Σταμάτησα στο πεζοδρόμιο στην Γλυφάδα απέναντι από το κτήριο του οδοντογιατρού μου να κάνω 4-5 τσιγάρα, από αυτά που ανέβεις το επόμενο με την καύτρα εκείνου που τελειώνει, πριν μπω μέσα στο οδοντιατρείο να βγάλω φρονιμίτη.
Κοιτούσα αφηρημένος βιτρίνες. Παπουτσίδικο. Καθώς το μυαλό μου ήταν αλλού, τα μάτια μου επέμειναν, εστίασαν σ’ αυτό που κοιτούσαν και άρχισαν να φωνάζουν στο μυαλό μου να ξυπνήσει και να συλλογιστεί αυτό που έβλεπαν καθώς αλληθώριζαν:
Ένα ζευγάρι παπούτσια, 290 Ευρώ.
Δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκε τελικά το μυαλό μου, και ζήτησε από τα μάτια μου να κοιτάξουν δεξιά κι αριστερά να επιβεβαιώσουν ότι δεν μου είχε στρίψει.
Τελικά τα παπούτσια αυτά πράγματι είχαν 290 Ευρώ, και ήταν τα φτηνότερα. Τα υπόλοιπα ήταν μεταξύ 350 και 620 Ευρώ. Μια γόβα κόκκινη με στιλέτο τακούνι είχε 550 Ευρώ.
550 Ευρώ πουλιέται μια μικρή λεπτή κόκκινη γόβα με στιλέτο τακούνι.
Μέσα στο μαγαζί ΕΞΙ (6) πελάτισες δοκιμάζαν παπούτσια, τέσσερεις η ώρα το απόγεμα.
ΜΑ ΠΟΙΟΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΠΟΙΟΝ σε αυτή τη χώρα των θαυμάτων!
Ο καταστηματάρχης, καλά, πουλάει ότι δηλώσει αν τον πληρώσουν, με γειά του με χαρά του και ας πάρει και δέκα να μην του τα χρωστάω. Οι πελάτησες, αι νεαραί και μεσήλικες που πληρώνουν σήμερα 550 Ευρώ για να πατάνε τα πόδια τους ανάμεσα στα σκουπίδια, εντάξει, φαίνεται ότι ξεχάσανε να διαβάσουνε εφημερίδα και δεν ξέρουν ότι έξω από το παπουτσίδικο κόσμος πεινάει…
Αλλά οι πωλήτριες; πως τα καταφέρνουν οι πωλήτριες και δεν στραγγαλίζουν ούτε τον καταστηματάρχη ούτε τις κλώσες τις πελάτισες, και δε βάζουν και φωτιά στο κατάστημα; Πως;
Ένοιωσα ΘΥΜΟ και ΑΗΔΙΑ. Μα… ποιόν δουλεύετε και ποιος σας δουλεύει εδώ πέρα;
Τέλος πάντων, βγαίνοντας από το οδοντιατρείο αποφάσισα να γυρίσω από το άλλο πεζοδρόμιο μη ξαναπεράσω μπροστά από το παπουτσίδκιο. Αλλά, στο άλλο πεζοδρόμιο είδα ένα μαγαζί με συνολάκια, παντελόνια και πουκάμισα, ζακέτα, γυναικεία, που νόμιζες ότι αν τα πιάσεις θα διαλυθούν -τόσο αιθέρια που ήτανε. Σε εκείνο το μαγαζί, το φτηνότερο συνολάκι ήταν 2.950 Ευρώ (δύο χιλιάδες εννιακόσια πενήντα Ευρώ).
ΥΓ. Η εξαγωγή του φρονιμίτη ήταν εβδομήντα Ευρώ.
Καλησπέρα Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Via dei Condotti στη Ρώμη θα βρεις ακριβότερα και η Ιταλία είναι κι αυτή σε κρίση, αν επισκεφτείς τις ακριβές περιοχές της Κων/πολης, του Βελιγραδίου, της Λισσαβώνας, της Μαδρίτης θα δεις τα ίδια δηλαδή τιμές Ζυρίχης…και σου λέω όσα έχουν δει τα μάτια μου...
Επίσης, σε πολλές τριτοκοσμικές χώρες οι τιμές φαντάζομαι θα "παίζουν" κάπου εκεί, όπως στα ακριβά καταστήματα της Γλυφάδας (στην Άνω Γλυφάδα θα δεις και παπούτσια των 50 ευρώ), στην Κηφισιά, στο Κολωνάκι..
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι λεφτά υπάρχουν, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, σε οποιαδήποτε εποχή και κάτω μάλιστα κι από πολύ δύσκολες συνθήκες.
Τι σε φόβισε;
Αν σε κάποιον περισσεύουν τα λεφτά, δικαίωμά του, δεν φτωχοποιούνται όλοι σε περιόδους κρίσης, ούτε και οι κρίσεις ευαισθητοποιούν απαραίτητα τους ανθρώπους, δεν αποτελούν οι Έλληνες εξαίρεση σε αυτό..
