Αυτές τις μέρες θυμάμαι τα χρόνια των ’60 που ενώ ζούσα ήδη, δεν τα έζησα. Και τα σκέφτομαι γιατί τώρα μπαίνουμε πάλι στα ’50, οπότε τα ’60, και οι αγώνες για τα πολιτικά δικαιώματα που χάνουμε τώρα θα επιστρέψουν. Ελπίζω να ζω ακόμα για να ζήσω τους ερχόμενους αγώνες.
Αυτές τις μέρες σκέφτομαι και τους αγώνες που ελπίζω να έρθουν αλλά και την μουσική που αντιπροσωπεύει τους αγώνες των πραγματικών ’60. Τραγούδια από δύο τραγουδιστές που σημάδεψαν τον δρόμο για τα πολιτικά δικαιώματα…
Ο ένας είναι ο μοναδικός στιχουργός-τροβαδούρος που βραβεύτηκε με Νομπέλ Λογοτεχνίας.
Η άλλη είναι μούσα, η μόνη καλλιτέχνης που τραγούδησε τον Ύμνο των αγώνων για πολιτικά δικαιώματα, «We shall overcome» μέσα στον λευκό Οίκο προς τιμή του πρώτου μαύρου προέδρου της Αμερικής.
Η Τζόαν Μπαέζ και ο Μπομπ Ντύλαν είναι στην σκέψη, την καρδιά, τ’ αυτιά και το στόμα μου αυτές τις μέρες.
Ίσως να ζω ακόμα όταν ξαναγίνουν επίκαιρα τα τραγούδια, και ιδίως το:
Α, ρε τυχεροί! Σας έρχεται στην Αθήνα (πολύ πιθανώς, αν την εγκρίνει η Γερουσία) καινούργια Πρέσβης των Ενωμένων Κρατών της Αμερικής στην Ελλάδα!
Πρόκειται για την εκλεκτή του Ντόναλντ Τραμπ από τις προεκλογικές εκστρατίες 2020 και 2024, την Κίμπερλι Γκίλφόυλ, 55 ετών, γεννημένη στο Σαν Φρανσίσκο από Ιρλανδό πατέρα και Πουερτορικανή μητέρα, θρησκεύματος Ρωμαιοκαθολικού και, μέχρι πριν λίγες μέρες, εκτός γάμου συμβία, έξι χρόνια αρραβωνιαστικιά του Ντον Τζούνιορ (Don Jr.), 46 ετών, μεγαλύτερου γιού του Ντόναλντ Τραμπ.
Η Κίμπερλι και ο Ντον Τζούνιορ
Υποθέτω ότι την γλυτώσατε και δεν θα την ακολουθήσει να ζει κοντά σας στην Βασιλίσσης Σοφίας και ο Ντον Τζούνιορ, μια και η εφημερίδα Ντέηλι Μέηλ δημοσίευσε φωτογραφία του Ντον χέρι-με-χέρι με την Μπετίνα Άντερσον, 38 ετών, από την Παλμ Μπητς. Η Κίμπερλι ήταν σύζυξ του Κυβερνήτη της Καλιφόρνια Γκάβιν Νιούσομ μέχρι που πήρε διαζύγιο το 2006 για να ζήσει αργότερα με τον Ντον Τζούνιορ. Μόλις δημοσιεύτηκε η φωτογραφία του Ντον με την Μπέτι προχτές, ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι προτείνει την Κίμπερλι ως πρέσβη της Αμερικής στην Ελλάδα.
Η επιλογή του Τραμπ πρέπει, όπως σχεδόν κάθε επιλογή του για διορισμό, να εγκριθεί από την Γερουσία.
Όσο για τα προσόντα της Κίμπερλι για πρέσβης, εκτός από τον χωρισμό της με τον Ντον Τζούνιορ και την απορρέουσα προτίμηση για κάποια γεωγραφική απόσταση από τον Ντον, τα προσόντα τηςσυμπεριλαμβάνουν χρόνια σαν τηλεπαρουσιάστρια στο κανάλι Νιούσμαξ όπως και στο Φοξ Νιούς από όπου απολύθηκε το 2017 κατηγορούμενη για σεξουαλική παρενόχληση. Η Φοξ Νιούς έκλεισε την διαδικασία έρευνας του κατηγορητηρίου πληρώνοντας τέσσερα εκατομμύρια δολάρια στον άνθρωπο που την κατηγόρησε για παρενόχληση, ο οποίος την είχε κατηγορήσει ότι εμφανιζόταν μπροστά του γυμνή και του έδειχνε φωτογραφίες με πέη αντρών με τους οποίους καυχιότανε η ίδια ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις. Επίσης το 2004 είχε δημοσιευτεί στον τύπο ότι η Κπιμπερλι μίλησε απρεπώς δημόσια σε λόγο που έβγαλε σε εκδήλωση υπέρ των δικαιωμάτων ομοφυλόφιλων όταν είπε ότι ο τότε σύζυγός της Γκάβιν Νιούσομ είναι σεξουαλικά ελκυστικός και έχει μεγάλο πέος (Δεν υπάρχουν πάντως πληροφορίες στον τύπο σήμερα για το αν η Κίμπερλι έχει κάνει οποιοδήποτε σχόλιο σχετικά με το πέος του Ντον Τζούνιορ).
Δήλωσε η Κίπμπερλι:
«Είναι τιμή μου που αποδέχομαι την πρόταση του Προέδρου Τραμπ για υποψηφιότητα να υπηρετήσω ως ο επόμενος Πρέσβης στην Ελλάδα και ανυπομονώ να κερδίσω την υποστήριξη της Γερουσίας των Ενωμένων Κρατών της Αμερικής. Η ιστορική νίκη του Προέδρου Τραμπ φέρνει ελπίδα και αισιοδοξία στον αμερικανικό λαό και σε συμμάχους που αγαπούν την ελευθερία σε όλο τον κόσμο. Ήταν οι δημοκρατικές αξίες που γεννήθηκαν στην Ελλάδα που βοήθησαν στη διαμόρφωση της ίδρυσης της Αμερικής. Και τώρα, έχουμε την ευκαιρία να τιμήσουμε αυτή την ιστορία φέρνοντας καλύτερες μέρες εδώ στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Ως πρεσβευτής, ανυπομονώ να υλοποιήσω την ατζέντα του Τραμπ, να στηρίξω τους Έλληνες συμμάχους μας και να εγκαινιάσω μια νέα εποχή ειρήνης και ευημερίας.»
