Όταν γεννήθηκα, ο Γκαγκάριν δεν είχε πετάξει ακόμα και πρόεδρος ήταν ο Άιζενχάουερ -και Γενικός Γραμματέας, ο Κρουτσώφ. Ο Ελληνικός Εμφύλιος είχε τελειώσει μόλις πριν 7-8 χρόνια, με νίκη των Άγγλων και των Αμερικανών, και μεγάλωσα ακούγοντας συνέχεια για την κατοχή, έτσι ώστε στα παιδικά μου χρόνια η "κατοχή" ήταν ένα φυσικό μέρος της πρόσφατης ταυτότητας του σύμπαντος μου. Στα παιδικά μου χρόνια, λιγότερος καιρός με χώριζε από τότε που στην Ακρόπολη έβλεπες την σβάστικα, απ' όσο με χωρίζει τώρα από την μέρα που κράτησα τον γιό μου στα χέρια μου για πρώτη φορά.
Αλλά, τα συναισθήματα που έφερνε η τόσο διαδεδομένη τότε λέξη υπάρχουν ακόμα σήμερα μέσα μου σαν νά 'ταν μόνο χτες... και για μένα η κατοχή έχει περισσότερη ύλη και μάζα σαν ιδέα από όσο πρέπει να έχει στις γενεές τις μεταγενέστερες από την δική μου -εκείνες που τους τά 'δινε ο Τσοβόλας όλα, ή εκείνες που πρωτοπήραν μισθούς σε Ευρώ.
Νομίζετε ότι θα σας πω τώρα πως "έρχεται πάλι κατοχή". Ουχί φίλοι μου, τέτοιο πράγμα θα ήταν λάθος να το πω. Η κατοχή δεν έρχεται. Βρίσκεται ήδη εδώ. Απλά θα πάρει λίγους μήνες ακόμα μέχρι να ξαπλωθεί σε όλες τις πλευρές της ζωής ώστε να εκλείψουν και οι τελευταίες ονειρώξεις που βοηθούν πολλούς ακόμα να εναγκαλίζονται την άρνηση της πραγματικότητας.
Αυτήν την κατοχή δεν την έφερε η ανωτερότητα της πολεμικής μηχανής του τρίτου Ράιχ στο μέτωπο του Ρούπελ, δεύτερο μέτωπο μετά πέντε μήνες νίκης κατά του φασισμού στην Αλβανία. Αυτήν την κατοχή την έφερε η αγραμματοσύνη και ο πόθος για υλικά αγαθά σε τιμές Ευρώπης που μας απαγόρεψε να συνειδητοποιήσουμε ότι τα δανεικά μια μέρα πρέπει να ξεπληρώνονται -ή να συνειδητοποιήσουμε ότι αγορά με τιμές Ευρωπαϊκές και μισθούς Αφρικανικούς δεν επρόκειτο να οδηγήσει παρά στην καταστροφή.
Και γιατί, θα μου πείτε, δεν ξυπνήσαμε εγκαίρως να αντισταθούμε στο στρογγυλοκάθισμα των ...υπαλληλίσκων κατοχής, και των δυνάμεων που μας λένε τώρα τι να κάνουμε;
Πρώτον, η εξάρτηση από άλλες χώρες και υπακοή σ' αυτές δεν είναι καινούργια. Ξεκίνησε από το 1825 τότε που αρχίσαμε να φαγωνόμαστε μεταξύ μας στη μέση της επανάστασης, καθιερώθηκε από την ναυμαχία του Ναυαρίνου, τον Όθωνα, κλπ., κλπ. μέχρι τον εμφύλιο πόλεμο των Αμερικανών και Άγγλων εναντίων των Σοβιετικών, στην Ελλάδα μας, όπου για στρατούς οι μεγάλες δυνάμεις χρησιμοποίησαν Έλληνα αδελφό εναντίων Έλληνα αδελφού. Ανεξάρτητοι δεν ήμασταν ποτέ στην νεότερη Ελλάδα. Αλλά δεν μας πολυενδιέφερε να το αναγνωρίσουμε γιατί μας άρεσαν τα γυαλιστερά μπιχλιμπίδια της Δύσης.
Αλλά ο λόγος για τον οποίον πάντα επιτρέπαμε στους άλλους να μας λένε εμμέσως ή αμέσως τι να κάνουμε (εξαιρουμένης της κατοχής 1941-44) ήταν γιατί το πολίτευμά μας είχε κάποιο προβληματάκι:
Επισήμως το λέμε Δημοκρατία, και πολλοί υποστηρίζουν πως "δεν είναι Δημοκρατία αλλά ότι είναι ολιγαρχία ενώ θα έπρεπε να είναι λαοκρατία". Η πραγματικότητα είναι πως η Δημοκρατία, και περισσότερο η Λαοκρατία, δεν μπορούν να υπάρχουν χωρίς συζήτηση. Και στην Ελλαδίτσα μας, όλοι συζητάμε με διαφορετικότητα στις απόψεις που εκφράζονται από όλους, με γνώμες τεκμηριωμένες με μεθοδολογία και σκεπτικό. Όμως, ο μέσος Έλλην συνεχίζει να λέει τη δική του τεκμηριωμένη γνώμη με μεθοδολογία και σκεπτικό χωρίς να απαντά ως προς τα τεκμήρια και μεθοδολογία του άλλου. Μετατρέπεται πάντα η διαδικασία σε Εγωκρατία (του "εγώ" του άλλου φυσικά, ποτέ του δικού μας).
Και η Εγωκρατία απέχει κάμποσα χιλιόμετρα από την Δημοκρατία ή την Λαοκρατία, και δεν είναι και πολύ αποτελεσματική σε συλλογικό επίπεδο εναντίων των δυνάμεων κατοχής που ξέρουν πολύ καλά πως να συζητάνε μεταξύ τους αφήνοντας εμάς να διαβουλευόμαστε και να μην επιτυγχάνουμε τίποτα καθώς ο καθένας από μας λέει το μακρύ του και το κοντό του χωρίς να εξετάζει την ουσία των επιχειρημάτων του άλλου.
