Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Απογοητευμένοι;











Δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο στο ότι πολιτικοί δεν κρατάνε τις υποσχέσεις τους. Θα ήταν παιδαριώδες να περίμενε κανείς ότι θα τις κρατήσουνε. Αλλά οι υποσχέσεις που δεν κράτησε ο Τσίπρας ανήγαγαν τον αφορισμό σε μνημειώδη, βιβλικά επίπεδα. Αυτό δεν ήταν "κωλοτούμπα"... ήταν η μητέρα όλων των αλλαγών πορείας.

Οποιοσδήποτε σκεπτόμενος άνθρωπος το περίμενε αλλά όχι, με καμία ...κυβέρνηση, τόσο γρήγορα και τόσο θεαματικά. Για να αφήσουμε όμως τους σκεπτόμενους ανθρώπους στην ησυχία τους, ας πάμε σε μία άλλη ομάδα και ας αναρωτηθούμε πως τα βλέπει όλα αυτά η λεγόμενη "αριστερά". Τώρα που το Χρυσό Παιδί, η ντάρλινγκ της "αριστεράς", τό 'κανε όχι παρένθεση αλλά αγκύλη, τι δικαιολογία βρίσκουν να μας πλασάρουν για την καταστροφή που έφερε η ψήφος τους; Ήταν λάθος "ντάρλινγκ" η ντάρλινγκ και τώρα θα βρούνε την σωστή; Τι σας έχει μείνει, δύστυχοι; ο Λαφαζάνης και η Ζωή, ή η Ραχήλ;

Το εκλογικό σώμα αποτελείται σήμερα από τους απογοητευμένους της δεξιάς, τους απογοητευμένους του κέντρου, και τους απογοητευμένους της "αριστεράς". Θα είναι οι εκλογές των απογοητευμένων.

Δεν θα είναι πλέον δεξιά εναντίων αριστεράς, ή αριστερά εναντίων δεξιάς. Θα είναι οι απογοητευμένοι που σηκώνουν λευκή σημαία και οι απογοητευμένοι που επιμένουν να προτιμούν θυμωμένες φαντασιώσεις, όλοι εναντίων της πραγματικότητας.

Υπάρχουν εκείνοι που νομίζουν ότι αν παραδοθούν στο παλιό κατεστημένο, το παλιό κατεστημένο υπάρχει ακόμα, αν το επιλέξουνε. Δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν λεφτά πια για να υπάρξει.

Υπάρχουν εκείνοι που νομίζουν ότι διαφορετικά πρόσωπα θα καταφέρουν καλύτερα αυτά που δεν κατάφερε το ΣΥΡΙΖΑ v1.0. Όμως ξεχνάνε τον ορισμό του τι είναι παράνοια: το να περιμένεις ότι επαναλαμβάνοντας την ίδια πρακτική μπορεί να υπάρξουν διαφορετικά αποτελέσματα.

Το γελοιότερο είναι το να λένε πως οι παλιοί ήταν οι κακοί. Οι "παλιοί" ήτανε η εποχή που νομίζανε ακόμα ότι είτε σαν νεοδημοκράτες είτε ως πασόκοι μπορούσανε να τρώνε επ' αόριστον. Οι "καινούργιοι" είναι εκείνοι που δεν είχαν φάει τότε και νομίζουν ότι μπορούν να φάνε τώρα που δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο. 

Την απάντηση στο ποιος θα κερδίσει τις εκλογές την έδωσε ο Αίσωπος πριν χιλιάδες χρόνια. Μόνο που κάμποσα από τα τζιτζίκια ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι είναι τζιτζίκια και αποκαλούν τα μερμήγκια "εκβιαστές-δανειστές-τοκογλύφους".