Σε αυτή τη χώρα πολλοί "δουλεύουν" πολλούς, λιγότερο ή περισσότερο από ότι σε άλλες χώρες δεν το γνωρίζω ακριβώς, αλλά γενικώς σε αυτόν τον κόσμο και σε αυτήν την εποχή έχω την αίσθηση ότι πέφτει πολύ και άγριο δούλεμα.
Η αγορά ακριβών υποδημάτων δεν αποτελεί πάντως δείκτη ευμάρειας μιας κοινωνίας.
Από την άλλη πλευρά, αν τα χρήματα αυτά έχουν βγει από κάποια νόμιμη δραστηριότητα στα πλαίσια του καπιταλιστικού μας συστήματος δεν βλέπω πρόβλημα. Αν είναι από «μαύρα», ευτυχώς έχουμε έναν αξιόπιστο μηχανισμό καταπολέμησης της φοροδιαφυγής!
Πάντως ο κόσμος στη Γλυφάδα, στη Μεταξά ή στη Λαζαράκη που προφανώς είδες τη βιτρίνα με τα παπούτσια, δεν πεινάει, ούτε και βλέπει γύρω του πεινασμένους.
Αν πάλι περιμένεις, αντί να αγοράσει παπούτσια των 500 ευρώ, να συμβάλει στην οικονομική ανακούφιση συνανθρώπων του, αυτό που το έχεις δει γραμμένο στον σύγχρονο κόσμο και μάλιστα σε γενικευμένη μορφή;
Τζων Μπόη μου, φυσικά έχεις δίκιο. Παρεμπιπτόντως, το κλειδί της ανάρτησης βρίσκεται στο «πως αισθάνονται οι πωλήτριες».
ΔιαγραφήΓιατί, όσο δίκιο και να έχεις, και όσο και να είναι έτσι η φυσική κατάσταση της ζωής παντού, αναρωτιέμαι που θα οδηγήσει ο θυμός και η αηδία που προκαλεί το θέαμα της ζωής αυτής. Γιατί, δεν μπορεί, έτσι ξεκίνησαν όλες οι κοινωνικές αναταραχές, πάντα: από τις εντυπώσεις. Λεφτά μπορεί να υπάρχουν, δυσανάλογα, αλλά υπάρχουν, πράγματι, όπως πάντα.
Σκέψου την ανάρτηση αυτή σαν μια ερώτηση, «μήπως και κάτι τέτοια θα γίνουν η σκανδάλη και αφορμή του τι έρχεται;» Όχι ότι μπορούμε ή ότι έχουμε δικαίωμα να απαιτήσουμε από κανέναν να μην πουλάει ακριβά, ή να απαιτήσουμε από κανέναν να μην αγοράζει όταν έχει λεφτά… διερωτώμαι, απλά… μήπως κάτι τέτοια γίνουνε και τώρα, όπως πάντα, η σκανδάλη;
Τζων Μποη, εχεις δικιο, παντου και παντα θα υπαρχουν πλουσιοι που θα αγοραζουν ακριβα υποδηματα, αλλα η γενικη εικονα, αυτην που αποκτα ενας ξενος που επισκεπτεται τη χωρα, δεν ειναι αυτη μιας χωρας σε κριση.
ΔιαγραφήΠαραειναι πολλοι αυτοι που διασκεδαζουν, ντυνονται πανακριβα και σκορπανε το χρημα χωρις πολλη σκεψη στην Ελλαδα
Ακου με που σου λεω. Εχουμε και εικονες συγκρισης στο μυαλο μας
Παντως τοσα μαθηματα μας εκανες στο μπλογκ σου περι της τιμης των παπουτσιων, ο Δημητρης τιποτα! Ανεπιδεκτος μαθησεως...:)
Μηπως πρεπει να τα επαναλαβεις ;
Η εντύπωση που αποκομίζουν οι ξένοι καθώς έρχονται στην Ελλάδα και βλέπουν αυτά που βλέπουν, οφείλεται στην παραπληροφόρηση και στην πλήση εγκεφάλου που έχουν από τα δικά τους αμέμπτου ηθικής και προθέσεων ΜΜΕ, τα οποία παρουσιάζουν την Ελλάδα ως μια εξαθλιωμένη χώρα με κατοίκους που ψάχνουν να φάνε στα σκουπίδια.
ΔιαγραφήΑκόμα δεν έχουμε γίνει έτσι, αλλά κοντοζυγώνει.
Επίσης, ο ξένος που έρχεται στην Ελλάδα, προφανώς επισκέπτεται περιοχές π.χ. Γλυφάδα, Κηφισιά, Κολωνάκι κλπ, δεν φαντάζομαι να έχει δουλειά στο Πέραμα, στο Περιστέρι ή στα Άνω Λιόσια, όπως επίσης δεν έχει και δουλειά να μπει στο σπιτικό ενός μέσου, ή και κάτω του μέσου, εισοδηματικά Έλληνα και να του ανοίξει το ψυγείο.
Θα το επαναλάβω μέχρι να γίνω κουραστικός. Ο Έλληνας έχει ακόμα αξιοπρέπεια και φιλότιμο και δεν θα κάνει φειγ βολάν τη μιζέρια του. Επίσης, πολλοί συμπατριώτες μας έχουν ακόμα - και θα έχουν - "μαύρα".