Έπειτα είναι και αυτό το δόλιο το κράτος μας... και τα συστήματά του... και οι Κίμωνες Κουλούρηδες και φυσικά το Δημόσιο. Το Δημόσιο είναι ένας περίπλοκος κόμπος που απλά δεν λειτουργεί και τα κρατά όλα και όλους δεμένους μέσα σε ένα ζουρλομανδύα. Οι περισσότεροι το αποφεύγουν όσο και όπως μπορούν, μερικοί προσπαθούν να το καταλάβουν και να το εξηγήσουν για να έχουν την ψευδαίσθηση ότι λειτουργεί, αλλά κανείς δεν τολμά να το διορθώσει ή να το ξαναχτίσει. Ξεχνάμε όλοι ότι ο Μεγαλέξανδρος, θωσχωρέστον, το γόρδιο δεσμό ούτε τον απέφυγε ούτε τον παράκαμψε, ούτε προσπάθησε να τον καταλάβει ή να τον λύσει. Του έδωσε μια με το σπαθί και ξεμπέρδεψε.
Ανάμεσα στο πολίτευμα της Εγωκρατίας και τον ζουρλομανδύα που είναι τα συστήματα του κράτους μας, περιμένατε ότι δεν θα είμασταν υπο κατοχή; Απλά τώρα είναι λίγο πιο άμεση και πασιφανής.
Κράτος δικό μας δεν υπάρχει πια, κι οι εκλογές είναι καρνάβαλος, μια που όποιος και να βγεί θα κατευθύνεται από τις δυνάμεις κατοχής των ...υπαλληλίσκων της Τρόικας (και θα γίνουν οι εκλογές και κοντά στις απόκριες αν δεν κάνω λάθος).
Πως θα επιζήσουμε τούτη την κατοχή λοιπόν;
Η δική μου γνώμη, αν ενδιαφέρει κανέναν, για το πως να επιζήσει κανείς, υλικά και ψυχικά, τα χρόνια που έρχονται, είναι να κόψουμε με το σπαθί τον γόρδιο δεσμό του κράτους και να απελευθερωθούμε από τον ζουρλομανδύα των Ρωμαίικων νόμων, των κανονισμών και του δημοσίου. Να μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν δουλειές χωρίς να είναι αναγκασμένοι να φτιάξουν εταιρείες σα γιουσουφάκια με 20 σφραγίδες του Βεζίρη και τρία μαστιγώματα. Όπως μπορούν και το κάνουν οι πολίτες των χωρών που μας κάνουν τώρα κατοχή. Να μπορέσει ο κόσμος να εργαστεί σε δουλειές φτιάχνοντας οικονομία πραγματική και τοπική, βασισμένη στην ιδιωτική πρωτοβουλία και ιδρώτα -όπως έκανα κι εγώ όλη μου την ζωή εκτός Ελλάδας γιατί τα συστήματα μου το επέτρεψαν. Αυτά ξέρω, αυτά λέω. Μα πριν μου πείτε τι ξέρετε εσείς, πρώτα εξηγήστε μου, βάση εξέτασης των λεγομένων μου, που κάνω λάθος -εγώ στο κάτω-κάτω άρχισα την συζήτηση, αν θελήσει κανείς να την συνεχίσει.
Κάτι άλλο: Φύγετε από την Αθήνα. Η Αθήνα είναι ο πυρήνας του καρκίνου και παρέχει τις λιγότερες πιθανότητες για προσωπική επιβίωση. Αφήστε τα Mall και τα λοιπά να ερημώσουν, και αντί να πληρώνετε στο Marks & Spenser ή το Media Markt ή τα ξένα σούπερ μάρκετ, επιστρέψτε στον μπακάλη και τον ηλεκτρολόγο της γειτονιάς, κι ας είναι ακριβότεροι τώρα -τα έξτρα χρήματα που θα δώσετε στον μπακάλη και τον ηλεκτρολόγο της γειτονιάς θα σας επιστραφούν με άλλους τρόπους οικονομικούς και κοινωνικούς, όταν ξαναδώσετε ζωή στην δική σας οικονομία παίρνοντάς την από τους εισβολείς που σας αγόρασαν με τις ωραίες εικόνες και τα σήριαλ από εκεί όπου βγάζουν περισσότερα το μήνα από τους Έλληνες.
Και να μην σας πω για τα Hondos! Το άρωμα της μασχάλης σας είναι πολύ πιο σέξι από τα αρώματα των 100 Ευρώ, και το τρυπημένο ζακέτο του άπορου στην γωνία είναι πολύ πιο όμορφο από τα πακέτα δώρων της μπουτίκ με τον χρυσό φιόγκο.
Αλλά, τα συναισθήματα που έφερνε η τόσο διαδεδομένη τότε λέξη υπάρχουν ακόμα σήμερα μέσα μου σαν νά 'ταν μόνο χτες... και για μένα η κατοχή έχει περισσότερη ύλη και μάζα σαν ιδέα από όσο πρέπει να έχει στις γενεές τις μεταγενέστερες από την δική μου -εκείνες που τους τά 'δινε ο Τσοβόλας όλα, ή εκείνες που πρωτοπήραν μισθούς σε Ευρώ.
Νομίζετε ότι θα σας πω τώρα πως "έρχεται πάλι κατοχή". Ουχί φίλοι μου, τέτοιο πράγμα θα ήταν λάθος να το πω. Η κατοχή δεν έρχεται. Βρίσκεται ήδη εδώ. Απλά θα πάρει λίγους μήνες ακόμα μέχρι να ξαπλωθεί σε όλες τις πλευρές της ζωής ώστε να εκλείψουν και οι τελευταίες ονειρώξεις που βοηθούν πολλούς ακόμα να εναγκαλίζονται την άρνηση της πραγματικότητας.
Αυτήν την κατοχή δεν την έφερε η ανωτερότητα της πολεμικής μηχανής του τρίτου Ράιχ στο μέτωπο του Ρούπελ, δεύτερο μέτωπο μετά πέντε μήνες νίκης κατά του φασισμού στην Αλβανία. Αυτήν την κατοχή την έφερε η αγραμματοσύνη και ο πόθος για υλικά αγαθά σε τιμές Ευρώπης που μας απαγόρεψε να συνειδητοποιήσουμε ότι τα δανεικά μια μέρα πρέπει να ξεπληρώνονται -ή να συνειδητοποιήσουμε ότι αγορά με τιμές Ευρωπαϊκές και μισθούς Αφρικανικούς δεν επρόκειτο να οδηγήσει παρά στην καταστροφή.
