Αντιδράσεις

Είναι περισσότερο από ανησυχητικό και απογοητευτικό όταν η κοινή γνώμη αντιδρά με τόσο πάθος βλέποντας την φωτογραφία ενός μικρού αγοριού, μπρούμητα στο κύμα της παραλίας ενώ τόσα χρόνια τα εκατομμύρια γονείς του παιδιού αυτού κοίταζαν την κοινωνία μας μέσα από τις τηλεοράσεις μας κάθε βράδυ --και η μόνη αντίδραση που είχαν προωθήσει ήταν μερικοί από εμάς να ψηφίσουνε Χρυσή Αυγή η Λεπέν, για να κρατήσουν έξω τους λαθρομετανάστες, και να δείρουν όσους καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα. Χωρίς καν να έχει κανείς αρκετή παιδεία, ανατροφή, ή ψυχή για να γνωρίζει την διαφορά ανάμεσα στους λαθρομετανάστες και τους πρόσφυγες.

Τι ήταν αυτό που κατάφερε η φωτογραφία του μικρού αγοριού με το μπλε κοντό παντελονάκι και το κόκκινο πουκαμισάκι, στην άμμο, που δεν το είχαν καταφέρει οι ώρες των ειδήσεων επί χρόνια... που δεν το είχαν καταφέρει οι άνθρωποι στους δρόμους της Αθήνας που είχαν χρώμα διαφορετικό από των "Ευρωπαίων";

Η παραλία ήταν Τούρκικη αλλά αν είχε τύχει να φυσάει το αεράκι από αλλού, η παραλία θα ήταν Ελληνική. Η θάλασσα δεν ξέρει ότι την λένε Αιγαίο, η Μεσόγειο. Η φύση δεν δίνει σημασία σε αυτά τα πράγματα. Η φύση δεν έχει ανάγκη τον άνθρωπο: θα συνεχίσει και θα εξελίσσεται ότι και να κάνει ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος όμως έχει ανάγκη την φύση. Και δεν το ξέρει. Νομίζει ότι περισσότερο έχει ανάγκη τα λεφτά. Και γι' αυτό δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει τους πολέμους του πετρελαίου που σπρώχνουν εκατομμύρια πρόσφυγες μακριά από τα σπίτια τους. Μια μέρα, όχι στο πολύ μακρινό μέλλον, εκείνοι που τώρα βλέπουν τηλεόραση και φωτογραφίες θα βρεθούν να είναι τα θέματα και όχι πια οι ακροατές.

Αν υπάρχει μιά ερώτηση που πρέπει να τεθεί είναι αυτή: για ποιο λόγο η αντίδραση, το πάθος, ξύπνησαν με αυτή τη φωτογραφία ενός μικρού αγοριού ενώ δεν είχαν ξυπνήσει τόσα χρόνια με καθημερινές εικόνες εκατομμυρίων ανθρώπων, στην τηλεόραση και τους δρόμους;