~MENOY~

1) Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς - ΣΥΡΙΖΑ (Αλέξης Τσίπρας),
2) Νέα Δημοκρατία – Ν.Δ. (Ευάγγελος Μειμαράκης),
3) Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή (Νικόλαος Μιχαλολιάκος),
4) Το Ποτάμι (Σταύρος Θεοδωράκης),
5) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας - Κ.Κ.Ε. (Δημήτρης Κουτσούμπας),
6) Ανεξάρτητοι Έλληνες - Εθνική Πατριωτική Δημοκρατική Συμμαχία (Πάνος Καμμένος),
7) Ένωση Κεντρώων (Βασίλης Λεβέντης),
8) Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδος - Ο.Κ.Δ.Ε. (Διοικούσα επιτροπή: Σωφρόνιος Παπαδόπουλος, Σοφία Θεοδωροπούλου και Χρήστος Ζάκας),
9) Εθνική Ελπίδα (Γεώργιος Παπαδόπουλος),
10) Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Απελευθέρωση - ΕΛ.ΛΑ.ΔΑ (Κων. Παπανικόλας),
11) Ανεξάρτητη Ανανεωτική Αριστερά, Ανανεωτική Δεξιά, Ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, Ανανεωτική Νέα Δημοκρατία, Όχι στον Πόλεμο, Κόμμα Επιχείρηση Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές, Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος - ΠΑ.Ε.Κ.Ε. (Μιλτιάδη Τζαλαζίδης),
12) Κοινωνία- Πολιτική Παράταξη Συνεχιστών Καποδίστρια (Μιχαήλ Ηλιάδης),
13) Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ – ΟΑΚΚΕ (Διοικούσα επιτροπή: Ηλίας Σαφειρόπουλος, Διονύσιος Γούρνας και Ελένη Κωνσταντινοπούλου,
14) Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο – Ε.ΠΑ.Μ. (Δημήτριος Καζάκης),
15) Λαϊκή Ενότητα (Παναγιώτης Λαφαζάνης),
16) Θεσμός (Σπυρίδων Αντωνίου),
17) Δημοκρατικό Κόμμα - ΔΗΚΟ (Χρήστος Αναγνώστου),
18) Δημιουργία, ξανά ! Θάνος Τζήμερος,
19) Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας (Γεώργιος Κόκκας),

20) Δημοκρατική Συμπαράταξη, αποτελούμενος από τα κόμματα: α) Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα – ΠΑΣΟΚ και β) Δημοκρατική Αριστερά - ΔΗΜΑΡ (Φωτεινή Γεννηματά και Αθανάσιος Θεοχαρόπουλος),
21) Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) – Μέτωπο της Αντικαπιταλιστικής, Επαναστατικής, Κομμουνιστικής Αριστεράς και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας και Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα ΕΕΚ –Τροτσκιστές (17μελής κεντρική συντονιστική επιτροπή),
22) Κ.Κ.Ε.(μ-λ) και Μ-Λ Κ.Κ.Ε.- Εκλογική Συνεργασία (Διευθύνουσα επιτροπή: Κωνσταντίνος Μπεκιάρης, Αντώνιος Παπαδόπουλος, Δημήτριος Μπαμπίλης και Πέτρος Κουφοβασίλης),
23) Δημοκρατικοί – Κοινωνία Αξιών – Κόμμα Πειρατών Ελλάδας (Ευγένιος Καλαιτζόπουλος, Στυλιανός Φενέκος και Αθανάσιος Γούναρης) και
24) Πατριωτική Ένωση – Ελληνική Λαϊκή Συσπείρωση «Ε.ΛΑ.Σ», αποτελούμενος από τα κόμματα: α) Εθνεγερσία, β) Ανατολή της Ρωμιοσύνης και γ) Εθνικός Λαϊκός Σχηματισμός – Ε.ΛΑ.Σ (Γεώργιος Ανφαντής, Παναγιώτης Ξανθόπουλος και Οδυσσέας Τηλιγάδας).




5 σχόλια:

  1. Αγαπητέ Δημήτρη καλό χειμώνα υγεία και πλούσιο υλικό ενημέρωσης εύχομαι ,τώρα άσχετα του ότι οι εκλογές ετούτες είναι εντελώς παραμύθι για μικρά παιδιά,
    ..άσχετα του ότι γίνονται για να περιθωροποιηθούν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, και να εξοστρακιστούν όσο γίνεται απ' την Βουλή και το βήμα της,
    ..άσχετα του χωρίς σημασία αποτελέσματος που θάχει, αφού έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι γερμανόδουλη,
    ..θα πρέπει να υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά μια μεγάλη αλήθεια:

    Τα μνημονιακά-ανθελληνικά κόμματα που θα
    κυβερνήσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα επόμενα (πόσα;) χρόνια,
    ..ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ.