Ο Έλληνας επίσης μπορεί να βοηθηθεί από τους δικούς του ανθρώπους και δεν θα πεινάσει. Οι ξένοι αυτό δεν το γνωρίζουν, δεν αντιλαμβάνονται όπως εμείς την έννοια της ενδοοικογενειακής αλληλεγγύης. Αυτό αυτομάτως έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους να μην λιμοκτονήσουν.
Όμως, επειδή τα έτοιμα κάποια στιγμή τελειώνουν, τα πρώτα 3 χρόνια την βγάλαμε καθαρή, τα επόμενα 3 ή 13, να είμαστε καλά να τα ξαναπούμε...
Αλλά από σένα τέκνο Βρούτε (Scarlett) δεν το περίμενα για τα παπούτσια και το πεντικιούρ!!!
Μα θες την Ελληνίδα να φορέσει Deichmann, θα πέσει φωτιά να μας κάψει!
Όσο για μανικιούρ-πεντικούρ ένα θα σου πω! Καλύτερα ψωμί να μην έχω να φάω, να στερηθώ το φουα γκρά, αλλά τη δική μου τη γυναίκα τη θέλω Σαρλίζ Θερόν κι όχι τον Λιάκουρα τον Βαρυποινίτη!
Ε όχι κι όλα για μια δημοσιονομική πειθαρχία ρε γαμώ το!
Υπάρχει και η ψυχολογία! Το χώμα θα φάει στην τελική!
Πάντως επειδή λειτούργησες άκρως προδοτικά, εγώ έχω ράμματα για τη γούνα σου και η Καλογήρου καινούργια βιτρίνα, μη μου πεις μετά ότι δεν σε προειδοποίησα!
Δημήτρη, το ερώτημα σου για πωλήτριες και το πως αισθανόνται σε τέτοια καταστήματα, θα σου πω ότι όταν πριν από πολύ λίγα χρόνια πήγαμε με την ...Σαρλίζ Θερόν σε πολύ γνωστό κατάστημα (το οποίο το έφαγε η μαρμάγκα της κρίσης κι έκλεισε) για να αγοράσουμε ένα φόρεμα για μια πολύ ειδική περίσταση, η αρχι-πωλήτρια κι ενώ ήταν στην αρχή πολύ ευγενική μαζί μας, όταν τολμήσαμε στη συνέχεια να ρωτήσουμε την τιμή και να μην πληρώσουμε έτσι στην ψύχρα, μας σνόμπαρε τόσο πολύ που μας είπε ένα ψυχρότατο ευχαριστώ και μας έστειλε στην βοηθό της να μας εξυπηρετήσει.
Καταλαβαίνεις φυσικά τι κάναμε με εκείνο το φόρεμα και τι είδους συμπεριφορά ακολουθήσαμε...
Το αγοράσαμε!!! Μας άρεσε γαμώ το!
Αγαπητε μου Τζων Μποη
Διαγραφήε, οχι και προδοτικα..τα ιδια πραγματα ειχα γραψει πριν λιγο καιρο στο μπλογκ μου και μου τα ψαλλες κι εκει
η εικονα των ξενων για εμας ειναι αυτη που ολοι μας αντικριζουμε καθημερινα και σ'αυτην δεν υπαρχει εξαθλιωση (και αυτο δεν ειναι κακο, φυσικα. το αντιθετο.) τα δικα μας μμε ειναι αυτα που αρεσκονται παντα να υπερβαλλουν.
οι ξενοι σημασια δε μας δινουν
την φτωχεια (οχι την εξαθλιωση και παλι) την εχω δει στα ταξιδια μου...αλλου... μακρια... απο αυτην απεχουμε παρα πολυ και ελπιζω να συνεχισουμε να απεχουμε
...
οσο για το αλλο "τον Λιάκουρα τον Βαρυποινίτη" ποιος ειναι αυτος αληθεια ; θα πρεπει να τον ψαξω στην google...
αγαπητε μου Τζων Μποη , μακαρι οσοι μπορουν ακομη, να συνεχισουν να ψωνιζουν απο το Sotris και την Καλογηρου ..αλλα εκει που εχει παει ο δικος μου μισθος και με το δικαιο φορολογικο μας συστημα θα πρεπει να ξεχασω τα μοντελα της Vogue
άλλωστε μετα την προσφατη θητεια μου στη Γερμανια , οπου τα μοντελα κυκλοφορουσαν διχως την τοση υπερβολη διαρκως διπλα μου, ολο αυτο το φτιασιδωμα με ξενιζει και με εκνευριζει.
ακομη και η Σαρλιζ μονο για τα Οσκαρ φτιαχνεται ετσι.
οι δικες μας καθε μερα ,νομιζοντας πως θα τη φτασουν
Αχ Scarlett,
ΔιαγραφήΔεν σου τα ψέλνω, άσε που με τις ψαλμωδίες βγάζω καντήλες.
Οι ξένοι είναι άκρως παραπληροφορημένοι κι εμείς άκρως αποπροσανατολισμένοι.