Άντε κι' εις ανώτερα! Καλώς να σας ορίσει! και κρατήστε, όσο το δυνατόν, τα σεξουαλικά σας όργανα καλυμένα, για καλό και για κακό...
Η Κιμπερλι θα αντικαταστήσει τον τωρινό πρεσβευτή Γεώργιο Τσούνη, Ελληνοαμερικανό Ορθόδοξο 56 ετών από το προάστιο Κουήνς της Νέας Υόρκης, γιο Ελλήνων μεταναστών, διορισμένο 10 Μαΐου 2022 από τον πρόεδρο Μπάιντεν.
Για τα θύματα των στρατοπέδων συγκεντρώσεως Φωτογραφία: Δημήτρης, Ιερουσαλήμ, Φεβρουάριος 1987
Ο Εικοστός Αιώνας σημαδεύτηκε για πάντα από τον Ναζισμό και το Ολοκαύτωμα. Οι Γερμανοί, δολοφόνησαν με βιομηχανική οργάνωση, παραγωγικότητα και αποτελεσματικότητα περίπου έξι εκατομμύρια άνδρες, γυναίκες και παιδιά Εβραϊκής καταγωγής, επίσης περισσότερους από 15.000 ομοφυλόφιλους και οι Ιστορικοί υπολογίζουν μεταξύ 150.000 και 500.000 Ρομά, τους υποτιμητικά αναφερόμενους ως «Γύφτους» ή «Τσιγγάνους».
Στα θεμέλια του Ολοκαυτώματος βρισκόταν ο αντισημιτισμός. Αντισημιτισμός είναι το μίσος και η προκατάληψη εναντίον των Εβραίων, μίσος το οποίο ξεκίνησε εναντίων των Ισραηλιτών πριν 4.000 χρόνια και εξελίχθηκε επί χιλιετηρίδες, ιδίως αφότου οι Ρωμαίοι εξεδίωξαν τους Ιουδαίους από την γη τους το 72 ΚΕ όταν οι Ιουδαίοι έγιναν μετανάστες στην Ευρώπη (όπως η Ευρώπη έχει μετανάστες και σήμερα, από την Αφρική και την Ανατολή).
Ήταν το μίσος αυτό βασικό δόγμα της ναζιστικής ιδεολογίας. Αυτή η προκατάληψη εναντίων τών Ιουδέων ήταν διαδεδομένη σε όλη την Ευρώπη επί αιώνες. Και ο Χίτλερ την οργάνωσε. Μια έρευνα του 2021, παραδείγματος χάριν, από την APL, σχετικά με την «Αντισημιτική προκατάληψη στην Ευρώπη» παρουσίασε μεταξύ άλλων τα αποτελέσματα ότι η πλέον αντισημιτική χώρα της Ευρώπης είναι η Πολωνία με 68%, δεύτερη πιο αντισημιτική η Ελλάδα με 65%, και τρίτη η Ουγγαρία με 59%.
Σήμερα, 79 χρόνια μετά από το Ολοκαύτωμα βλέπουμε τι έγινε σε ταινίες, όπως Schindler’s List (1993), Conspiracy (2001), Life is Beautiful (1997), και τηλεοπτικές σειρές όπως Holocaust (1978), We Were The Lucky Ones (2024), War And Remembrance (1988-1989), Playing For Time (1980)
Όταν βλέπουμε αυτές τις ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, ίσως μερικοί από εμάς να συγκινούμαστε, ίσως να ντρεπόμαστε βλέποντας το πως άνθρωποι συμπεριφέρθηκαν σε συνανθρώπους τους. Ίσως μερικοί από εμάς να θυμώνουμε και να αποκαρδιωνόμαστε με την ανθρώπινη ικανότητα να πράττει θηριωδίες. Και ίσως άλλοι να σκέφτονται ότι καλά τους έκανε ο Χίτλερ. Οι Αυστριακοί μάλιστα λέγεται ότι είναι θυμωμένοι με τους Γερμανούς επειδή δεν τέλειωσαν την δουλειά σωστά.
Ίσως να προσπαθούμε να βρούμε ελαφρυντικά λέγοντας ότι δεν ήταν όλοι οι Γερμανοί υπάνθρωποι δολοφόνοι.
Ίσως μερικοί από εμάς να αναρωτιόμαστε τι θα κάναμε αν ζούσαμε στην Γερμανία ή στην Πολωνία, την Γαλλία ή στην Θεσσαλονίκη το 1940-1945. Θα προσπαθούσαμε άραγε να βοηθήσουμε τους Εβραίους; Τους ομοφυλόφιλους; Τους Τσιγγάνους; Θα προσπαθούσαμε άραγε να τους κρύψουμε από τα Ες-Ες στο υπόγειό μας ή στο πατάρι μας; να τους δώσουμε να φάνε;
Το αναρωτιέται άραγε αυτό κανείς αναγνώστης του μοναχικού τούτου μπλογκ;
Αν αναρωτιέστε τι θα κάνατε εσείς τότε, ίσως να μην γνωρίζετε ότι έχετε την ευκαιρία σήμερα να απαντήσετε στην ερώτηση αυτή, επειδή το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Μπροστά στα μάτια μας, στην καθημερινότητά μας, με μια μικρη διαφορά:
Σήμερα η ομάδα ανθρώπων που κυνηγούν οι καινούργιοι «Ναζί» δεν λέγεται «Εβραίοι» αλλά «Μετανάστες».