    Πολλές, πάμπολλες διατάξεις-απαιτήσεις των μνημονίων είναι αντίθετες με βασικές παραδοχές και άρθρα του Συντάγματος τούτης της χώρας.
    Ακόμη και η αυτή η ίδια η ύπαρξη των μνημονίων και των εξωχώριων κέντρων αποφάσεων συνιστά κατάργηση του Συντάγματος.
    Αυτή την -προεκλογική- στιγμή κανένα από τα κόμματα που ορκίζονται πίστη στα μνημόνια, στο ευρώ, στο χρέος και στους απατεώνες δανειστές-τοκογλύφους,
    ..δεν αναφέρουν καν την λέξη ''Σύνταγμα''.

    Δεν τους ενδιαφέρει ο καταστατικός χάρτης της χώρας, δεν τους ενδιαφέρει η δημοκρατία, δεν τους ενδιαφέρει καν η χώρα.
    Τους ενδιαφέρει μόνον να ξανακυβερνήσουν ώστε να εφαρμόσουν το συμβόλαιο θανάτου του ελληνικού λαού που έχουν υπογράψει με τους ξένους ληστές.
    Τους ενδιαφέρει μόνον η εύνοια της καγκελαρίας και των τραπεζών για να διασωθούν πολιτικά, και να συνεχίσουν την ατέρμονη κομματική αλλά και προσωπική τους ληστεία (κυριολεκτικά) είς βάρος της πατρίδας και του λαού.
    Όλος αυτός ο πλούτος που κυκλοφορεί στα πολιτικά σαλόνια είναι προϊόν κλοπής.
    Πρόκειται για κλέφτες και απατεώνες με ένα περιτύλιγμα καθωσπρεπισμού, στείρας μόρφωσης, ψευτοευγένειας, ελιτισμού.

    Η μεγαλύτερη εγκληματική συμμορία από κτήσεως του νέου ελληνικού κράτους είναι εδώ.
    Και είναι όλη μέσ' την Βουλή.
    Κι εκεί επιθυμεί να μείνει. Για πάντα.

    Μετά από πολλά -πάρα πολλά- χρόνια, αν υπάρχει ακόμη τούτη η χώρα σαν ανεξάρτητη κρατική και εθνική οντότητα,
    ..αν υπάρχει ακόμη πνευματική ζωή στον τόπο,
    ..αν υπάρχουν ακόμη Έλληνες ιστορικοί και όχι ''Ευρωπαίοι'',
    ..η περίοδος αυτή της μεταπολίτευσης, ειδικά από το 1980 και μετά, θα καταγραφεί ως ο μείζων ελληνικός μεσαίωνας, χειρότερος ακόμη και απ' την τουρκοκρατία.

    Δεν ζούμε ιστορικές στιγμές μιας χώρας, μιας πατρίδας.
    Ζούμε τις τελευταίες της στιγμές!..

    Με εκτίμηση Νικόλας Θαλασσινός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου Νικόλα, καλημέρα και χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω. Καλό Φθινόπωρο.

      Είναι αλήθεια ότι καμιά φορά δεν είμαι απόλυτα σίγουρος, όταν σε διαβάζω, αν μιλάς σοβαρά ή αν χρησιμοποιείς μια φαινομενική σοβαρότητα για να κάνεις πνεύμα --ένα είδος χιούμορ. Θα συνεχίσω όπως έγραψες πάντως, υποθέτοντας ότι μιλάς σοβαρά:

      Και θα αρχίσω από το σημείο στο κείμενό σου στο οποίο σίγουρα συμφωνούμε: Αναφέρεις την περίοδο 1980 μέχρι σήμερα, υποθέτω σαν ενδεικτική των πρακτικών που μας οδήγησαν εδώ. Και πράγματι, σωστός ο προσδιορισμός σου. Οι Έλληνες 1980-Σήμερα έχτισαν το ξεχαρβάλωμα αυτό. Απλά εσύ το ονομάζεις "ο μείζων ελληνικός μεσαίωνας, χειρότερος ακόμη και απ' την τουρκοκρατία" και εγώ το ονομάζω "θα φάμε, θα πιούμε, και νηστικοί θα κοιμηθούμε". Αλλά, μου φαίνεται ότι το ίδιο πράμα λέμε. Ο φίλος μας ο Μαυρομάτης (Τουρκιστί, "Καραγκιόζ") παίζει και στον δικό σου ορισμό και στον δικό μου.