Και γιατί, θα μου πείτε, δεν ξυπνήσαμε εγκαίρως να αντισταθούμε στο στρογγυλοκάθισμα των ...υπαλληλίσκων κατοχής, και των δυνάμεων που μας λένε τώρα τι να κάνουμε;
Πρώτον, η εξάρτηση από άλλες χώρες και υπακοή σ' αυτές δεν είναι καινούργια. Ξεκίνησε από το 1825 τότε που αρχίσαμε να φαγωνόμαστε μεταξύ μας στη μέση της επανάστασης, καθιερώθηκε από την ναυμαχία του Ναυαρίνου, τον Όθωνα, κλπ., κλπ. μέχρι τον εμφύλιο πόλεμο των Αμερικανών και Άγγλων εναντίων των Σοβιετικών, στην Ελλάδα μας, όπου για στρατούς οι μεγάλες δυνάμεις χρησιμοποίησαν Έλληνα αδελφό εναντίων Έλληνα αδελφού. Ανεξάρτητοι δεν ήμασταν ποτέ στην νεότερη Ελλάδα. Αλλά δεν μας πολυενδιέφερε να το αναγνωρίσουμε γιατί μας άρεσαν τα γυαλιστερά μπιχλιμπίδια της Δύσης.
Αλλά ο λόγος για τον οποίον πάντα επιτρέπαμε στους άλλους να μας λένε εμμέσως ή αμέσως τι να κάνουμε (εξαιρουμένης της κατοχής 1941-44) ήταν γιατί το πολίτευμά μας είχε κάποιο προβληματάκι:
Επισήμως το λέμε Δημοκρατία, και πολλοί υποστηρίζουν πως "δεν είναι Δημοκρατία αλλά ότι είναι ολιγαρχία ενώ θα έπρεπε να είναι λαοκρατία". Η πραγματικότητα είναι πως η Δημοκρατία, και περισσότερο η Λαοκρατία, δεν μπορούν να υπάρχουν χωρίς συζήτηση. Και στην Ελλαδίτσα μας, όλοι συζητάμε με διαφορετικότητα στις απόψεις που εκφράζονται από όλους, με γνώμες τεκμηριωμένες με μεθοδολογία και σκεπτικό. Όμως, ο μέσος Έλλην συνεχίζει να λέει τη δική του τεκμηριωμένη γνώμη με μεθοδολογία και σκεπτικό χωρίς να απαντά ως προς τα τεκμήρια και μεθοδολογία του άλλου. Μετατρέπεται πάντα η διαδικασία σε Εγωκρατία (του "εγώ" του άλλου φυσικά, ποτέ του δικού μας).
Και η Εγωκρατία απέχει κάμποσα χιλιόμετρα από την Δημοκρατία ή την Λαοκρατία, και δεν είναι και πολύ αποτελεσματική σε συλλογικό επίπεδο εναντίων των δυνάμεων κατοχής που ξέρουν πολύ καλά πως να συζητάνε μεταξύ τους αφήνοντας εμάς να διαβουλευόμαστε και να μην επιτυγχάνουμε τίποτα καθώς ο καθένας από μας λέει το μακρύ του και το κοντό του χωρίς να εξετάζει την ουσία των επιχειρημάτων του άλλου.
Έπειτα είναι και αυτό το δόλιο το κράτος μας... και τα συστήματά του... και οι Κίμωνες Κουλούρηδες και φυσικά το Δημόσιο. Το Δημόσιο είναι ένας περίπλοκος κόμπος που απλά δεν λειτουργεί και τα κρατά όλα και όλους δεμένους μέσα σε ένα ζουρλομανδύα. Οι περισσότεροι το αποφεύγουν όσο και όπως μπορούν, μερικοί προσπαθούν να το καταλάβουν και να το εξηγήσουν για να έχουν την ψευδαίσθηση ότι λειτουργεί, αλλά κανείς δεν τολμά να το διορθώσει ή να το ξαναχτίσει. Ξεχνάμε όλοι ότι ο Μεγαλέξανδρος, θωσχωρέστον, το γόρδιο δεσμό ούτε τον απέφυγε ούτε τον παράκαμψε, ούτε προσπάθησε να τον καταλάβει ή να τον λύσει. Του έδωσε μια με το σπαθί και ξεμπέρδεψε.
Ανάμεσα στο πολίτευμα της Εγωκρατίας και τον ζουρλομανδύα που είναι τα συστήματα του κράτους μας, περιμένατε ότι δεν θα είμασταν υπο κατοχή; Απλά τώρα είναι λίγο πιο άμεση και πασιφανής.
Κράτος δικό μας δεν υπάρχει πια, κι οι εκλογές είναι καρνάβαλος, μια που όποιος και να βγεί θα κατευθύνεται από τις δυνάμεις κατοχής των ...υπαλληλίσκων της Τρόικας (και θα γίνουν οι εκλογές και κοντά στις απόκριες αν δεν κάνω λάθος).
Πως θα επιζήσουμε τούτη την κατοχή λοιπόν;
Η δική μου γνώμη, αν ενδιαφέρει κανέναν, για το πως να επιζήσει κανείς, υλικά και ψυχικά, τα χρόνια που έρχονται, είναι να κόψουμε με το σπαθί τον γόρδιο δεσμό του κράτους και να απελευθερωθούμε από τον ζουρλομανδύα των Ρωμαίικων νόμων, των κανονισμών και του δημοσίου. Να μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν δουλειές χωρίς να είναι αναγκασμένοι να φτιάξουν εταιρείες σα γιουσουφάκια με 20 σφραγίδες του Βεζίρη και τρία μαστιγώματα. Όπως μπορούν και το κάνουν οι πολίτες των χωρών που μας κάνουν τώρα κατοχή. Να μπορέσει ο κόσμος να εργαστεί σε δουλειές φτιάχνοντας οικονομία πραγματική και τοπική, βασισμένη στην ιδιωτική πρωτοβουλία και ιδρώτα -όπως έκανα κι εγώ όλη μου την ζωή εκτός Ελλάδας γιατί τα συστήματα μου το επέτρεψαν. Αυτά ξέρω, αυτά λέω. Μα πριν μου πείτε τι ξέρετε εσείς, πρώτα εξηγήστε μου, βάση εξέτασης των λεγομένων μου, που κάνω λάθος -εγώ στο κάτω-κάτω άρχισα την συζήτηση, αν θελήσει κανείς να την συνεχίσει.