Τό ‘χετε σκεφτεί αυτό; Σας έχει περάσει από το μυαλό; έχετε κάνει την σύνδεση και παραλληλισμό των γεγονότων που βρισκονται μπροστά στα μάτια σας;
Την οργή και το μίσος που τον Εικοστό Αιώνα είχαν εξαπολύσει οι Γερμανοί εναντίων των Εβραίων, τον Εικοστό Πρώτο Αιώνα την εξαπολύουν όλοι εναντίων των Μεταναστών. Εναντίων των Προσφύγων. Και αντί να εγγράφονται στο Ναζιστικό κόμμα ψηφίζουν συντηριτισμό, εθνικισμό και αυτό που λένε «δεξιά» για να σταματήσουν τους πρόσφυγες και να τους στείλουν πίσω από 'κει που ήρθανε.
Μάλιστα, από τις 12:01 το μεσημέρι, 20 Ιανουαρίου 2025 τα Ενωμένα Κράτη της Αμερικής υπό τον νέο εκλεγμένο Φύρερ, τον Ντόναλντ Τραμπ, θα ξεκινήσουν πογκρόμ και στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, χρησιμοποιώντας τον Αμερικανικό Στρατό σε έδαφος των Ενωμένων Κρατών.
Τι δικαιολογία θα βρει ο καθένας άραγε για να πείσει τον εαυτό του ότι δεν είναι όπως τα λέω; Πόσο εύκολο θα το βρουν μερικοί να με πούνε Κασσάνδρα που υπερβάλει;
~~~
Ο κάθε άνθρωπος
βλέπει την κοινωνία στην οποία ζει, και την θέση του στην κοινωνία, και τους ανθρώπους γύρω του, ανάλογα με προσωπικές
απόψεις, αντιλήψεις και γνώμες οι οποίες αναπτύσσονται από την γέννησή του καθώς
μεγαλώνει σε ηλικία, εμπειρία, γνώση και παιδεία –καθώς ζει. Καθώς, και λαμβάνει, και αποδέχεται διαφορετικούς βαθμούς επιρροών, ας πούμε εθνικισμού, ή και ρατσισμού, ή και διαφόρων ιδεολογιών της κοινωνίας του χωρίς απαραίτητα να αναρωτιέται ως προς το κατά πόσον τα μαθήματα που διδάσκει η κοινωνία του είναι αληθή, ή σωστά, ...ηθικά. Έτσι τον μαθαίνει η κοινωνία από μικρό, αυτά πιστεύει, τις περισσότερες φορές χωρίς να αμφισβητεί τι του λέει η κοινωνία του και πως σκέφτονται οι γονείς του, οι συγγενείς και οι φίλοι.
Η δική μου γνώμη είναι ότι όλες οι απόψεις, αντιλήψεις και γνώμες, όλες, είναι
ιδιαίτερες για τον κάθε άνθρωπο, και ως εκ τούτου το ίδιο «έγκυρες» εφ' όσον κανείς δεν μπορεί να πει ότι έχει δίκιο ή ότι αυτά που γνωρίζει και διδάχθηκε είναι απαραιτήτως σωστά.
Ποτέ στην ζωή μου δεν αισθάνθηκα ή σκέφτηκα, ούτε συνειδητά, ούτε με καμία
αίσθηση από το υποσυνείδητό μου, ότι υπήρχε οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ ανθρώπων
με διαφορετικό χρώμα δέρματος. Ούτε καμία διαφορά αξίας ή οποιουδήποτε είδους
διαφορά ανθρωπιάς μεταξύ φύλων, ανδρών ή γυναικών. Ή μεταξύ διαφορετικών σεξουαλικών
ταυτοτήτων ή θρησκειών.
Άλλωστε για μένα η όποια «θρησκεία» είναι μια πίστη,
και όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν σε κάτι –και αν αυτό είναι κάποιος θεός ή θεότητα, ή, αν είναι η επιστήμη… όλα μια πίστη είναι. Η μόνη διαφορά, άλλωστε, μεταξύ θρησκείας και επιστήμης είναι ο βαθμός στον οποίον ο κάθε ένας αποζητά να ερευνήσει και να βρει αποδεικτικά στοιχεία για το που και γιατί υπάρχει. Είτε το πεις Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, είτε το πεις Σύμπαν, Ζωή και Νόμοι Φυσικής, το ίδιο πράμα λες από διαφορετικές όμως οπτικές και βαθμούς περιέργειας.
Και αν κάποιος έχει ανάγκη βοήθειας και μπορούμε να βοηθήσουμε, βοηθάμε, και
τέρμα χωρίς να περιμένουμε αντίκρισμα για την βοήθεια που αποφασίσαμε εμείς να
δώσουμε.
Πριν δέκα χρόνια, το 2014, είχα την ευκαιρία και την τιμή να διοριστώ εθελοντικά από τον Δήμο μας στο να βοηθώ τους Αφρικανούς
μετανάστες που η Ιταλική κυβέρνηση μας είχε στείλει. Δεν ήταν παρά τώρα
πρόσφατα που έκανε το τσερβέλο μου την σύνδεση, ότι ο τρόπος που οι κοινωνίες
τα τελευταία 20 χρόνια φέρονται στους πρόσφυγες και τους μετανάστες και στην Ευρώπη και στην Αμερική, δεν
διαφέρει σε τίποτα, στην ουσία από το πως φερόντουσαν στους Εβραίους τον
εικοστό αιώνα.
Όταν ο άνθρωπος βλέπει άλλους ανθρώπους σε χειρότερη θέση από εκείνον στην ζωή,
είναι φαίνεται η φύση του ανθρώπου να τους κοιτά σαν υποδεέστερους. Σαν να
απειλούν την δική του καθημερινότητα. Και, ισχυριζόμενος πίστη στις διδασκαλίες
ενός προ-δύο χιλιάδων ετών περιπλανώμενου δάσκαλου που δίδασκε να αγαπάμε και
να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, τους βάζει σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως, Μόρια ας πούμε, τους διώχνει,
τους καταδιώκει και τους αφήνει να πνιγούν. Κάτι που εγώ προσωπικά, για μένα,
το βλέπω σαν χυδαία υποκρισία.