      Σχετικά με όσα γράφεις για το Σύνταγμα. Το έχω εδώ στο κομπιούτερ μου και το έχω διαβάσει ο δόλιος απ' άκρη σ' άκρη σε όλη του την πρόχειρη, ήξεις αφήξεις, με ελλείψεις έκτασή του.

      Σου κάνω μία ευθεία και απλή ερώτηση, σχετικά με το Σύνταγμα, στην οποία ερώτηση μου θα εκτιμούσα μία ευθεία, συγκεκριμένη και απλή απάντηση (δεν με έχεις συνηθίσει να μου δίνεις απαντήσεις όποτε σου κάνω ερωτήσεις): Λοιπόν: Ποιό συγκεκριμένο σημείο του Συντάγματος έχει παραβιαστεί από ποιον συγκεκριμένο όρο των Δανειακών Συμβάσεων ("μνημόνια");

      Περί ανεξαρτησίας: Μιά χώρα που χρωστάει πάνω από 80% του Προϊόντος της δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατόν να θεωρείται ανεξάρτητη. Εμείς χρωστάμε πάνω από 180% και ανεβαίνει το ποσοστό. Δεν είμαστε ανεξάρτητοι από τότε που ξεπεράσαμε τα 80%-90% εδώ και πολλά, πολλά χρόνια. Τραγικό αλλά πραγματικό, Μα να χτυπηθούμε κάτω και να αυτοκτονήσουμε δεν αλλάζει αυτό.

      Θα μου πεις το χρέος είναι παράνομο. Αντί να σε ρωτήσω "Γιατί;" και να σε ρωτήσω "Τι συγκεκριμένα είναι παράνομο βάση ποιανού συγκεκριμένου νόμου", ας πούμε ότι είναι παράνομο. Τι πρέπει να κάνουμε; Να ανακηρύξουμε διεθνώς ότι δεν χρωστάμε τίποτα και δεν έχουμε χρέος, δεν πληρώνουμε τίποτα, και να πάμε σε δικό μας νόμισμα και δική μας εσωτερική οικονομία, και θα μας το επιτρέψουν αυτό χωρίς κυρώσεις. Έκτακτα!

      Πρώτον: Μέχρι να χτίσουμε δική μας παραγωγή και εφόδια σε μερικά χρόνια, πως θα φάμε αφού δεν θα υπάρχουν εισαγωγές τροφίμων και καύσιμα στα πρώτα χρόνια; Λες να τα στέλνει ο ΟΗΕ σε εμάς αντί να τα στέλνει στην Συρία;
      Δεύτερον. Δεν θα δεχθεί πολύς κόσμος να τρώει πατάτες με κουπόνια και να παίρνει λίγη βενζίνη με κουπόνια, και να μην έχει θέρμανση για χρόνια. Θα προτιμήσουν τους Όρους Δανειακών Συμβάσεων ("μνημόνια"). Και εσύ Νικόλα μου, σαν Δημοκράτης, πρέπει να είσαι ο πρώτος που να σεβαστείς την δημοκρατία και την γνώμη της πλειοψηφίας και να την δεχτείς, εργαζόμενος για το σύνολο, δημοκρατικά. Δεν είναι έτσι;


      ...διότι, Νικόλα μου, ωραία είναι η πατριωτική ρητορική του σχολίου σου με κορώνες αυτοδίκαιου αγώνα, αλλά σου υπενθυμίζω ότι η ρητορική, ότι και να λέει αέρας κοπανιστός είναι χωρίς εφικτές μεθόδους και οδούς πραγματοποίησης των θεσφάτων. Ρητορική μας έφτασε εδώ που είμαστε. Θέλεις να συνεχίσουμε την ρητορική, απλά με άλλες λέξεις; Ρητορική θα παραμείνει, και χρεοκοπημένοι θα παραμείνουμε.

