Με το που γύρισε στο Πανεπιστήμιο Έμπρυ Ριντλ από τις διακοπές Χριστουγέννων ο Κώστας ξεκίνησε να εργάζεται σαν εκπαιδευτής, εκτός από τα μονοκινητήρια Cessna 172 και Piper Arrow, στα δικινητήρια Diamond D42, ο νεότερος εκπαιδευτής δικινητήριων στην Ιστορία του Πανεπιστημίου, και ο δεύτερος στην ιστορία τους που πήρε αυτή την προαγωγή καθώς είναι ακόμα part time κάνοντας 20 αντί για 40 ώρες την εβδομάδα.
Ο Κώστας έχει ήδη πάνω από 900 ώρες πτήσης και έχει όλα τα προσόντα που απαιτούνται από τις τοπικές αεροπορικές εταιρείες. Είναι έτοιμος να στείλει την αίτησή του για να γίνει συγκυβερνήτης σε τζετ της United και της Delta για πτήσεις regional με την εταιρεία Εξπρές Τζετ, η οποία παρέχει πιλότους για τα regional τζετ των δύο αυτών εταιρειών. Την αίτηση την έχουν προσυπογράψει δύο κυβερνήτες αυτής της εταιρείας και ένας διευθυντής της Διεθνούς Ένωσης Πιλότων Αερογραμμών τους οποίους γνώρισε μέσω της θέσης του σαν Πρόεδρος του Πανεπιστημιακού κλάδου της Διεθνούς Ένωσης Πιλότων Αερογραμμών. Είμαστε αισιόδοξοι ότι πριν τα 22α γενέθλια του τον Σεπτέμβριο, θα εργάζεται ως συγκυβερνήτης.
Τον Μάιο θα πάω στην Ντεϊτόνα για 8 μέρες για την αποφοίτηση του. Οι φίλοι του, μερικοί των οποίων είναι ήδη φίλοι μου στο Facebook περιμένουν να γνωρίσουν από κοντά τον μπαμπά θρύλο, αλλά τους διορθώνω συνέχεια ότι δεν είμαι μπαμπάς θρύλος αλλά μπαμπάς θρύλου. Θα μείνω σε κάποιον καναπέ με τα παιδιά, και ο Κώστας μου έχει ήδη ένα φουλ πρόγραμμα με Piper Cub, Cessna 172, Piper Arrow, και φυσικά το δικινητήριο DA24 στο οποίο θέλει να μου κάνει μάθημα, εγώ στην αριστερή θέση και εκείνος στην δεξιά του εκπαιδευτή. Δηλαδή, τέλη Μαΐου θα δείτε φωτογραφίες αυτού του αεροπλάνου και με τους δυό μας μέσα -ελπίζοντας ότι οι φωτογραφίες δεν θα δείχνουν τον Κώστα να τραβάει τα μαλλιά του καθώς θα κάνω ένα λουπ πάνω από τον πύργο ελέγχου!
Ο απώτερος στόχος μας είναι, μια μέρα, πάνω από τον Ατλαντικό, σε ένα 747, οι επιβάτες να δουν τον κυβερνήτη και τον συγκυβερνήτη να πίνουν καφέ με τις αεροσυνοδούς: ένας επιβάτης δειλά-δειλά θα ρωτήσει "...ποιός πετάει το αεροπλάνο;" και μια αεροσυνοδός χαρούμενα θα απαντήσει: "ο πατέρας του κυβερνήτη!"
Practice landing at St. Augustin's
Thumbs up!
The DA42 parked next to the old venerable veteran, the DC3
Μπράβο Δημήτρη! Για την υπερηφάνεια και την αγάπη! Εύχομαι στο γιο σου να είναι υγιής και να έχει μόνο χαρά στη ζωή του και ανοικτούς ορίζοντες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥγ είδες τι κακός χαμός έχει γίνει με το διαδίκτυο τις τελευταίες μέρες στις ΗΠΑ; Σαν να μεταφέρεται ένας πόλεμος παράλληλα με τα πληκτρολόγια τώρα... Πόσο αθώο είναι όλο αυτό;
http://urlmin.com/bdr
Αγαπητή μου Roadartist, δεν μπορώ να περιμένω να μου κάνει μαθήματα ο Κώστας σε αυτό το αεροπλάνο!
ΔιαγραφήΜε το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ με το ίντερνετ, έχει γίνει μια παρανόηση.