Ανοιχτά της Πύλου
Μόρια, Λέσβος
Πρόσφυγες από την Αφρική στο Σαν Μπενεντέτο ιν Άλπε το 2014:
Είχα οργανώσει ένα πρόχειρο σχολείο για όσους ήθελαν να μάθουν ανάγνωση και γραφή. Μια στιγμή στη ζωή μου που την θυμάμαι ως τιμή, του να μπορώ να υπηρετώ άλλους ανθρώπους.
Σκέφτομαι τις αναμνήσεις μου οι οποίες αποδεικνύουν το γεγονός ότι υπήρχα όταν οι αναμνήσεις μου γράφονταν στην συνείδησή μου, και ότι υπάρχω «τώρα» που τις σκέφτομαι, καθώς αναρωτιέμαι τι αναμνήσεις καινούργιες θα έχω στο τέλος του «αύριο». Σκέφτομαι, άρα Υπάρχω.
Ακόμα και όταν ξεκίνησα να δακτυλογραφώ την προηγούμενη φράση, και αργότερα, όταν τελείωσα να την δακτυλογραφώ, και όταν ξεκίνησα αυτή την φράση που πρόκειται να τελειώσω σε λίγα δευτερόλεπτα, οι σκέψεις μου και η δακτυλογράφησή τους είναι ήδη στο παρελθόν. Έχω ηλικία περίπου δεκατριών δισεκατομμυρίων, οκτακοσίων εκατομμυρίων ετών αλλά είμαι και τόσο νέος, μωράκι ακόμα μπροστά στο μέλλον τρισεκατομμυρίων ετών που σύντομα θα γίνουν αναμνήσεις. Όλα πέρασαν, και θα περάσουν, σε μια στιγμή. Με μόνη σημασία την επιμονή στην ανάμνηση της Ύπαρξης ως προς το να απομένει εκεί: στο ότι Υπήρξα. Καθώς η Ύπαρξη την οποία συνειδητοποιώ βρίσκεται πάντα στο παρελθόν.
Η Ύπαρξη βρίσκεται (συνειδητοποιείται) πάντα στο παρελθόν, καθώς το παρόν δεν υπάρχει σαν κάποιο μήκος χρόνου αλλά μόνο σαν σημείο επαφής του μέλλοντος και του παρελθόντος, το σημείο επαφής όπου το μέλλον μετατρέπεται, συνεχώς και ασταμάτητα, σε παρελθόν. Όπου οι ελπίδες και οι φόβοι γίνονται αναμνήσεις γεγονότων.
Δηλαδή, το μέλλον δεν υπάρχει μια και δεν συνέβη ακόμα, και το παρελθόν δεν υπάρχει πλέον εφ' όσον ήδη συνέβη. Το δε παρόν δεν υπάρχει σαν χρόνος αλλά μόνο σαν σημείο επαφής μέλλοντος και παρελθόντος. Σκεφτείτε το αυτό 😊. Αν «Υπάρχουμε», ΠΟΥ ακριβώς «Υπάρχουμε»; σε τι χώρο και τι χρόνο; Ή μήπως η Ύπαρξη είναι μια αυταπάτη;
Βρίσκομαι σε ένα απέραντο σύμπαν άστρων και γαλαξιών, και είμαι απόλυτα μοναδικός. Υπάρχουν δισεκατομμύρια άλλοι σαν κι’ εμένα, και τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων άλλα είδη ύπαρξης διαφορετικά από το δικό μου είδος, αλλά εγώ είμαι μοναδικός, όπως είναι μοναδικό το κάθε ον, χωρίς να υπάρχει δεύτερο όμοιο άλλου.
Η μοναδικότητά μου, η μόνη Ύπαρξη την οποία κατανοώ, με κάνει να είμαι ένα ολόκληρο Σύμπαν υπάρχον στην συνειδητοποίηση του εαυτού.
Είναι ο χώρος του Σύμπαντος άπειρος ή έχει όρια; Αν έχει όρια, τότε, μέσα σε τι χώρο βρίσκεται το οριακό Σύμπαν μας, και πόσα άλλα Σύμπαντα μπορεί να βρίσκονται μέσα στον μεγαλύτερο χώρο; Ερώτηση που μας επιστρέφει στο Άπειρο. Άπειρο με ή χωρίς κλιμακωτά όρια.
Είναι ο χρόνος Ύπαρξης του Σύμπαντοςάπειρος ή έχει όρια; Αν έχει όρια, τότε, μέσα σε τι χρόνο βρίσκεται ο οριακός χρόνος στον οποίο υπάρχουμε εμείς, και πόσα άλλα σύνολα συνεχών χρονικών ενοτήτων μπορεί να βρίσκονται μέσα στον μεγαλύτερο χρόνο; Ερώτηση που μας επιστρέφει στο άπειρο. Άπειρο με ή χωρίς κλιμακωτά όρια.
Ο χώρος και ο χρόνος, άλλωστε, είναι και τα δύο σχετικά μόνο με την συνειδητοποίησή τους από τον Εαυτό ο οποίος τα παρατηρεί αυτά… Αν από την Γη στείλουμε ένα διαστημόπλοιο στον γειτονικό μας Γαλαξία της Ανδρομέδας, ο οποίος απέχει περίπου δύο εκατομμύρια έτη φωτός, και το διαστημόπλοιο ταξιδεύει με ταχύτητα 99,999% της ταχύτητας του φωτός, ο ταξιδιώτης μέσα στο διαστημόπλοιο θα αισθανθεί ότι έφτασε από την Γη στον γαλαξία της Ανδρομέδας σε μια στιγμή, ένα δευτερόλεπτο, ή λίγα δευτερόλεπτα, όμως πίσω στην Γη θα έχουν περάσει δύο εκατομμύρια χρόνια όταν φτάσει και τέσσερα εκατομμύρια χρόνια όταν επιστρέψει στην Γη, χωρίς να βρει κανέναν άνθρωπο πλέον στην Γη για να του πει τι ανακάλυψε στο ταξίδι του.