Στις ΗΠΑ - ας μας το επιβεβαιώσει κι ο Δημήτρης - υπάρχουν πολλοί που δεν ξέρουν καν που πέφτει η Ελλάδα, αν είναι στην Ευρώπη, ή στην Αφρική, αν η χώρα κατοικείται από ανθρώπινα όντα ή από άλλιεν και έρχονται τα ΜΜΕ τους κι εκεί που δε ξέρουν καν για την Ελλάδα, βλέπουν εικόνες από επεισόδια στην Αθήνα, ακούν για φτώχεια και εξαθλίωση και εικόνες από συσσίτια της Αρχιεπισκοπής και νομίζουν ότι εδώ είμαστε μια χώρα της υποσαχάριας ζώνης με ημι-λευκα ανθρωποειδή που λιμοκτονούν.
Στην Ευρώπη μπορεί να ξέρουν που πέφτει η χώρα μας, αλλά όταν το μόνο νέο που ακούν από την Ελλάδα είναι ότι η χώρα κατοικείται από ανθρώπους που λιμαίνονται την ευρωπαϊκή βοήθεια και τον μόχθο των ευρωπαίων πολιτών, κοροϊδεύοντας την οικουμένη όλη (είναι εν μέρει αλήθεια κι εν μέρει σκοπιμότητα), η εικόνα κατοίκων οι οποίοι διατηρούν ακόμα την αξιοπρέπειά τους, τους φαντάζει ακόμα και σουρεαλιστική.
Σου λέει πως είναι δυνατόν η άλλη να πηγαίνει ακόμα στο κομμωτήριο, αντί να αυτομαστιγώνεται ολημερίς κι ολονυχτίς για τα αμαρτήματά της;
Όσο για το φτασίδωμα, εξαρτάται πως το εννοεί κανείς.
Δεν είναι όλα τα φτιασιδώματα το ίδιο.
Δεν εννοώ να γίνει μια γυναίκα "λατέρνα", άλλο περιποίηση κι άλλο κιτς και μη μου πεις ότι προτιμάς το σολάριουμ και το deichmann της Γερμανίδας, γιατί θα χάσω πάσα ιδέα :)
(...και με τη Σαρλίζ, παρακαλώ λίγο σεβασμό, η γυναίκα είναι ΘΕΑ, στο κάτω κάτω αφτασίδωτη ας τη δει ο σύντροφός της...πάντως μεταξύ μας, γούστο που το έχει κι αυτή στους άντρες, τς τς τς)
Τώρα μόλις γυρίσαμε από μεζεδάκια σ’ ένα καινούργιο στέκι στα Πετράλωνα που μας είχε πάει η ξαδέλφη μου. 36 Ευρώ. Τσιμπολογάγαμε τρεις ώρες. Και πολύ καλά παιδιά –μακάρι νάχουνε καλές δουλειές: πριν δυό βδομάδες ανοίξανε. Λέγεται «Αστερ»
ΔιαγραφήΗ Σαρλιζ οπωσδήποτε δεν κυκλοφορεί στο σπίτι της όπως στα όσκαρ –δεν είναι άλλωστε μέρος της νοτιοαφρικανικής κουλτούρας, ιδίως όταν έχεις μεγαλώσει σε φάρμα. Για την θεϊκή της ιδιότητα δεν ξέρω να σας πω. Η τελευταία θεά που γνώρισα δέχτηκε να με παντρευτεί.
Το κινηματογραφικό και το θεατρικό απαραίτητο μεηκαπ μπορώ να σου εγγυηθώ κάνει μεγάλη καταστροφή με τον χρόνο όταν βλέπεις το προϊόν από κοντά τις στιγμές που είναι άνθρωπος και όχι προϊόν. Και έχω δει αρκετά πρόσωπα, πολύ γνωστά, από πολύ κοντά, χωρίς μεηκαπ και στην Ελλάδα και στην Αγγλία και στην Αμερική. Τα πρόσωπα από κοντά φαίνονται αναλογικά μεγαλύτερα από ότι τα δείχνουν οι φακοί και το δέρμα άγριο και κάποιες φορές απωθητικό… Μπορώ να πω ότι από όλα τα πρόσωπα τα οποία είδα από κοντά στην δουλειά, εκείνο που το θυμάμαι σαν το πιο άψογα διατηρημένο και αληθινά (όχι φωτογραφικά ή κινηματογραφικά ή θεατρικά) όμορφο και ελκυστικό στην πραγματικότητα της ζωής ήταν η Αλίκη η Βουγιουκλάκη. Τα περισσότερα άλλα, από κοντά θα σας απογοήτευαν… άλλωστε είναι πραγματικά …«προϊόντα». Από τα πλέον απογοητευτικά, από κοντά, άνευ μέηκαπ, ήταν η Άλι Μακγκρώ (Love Story)
Ο Τζων Μπόη έχει δίκιο. Οι περισσότεροι Αμερικανοί τοποθετούν την Ελλάδα γεωγραφικά κάπου στην Μέση Ανατολή. Σοβαρά. Ιδέα δεν έχουν. Και όταν ακούει ένας δυτικός άνθρωπος για συνταξιοδοτήσεις στα 50 και 55, και όλα τα άλλα ακριβή που λέει η τηλεόραση (καμιά φορά λέει και αλήθειες η τηλεόραση), δεν έχει τόση υπομονή ή κατανόηση. Μόνο όταν τους εξηγώ ότι το κόστος ζωής ήταν το ίδιο με τις ΗΠΑ αλλά οι μισθοί το έν τέταρτο, και ότι τώρα οικογένειες ζουν με 400 δολάρια τον μήνα… τότε αρχίζουνε τα «wow!»