Κάτι άλλο: Φύγετε από την Αθήνα. Η Αθήνα είναι ο πυρήνας του καρκίνου και παρέχει τις λιγότερες πιθανότητες για προσωπική επιβίωση. Αφήστε τα Mall και τα λοιπά να ερημώσουν, και αντί να πληρώνετε στο Marks & Spenser ή το Media Markt ή τα ξένα σούπερ μάρκετ, επιστρέψτε στον μπακάλη και τον ηλεκτρολόγο της γειτονιάς, κι ας είναι ακριβότεροι τώρα -τα έξτρα χρήματα που θα δώσετε στον μπακάλη και τον ηλεκτρολόγο της γειτονιάς θα σας επιστραφούν με άλλους τρόπους οικονομικούς και κοινωνικούς, όταν ξαναδώσετε ζωή στην δική σας οικονομία παίρνοντάς την από τους εισβολείς που σας αγόρασαν με τις ωραίες εικόνες και τα σήριαλ από εκεί όπου βγάζουν περισσότερα το μήνα από τους Έλληνες.
Και να μην σας πω για τα Hondos! Το άρωμα της μασχάλης σας είναι πολύ πιο σέξι από τα αρώματα των 100 Ευρώ, και το τρυπημένο ζακέτο του άπορου στην γωνία είναι πολύ πιο όμορφο από τα πακέτα δώρων της μπουτίκ με τον χρυσό φιόγκο.
Ή ακόμα, όπως κάνουν στην Ιταλία, όταν πάτε επίσκεψη, πηγαίνετε δώρο τρόφιμα. Όχι, δεν είπα να δώσετε 40 Ευρόπουλα για τούρτες, πάστες, παγωτά και Grand Marnier. Τρόφιμα είπα, από το ντουλάπι σας. Κανένα σαλάμι, κανένα ζυμαρικό... ελιές... τυρί... ψωμί... έτσι κάνουμε εδώ! Εδώ μάλιστα, το Ιταλικό αντίστοιχο του Άη Βασίλη λέγετε Μπεφάνα και είναι όχι Άγιος αλλά μια γριούλα που έρχεται 6 Ιανουαρίου και στις κάλτσες στο τζάκι αφήνει τρόφιμα - (αλλά ξέχασα... αν το κάνετε αυτό στην Αθήνα θα προσβληθούν οι φίλοι σας που φυσικά "δεν έχουν ανάγκη"!)
Φύγετε για την επαρχία και την ύπαιθρο αν μπορείτε, ή για την επαρχία άλλων χωρών, αν μπορείτε... και αν γυρίσετε στο χωριό πάρτε δυό τρεις μήνες να επισκευάστε με τα χέρια σας το σπίτι της γιαγιάς.
Ίσως να ακούγονται υπερβολικά όλα αυτά, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν απέχουν από τα αναγκαία που θα προκύψουν στην καινούργια πραγματικότητα των επόμενων χρόνων.
Έξω από την Ελλάδα, και στην Ιταλία, περιμένουν ότι η Ελλάδα πρόκειται να χρεοκοπήσει Μάρτιο του 2012. Μπορεί να χρεοκοπήσει, μπορεί απλά να μπει υπό κάποιο διαφορετικό καθεστώς υποχρεώσεων για να αποφευχθεί, για μια ακόμα φορά, να λεχθεί η αλήθεια, μη και τραβήξουν τις κοτσίδες τους οι οίκοι αξιολόγησης. Το γεγονός όμως είναι ότι η ζωή όπως την ξέραμε έχει τελειώσει, και το πρώτο πράγμα που χρειαζόμαστε για να επιζήσουμε είναι διαφορετικές προσδοκίες, διαφορετικές προτεραιότητες και διαφορετική αντιμετώπιση του τι περιμένουμε από τους εαυτούς μας, και τι περιμένουν οι άλλοι από εμάς.
Όσοι ξέρουν τι σημαίνει θάνατος ξέρουν ότι αφής και απομακρυνθείς από τον τάφο μετά από την κηδεία τίποτα δεν μπορεί να φέρει πίσω αυτά που έχασες. Χρειάζεται η δύναμη η εσωτερική και η ευρηματικότητα να συνεχίσεις την ζωή, ώστε η ζωή να συνεχιστεί.
Φύγετε για την επαρχία και την ύπαιθρο αν μπορείτε, ή για την επαρχία άλλων χωρών, αν μπορείτε... και αν γυρίσετε στο χωριό πάρτε δυό τρεις μήνες να επισκευάστε με τα χέρια σας το σπίτι της γιαγιάς.
Ίσως να ακούγονται υπερβολικά όλα αυτά, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν απέχουν από τα αναγκαία που θα προκύψουν στην καινούργια πραγματικότητα των επόμενων χρόνων.
Έξω από την Ελλάδα, και στην Ιταλία, περιμένουν ότι η Ελλάδα πρόκειται να χρεοκοπήσει Μάρτιο του 2012. Μπορεί να χρεοκοπήσει, μπορεί απλά να μπει υπό κάποιο διαφορετικό καθεστώς υποχρεώσεων για να αποφευχθεί, για μια ακόμα φορά, να λεχθεί η αλήθεια, μη και τραβήξουν τις κοτσίδες τους οι οίκοι αξιολόγησης. Το γεγονός όμως είναι ότι η ζωή όπως την ξέραμε έχει τελειώσει, και το πρώτο πράγμα που χρειαζόμαστε για να επιζήσουμε είναι διαφορετικές προσδοκίες, διαφορετικές προτεραιότητες και διαφορετική αντιμετώπιση του τι περιμένουμε από τους εαυτούς μας, και τι περιμένουν οι άλλοι από εμάς.