Η ηλικία του Σύμπαντος των 13,8 δισεκατομμυρίων χρόνων είναι λιγότερο από μια στιγμή στην ταχύτητα του φωτός. Η συνολική διάρκεια Ύπαρξης του Σύμπαντος, μέχρι να σβήσει στην μη-σχετικότητα, στην ανυπαρξία, σε τρισεκατομμύρια χρόνια είναι λιγότερο από μια στιγμή στην ταχύτητα του φωτός.
Υπάρχει ο Κβαντικός χωροχρόνος, από μεγέθη ατόμου και κάτω, και ο χωροχρόνος Σχετικότητας, από μεγέθη ατόμου και πάνω. Ο Κβαντικός χωροχρόνος είναι τα θεμέλια του χωροχρόνου Σχετικότητας, άρα το Σύμπαν γίνεται έγκυρα κατανοητό στον Κβαντικό χωροχρόνο, αλλά δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για τον Κβαντικό χωροχρόνο και δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν θεμέλια σε χωροχρόνο μεγεθών μικρότερων του Κβαντικού χωροχρόνου, ή αν υπάρχουν αποτελέσματα θεμελιωμένα σε χωροχρόνο μεγεθών μεγαλύτερων του χωροχρόνου της Σχετικότητας. Κοντολογίς, παρ’ όλη την επιστήμη μας, και τις αποδείξεις ορθότητας της επιστήμης μας οι οποίες αποδείξεις προέρχονται από την άμεση τοπική εμπειρία μας, δεν έχουμε ακόμα την παραμικρή ιδέα του Που, Πως και Γιατί Υπάρχουμε.
Εμείς όμως, με μέσο χρονικό όριο ζωής κάπου ογδόντα περιστροφές γύρω από το άστρο μας, τον Ήλιο, περνάμε τα δευτερόλεπτα της ημέρας μας, της Ύπαρξής μας, απορροφημένοι με την εργασία που επιτελούμε για να βάλουμε χρήμα στο πορτοφόλι μας, ώστε να αγοράσουμε φαγητό από τους πωλητές του φαγητού και αντικείμενα από τους πωλητές της πολυτέλειας, αντί να συλλογιζόμαστε το Θαύμα της Ύπαρξης και του Σύμπαντος του οποίου είμαστε ομοούσιο μέρος. Οι δύο εφευρέσεις του ανθρώπου οι οποίες του απαγορεύουν την ένωση με το Σύμπαν: Ο άνθρωπος εφηύρε το χρήμα, και εφηύρε τον θεό.
Άγνωστο πιο από τα δύο εφευρέθηκε πρώτο, το χρήμα ή ο θεός. Ίσως, άλλωστε, και τα δύο να αντιπροσωπεύουν το ίδιο πράγμα από διαφορετική οπτική και νοηματική γωνία. Είναι άραγε το χρήμα θεός, ή ο θεός, χρήμα; Χρειάζεται το χρήμα θεό για να υπάρχει, ή χρειάζεται ο θεός χρήμα για να υπάρχει; Ίσως και οι δύο αυτές κατευθύνσεις των απόψεων ύπαρξης χρήματος και θεού να ισχύουν ταυτόχρονα, θεμελιωμένες στην επιθυμία, απληστία ή φόβο.
~~~
ENGLISH
I think of my memories, which prove the fact that I did exist at the time when my memories were being "written" in my consciousness, and that I exist “now” as I think of them, while I wonder what new memories I will have by the end of “tomorrow”. I think, therefore I exist.
Even the very moment when I started typing the previous paragraph, and later, the moment when I finished typing it, and then, when I started this sentence which I am about to finish in a few seconds, my thoughts as well as the act of typing them are already in the past. I am about thirteen billion eight hundred million years old but I am also so very young, a newborn yet, in the face of the trillions of years of future that will soon become memories. Everything has passed, and it will pass, all in an instant. The sole meaning inherent in the persistence of events in memory being the realization of Existence, in that I Existed. The Existence which I become aware of, is always found in the past.
Existence is always found in the past. The present does not exist as a length of time but only as a point of contact of the future and the of past, the point of contact where the future is transformed, continuously and ceaselessly, into the past. Where hopes and fears become memories of events.
That is, the future does not exist since it has not happened yet, and the past no longer exists since it has already happened. And the present does not exist as time but only as a point of contact of the future and the past. Think about this 😊. If "We Exist", WHERE exactly do we "Exist"? in what space and in what time? Or can Existence be an illusion?
I am in an infinite universe of stars and galaxies, and I am absolutely unique. There are billions of others like me, and trillions of trillions of other kinds of existence different from my own kind, but I am unique, as every being is unique, with no other being the same.
My uniqueness, the only Existence that I understand, makes me an entire Universe existing in the awareness of the self.
Is the space of the Universe infinite or has it limits? If it has limits, then, within what space is our finite Universe located, and how many other Universes can be located within that larger space? A question that returns us to Infinity. Infinity with or without escalating limits.
Is the time of Existence of the Universe infinite or has it limits? If it has limits, then, within what time is the finite time in which we exist, and how many other sets of continuous time units can be located within the larger time? A question that brings us back to infinity. Infinity with or without escalating limits.
Space and time, after all, are both relative only to the awareness by the Self who observes them… If from Earth we send a spaceship to our neighboring Andromeda Galaxy, which is about two million light years away, and the spaceship travels at a speed of 99.999% of the speed of light, the traveler in the spaceship will feel that he arrived from Earth to the Andromeda Galaxy in an instant, a second, or a few seconds, but back on Earth two million years will have passed when he arrives and four million years when he returns to Earth, without finding any human being on Earth to tell him what he discovered on his journey.
The age of the Universe of 13.8 billion years is less than a moment at the speed of light. The total duration of the Existence of the Universe until it fades into non-relativity, into non-existence, trillions of years into its future, is less than a moment at the speed of light.