Λες Τζων Μπόη ότι «είναι εν μέρει αλήθεια κι εν μέρει σκοπιμότητα» ..αχμ… ναι! Το μέρος που είναι αλήθεια είναι που μας σκοτώνει στην διεθνή κοινή γνώμη. Και μην ξεχνάς ότι όπως σωστά λες, όταν έρχονται εδώ δεν πάνε στα Άνω Λιόσια. Βλέπουν αυτά που η Scarlett κι εγώ εξηγούμε ότι είναι εμφανέστατα και πολύ εμφανέστερα από ότι είναι για τους περισσότερους Έλληνες… Άλλωστε όπως είχε πει με χαμόγελο και η Ιρλανδέζα αφεντικίνα μου το 1992, εγώ δεν είμαι Λευκός: είμαι Έλληνας (“you’re not white, you’re Greek”).
ΥΓ… διεθνής κοινή γνώμη και Έλληνες. Η σκέψη στο νου του Έλληνα όταν ακούει την έκφραση «Δημόσιες Σχέσεις» είναι πως ξέρει ότι πρέπει να φορέσει προφυλακτικό αλλά βαριέται. Το παιγνίδι το χάσαμε προ πολλού και ήταν η παντελής ανικανότητα μας σαν λαός και κράτος να κάνουμε δημόσιες σχέσεις σε γλώσσα και με τρόπο που να γινόμασταν κατανοητοί…
ΔιαγραφήΧαχαχαχαχα....:):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω να μη θυμωσεις μαζι μου, Δημητρη, για το γελιο, αλλα μου θυμισες τοσο πολυ τις δικες μου διαπιστωσεις πριν λιγο καιρο , που μπαινανε διαφοροι στο μπλογκ μου και μου λεγανε πως ταχατες δεν ειχα καταλαβει καλα.
Μωρε μια χαρα ειχα καταλαβει!
Αγαπητε μου Δημητρη, δε λεω πως δεν υπαρχει κριση. Υπαρχει και παραυπαρχει. Αφορα εκεινο το ποσοστο των μισθωτων που παντα πληρωναν φορους και τωρα πληρωνουν και τα σπασμενα ΟΟΟΟΟΛΩΝ των αλλωνων .
Οταν μισθωτοι και συνταξιουχοι (οι πλουσιοι αυτου του τοπου) πληρωνουν 70 δις φορους και οι ελευθεροι επαγγελματιες (βαλε δικηγορους, γιατρους, κομμωτες, υδραυλικους κλπ κλπ) μονο 3,5 δις συμφωνα με τις δηλωσεις που κανουν και που κανενα κρατος δεν ερευνά πώς μπορει να συμβαινει αυτο...τοτε μην απορεις γι'αυτα που βλεπουν τα ματακια σου
Λεφτα υπαρχουν, οπως ελεγε και καποιος αλλος ...
Αφου πηρες το μαθημα των παπουτσιων , θα σε προτρεψω να παρατηρησεις και κατι άλλο στη φτωχη μας πατριδα...:)
Το ποσοστο των γυναικων με αψογο πεντικιουρ,μανικιουρ, καλοχτενισμενο μαλλι.
Μια χαρα το λες
"Ποιος δουλευει ποιον"
Και μην ερθει παλι να μου πει καποιος οτι στην Ελλαδα δινουμε μεγαλυτερη σημασια στην εμφανιση μας, γιατι αν ειχανε στ'αληθεια οικονομικο προβλημα οι κυριες με τα δωδεκαποντα της Καλογηρου, δεν θα τα ακουμπαγανε εκει.
Σκεψου μονο ενα πραγμα Δημητρη...ποσοι ελευθεροι επαγγελματιες υπαρχουν σ'αυτη τη χωρα. Ποσοι επι χρονια αλλα και τωρα βγαζουν μαυρο χρημα.
(Η αισθητικος που πηγαινα παλια, τωρα την εκοψα, και που δεν μου εδινε ποτέ αποδειξη, φετος εν μεσω κρισης, προσελαβε δυο νεες υπαλληλους...σου λεει κατι ;)
Πω-πω γέλιο αγαπητή μου Scarlett! Τώρα είναι που πρέπει να φοβούνται μερικοί-μερικοί, γιατί όπως είπε ο Καραγάτσης, ένας λαός που γελά είναι πιο επικίνδυνος από ένα λαό που κλαίει!