Όσοι ξέρουν τι σημαίνει θάνατος ξέρουν ότι αφής και απομακρυνθείς από τον τάφο μετά από την κηδεία τίποτα δεν μπορεί να φέρει πίσω αυτά που έχασες. Χρειάζεται η δύναμη η εσωτερική και η ευρηματικότητα να συνεχίσεις την ζωή, ώστε η ζωή να συνεχιστεί.
Τι είναι αυτό το σκούρο στο μάρμαρο;
κακιά σκουριά από τη στήλη στη μέση, μούχλα, ή σκόνη από το νέφος;
κακιά σκουριά από τη στήλη στη μέση, μούχλα, ή σκόνη από το νέφος;
ΥΓ. Από Πέμπτη 12 Ιανουαρίου πρωί, για 3-5 μέρες μπορεί να μην έχω συνεχή πρόσβαση στο ίντερνετ. Όσοι με τιμήσετε με σχόλιό σας, θα απαντώ το συντομότερο δυνατόν.
Πολύ δυνατή ανάρτηση. θα συμφωνήσω απολύτως ειδικά στην "εγωκρατία". Δεν ξέρω αν είναι τόσο απλό βέβαια το ζήτημα του χρέους (κατά τη γνώμη μου είναι μια καλή ευκαιρία για να διαλυθεί η μεσαία τάξη). Θα συμφωνήσω όμως πάνω από όλα στο ζήτημα της "Κατοχής" ή κατά άλλους "χούντας". Έχουμε φτάσει στο σημείο να μεταχειριζόμαστε όρους χωρίς να ξέρουμε καν τη σημασία τους (σημειολογικά, ιστορικά, πολιτικά), αρκεί να λαϊκίσουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε μου, αν η κατοχή, μας απήλασσε από το ραγιαδισμό και την ανατολίτικη νοοτροπία, θα ήταν ευχής έργο. δυστυχώς όμως δεν ήταν αυτά τα σχέδιά τους. και ακομα ψάχνω να αντιληφθω την πραγματική αιτία πέρα από την προφανή που φτάσαμε στο χάλι αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔήμο, βέβαια το ζήτημα του χρέους δεν είναι τόσο απλό για να χωρέσει σε μια παραγραφούλα, αλλά και η πυραμίδα το Χέοπα έχει μια κορυφή μικρή... Όσον αφορά την κατοχή, συμφωνώ ότι αυτές τις μέρες πετάνε δεξιά κι αριστερά όροι εις ύμνον του λαϊκισμού -άλλωστε χούντα σημαίνει ομάδα στρατιωτική μέσα από την ίδια την χώρα (τουλάχιστον αυτό σήμαινε η λέξη όταν πρωτοπαίχτηκε στην Νότιο Αμερική και στην Ισπανία) και κατοχή γίνεται από κάποιον ερχόμενο από εκτός χώρας (ο οποίος βεβαίως μπορεί να χρησιμοποιεί δοσίλογους εκ των εντός).
ΑπάντησηΔιαγραφήΡία μου, καλύτερα η κακιά νοοτροπία η δικιά μας παρά η καλή κάποιου άλλου -εκτός αν καταλάβουμε επί τέλους και αλλάξουμε από μόνοι μας, αλλά οι μύθοι του Αισώπου μας διδάσκουν ότι δεν αλλάζει τόσο εύκολα η φύση κάποιου. Όσο για το αν υπάρχει "πραγματική αιτία" κρυμμένη, πέρα από τις οφθαλμοφανείς, αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι η ύπαρξη "πραγματικής αιτίας" θα αφαιρούσε λίγη, ή πολύ, ευθύνη από εμάς, και ότι αφαιρεί ευθύνη συνήθως δικαιολογία είναι απλά για να αφαιρέσει ευθύνη...
Δήμο, μια σκέψη ακόμα: οπωσδήποτε η μεσαία τάξη διαλύεται, και γίνεται αυτό σχεδόν ακριβώς όπως είχε υποθέσει ο Μαρξ -αλλά δεν το βλέπω σαν κάποιο καταχθόνιο σχέδιο απλούστατα γιατί θα ήταν αυτοκαταστροφή των "πλούσιων" που θα το έβαζαν σε εφαρμογή. Το βλέπω απλά σαν φυσική εξέλιξη του καπιταλισμού. Και ο εφιάλτης είναι ότι όταν φτάσει η ισοπέδωση θα αρχίσουν όλα πάλι από την αρχή, όπως το 1945. Η εξέλιξη του είδους παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο από όσο θα θέλαμε, πιστεύω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δανεικα ξερανε αρκετοι οτι καποτε θα τα πληρωσουμε. Αλλοι πιστευαν οτι αυτο θα γινει αφου.. αποδημησουν, αλλοι θεωρουσαν αυτους που τα λεγανε γραφικους, αλλοι τα αγνοουσαν γιατι δεν τους αρεσε ν ακουνε για δυσοιωνο μελλον.. Θυμαμαι πριν καμια 10αρια χρονια να λενε καποιοι οτι "καποτε η ευρωπη θα μας τα ζητησει ολα αυτα..". Και να που τα ζηταει τωρα. Ουσιαστικα εχουμε χρεοκοπησει και δε θελουμε να το παραδεχτουμε οπως καποτε δε θελαμε να παραδεχτουμε οτι καποτε θα πρεπει να επιστρεψουμε αυτα τα λεφτα.. κι επειδη μιλατε για το αν υπαρχει η οχι σχεδιο, εμενα μου προκαλει εντυπωση το γεγονος οτι ολη η λεκανη της μεσογειου τα τελευταια 1-2 χρονια εχει παρει φωτια.. Ελλαδα-Ισπανια-Ιταλια με τεραστια οικονομικα προβληματα.. Αιγυπτος-Λυβιη-Συρια με αντιδρασεις και ανατροπες καθεστωτων. Στην Τουρκια σχεδιαζαν λεει πραξικοπημα.. Εμεις που αρνουμασταν πεισματικα την υπαρξη πετρελαιου και λεγαμε γραφικους οσους μιλουσαν για ορυκτο πλουτο τωρα συνειδητοποιησαμε ξαφνικα οτι εχουμε παντου κοιτασματα. Αυτο το τελευταιο σε συνδυασμο με το λεγομενο αγγλικο δικαιο που πανε να κανουν στα δανεια μας το οποιο σε περιπτωση χρεοκοπιας προβλεπει τη δεσμευση δημοσιου και ιδιωτικου πλουτου εμενα μου βρωμαει παρα πολυ.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Η μεσαία τάξη συνιστά μια πολυτέλεια την οποία ο καπιταλισμός δεν είναι πια σε θέση να πληρώνει».