There is Quantum spacetime, from atom sizes and below, and Relativity spacetime, from atom sizes and above. Quantum spacetime is the foundation of Relativity spacetime, so the Universe is validly understood in Quantum spacetime, but we know almost nothing about Quantum spacetime. We do not know whether there are foundations in spacetime of sizes smaller than Quantum spacetime, or whether there are results founded in spacetime of sizes larger than Relativity spacetime. In short, despite all our science, and the proof of the correctness of our science which come from our direct local experience. We still do not have the slightest idea of Where, How and Why We Exist.
But we, with an average lifespan of about eighty revolutions around our star, the Sun, spend the seconds of our day, of our Existence, absorbed in the work we do to put money in our wallets, so that we can buy food from the food vendors and objects from the luxury item vendors, instead of contemplating the Miracle of Existence and the Universe of which we are a co-essential part. The two inventions of humankind which forbid us from union with the Universe: We invented money, and he invented God.
Which of the two was invented first, money or God, is unknown. Perhaps, after all, both represent the same thing from a different perspective and meaning. Is money god, or is god money? Does money need god to exist, or does god need money to exist? Perhaps both of these statements are simultaneously true for most humans, for desire, greed or fear.
Η φύση εξελίσσεται τυχαία. Μερικά εξελικτικά βήματα, από αμοιβάδες έως δεινοσαύρους και έως ανθρώπους λειτουργούν και πετυχαίνουν, όμως άλλα δεν λειτουργούν μακροπρόθεσμα και αποτυγχάνουν. Αυτή η αποτυχία θα παράγει τυχαίες παραλλαγές που μπορεί οι ίδιες να καταφέρουν να επιβιώσουν ή να αποτύχουν κ.λπ. Αυτό είναι η τυχαία εξέλιξη.
Υπήρξε ζωή στον πλανήτη επί περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, ξεκινώντας μόλις 500 εκατομμύρια ή και λιγότερα χρόνια μετά από την διαμόρφωση της Γης. Υπήρξαν μεμονωμένα κύτταρα, αμοιβάδες και μικρόβια τα πρώτα τρεισήμισι δισεκατομμύρια χρόνια στη Γη και περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια περίπλοκων πλασμάτων, συμπεριλαμβανομένων 165 εκατομμυρίων ετών δεινοσαύρων, 6 εκατομμυρίων ετών Μεγάλων Πιθήκων και 250 χιλιάδων ετών Homo Sapiens. Οι Νεάντερταλ δεν ήταν τόσο περίεργοι για το περιβάλλον τους και εξερευνητές όσο ο Homo Sapiens και εξαφανίστηκαν, αφήνοντας το 4% του DNA τους στον Homo Sapiens που ξεκινώντας από την Αφρική έφτασε σε κάθε γωνιά της Γης και περπάτησε στη Σελήνη.
Ό,τι κι αν είναι αυτό που εξελίσσεται, διαμορφώνει την εξέλιξη του με τις δικές του πράξεις, αλλά τελικά είναι η Φύση που παράγει και προωθεί το ό,τι συμβαίνει. Επομένως, τα ανθρώπινα όντα που έχουν εξελιχθεί στη Φύση, και οι πράξεις τους, είναι μέρος αυτού που η ίδια η Φύση «κάνει». Οι ανθρώπινες ενέργειες μπορεί να επιφέρουν συνθήκες περιβάλλοντος εχθρικές για τους ανθρώπους, αλλά η Φύση θα συνεχίσει να εξελίσσεται κατά μήκος αυτού του τυχαίου μονοπατιού ούτως ή άλλως. Δεν «καταστρέφουμε» τη Φύση, αλλά είμαστε μια δύναμη που προωθεί την εξέλιξή της – παρόλο που αυτή η εξέλιξη μπορεί να καταστήσει εμάς, τους παράγοντες της, τελικά μη βιώσιμους.
Είναι εγωκεντρικό και αυτοσημαντικό σε επίπεδο γελοίο το να λέμε εμείς οι Homo Sapiens ότι καταστρέφουμε την Γη. Απλά προωθούμε την τυχαία εξέλιξή της. Θα εξελιχθεί προς κατευθύνσεις οι οποίες θα φέρουν την ολική εξόντωσή μας, ή, στην πιο αισιόδοξη περίπτωση την κατάρρευση του πολιτισμού μας και την επιστροφή μας σε νομαδική ζωή μετά από θάνατο δισεκατομμυρίων από εμάς, αλλά η Γη θα συνεχίσει σαν να μην έχει γίνει τίποτα, και μάλιστα πιθανόν η φύση να εξελίξει άλλα είδη ζωής περισσότερο επιτυχημένα από εμάς. Το ό,τι συμβαίνει στην βιόσφαιρα δεν το κάνουμε εμείς αλλά η ίδια η Γη στον εαυτό της μέσω ημών, που μας γέννησε –είμαστε ένα, ομοούσιο με την φύση, είμαστε αδιαχώριστα μέρος της φύσης και συνεπώς το ό,τι συμβαίνει στον πλανήτη το επιτελεί, τυχαία και εξελικτικά η ίδια η φύση. Τι αλαζονεία να πιστεύουμε ότι εμείς έχουμε επιλογή του πως η φύση θα εξελιχθεί.
Άλλωστε είναι πλέον αυταπόδεικτο ότι η υπερισχύουσα φύση των ενστίκτων μας είναι ο αλληλοσπαραγμός, και ότι η μάταιη ελπίδα ζει μόνο στις φαντασιώσεις των λίγων, οι οποίες εκδηλώνονται με τις προσδοκίες που εμφανίζονται σαν προσευχές για το τι θα μπορούσαμε να είμαστε, προσδοκίες άφταστες τις οποίες ονομάζουμε λογοτεχνία και τέχνη, και τις φυλάμε στα μουσεία μας.
Η Φιλοσοφία, η Λογοτεχνία, και η Τέχνη δεν αντιπροσωπεύουν το τι είμαστε αλλά το τι θα θέλαμε να είμαστε. Αντοπροσωπεύουν μια φερέλπιδα φαντασίωση.