ΔιαγραφήΗ Μαργαρίτα (που δεν έχει φορέσει μεηκαπ ή έστω κραγιόν και τέτοια μια φορά ποτέ), και εγώ, πράγματι προσέχουμε στον δρόμο το άψογο μανικιούρ-πεντικιούρ και μεηκαπ… Αποδίδεται βέβαια ακριβώς εκεί που το αποδίδεις, αλλά, όμως, νομίζω, επίσης, και κάπου αλλού: στην διαπαιδαγώγηση της γυναίκας στην Ελλάδα ότι είναι … βασικά… αντικείμενο! Και χωρίς την αντικειμενοποίηση της θα βρεθεί ξαφνικά χωρίς ταυτότητα αν κυκλοφορήσει όπως την γέννησε η φύση. Είναι κι αυτό στην μέση, μη το ξεχνάμε…
Θυμάμαι όταν ήμουνα 8 χρονών είχα μπει σε μια συζήτηση με τους γονείς μου και τους φίλους τους και τους είχα ρωτήσει πως και αν αλλάζει το ποιος είναι ένας άνθρωπος με το αν φοράει κουστούμι ή μπλου τζην. Είχα κατακεραυνωθεί φυσικά, αλλά, βέβαια, από μικρός ήμουνα ανεπίδεκτος μαθήσεως :-)))
Νάσαι καλά!!
Πάντως, εδώ στο Φάληρο, όχι μόνο δεν έχει κλείσει κατάστημα, αλλά έχει ανοίξει κι ένα καινούργιο στην Αγίου Αλεξάνδρου: ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΧΡΥΣΟ ΜΕ ΜΕΤΡΗΤΑ! (άδεια υπουργείου τάδε κλπ.) Φαίνεται ότι θα υπάρχουν λεφτά για μανικιούρ, πεντικιούρ και παπούτσια, για λίγο ακόμα… μέχρι να τελειώσουν τα χρυσαφικά της γιαγιάς! Μετά, θα έρθει η επανάσταση κατά των δυναστών και της κακιάς τρόικας!
Κάποιος τα πουλάει, κάποιος τα αγοράζει...Εσύ γιατί θυμώνεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό αγαπητέ Λάκωνα είναι μια πολύ καλή ερώτηση… στην Πέμπτη Λεωφόρο δεν θα μου σηκωνόταν φρύδι, κι ας έβλεπα τον ζητιάνο έξω από την βιτρίνα. Στο Λονδίνο, Ρώμη, επίσης… Γιατί αισθάνθηκα αυθόρμητα έτσι εδώ;
ΔιαγραφήΣημειωτέον ότι η εστίασή μου δεν είναι τόσο στους καταστηματάρχες ή τους αγοραστές όσο είναι στις πωλήτριες, σαν άνθρωποι με αισθήματα και αντιδράσεις, αλλά και στην γενική εικόνα:
Έχουμε τέσσερεις πρωταγωνιστές: Τον μαγαζάτορα, την πωλήτρια, την πελάτισσα και τον περαστικό. Οι ηθοποιοί αυτοί παίζουν σε μια σκηνή όπου το σκηνικό θέλει «κρίση», «τρόικα», «τέλος τα φάρμακα», 28% ανεργία (56% ανάμεσα στους νέους) 28% ΣΥΡΙΖΑ, τρίτο κόμμα Χρυσή Αυγή, κλπ., κλπ.
Κοιτώντας αυτό το θεατρικό έργο, με το σκηνικό του και τους ηθοποιούς, δημιουργούνται στον θεατή εντυπώσεις. Η εντύπωση που μου δημιουργήθηκε, αυθόρμητα, ήταν αυτή η ανάρτηση.
Στο πλαίσιο αυτό, εσύ τι σκέφτεσαι;
Το σκηνικό που περιγράφεις υπονοοεί κάτι για τον πλούτο που υπάρχει γύρω από μία χώρα που καταρρέει οικονομικά. Υπονοοεί πως εφ' όσον όλες οι οικονομικές δομές καταρρέουν με τέτοιο απίστευτο ρυθμό, ο πλούτος αυτός δε μπορεί παρά να είναι "ύποπτος" (πλούτος από αισχροκέρδια, φοροδιαφυγή, παρανομία κλπ κλπ). Μέχρι αυτό το σημείο μπορώ να κατανοήσω το θυμό. Όμως μέχρι εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά κάνει και πουλάει όσο πουλάει ο καταστηματάρχης καλά κάνουν και αγοράζουν όσο αγοράζουν οι πελάτισσες καλά κάνουν και αμοίβονται όσο αμοίβονται οι πωλήτριες. Όσο ο καταστηματάρχης είναι νόμιμος στις συναλλαγές του, πρόκειται για ένα παιχνίδι τύπου "everybody wins" και παίζεται στην ελεύθερη αγορά.
Τα υπόλοιπα που περιγάφεις είναι από ένα παιχνίδι που λέγεται "everybody loses" και παιζεται στα σοβιετικού τύπου κράτη που όταν καταρρέουν δεν αφήνουν τίποτα όρθιο.
