Μπαμπούλας!
Τσίπρας:
«Η Ν.Δ. κατεβαίνει στις εκλογές με πρόγραμμα και λίστες Σαμαρά»
Αφήστε τώρα το ποιοί είμαστε εμείς, λες δηλαδή... Κοιτάχτε τον μπαμπούλα που θα έρθει αν ψηφίσετε Μεϊμεράκη! Δεν είναι ο Μεϊμεράκης! Ο Σαμαράς είναι! Ναι ο Σαμαράς! ο μπαμπούλας!
«Το παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα συνεκτικό σχέδιο για τον οικονομικό απεγκλωβισμό της ελληνικής οικονομίας από τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας.»
Μη ρωτάτε με τι πράμα είναι παράλληλο το πρόγραμμα. Είναι παράλληλο. Με κάτι.
"Στο ερώτημα αν φοβάται ότι οι δανειστές θα θέσουν προσκόμματα στην εφαρμογή του παράλληλου προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι «το πρόγραμμά μας είναι πρόγραμμα μάχης για την Ελλάδα και την Ευρώπη, το μοναδικό πρόγραμμα που εγγυάται ότι ο ελληνικός λαός θα βγει όρθιος από την κρίση», για να επισημάνει ότι «εξάλλου οι θέσεις των δανειστών δεν είναι στατικές». (δηλαδή εκείνοι στέκονται κι εσύ κουνιέσαι;) Μιλά για τις προαναφερθείσες πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη που όλα δείχνουν ότι θα φέρουν πολιτικές ανακατατάξεις σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (στις 31 του Φλεβάρη, 3 μερες μετά τις 28 Φεβρουαρίου) και τονίζει πως «ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι νικητής και να παίξει ρόλο καταλυτικό στη μάχη για την αλλαγή των συσχετισμών»" (βάση της Συριζικής Θεωρίας της Σχετικότητας).
Αλέξη μου, αγόρι μου, στο χωριουδάκι μου αυτό το λένε "αναμασημένη τροφή". Το χάψαμε την πρώτη φορά. Να το φάμε και δεύτερη; Βέβαια! Γιατί αλλιώς θα έρθει ο μπαμπούλας!
Μπούουουαααα! ο Μπαμπουουούλααας!!!
(ψηφίστε Τσίπρα, γιατί ο Τσίπρας κάθε μέρα τον μπαμπούλα κάνει πέρα)
Κι όμως σε καποιους αρεσει η αναμασημενη τροφη
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αρέσκονται να αναχαραζουν "ευτυχισμενα" όπως μερικα μηρυκαστικά ζωντοβολα
Ξερεις, κατι βολεμενους, κατι δημοσιους υπαλληλους, κατι ιδεολογους της δεκαρας
και κάθε ειδους παρασιτικο οργανισμό που ζει εις βαρος τους αλλου
Αμ, για 'κείνους την προσφέρει την τροφή... Το τραγικό είναι ο αριθμός τους...
ΔιαγραφήΘυμάμαι τι χαρά και περηφάνια ήταν κάποτε να ψηφίζει κανείς.
Φοβάμαι ότι όποιος το έχαψε την πρώτη φορά είναι έτοιμος και για δεύτερη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που το δικό μου στομάχι αρνείται πεισματικά να κατεργαστεί αναμασημένη τροφή.
Τις φιλούρες μου
Αμ εγώ να δεις πως χαίρομαι xristin μου που δεν αναναιώνω πια το Ελληνικό διαβατήριο και δεν είμαι και εκεί για να πρέπει να ψηφίσω... Βεβαίως-βεβαίως όποιος την έπαθε μία φορά μπορεί να την πάθει και δεύτερη, ιδίως όταν το σκεπτικό έχει θεμέλια ισεοληψίας και εκφοβησμού αντί ιδεολογίας. Παντού συμβαινει. Το τραγικό είναι ο αριθμός/ποσοστό των ανθρώπων στους οποίους συμβαίνει εν Ελλάδι. Κις-κις!
Διαγραφή"Ιδεοληψία" ήθελα να πω, όχι "ισεοληψία" (στο τέλος), αν και λανθάνουσα γλώσσα λέει την αλήθεια --και, όσο και να είναι ...καινούργια λέξη άρτι εφευρεθείσα η "ισεοληψία", μου φαινεται τελικά καλή βγήκε :-)
ΔιαγραφήΈχω τόσο θυμό μέσα μου που πραγματικά σκέφτομαι να απέχω. Και το αναφέρω έτσι, γιατί πάντα ήθελα να πιστεύω ότι πρέπει να συμμετέχεις στις εκλογές, μα τώρα τι να λέμε... αλλά πλέον εξευτελίστηκε η όλη διαδικασία. Είναι οι πιο ανούσιες και δίχως ελπίδα εκλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μου Roadartist σε νοιώθω, και ξέρεις ότι κι εγώ από χρόνια δεν έχω κανέναν να μπορώ να τον ψηφίσω στην Ελλάδα. Σε τέτοιες εποχές το χειρότερο είναι ψήφος σε κόμμα που δεν πρόκειται να βγει, γιατί απλά βοηθά αυτό που θα βγει πρώτο. Μετά είναι η αποχή, που όταν έχει τρομακτικές διαστάσεις της τάξης του 35-40% όπως έχει στην Ελλάδα τρία χρόνια τώρα, τότε η αποχή είναι από μόνη της ψήφος με σημασία η οποία όμως δεν μετράει. Μετά έρχεται η αρνητική ψήφος (όταν ψηφίζει κάποιος κάποιον για να μην βγει κάποιος άλλος). Και φοβάμαι ότι η τρομερή έκταση και αυτών των τριών ειδών θα αναδείξουν κυβέρνηση του 29% των εγκύρων, 18% των εγγεγραμμένων...