ΑπάντησηΔιαγραφήJohn Gray
Απλά. Πιστεύω ότι σε αυτό το έτος, θα γίνουν τόσο μεγάλες αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο, που τα θέματα της Ελλάδας θα μοιάζουν παιχνιδάκι. Ελπίζω να βγω λάθος. Δυστυχώς μας οδηγούν σε μια δουλεία, σε μια ζωή δίχως ποιότητα, ανάσα. Το τραγικό είναι πως όλα αυτά γίνονται σε μια εποχή υψηλής τεχνολογίας, που όπως έχει τεκμηριωθεί, θα μπορούσαμε να μη δουλεύαμε και να ζούσαμε όλοι άνετα.
Η κατοχή όχι απλά είναι εδώ, μα δεν κάνουν τίποτα για να την αποτρέψουν να έρθει. Η πολιτική αυτή είναι πολιτική χρεοκοπίας. Μάλλον θα πάρουν πρώτα τον ορυκτό πλούτο κλπ και μετά θα χρεοκοπήσουμε. Το θέμα είναι όμως πως ο απλός κόσμος θα υποφέρει. Πως γίνεται να μην ενδιαφέρονται καθόλου για τους πολίτες; Πως γίνεται να μη βλέπουν πως όταν φέρονται άδικα στον άνεργο, στον συνταξιούχο, στον φτωχό, στο νέο, θα το βρουν σίγουρα μπροστά ως αντίκτυπο σε όλη την κοινωνία; Δεν είναι εύκολο για όλους να πάνε στην επαρχία και εκεί δεν υπάρχουν δουλειές. Επιπλέον δε ξέρω πως γίνεται να αποκοπείς από το κράτος.
Υγ έχασα τις προηγούμενες αναρτήσεις σου, θα επιστρέψω να τις διαβάσω.
Σεν είναι μόνο ετυμολογικό το ζήτημα, αλλά προχωράει ακόμα παραπέρα. Η Ελλάς όταν υπέγραψε τη συνθήκη του Μάαστριχτ, της Σέγκεν και την ΟΝΕ, ουσιαστικά παραχωρούσε την "εθνική της κυριαρχία" προς συμφέρον την κοινής φιλίας κλπ. Άρα δε γίνεται λόγος ούτε για χούντα ούτε για κατοχή, όταν το Κοινοβούλιο και μέχρι χτες τουλάχιστον η πλειοψηφία των Ελλήνων ήταν υπέρ της ένταξης και της παραμονής στην ΕΕ (ακόμα κι αν τούτο το τελευταίο γινόταν χωρίς δημοσκόπηση, αλλά λόγω κομματικοκρατίας ή μιντιακής προπαγάνδας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τη μεσαία τάξη: το σύστημα έχει ανάγκη την αναδιανομή του μεσαίου πλούτου. Μέχρι τώρα ο πλούτος της μεσαίας τάξης που έφερνε κατανάλωση και ανάπτυξη ήταν πλαστικός και δανεικός (εξου και η κρίση του 2008, με πρώτο εμφανιζόμενο τις κατοικίες, αλλά ουσιαστικό θύμα την κατανάλωση των μεσοαστών). Δηλαδή ο πλούτος των αστών/ελίτ ήταν όχι μόνο σε ξύλινα πόδια, αλλά έφτασε και στο σημείο (ολοφάνερο στην αμερικανική στεγαστική περίπτωση) η ανάπτυξη να μην ακολουθείται από ανάλογη κατανάλωση και άρα να λειτουργεί εναντίον των βιομηχάνων και φυσικά των τραπεζών.
Αυτό απαιτεί τη διάλυση της μεσαίας τάξης (έγραψα σχετικά εδώ και σε άλλα άρθρα).
Ανώνυμε, το πρώτο μισό του σχολίου σας είναι ακριβώς αυτά που βλέπω και λέω κι εγώ. Ο πατέρας μου πάντως, λογιστής, από τη δεκαετία του '80 έλεγε ότι "έτσι που δανείζονται θα χρεοκοπήσουμε"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο δεύτερο μισό του σχολίου, οπωσδήποτε είναι τρομερά ενδιαφέρον, και σημαίνει κάτι, το ότι η Μεσόγειος φλέγεται. Τα πάντα, σίγουρα, και οπωσδήποτε στην διεθνή πολιτική σήμερα και στις τοπικές ανακατατάξεις, έχουν να κάνουν με το πετρέλαιο, καθώς εξαντλείται. Ότι για το πετρέλαιο υπάρχουν σχέδια δεκαετιών που δεν τα γνωρίζουμε, είμαι σχεδόν σίγουρος.
Σας ευχαριστώ.
Αγαπητή μου Roadartist, το απόσπασμα από τον John Gray αποδίδει και την δική μου γνώμη, με τρόπο παρεμφερή όπως στην απάντησή μου στον Δείμο του Πολίτη παραπάνω -μόνο που εγώ το αποδίδω αυτό σε φυσική εξέλιξη μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, πάνω κάτω όπως είχε προβλέψει και ο Μαρξ.
Και εγώ πιστεύω ακριβώς όπως γράφεις ότι οι αλλαγές, σύντομα, θα είναι σε παγκόσμιο επίπεδο κοσμοϊστορικές. Δεν θα βγεις λάθος, αλλά απλά πρέπει να διατηρήσουμε την ελπίδα και το πιστεύω ότι μετά κάθε καταιγίδα βγαίνει ο ήλιος. Και κάθε βροχή ποτίζει το χώμα. Ακόμα και οι φυσικές πυρκαγιές βοηθούν την απαραίτητη αναδάσωση.