Κάπως, ακριβώς, έτσι… με μία διόρθωση όσον αφορά το πώς σκέφτομαι: λες, «ο πλούτος αυτός δε μπορεί παρά να είναι "ύποπτος"». Δεν το είδα τόσο σαν «ύποπτο» όσο το είδα σαν απλή ηλιθιότητα. Όσα λεφτά και να έχεις σε τέτοιους καιρούς αρχίζεις να τα φυλάς λιγάκι για την βροχή που πιθανώς να έρχεται. Αλλά, διάβασε και τα σχόλια της Scarlett όπου καθαρά προτείνει ότι η πελάτισσα δίνει μια …ασύμμετρη προτεραιότητα στο φτιασίδωμα κλπ. Πιο πολύ σαν βλακώδες το είδα παρά σαν ύποπτο… το έξοδο… και προκλητικό κάτω από τις συνθήκες του τόπου. Συμφωνώ με το λεκτικό σου απόλυτα αν μιλάμε για την Αμερική, αλλά, είναι όλα στο ίδιο καζάνι; Μπορεί και να είναι. Αλλά αυτό βέβαια είναι τελείως υποκειμενικό και αυθαίρετο, και στην ανάρτηση παραθέτω την εντύπωσή μου απλά, ως έχει, αυθόρμητα, και νομίζω όλα τα σχόλια έχουν προσθέσει λεπτομέρεια και οπτική που βοηθά να αποδοθούν οι διαστάσεις πιο αντικειμενικά…
Διαγραφή"ο είδα σαν απλή ηλιθιότητα. Όσα λεφτά και να έχεις σε τέτοιους καιρούς αρχίζεις να τα φυλάς λιγάκι για την βροχή που πιθανώς να έρχεται."
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί που ξέρεις πόσα λεφτά έχει;
Ακόμα και αν δεν είχε τόσα λέφτα, ακόμα και αν τα λεφτά της ίσα ίσα έφταναν για αυτές τις μπότες. Εσένα τι σε ενδιαφέρει;
Το που και το πως ξοδεύει τα λεφτά του ο καθένας είναι δικός του λογαριασμός. Αν τόσο είναι το μυαλό της καλά κάνει και είναι. Εμένα δε μου καίγεται καρφί! Εγώ δεν κρατάω μαζί μου ούτε βλακόμετρα ούτε ηθικόμετρα.
Το πρόβλημα είναι αλλού! Σε δύο διαφορετικά σημεία:
1. Πρώτον αν ο "τζίτζικας" της ιστορίας μας σπαταλήσει όλα του τα λεφτά ζώντας πάνω από τις δυνάμεις του και μετά κλαίγεται για την έλλειψη κράτους και κοινωνικής πρόνοιας.
2. Αν το "τζίτζικας" της ιστορίας μας δεν είχε στην πραγματικότητα ούτε δικά του λεφτά να σπαταλήσει αλλά χρέωσε το lifestyle του σε πιστωτικές κάρτες. Η δεύτερη αυτή περίπτωση αφορά τις ΗΠΑ πολύ περισσότερο από την Ελλάδα.
Και στις δύο περιπτώσεις (ειδικά στη δεύτερη) μπορεί με λίγη σκέψη να συμπεράνει κανείς πως το πρόβλημα στην ιστορία είναι ο ρόλος του κράτους (και ΟΧΙ των τραπεζών) στην οικονομία.
Τώρα, με τα δύο σημεία, και με την τελευταία φράση, εξέφρασες επακριβώς αυτό που δεν εξέφραζα αρκετά σωστά εγώ. Ακριβώς εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Το μόνο που θα μπορούσα να κάνω είναι να επαναλάβω τα λόγια σου με bold γράμματα.
ΔιαγραφήΌσο για την αρχή του σχολίου, το που ξέρω πόσα έχει, τι μ’ ενδιαφέρει, και το ότι στο κάτω-κάτω δεν είναι δική μου δουλειά, όπως το θέτεις φυσικά δεν ξέρω, δεν μ’ ενδιαφέρει και δεν έχω δουλειά σε άλλων ζωή… απλά είναι εξοργιστικό να κλαίγεται για την έλλειψη κράτους και πρόνοιας, πιθανώς να τα χρεώνει σε κάρτα, και μετά να του φταίνε οι τράπεζες αντί για το πελατειακό του μαύρο κράτος. Και όσο και να αφορά κάμποσο απ’ αυτό τις ΗΠΑ, όπως λες, από την άλλη μεριά άλλο οι ΗΠΑ, άλλο η Ελλαδίτσα. Και το τι με εξοργίζει είναι δική μου δουλειά, εφ’ όσον καταλαβαίνω ότι είναι μια υποκειμενική αντίδραση και δεν πρεσβεύει ούτε αντιπροσωπεύει κάτι αντικειμενικό ή απαραίτητα «σωστό»
:-)
thinks
ΔιαγραφήΚατ' αρχάς συγνώμη για τον τόνο μου παραπάνω. Δεν ήθελα να σε προσβάλω.
Εγώ τσατίζομαι μόνο με όσους ζουν πάνω από τις δυνάμεις τους πιστεύοντας ότι κάτι θα γίνει στο τέλος και θα τη γλυτώσουν. Έτσι στην πραγματικότητα ζουν εις βάρος των υπολοίπων!