Κατ' αρχάς ο αντιπρόσωπος (βουλευτής του Κογκρέσου, Ρεπουμπλικάνος του Τέξας) Λαμάρ Σμιθ, έγραψε ένα σχέδιο νόμου το οποίο διευκολύνει την επιβολή των νόμων περί λογοκλοπής και πειρατείας όσον αφορά το ίντερνετ, όπου η λογοκλοπή, η πειρατεία, η χρήση υλικών που έχουν κόπυράιτ, και η κλοπή είναι καλπάζουσα, και λόγω ανιδεότητας των χρηστών και λόγω επί τούτου ενεργειών διαφόρων ιστότοπων.
Με την αρχή του να καταπολεμηθεί η πειρατεία δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Από το 1994, που το ίντερνετ ήταν στα σπάργανα στις ΗΠΑ και εγώ εργαζόμουνα ήδη χτίζοντας δίκτυα κλπ., όλοι οι επαγγελματίες, και η πλειοψηφία του κοινού το βρίσκαμε και το βρίσκουμε σωστό να μην επιτρέπεται η κλοπή πνευματικής περιουσίας.
Το πρόβλημα είναι ότι από την φύση του το ίντερνετ είναι τόσο συνάμα απλό και μπερδεμένο που είναι δύσκολο να εφαρμοστεί οποιοσδήποτε σωστός νόμος κατά του εγκλήματος και της κλοπής χωρίς συνάμα να ανοίγει παράθυρα προς έμμεση και τελικά άμεση λογοκρισία.
Για αυτό, επειδή είναι τόσο δύσκολο να εφαρμοστούν οι νόμοι χωρίς κίνδυνο στην ελευθερία του λόγου, και μετά από άμεση διαμαρτυρία για την πρόταση αυτή, στις 11 το πρωί ώρα Ουάσινγκτον ο Λαμάρ Σμιθ ανακοίνωσε ότι βάζει την πρόταση νόμου στο ράφι και δεν θα την προωθήσει στο Κογκρέσο, ώστε να επανεξεταστεί το πρόβλημα αυτό και να ερευνηθούν άλλες οδοί.
http://www.washingtonpost.com/business/technology
Πρότεινε κάποιος κάτι, με δημοκρατικές διαδικασίες σηκώθηκε τσουνάμι διαμαρτυρίας, και η πρόταση αποτραβήχτηκε.
Ήταν αυτό πρόσχημα για να γίνει λογοκρισία; πιθανόν. Αλλά δεν πέρασε.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό -εκτός από ένα πρόβλημα το οποίο δεν έχει να κάνει με τις ΗΠΑ: ότι στην γενέτειρα πατρίδα μου μπορούν να σηκωθούν από τον λαό όσα τσουνάμια διαμαρτυριών θέλουν, αλλά κανένας βουλευτής ή κυβέρνηση δεν θα ιδρώσει, ούτε θα ακούσει ποτέ κανέναν.
Ναι γιατί στην γενέτειρα πατρίδα σου (μας), δεν υπάρχει πραγματική πλέον δημοκρατία. Τα πάντα - μα τα πάντα - είναι διεφθαρμένα. Δυστυχώς πολιτικοί, δικαστές, δημοσιογράφοι, τι να λέμε; Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση, αρκετά καθησυχαστική και χάρηκα για αυτό. Καληνύχτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμμμ... ναι! μου θυμίζει Αλαμπάμα! ή Μισσισίππι! ...τον Δόκτορα Κινγκ. Ίσως μια μέρα να βοηθήσει κάποιος και τους ελεύθερους που έχουν την νοοτροπία σκλάβου της Ελλάδας ενάντια στα ...λευκά αφεντικά. Πρέπει όμως αυτός να βγει από ανάμεσά μας, και να δώσει στον κόσμο την αξιοπρέπεια του να μην χρειάζεται να παρακάμτπει την κυβέρνηση αλλά να την χτίζει δικιά του. Καλή σου νύχτα :-)
ΔιαγραφήΝα, οι χαρές μετά τις νοσοκομειακές ταλαιπωρίες... Μπράβο. Έτσι, να χαίρεσαι πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜορέ Δήμο, αν είναι έτσι να πηγαίνω νοσοκομείο κάθε λίγο! Αλλά μου φαίνεται ότι η ζωή στο San Benedetto in Alpe ε΄ναι ακόμα καλύτερη ως προς αυτό!
Διαγραφή