Πράγματι όμως, δεν κάνουν τίποτα ούτε καν να προσπαθήσουν να αποτρέψουν την κατοχή. Είναι πράγματι σαν να τα έχουν παρατήσει όλοι, ή από απάθεια, ή από άγνοια, ή από άρνηση, ή, χειρότερα, από το ότι δεν ενδιαφέρονται, και ενδόμυχα λένε ότι καλύτερα θα μας κυβερνήσουν οι ξένοι -όπως έχω ήδη ακούσει και διαβάσει -όπως μέχρι τα '80 στα ταξί άκουγες ότι ήμασταν καλύτερα με την δικτατορία. Ο Ραγιάς ακόμη δεν έχει εξορκιστεί από την ψυχή...
Πράγματι δεν είναι εύκολο να αλλάξει κανείς ζωή πόσο μάλλον να πάει στην Ελληνική επαρχεία του 2012. ίσως για αυτό ακριβώς τον λόγο μπορεί να επιζήσουν καλύτερα εκείνοι οι λίγοι που θα το κάνουν... Μακάρι να λέω μπούρδες...
Δήμο, όπως το βλέπω εγώ το Μάαστριχτ απαγόρευσε την ουδετερότητα αλλά πουθενά στο Μάαστριχτ δεν λέει ότι οικονομολόγοι από το εξωτερικό μιας χώρας θα λένε στην κυβέρνηση τι να κάνουν: αυτό το λένε οι κανόνες της χρηματοδότησης για εκείνους που τα κάνουν θάλασσα.
Για την δεύτερη παράγραφο σύμφωνοι, απλά αναλύεις περεταίρω τα παραπάνω. Αλλά το ότι αυτά "απαιτούν" την διύλιση της μεσαίας τάξης (προμελετημένο σχέδιο αντί για φυσική εξέλιξη του συστήματος) είναι συζητήσιμο. Αν η μεσαία τάξη δεν είχε πάρει πιστωτικές κάρτες και Ελβετικά δάνεια μέχρι τα ρουθούνια, ποιός θα μπορούσε να την διαλύσει; ποιός τους είπε όλους να χρεωθούν για το αυτοκίνητο, το σπίτι, την πλάσμα οθόνη και τις διακοπές; τους έβαλε κανείς πλούσιος το περίστροφο στον κρόταφο λέγοντάς τους "υπέγραψε εδώ"; Πολύ φοβάμαι ότι μετά από αυτόν τον παγκόσμιο "πόλεμο" πάλι στο 1945 θα καταλήξουμε για να επαναδημιουργηθεί η απαραίτητη μεσαία τάξη. Ίσως και να ζούμε ακόμα όταν θα ξανάρθει η ...ευημερία του 1950.
Θα προσυπογράψω το σχόλιο της RoadArtist. Επιπροσθέτως, νομίζω ότι συμβαίνει το εξής παράδοξο αυτή τη στιγμή: Ενώ οι κατεχόμενοι σε κάθε κατοχή προσπαθούν να αποτινάξουν το ζυγό από πάνω τους, εμείς κάνουμε ακριβώς το ανάποδο. Φέρνουμε την κατοχή όλο και πιο κοντά μας, μέσα στα σπίτια μας και μέσα στο είναι μας, αν μου επιτρέπεται ο όρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, όπως είπε και η RoadArtist, το 2012 πιστεύω ότι θα είναι έτος μεγάλων ανακατατάξεων και αλλαγών, οι οποίες σίγουρα θα μας επηρεάσουν βαθύτατα.
Ακριβώς Κώστα μου. Και για ποιόν λόγο δεν αντιδρούν; Ίσως για το ίδιο λόγο που μέχρι τα ’80 τους άκουγα να λένε ότι καλύτερα ήταν με την χούντα, ή που τώρα λένε ότι καλύτερα θα κυβερνήσουν οι ξένοι. Υποθέτω επειδή ο μέσος Έλληνας πιστεύει ότι δικαιωματικά περιμένει το κράτος να του παρέχει αυτά το οποία δικαιωματικά αναμένει, ξεχνώντας ότι το κράτος είναι αυτός ο ίδιος. Ξεχνώντας ότι σε αυτή τη ζωή ότι θέλεις να έχεις πρέπει να το φτιάξεις και να το πάρεις με τα χέρια σου. Αν το περιμένει κανείς δικαιωματικά από τον βεζίρη, τότε τι σημασία έχει ποιος είναι ο βεζίρης…
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλωσα κι εγώ στην Αθήνα ακούγοντας πάντα για την κατοχή.Ηταν κανόνας στις κουβέντες των μεγάλων ήταν παράδειγμα για κάθε αγαθό που ενδεχομένως είχα μέσα σε μια φτωχή οικογένεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμάμαι κι ένα θείο που ζούσε στην Κυπαρισσία και μας έλεγε για πετρέλαιο,ασήμαντο κοίτασμα τότε σπουδαίο σήμερα.Είδα μόνη μου στο Κερί στη Ζάκυνθο μαύρο άγονο χώμα από πετρέλαιο μου είχαν πει.Ασήμαντο είχα σκεφτεί τότε για να μην νοιάζεται το κράτος.
Σήμερα μαζί με τους δεκάδες οικονομικούς και όχι μόνο όρους που άλλους λίγο κατλαβαίνω άλλους αρκετά τους πιο πολλούς καθόλου έμαθα ότι τόσα χρόνια το Ιόνιο "κολυμπά" πάνω από σπουδαία κοιτάσματα.Για το Αιγαίο δεν ακούω κάτι γιατί μάλλον θα θιγούν οι γείτονες.
Τείνω προς την εκδοχή ότι όλα είναι ένα καλοστημένο παιχνίδι ειδικά αν αληθεύει κάτι που διάβασα κάπου (μ αυτό το διαδύκτιο ξεχνάω από που ξεκινάω αρκετά συχνά και που διαβάζω τι) ότι ως χώρα είχαμε δεσμευτεί ως το 2012 ότι δεν θα κάναμε κανενός είδους προσπάθεια εκμετάλλευσης των ασήμαντων όπως μας έλεγαν τότε σημαντικών όπως φαίνεται σήμερα κοιτασμάτων.
Αυτά όμως,πάντα κατά την γνώμη μου αφορούν στην γενικότερη κρίση.Στην μόνιμη κατοχή μας από άλλους.