Ίσα-ίσα!!! Ο τόνος ήταν ειλικρινής, άμεσος και Αμερικανικός, ακριβώς όπως τον εκτιμώ και μου αρέσει! Τελικά για τα ίδια πράγματα τσαντιζόμαστε, αλλά αυτά που είπες έπρεπε να λεχθούν γιατί είναι ακριβώς μέρος της αντιμετώπισης που έχουμε συνηθίσει εκεί, σ’ άλλη γη κι άλλα μέρη…
Διαγραφή:-)
Εχω την εντύπωση οτι αν περνούσες απο
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνοικιακά καταστήματα η στο κεντρο με πιο οικονομικές τιμες
θα ευρισκες μονο τον ιδιοκτήτη πισω απο το ταμειο
Δυστυχώς Δημήτρη υπάρχει μεγάλη φτώχεια και ανέχεια
Η ανεργία εχει αυξηθεί κατακόρυφα ο κόσμος πεινάει κι ας μην το δειχνει
Εγω αυτη την εικόνα εχω απο την ελληνική κοινωνία
Και αν ισχύσουν τα νεα φορολογικα μετρα το 2013,
με τον φορο που θα φτασει στο 35%
θα κλεισουν ολες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις
ΥΓ.
Στην Ιταλια ο εσπρεσο κοστιζει 1 ευρο
Και με 500 ευρω αγοραζεις τεσσερα ζευγαρια Geox η Valeverde
Έχεις απόλυτο δίκιο Velvet, και είναι ίσως το ότι υπάρχουν αυτά τα ακριβά προάστια που δεν μου κάθεται καλά, ενστικτωδώς στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, κι ας είμαι από ένα από αυτά… Το ξέρω στο μεδούλι μου ότι ο κόσμος πεινάει, και είναι προς τιμήν του ότι δεν το δείχνει… και αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω να θυμώνω όταν μερικοί επιδεικνύουν τον πλούτο τους ή την τζιτζικοσύνη τους… Κι ας ξέρω ότι η αντίδρασή μου είναι υποκειμενική και πραγματικά δεν μου πέφτει λόγος τι κάνει ο άλλος και πως διαλέγει να χαλάει τα λεφτά του, ή τα δανικά του, μα, κάποια στιγμή, συγκεκριμένα για μια χρεοκοπημένη κοινωνία και χρεοκοπημένο κράτος, μούρχεται να πω μα καλά: σας έχει στρίψει εντελώς με την πράντα σας μεσημεριάτικα;…
ΔιαγραφήΚλείνουν οι επιχειρήσεις, και χάνονται περιουσίες (όχι οι μαύρες βέβαια). Ότι μ’ άφησαν οι γονείς μου θα χαθεί τουλάχιστον το μισό μέσα σε ένα δύο χρόνια γιατί δεν έχω αρκετά να φέρω απ’ έξω να τα συντηρήσω επ’ άπειρον με τους νέους φόρους, τα χαράτσια, τα πεσμένα νοίκια και τα άδεια διαμερίσματα. Κι όταν είπα στους ανθρώπους όλοι στην ίδια βάρκα είμαστε, δώστε νοίκι ότι μπορείτε, το κράτος θα με τιμωρήσει φορολογώντας το συμβόλαιο και όχι το τι έλαβα…
Σωστά μιλάς!
Δεν κατάλαβα γιατί τελικά θύμωσες. Πήγες σε ένα προάστειο με ακριβά καταστήματα όπου ο αντίστοιχος κόσμος μπαίνει και αγοράζει. Αν η Ελλάδα ζορίζεται απο τη κρίση, αυτός ο κόσμος που δίνει 400Ε για ένα παπουτσι, ΔΕΝ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ. Είτε τα λεφτά είναι δικά τους, του γείτονα, του γκόμενου, μαύρα ή φεσώνονται σε κάρτες..το χρήμα ρέει. Υπάρχει και η εκδοχή, πάρτα τώρα γιατί όταν κλείσουν τα καταστήματα (λόγω φόρων και έλλειψης εισαγωγών) δεν θα υπάρχει τίποτα, οπότε πάλι κερδισμένες θα είμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για τη πωλήτρια, δεν της πέφτει λόγος. Απο τη στιγμή που ανέλαβε την δουλειά αυτή, στο συγκεκριμμένο χώρο, συμφωνεί και επαυξάνει με τα γενόμενα. Ευτυχώς που έχει δουλειά τις εποχές της ανεργίας που ζούμε.
Πράγματι έτσι είναι Μαρίνα, όπως τα λέει και ο Λάκωνας παραπάνω. Εγώ απλά παρατηρώ ότι ο πολύς κόσμος που δεν τα έχει να τα δώσει για ένα παπούτσι, ή έχει το μυαλό να μην τα δώσει για ένα παπούτσι, μπορεί να εξοργιστεί βλέποντας αυτή την συμπεριφορά, όπως εξοργίστικε με τέτοιες συμπεριφορές και η οργή έγινε σκανδάλη κάθε φορά που έγινε κάποια «επανάσταση». Δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό, ούτε φυσικά μπορούμε ή πρέπει να απαιτεί κανείς από άλλον πώς να συμπεριφέρεται ή όχι. Έτσι είναι, έτσι γίνεται πάντα… εγώ απλά παρατηρώ το γεγονός. Ότι για τους λόγους που ανέφερες ο κόσμος χαλάει λεφτά, και είναι ελεύθερος να χαλάει λεφτά όπως θέλει, και εκείνοι που δεν έχουν είναι επίσης ελεύθεροι να αηδιάσουν… ή όχι :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!