι το θύμα του δικαστή δεν είναι καν θύμα γιατί είναι ένοχο.
Προϋποθέτεις δηλαδή πως το "10%(ή 15% ή 20%), όσο φτάσει" είναι ψυχασθενές και η προτεινόμενη λύση είναι κάποιου είδους "ισόβια κοινωνική εξολόθρευσή" . Κατάλαβα καλά;
ΔιαγραφήΘεωρώ απλώς ότι ξεπέρασε τα όρια, ότι εγκλημάτισε πέρα από το ανεκτό. Ότι με προσβάλει βαθύτατα σαν Έλληνα και σαν Homo Sapiens, ότι είναι σάπιο, ανήθικο, εγκληματικό ή λειτουργικά ισοδύναμο λόγω βλακείας που δεν κάνει διαφορά.
ΔιαγραφήEither way δε θέλω να έχω σχέση μαζί τους. Τους σιχαίνομαι και δεν έχουμε τίποτα κοινό. Ας κάνουν παρέα ο ένας με τον άλλον, δεν είπα δα να τους σφάξουμε.
Κι αυτοί το ίδιο θα θεωρούσαν για ένα υποθετικό 10% που π.χ. πουλήθηκε στους Τούρκους. Με τη διαφορά ότι δε θα έμεναν στην κοινωνική απομόνωση. Ούτε τώρα μένουν άλλωστε. Προτιμούν περισσότερο την περικύκλωση κάποιου όντας οι ίδιοι καμιά δεκαριά και με μαχαίρια.
Φτάσαμε να είναι ο νεοναζισμός "μια άποψη σαν τις άλλες" και "έλα μωρέ τι έγινε". Δεν είμαστε καλά. Αν έλεγε "παιδοφιλία" ή "ανθρωποθυσίες" ή "μαφία" αντί για "νεοναζισμός" θα γινόταν αυτή η συζήτηση;
Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου στα συναισθήματα που προκαλεί η επιλογή αυτού του μέρους της κοινωνίας. Ώντας στο εξωτερικό ντρέπομαι πια να λέω πως είμαι Έλληνας μετά τις τελευταίες εκλογές. Ντρέπομαι τόσο για το 7% της ΧΑ που έχει ενισχυθεί κι άλλο, όσο και για το 38% των συμπολιτών μας που δεν ψήφισαν. Η αποχή έσπασε ρεκόρ. Το 38% της κοινωνίας θεώρησε πως ούτε η κρίση ούτε η άνοδος του ναζισμού το αφορά!
ΔιαγραφήΝα τους σιχαθούμε κι αυτούς; Και με ποιους θα μείνουμε στο τέλος;
Η κοινωνία καλώς ή κακώς είμαστε όλοι εμείς. Κι εσύ κι εγώ και ο thinks και οι απέχοντες και τα όρκς. Το ζητούμενο είναι να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρξουμε χωρίς να σφαχτούμε μεταξύ μας. Από αυτήν την άποψη τα ορκς που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα (σε όλες τις κοινωνίες) δε με φοβίζουν όσο βρίσκονται στο σκαλοπάτι της σαπροβιωτικής κοινωνικής αλυσίδας.
Το πρόβλημα είναι ακριβώς οι συνθήκες τους φέρνουν στο επίπεδο να κάνουν πράξη αυτά που λένε. Και ο κόσμος που τους ψήφισε δεν τρελάθηκε. Κάτι θέλει να πει αλλά δεν ξέρει πως να το πει.
Δικαιολογείται να το λέει μέσω των ορκς; Φυσικά και όχι.
Δικαιολογούνται όμως να μην εισακούγονται και οι εκκλήσεις του π.χ. για τους λαθρομετανάστες ή τους μπαχαλάκηδες; Φυσικά και όχι.
Τι συνδέει τις δύο παραπάνω προτάσεις; Ο περίφημος κοινωνικός αυτοματισμός που δεν καταλαβαίνει ούτε από ιδεολογίες ούτε από τίποτα!
Ο κοινωνικός αυτοματισμός έρχεται να εξισώσει το "σάπιο, ανήθικο, εγκληματικό" της χαζοχαρούμενης 35χρονης Μεταπολίτευσης με λίγα χρόνια ΧΑ στο προσκήνιο.
Και ας λέμε ό,τι θέλουμε εμείς!
J95, κατ' αρχάς καλώς ήρθες, και ευχαριστώ για ένα πάρα πολύ καλό σχόλιο που σηκώνει καλή κουβέντα.