Στην πιο στενή κρίση που βιώνουμε είμαστε απόλυτα υπέυθυνοι εμείς γιατί ξαφνικά η ιδέα του να ιδρώνεις για να ζήσεις έγινε αποκρουστική και όλοι θέλαμε το υπαλληλίκι το σίγουρο και τελικά το στείρο εισόδημα.Τα εύκολα δάνεια για τεράστια σπίτια για έπιπλα διακοπές αυτοκίνητα και δεν ξέρω τι άλλο.Δεν γενικεύω δεν τσουβαλιάζω ούτε ισοπεδώνω τους πάντες και τα πάντα.Απλά βάζω κι εμένα μέσα.Βλέπω δεκάδες τέτοια δάνεια κάθε χρόνο λόγω δουλειάς και πάντα αναρωτιώμουν αν πάει μια στραβή τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι.Γιατί στο στεγαστικό έπαιρναν επιπλέον ποσό μέχρι και για κουρτίνες αν είναι δυνατόν;Τους υποχρέωσε κάποιος;Γιατί εορτοδάνειο;Με το πιστόλι στον κρόταφο κι αυτό;
Πάνω από τη μισή μου ζωή ζω πλέον στην επαρχία.Εχει χτυπήσει την πόρτα μας η κρίση αλλά για τους νοικοκύρηδες σε ανεκτά επίπεδα.Πάντα στην επαρχία άμα έχεις όρεξη για δουλειά κάτι θα κάνεις.Αν όντως πάμε σε πτώχευση τον Μάρτιο θα μαζέψω τους δυο αητούς μου απο την συμπρωτεύουσα μέχρι να ισορροπήσουμε και οι σπουδές απλά θα καθυστερήσουν λίγο παραπάνω.
Ο κήπος μας έχει τα πάντα θα πάρω και κοτούλες.Αλλωστε το καλοκαίρι ήδη ο μικρός μου με παρηγορούσε όταν ανησυχούσα ότι και τον δίσκο ξέρει να κρατάει και την γη μπορεί να καλλιεργήσει αν λόγω κρίσης δεν θα την στολίζει με κτίρια.Αλλαγή πλεύσης; Ναι. Οτι κάνεις με μεράκι με όρεξη το κάνεις σωστά και αποδίδει.
Διάβασα στο twitter ότι μόλις υποβαθμίστηκε η Γαλλία. Νωρίς άρχισαν τα όργανα. Δεν νομίζω πως θα μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε άμεσα, έχουνε πολλά να πάρουνε πρώτα. Ως προς τα δάνεια και τις πιστωτικές, που τις χορηγούσαν τόσο εύκολα στους πάντες, δίχως να τους ενδιαφέρει αν θα μπορούν όλοι να αποπληρώσουν, δε μοιάζει σαν ένα καλά στημένο παιχνίδι, όχι μόνο για την Ελλάδα, γενικότερα; Τώρα ως προς το γιατί δεν αντιδρούμε, ο κόσμος είναι έτοιμος ...για να ανέβει ...στα κεραμίδια! Φαινομενική είναι η ηρεμία, όλοι σιγοβράζουν. Το θέμα είναι πως θα αντιδράσουν. Το θέμα είναι πως δεν έχει κανένας εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. Όλοι είναι διεφθαρμένοι και βρώμικοι. Αν υπάρχουν κάποιοι έντιμοι, οι ίδιοι θα τους βγάλουν από τη μέση. Εδώ ακόμη τώρα, τσακώνονται για τις θέσεις τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε, συγγνώμη για την καθυστέρηση στην απάντηση! Πράγματι έτσι πιστεύω κι εγώ –πως το πετρέλαιο έχει κυριαρχήσει στην οργάνωση και στα σχέδια, μεταπολεμικά. Εγώ το βλέπω όχι τόσο σαν καταχθόνια σχέδια αλλά τον τρόπο με τον οποίον γίνονται οι «μπίζνες» όπως τις ξέρω. Προτεραιότητα έχει η Μέση Ανατολή λόγω γεωπολιτικής σημασίας –γι αυτό και διατηρείται ζωντανό και άλυτο το «Μεσανατολικό ζήτημα» και τα παιγνιδάκια που παίζει ο ΟΠΕΚ σαν γάτα και ποντίκι με την δύση. Και οι πόλεμοι… Εμείς και οι όμοιοί μας, και τα δικά μας κοιτάσματα, αντιπροσωπεύουμε την εν εφεδρεία πισινή. Θα έρθει και η σειρά μας. Γι αυτό σιγά-σιγά αποσταθεροποιείται η Μεσόγειος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δεν είναι να εφευρεθούν καινούργιες τεχνολογίες: το πρόβλημα είναι ότι όλες οι μηχανές και η υποδομή του πλανήτη δουλεύουν με πετρέλαιο. Και αύριο να βρούμε καινούργια πηγή ενεργείας δεν θα σημαίνει τίποτα μια που καμιά μηχανή δεν θα μπορεί να την χρησιμοποιήσει και θα πρέπει όλες από κρατικά και επιχειρηματικά έως ιδιωτικά επίπεδα να αντικατασταθούν με καινούργιες.
Σαν πλανήτης και είδος την έχουμε βαμμένη. Είναι θέμα δεκαετιών πριν αρχίσουν να σταματάν οι μηχανές από έλλειψη καυσίμων. Από εμάς απλά θα πάρουν τις τελευταίες σταγόνες… που λέει ο λόγος.
Αγαπητή μου Roadartist, ξεκίνησε η «χρονιά» πράγματι. Μακάρι να μην μας χρεοκοπούσαν γιατί θα χρειαζόντουσαν να πάρουν λεφτά, αλλά για λογική τελευταίας ελπίδας μου ακούγεται. Τι να πάρουν. Τι μέτρα παίρνουμε εκτός από το να βγάζουμε στο δρόμο τον κόσμο και να πεινάνε τα παιδιά στα σχολεία; Στο κάτω-κάτω αυτά λέξεις είναι. Χρεοκοπήσαμε την ώρα που καλέσαμε το ΔΝΤ.
Και εγώ φοβάμαι την έκρηξη του κόσμου… να δώσει η ζωή και ο θεός του κάθε ανθρώπου να γίνει για το καλύτερο αντί για την καταστροφή…