Εμείς, ικανοί για τόσο υπέροχα όνειρα και τόσο τρομερούς εφιάλτες είχαμε ένα ισοζύγιο εγωκεντρισμού και ανικανότητας σχετιστικής κατανόησης το οποίο δεν μας επέτρεψε να εννοήσουμε την πραγματική μας θέση στην ύπαρξη της φύσης και την έννοια της πραγματικής και πρακτικής συνεργασίας ανάμεσά μας και μεταξύ ημών και της φύσης.
Άλλα είδη θα εξελιχθούν που θα προσαρμοστούν στις εκάστοτε συνθήκες, όπως και καθώς θα εξελίσσονται οι ίδιες οι συνθήκες. Το μόνο που θα έχουμε κάνει εμείς, ο Homo Sapiens, ο πιο έξυπνος από τους Μεγάλους Πιθήκους, θα είναι το να έχουμε καταστρέψει τις δικές μας πιθανότητες επιβίωσης προωθώντας το ασταμάτητο και τυχαίο μονοπάτι της εξέλιξης στη βιόσφαιρα του πλανήτη.
Το ηλιακό μας σύστημα θα υπάρχει όπως έχει για άλλα περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν ο Ήλιος εξαντλήσει την κάυσιμη ύλη του, του υδρογόνου, και μετατραπεί, σιγά-σιγά σε κόκκινο γίγαντα, μεγαλώνοντας αρκετά για να περιλάβει πιθανώς μέσα του και την τροχιά της Γης, αναλώνοντας την Γη.
Άλλωστε, ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας, σήμερα δύο εκατομμύρια έτη φωτός από εμάς, καθώς κατευθύνεται προς τον δικό μας Γαλαξία, θα αρχίσει να συγχωνεύεται με τον δικό μας Γαλαξία σε επίσης περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, όπου σε διάστημα άλλων δύο δισεκατομμυρίων χρόνων θα δημιουργήσει έναν υπερ-γαλαξία.
Και η τυχαία εξέλιξη του σύμπαντος θα συνεχιστεί επί τρισεκατομμύρια χρόνια, μέχρι που όλο το υδρογόνο σε όλα τα αστέρια σε όλους τους γαλαξίες να εξαντληθεί, και το φως να σβήσει. Και η σχετικότητα να μην ισχύει πλέον εφ' όσον τα κοσμικά σώματα θα έχουν απομακρυνθεί τόσο μεταξύ τους που η ταχύτητα του φωτός να μην επιτρέπει πλέον συσχέτιση μεταξύ τους. Ο χωροχρόνος, από άπειρος θα έχει μετατραπεί σε μηδενικό. Το «κάτι» θα έχει μετατραπεί σε «τίποτα».
~~~
Γεγονός
Χρόνια (περιστροφές της Γης γύρω από τον Ήλιο)
Ποσοστό Χρονικής Ύπαρξης
Απαρχή του Σύμπαντος
13.800.000.000
100%
Διαμόρφωση του Γαλαξία μας
13.600.000.000
99%
Διαμόρφωση του Ηλιακού μας Συστήματος
4.600.000.000
33,3%
Διαμόρφωση της Γης
4.500.000.000
32,6%
Συνθήκες για Ζωή όπως την γνωρίζουμε
4.300.000.000
31%
Πρώτη ζωή
4.100.000.000
30%
Μικροσκοπικοί Οργανισμοί (μικρόβια)
3.500.000.000
25%
Βακτήρια
3.220.000.000
23%
Πρώτα ζώα: Σφουγγάρια. μέδουσες
540.000.000
4%
Πρώτοι Δεινόσαυροι
230.000.000
1,6667%
Εξάλειψη Δεινοσαύρων
66.000.000
0,4783%
Πρώτοι Μεγάλοι Πίθηκοι
6.000.000
0,0435%
Homo Sapiens
300.000
0,0022%
Σημερινός Άνθρωπος
200.000
0,0014%
Πολιτισμοί
6.000
0,0000435%
Βιομηχανική Επανάσταση
220
0,0000016%
Ύπαρξη στην βιόσφαιρα της Γης:
Βακτήρια: 3.220.000.000 χρόνια,
Δεινόσαυροι: 165.000.000 χρόνια (5% του χρονου ύπαρξης της Ζωής στην Γη),
Άνθρωποι: 200.000 χρόνια (0,12% του χρονου ύπαρξης των Δεινοσαύρων), (0,006% του χρονου ύπαρξης της Ζωής στην Γη),
Πολιτισμοί: 6.000 χρόνια (3% του χρονου ύπαρξης των Ανθρώπων)
Αν μεταφορικά υπολογίσουμε την ηλικία της Γης σαν «έναν ημερολογιακό χρόνο»,
όπου η Γη διαμορφώθηκε στις 00:00’ 01”, 1η Ιανουαρίου:
Γεγονός
Ημερομηνία, ώρα
Διαμόρφωση της Γης
1 Ιανουαρίου, 00:00:01πμ
Πρώτη ζωή
15 Ιανουαρίου
Μικροσκοπικοί Οργανισμοί (μικρόβια)
2 Φεβρουαρίου
Βακτήρια
10 Μαρτίου
Πρώτα ζώα: Σφουγγάρια. μέδουσες
17 Νοεμβρίου
Πρώτοι Δεινόσαυροι
12 Δεκεμβρίου
Εξάλειψη Δεινοσαύρων
25 Δεκεμβρίου, 2μμ
Πρώτοι Μεγάλοι Πίθηκοι
31 Δεκεμβρίου, 12μμ
Homo Sapiens
31 Δεκεμβρίου, 11:30'μμ
~~~
ENGLISH
Nature evolves randomly. Some evolutionary steps, from amoebas to dinosaurs to humans, work and succeed, but others do not work in the long run and fail. This failure will produce random variations that may themselves survive or fail, and so on. This is random evolution.