ΔιαγραφήΈχοντας μόλις περάσει άλλες 20 μέρες στην Αθήνα βλέπω απόλυτα την εγκυρότητα του αναλογισμού μεταξύ "οργής" και "μανικής κατάθλιψης". Οπωσδήποτε το απλό ζειν και μόνο στην Ελλάδα πρέπει να προκαλεί μανιοκατάθλιψη σε πολύ κόσμο που δεν το αντιλαμβάνεται καν. Δεν θα με εξέπληττε αν η ΧΑ αρμέγει την οργή που μπορεί σε κάμποσες περιπτώσεις να είναι παράγωγο αυτής της μόνιμης κατάστασης (η πείρα μου με μανική κατάθλιψη είναι 17-ετής γάμος με πάσχουσα, στις ΗΠΑ, και 7 ενήλικα χρόνια στην Ελλάδα -μεταξύ των δύο, της πάσχουσας από την μιά και της ζωής στην Ελλάδα από την άλλη, είμαι ευγνώμων που δεν χρειάζεται πλέον να είμαι κοντά ούτε στο ένα ούτε στο άλλο).
Στο σημαντικό σημείο που σωστά θίγεις, το αν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στην Γερμανία του '30 και στην Ελλάδα του '10, φυσικά υπάρχουν μέγιστες διαφορές τις οποίες ήδη αναφέρεις. Υπάρχει και ένα κοινό σημείο: Έστω κοινωνία με σημαντικά προβλήματα και ναζισμός που προσπαθεί να εισχωρήσει. Ενώ οι φορείς είναι ακριβώς όπως τους περιγράφεις, οι δέκτες, που αποδέχονται, έστω και για λίγο χρόνο, είναι έρμαια.
Δηλαδή: Εσύ το ξέρεις ότι υπάρχουν οι διαφορές που ανέφερες, συμπεριλαμβανομένης της διαφοράς μεταξύ ταπεινωμένου θηρίου και ανέκδοτου. Εγώ το ξέρω ότι πράγματι έτσι είναι. Η πλειοψηφία των Ελλήνων άραγε το ξέρει; Ή πιστεύει ότι δώσαμε ρε πολιτισμό στον κόσμο και μας χρωστάνε που όταν ο θείος Πλάτωνας έγραφε εκείνοι σκαρφάλωναν στα δέντρα, και λοιπές μπούρδες συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος πως ο μέσος Έλληνας πιστεύει ότι η χώρα του είναι τόσο σημαντική που άλλη δουλειά δεν έχουνε όλοι οι ξένοι πρωί-μεσημέρι-βράδυ από το να συνωμοτούν τον αφανισμό της. Εσύ το ξέρεις, J95, εγώ το ξέρω... πόσοι Έλληνες το ξέρουν;
Επίσης με φόβισε το σκεπτικό που έγραψες ότι "πρόκειται για ποινικά υποκείμενα χαμηλότατης υποστάθμης που αργά ή γρήγορα θα το γαμήσουν το θέμα και θα τσακιστούν αμείλικτα"... Και με φοβίζει γιατί αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ έλεγαν για τους ναζί οι περισσότεροι Γερμανοί την δεκαετία του '20. Πιστεύω ότι το πιο επικίνδυνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους υποτιμήσουμε, ή να μην τους πάρουμε σοβαρά.
Η τελευταία σου παράγραφος είναι κατά την γνώμη μου ακριβώς αυτό που έχει υποχρέωση ο καθένας μας να κάνει. Δεν μπορούμε να τους κυνηγήσουμε γιατί τότε θα κάναμε το ίδιο που κάνουν εκείνοι και δεν θα επρόκειτο πλέον για δημοκρατία. Αλλά μπορούμε να κλείσουμε τα αυτιά μας και να αλλάζουμε πεζοδρόμιο.
Πάντα ήμουν υπερήφανος για την καταγωγή μου κι ας επέλεξα άλλη κοινωνία και υπηκοότητα για την ζωή μου. Τώρα όμως ντρέπομαι που κατάγομαι από μια χώρα που έφτασε αυτά τα καθάρματα στο 12%.
Και πάλι καλως ήρθες
(και δεν μπορώ να βρώ το μπλογκ σου στο wordpress. Η διεύθυνση που είχες αφήσει στην τελευταία σου ανάρτηση στο blogspot οδηγεί σε placeholder page).
@Thinks
ΔιαγραφήΟ j95 είναι πολύ παλιό και well-respected μέλος της blog-όσφαρας.
:)))
@ CsLaKoNaS
ΔιαγραφήΔεν το ήξερα, πάντως συζήτηση και σχόλια σαν αυτά που βλέπω εδώ σήμερα ελπίζω να συνεχιστούν -καλοδεχούμενος στο φτωχικό μας, στην Αποθήκη Σκέψης -ή, για του Αμερικανομαθείς εξ' ημών, Thoughts Warehouse :-)