      Διαγραφή
  2. Δημήτρη μου το σύνταγμα της πατρίδας, αποτελεί το καταστατικό μιας χώρας, ενός κράτους, που καθορίζει τον λόγο της ύπαρξής του, καθώς και τους κανόνες με τους οποίους θα λειτουργήσει για όσον καιρό έχει λόγο ύπαρξης.
    Το Σύνταγμα είναι το συμβόλαιο μεταξύ του λαού, των πολιτών ενός κράτους με τις εκάστοτε κυβερνήσεις του, που καθορίζει τις μεταξύ τους σχέσεις και ορίζει ρητά υποχρεώσεις και δεσμεύσεις.
    Γι αυτό, στην σημερινή συγκυρία που βιώνουμε δεν αρκεί μόνον να απαλλαγούμε από τους φαύλους, επικίνδυνους και βαθιά ανήθικους ολετήρες πολιτικούς που μας έφτασαν μέχρι εδώ, αλλά συγχρόνως πρέπει να απαιτήσουμε Συνταγματική αλλαγή και επικαιροποίηση, ώστε να διασφαλιστούμε ότι οι επόμενοι δεν θα βαδίσουν πάνω στα χνάρια των προηγουμένων.
    Σε αυτήν την αλλαγή πρέπει να συνεισφέρουμε όλοι με την γνώμη και την άποψή μας, από τον κορυφαίο συνταγματολόγο έως τον πιο απλό πολίτη. Άλλωστε μας αφορά όλους.
    Με μια πρώτη προσέγγιση του θέματος έχω την άποψη ότι το Σύνταγμα πρέπει να αλλάξει κατά τα εξής:
    Πρέπει να διασφαλίζει την δυνατότητα δωρεάν και ισότιμης παιδείας όλων των Ελλήνων πολιτών. Ακρογωνιαίος λίθος για την δημιουργία μιας σωστής δημοκρατίας είναι η σωστή εκπαίδευση των πολιτών και η δυνατότητα να την έχουν.
    Πρέπει να προσδιορίζει τα ελάχιστα όρια αξιοπρεπούς διαβίωσης κάθε πολίτη, και να δεσμεύει τις κυβερνήσεις ότι αυτά δεν θα ξεπεραστούν προς τα κάτω.
    Πρέπει να ορίζει ότι δεν θα υπάρχουν προνόμια και κάθε είδους ασυλίες των βουλευτών. Η χυδαιότητα του διαχωρισμού των πολιτών σε κατηγορίες ''δύο ταχυτήτων'' οδήγησε και στον εκχυδαϊσμό της πολιτικής μας ζωής. Δεν πρέπει κατά κανέναν τρόπο να υπάρξει η συνέχιση αυτού του φαινομένου.
    Πρέπει τέλος να καθιερωθεί Συνταγματικά η αληθινή αντιπροσώπευση του λαού μέσω του συστήματος της απλής αναλογικής για τις εκλογές. Για να εκλείψουν φαινόμενα σαν το σημερινό, όπου εμφανίζονται κυβερνήσεις τάχα πλειοψηφίας, στηριζόμενες στα ''δώρα'' πενήντα εδρών, ή ό,τι άλλο σκαρφιστεί ο εκάστοτε ''εκλογομάγειρας''. Είναι μια αισχρή πρακτική που καταργεί στην ουσία κάθε έννοια δημοκρατίας και ισοπολιτείας.
    Αυτές είναι κάποιες πρώτες σκέψεις. Το θέμα είναι τεράστιο, βαθύ και απολύτως καθοριστικό για το κράτος και την ποιότητα ζωής που θέλουμε να οικοδομήσουμε μετά την λαίλαπα μιας ψευτοδημοκρατίας και των ψευτοπολιτικών που αυτή επώασε.
    Υπάρχει και το μείζον θέμα του Πολιτειακού. Αυτό όμως δεν μπορεί, σύμφωνα με κορυφαίους συνταγματολόγους, να αλλάξει παρά μόνον κατόπιν κατάλυσης του παρόντος Συντάγματος, μέσω πολέμου, δικτατορίας ή επανάστασης.
    Θα προκύψει κάτι από αυτά;. Ίδωμεν..


    Με εκτίμηση

    Νικόλας Θαλασσινός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Νικόλα, πολύ σωστά μιλάς και επί της αρχής με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο!