ΔιαγραφήΌτι και να κάνει κανείς, ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ θα βγει. Δηλαδή, αυτή την τελευταία στιγμή, όσοι από τα 10% αναποφάσιστους αποφασίσουν, θα αποφασίσουν "αρνητική ψήφο"...
Το μεγάλο κακό δεν θα είναι ότι μετά τις εκλογές τα θλιβερά-σιωπηλά 80% θα πρέπει να ακούνε συνεχώς τις φωνές του 20% στους δρόμους και τα κανάλια, αλλά ότι μπορεί να βγει ένα κόμμα που τελικά να φτιάξει κυβέρνηση 6-12 μηνών και φτου απ' την αρχή... Οι άνθρωποι αυτοί απλά δεν το έχουνε να κάνουν σταθερή και ισχυρή κυβέρνηση με συνέπεια και πυγμή. Οι πρακτικές των επιτροπών σοβιέτ δεν πιάνουν στον εικοστό πρώτο αιώνα. Δεν λειτουργούν κυβερνήσεις με iPhone από πλατείες.
Αν ψήφιζα εγώ, θα ευχαριστούσα τον Τσίπρα για το ότι έσωσε την Ελλάδα μετά από εκείνο το δεκαεφτάωρο (ίσως από επιφοίτηση, ίσως από δειλία, ίσως και από τα δύο), αλλά, λόγω του ότι αντί μετά να γίνει "ηγέτης" έγινε διστακτικός μικροπωλητής, θα συνέχιζα με "ευχαριστώ, αλλά όχι ευχαριστώ!" (Thank you, but no, thank you!) Κι αυτό, αρνητικό, θα μου πεις. Ναι. αλλά η Ελληνική "άρνηση' τελικά φαίνεται ότι υποσκέλισε κάθε άλλη λογική για όλους...
Καλή μας τύχη... Και τι άλλο να πει κανείς; "Καλό Σαββατοκύριακο";;;
Δημήτρη με αγάπη* υπενθυμίζω και σ' εσένα και στην σχολιάστρια Χριστίν ότι ο Τσίπρας δυστυχώς μας ξεγέλασε μία φορά, μας έχει ξεγελάσει ήδη και δεύτερη και προχτές την Κυριακή μας ξεγέλασε για τρίτη φορά. Όταν λέτε ότι θα μας ξεγελάσει δεύτερη φορά μετράτε μόνο τις εθνικές εκλογές και ξεχνάτε το δημοψήφισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα πρώτη φορά αριστερά ψέμματα: Ιανουάριος 2015 όταν εξελέγη με το σύνθημα ότι εγγυάται την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη και το ευρώ. http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=383506&catID=1
Δεύτερη φορά αριστερά ψέμματα: Ιούλιος 2015 όταν έλεγε ότι το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα δεν σημαίνει όχι στο ευρώ και την ΕΕ. Και με αυτή τη σιγουριά ο ελληνικός λαός ψήφισε με ελαφρά καρδιά (κυριολεκτικά) την αντίθεσή του μόνο (νόμιζε ότι ήταν μόνο αυτό) στα μνημόνια. Και το ίδιο βράδυ του δημοψηφίσματος ο υπουργός Οικονομικών κατήγγειλε τον πρωθυπουργό του ότι άλλαξε τα σχεδιά τους και δεν τον άφησε να προχωρήσει στη δημιουργία των ΙOU και της χρεοκοπίας (που ισοδυναμούν με μονομερή ενέργεια και έξοδο από το ευρώ).
http://www.iefimerida.gr/news/216969/varoyfakis-proteina-grexit-kai-parallilo-nomisma-stin-kyvernisi-alla-aperripse
Να κλάψουμε ή να γελάσουμε; Ό,τι και να κάνουμε, δεν υπάρχουν ελπίδες και προσδοκίες ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να χειριστούν άξια και ικανοποιητικά μνημόνιο, να ψηφίσουν εφαρμοστικούς νόμους, να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις κτλ.
*αν και διαδικτυακά μόνο, νομίζω ότι έχουμε γνωριστεί αρκετά καλά. :)
Σωστή, και στην παρατήρησή σου, και στον αστερίσκο αγαπητή μου Emily!
ΔιαγραφήΠάντως για να πάω παραπέρα μου φαίνεται ότι το δημοψήφισμα και οι εκλογές διαφέρουν κάπως μεταξύ τους στο ότι για εκλογές υπόσχεται μπαρούφες τις οποίες ο κόσμος χάβει, αλλά στο δημοψήφισμα φέρθηκε πολύ έξυπνα στήνοντας μιά παγίδα, ρίχνοντας ένα δίχτυ, για να γεμίσει ένα κουβά από πολλές διαφορετικές ομάδες που τσίμπησαν το Όχι, επειδή η διατύπωση της ερώτησης του δημοψηφίσματος ήταν έντεχνα παραπμ=λανητική και αντιδεολοντική...
Στην τελική ο λαός ψηφίζει εκείνους που ο ίδιος αναδεικνύει. Να γελάσουμε, να κλάψουμε, και μετά, διαβατήρια!