      Στην ερώτησή μου του ποιό μέρος του Συντάγματος παραβιάστηκε από τα μνημόνια, απαντάς ότι πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα έτσι ώστε να είναι πιο δύσκολο, ή αδύνατο, να έρθει η χώρα στο μέλλον σε καταστάσεις σαν τις τωρινές. Αυτό, νομίζω είναι πολύ σωστό γιατί ένα Σύνταγμα γραμμένο καλύτερα από αυτό που περνάει τώρα για "Σύνταγμα" μπορεί να απέτρεπε το χτίσιμο τέτοιου χρέους.

      Αφής και το χρέος φτάσει τα επίπεδα του 2007 το παιγνίδι έχει τελειώσει. Το θέμα είναι να μην φτάσει εκεί. Και γι αυτό χρειάζεται ένα Σύνταγμα που να μην επιτρέπει τις ενέργειες που μας έφτασαν σε τέτοιο δανεισμό.

      Όμως, μαζί με σωστά γραμμένο Σύνταγμα που να προβλέπει σοφά και καθαρά τις παραμέτρους μέσα από τις οποίες μπορούν να κινηθούν οι πολιτικοί, χρειάζεται και ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ώστε να τηρούνται οι παράμετροι. Πιστεύω ότι στην Ελλάδα το πρόβλημα της αστυνόμευσης είναι μεγαλύτερο από το πρόβλημα της διατύπωσης του Συντάγματος.

      Σε κάθε περίπτωση, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι πρέπει να ξαναγραφτεί το Σύνταγμα. Όμως αυτό θα είναι για το μέλλον. Όσον αφορά το παρόν, την πάθαμε. Φάγαμε, ήπιαμε, και τώρα νηστικοί θα κοιμηθούμε. Κι αν ακόμα βρούμε φταίχτες στο εσωτερικό, και τους τιμωρήσουμε για τις υποχρεώσεις που δημιούργησαν για την Ελλάδα στο εξωτερικό, οι υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν δεν διαγράφονται, διεθνώς, εκτός αν απομονωθούμε σαν Βόρεια Κορέα ή παλιά Αλβανία.

      Συμφωνώ και στα επί μέρους σημεία σου και θέλω να σχολιάσω και γι' αυτά:

      -Δωρεάν και ισότιμη παιδεία, ναι, αλλά καλύτερους μισθούς για τους δασκάλους και δασκάλες, καθηγητές και καθηγήτριες, αυστηρότερα κριτήρια και έλεγχο για τους διδάσκοντες, όχι-ποτέ μονιμότητα, και, την συνεπαγόμενη διάλυση του τραγικού θεσμού των φροντιστηρίων.

      -Το κράτος να ορίσει ρεαλιστικό κατώτατο μισθό, ρεαλιστικές συντάξεις βασισμένες στο πόσα πλήρωσε στην εργασιακή του ζωή ο κάθε συνταξιούχος για να μην χρεοκοπήσει το σύστημα πληρώνοντας περισσότερα από όσα λαμβάνει, και να έχει δίχτυ ασφαλείας για τους πραγματικά ανήμπορούς, αλλά όχι να εξασφαλίζει με τρόπο που να προσκαλεί κηφήνες.

      -Απόλυτα, μηδέν προνόμιο και ασυλία πολιτικών! Μηδέν!

      -Η απλή αναλογική, Νικόλα, δεν είναι βιώσιμη όταν παρουσιάζονται 25-30 Καραγκιόζηδες με 25-30 κόμματα. Μιά Βουλή με όλους αυτούς τους Καραγκιόζηδες και τους ακόλουθούς τους, με απλή αναλογική, δεν θα μπορεί να περνάει ούτε νόμους ούτε αποφάσεις, και οι απαραίτητες συνεργασίες θα δημιουργούν "κυβερνήσεις" που θα αλλάζουν κάθε έξι μήνες ή λιγότερο. Αυτό δεν είναι λύση. Πρέπει το Σύνταγμα να γραφτεί έτσι, και οι κανόνες και κόστος δημιουργίας κομμάτων να είναι τέτοιες, που να μην υπάρχουν πάνω από 4-5 κόμματα. Αυτό όμως είναι και θέμα γενικότερης νοοτροπίας. Τα κόμματα πρέπει να είναι υπεράνω προσώπων, αλλά στην Ελλάδα τα κόμματα είναι προσωποπαγή α-λα ποδοσφαιρικές ομάδες. Με λαϊκή νοοτροπία κλωτσοσκουφίου τι να σου κάνει η απλή αναλογική;

      Το Σύνταγμα το τωρινό ξεκινάει έτσι:
      "Το Σύνταγμα της Ελλάδας αποτελεί το θεμελιώδη νόμο της Πολιτείας, τον καταστατικό χάρτη αυξημένης τυπικής ισχύος, με τον οποίο πρέπει να συμφωνούν όλοι οι κανόνες δικαίου της έννομης τάξης."
      "Αντιπροσωπεύει τον πυλώνα του πολιτικού και νομικού μας συστήματος, που εξασφαλίζει σταθερότητα και ασφάλεια δικαίου, αφού η αναθεώρησή του, από την οποία εξάλλου εξαιρούνται θεμελιώδους σημασίας διατάξεις, όπως η μορφή του πολιτεύματος, υπόκειται σε ειδικούς περιορισμούς."


      Νικόλα, εγώ ήδη μπερδεύτηκα, χασμουρήθηκα και με πιάνει ο ύπνος μετά τις πρώτες δύο παραγράφους.

      Διαγραφή
    2. Όμως έχω την ευλογία να έχω ορκιστεί πίστη σε ένα άλλο Σύνταγμα που ξεκινά έτσι:
      "Εμείς οι άνθρωποι των Ηνωμένων Πολιτειών, προκειμένου να σχηματίσουμε μια πιο τέλεια Ένωση, να εδραιώσουμε Δικαιοσύνη, να εξασφαλίσουμε εγχώρια Ηρεμία, να φροντίσουμε για την κοινή άμυνα, να προωθήσουμε γενική Ευημερία, και να εξασφαλίσουμε τις Ευλογίες της Ελευθερίας στους εαυτούς μας και τους Απογόνους μας, εγκαθιδρύουμε και καθιερώνουμε αυτό το Σύνταγμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής."

      Αυτό γράφτηκε το 1787 και από τότε έχουμε εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια, και δύο Ιστορικά κόμματα.

      Ο λόγος για τον οποίον ανέφερα το δικό μου Σύνταγμα είναι γιατί μιλάμε για το χρέος μιάς χώρας, και μιλάμε για το κατά πόσον ένα Σύνταγμα μπορεί να έχει κάποια επιρροή στο χρέος της χώρας.

      Το άρθρο 6 του Συντάγματος των ΗΠΑ γράφει το εξής: "Όλα τα χρέη που συνάφθηκαν και Αναθέσεις που συνάφθηκαν, πριν από την υιοθέτηση του παρόντος Συντάγματος, θα είναι εξίσου έγκυρες εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών δυνάμει του παρόντος Συντάγματος."

      Σε μία εποχή εμπόλεμη, με ανύπαρκτη οικονομία, με ανύπαρκτο κράτος, όταν χρωστούσαν όλοι στους πάντες, οι Πατέρες των Ηνωμένων Πολιτειών δεν φοβήθηκαν το "χρέος". Το έκαναν ΜΕΡΟΣ του Συντάγματος. Δεν χρησιμοποίησαν το Σύνταγμα για να το διαγράψουν. Γιατί ήξεραν ότι το χρέος αποτελεί το θεμέλιο για την ανάπτυξη ενός κράτους, και ότι η λειτουργικότητα του χρέους εξαρτάται όχι από νόμους αλλά από αίσθημα ευθύνης και των πολιτικών αλλά πρώτιστα των ΠΟΛΙΤΩΝ.

      Το πραγματικό πρόβλημά μας Νικόλα μου δεν είναι το Σύνταγμα αλλά οι πολίτες που επιτρέπουν στους Καραγκιόζηδες να τους αρμέγουνε. Οι πολίτες που για τίποτα μα τίποτα δεν αποδέχονται την παραμικρή ευθύνη. Και αντί να ακολουθούν ιδεώδη, ακολουθούν τον κάθε Καραγκιόζη που τους πλασάρει μιά ιδεοληψία.

      Αλλά τον ρωμιό δεν μπορεί κανείς να τον αλλάξει, οπότε ας αλλάξουμε το Σύνταγμα για να του βάλουμε περισσότερους νόμους μπας και στρώσει...

      Διαγραφή