There has been life on the planet for about four billion years, starting just 500 million years, or less, after the Earth formed. There were single cells, amoebas, and microbes for the first three and a half billion years on Earth, and about 400 million years of complex creatures, including 165 million years of dinosaurs, 6 million years of Great Apes, and 250 thousand years, or so, of Homo Sapiens. Neanderthals were not as curious about their environment or explorers as was Homo Sapiens and they disappeared, eventually leaving 4% or so of their DNA inside Homo Sapiens who, starting in Africa, reached every corner of the Earth and walked on the Moon.
Whatever evolves on Earth, shapes its evolution randomly by its own actions, but ultimately it is Nature that produces and promotes, always randomly, what happens. Therefore, human beings who have evolved in Nature, and their actions, are part of what Nature herself “does”. Human actions may bring about environmental conditions hostile to humans, but Nature will continue to evolve along this random path anyway. We do not “destroy” Nature, but we are a force that promotes its evolution – even though this evolution may ultimately make us, its agents, unsustainable.
It is self-centered and self-important to the point of ridiculousness to say that we Homo Sapiens are destroying the Earth. We are simply promoting its random evolution. It will evolve in directions that will bring about our eventual extinction, or, in the most optimistic case, the collapse of our civilization and our return to nomadic life after the death of billions of us, but Nature on Earth will continue as if nothing has happened, and it is even possible that Nature will evolve other species of life more successfully than we were. What happens in the biosphere is not done by us but by the Earth itself through us, who were born of the Earth –we are one, consubstantial with Nature, we are inseparably part of Nature and therefore what happens on the planet is done, randomly and evolutionary by Nature itself. How arrogant to believe that we have a choice in how Nature will evolve.
Besides, it is now self-evident that the prevailing nature of our instincts is mutual destruction, and that vain hope lives only in the fantasies of the few, which manifest themselves in the expectations that appear as prayers for what we could be, unattainable expectations that we call philosophy, literature and art, prayers which we keep in our museums.
Philosophy, Literature, and Art do not represent what we are but what we would like to be.
They represent a hopeful fantasy.
We, capable of such wonderful dreams and such terrible nightmares, had a balance of egocentrism and inability to relate to understanding which did not allow us to identify our true place in Nature, or the concept of true and practical cooperation among ourselves and between ourselves and Nature.
Other species will evolve that will adapt to the prevailing conditions, as and when the conditions themselves evolve. All we, Homo Sapiens, the "wisest" of the Great Apes, will have done is to destroy our own chances of survival by promoting the unstoppable and random path of evolution in the planet's biosphere.
Our solar system will exist as it is for another 4.5 billion years before the Sun exhausts its fuel, hydrogen, and will slowly turn into a red giant, growing large enough to possibly engulf the Earth's orbit within it, consuming the Earth.
Besides, the Andromeda Galaxy, currently two million light years from us, as it heads towards our own Milky Way, will begin to merge with our own Milky Way in about 4.5 billion years, where in another two billion years it will create one super-galaxy, which we call Milkomeda.
And the random evolution of the universe will continue for trillions of years, until all the hydrogen in all the stars in all the galaxies is exhausted, and the light goes out. And relativity will no longer apply since cosmic bodies will have moved so far apart that the speed of light will no longer allow correlation, relativity between them. Spacetime, from its value of infinity, will have turned into a measurable value of zero. "Something" will have turned into "nothing" from whence it arose for this brief, timeless moment.
~~~
Event
Years (revolutions of the Earth around the Sun)
Percentage of Time
Birth of the Universe
13,800,000,000
100%
Formation of our Milky Way Galaxy
13,600,000,000
99%
Formation of our Solar System
4,600,000,000
33,3%
Formation of the Earth
4,500,000,000
32,6%
Conditions for Life as we know it
4,300,000,000
31%
Birth of Life
4,100,000,000
30%
Microscopic Organisms (microbes)
3,500,000,000
25%
Bacteria
3,220,000,000
23%
First animals: Sponges
540,000,000
4%
First Dinosaurs
230,000,000
1,6667%
Extinction of Dinosaurs
66,000,000
0,4783%
Primates / First Great Apes
6,000,000
0,0435%
Homo Sapiens
300,000
0,0022%
Modern Humans
200,000
0,0014%
Civilizations
6,000
0,0000435%
Industrial Revolution
220
0,0000016%
Existence in the Biosphere of the Earth:
Bacteria: 3,220,000,000 years,
Dinosaurs: 165,000,000 years (5% of the time of existence of Life on Earth),
Modern Humans: 200,000 years (0,12% of the time of existence of Dinosaurs), (0,006% of the time of existence of Life on Earth),
Civilizations: 6,000 years (3% of the time of existence of Modern Humans)
If we metaphorically calculate the age of the Earth as "one calendar year",
where the Earth was formed at 00:00’ 01”, January 1st:
Η κατανόηση του περιβάλλοντος, και συνεπώς το τι είναι «αληθινό» φτάνει στον εγκέφαλό μας από τα μάτια, τα αυτιά, την οσμή και την αφή, όμως ο ανθρώπινος νους δίνει απόλυτη πίστη σε αυτό που βλέπουν τα μάτια. Αν το βλέπουμε μπροστά μας υπάρχει, άρα είναι αληθινό. Ειναι όμως;
Στην πραγματικότητα, το τι βλέπουν τα μάτια μας είναι το λιγότερο αξιόπιστο ως προς το τι είναι αληθινό. Παραδείγματος χάριν, όταν ο Χίτλερ επισκέφτηκε το τσιράκι του τον Μουσολίνι με τραίνο από την Γερμανία στην Ρώμη, ο Μουσολίνι είχε διατάξει να βαφτούν καινούργια όλα τα σπίτια εκατέρωθεν των γραμμών του τραίνου, μόνο η πίσω μεριά που φαινότανε από το τραίνο, και να φτιαχτούν όμορφοι όλοι οι κήποι που φαινόντουσαν από το τραίνο. Ήταν η Ιταλία άραγε όσο όμορφη και περιποιημένη όσο την είδε ο Χίτλερ από το τραίνο για την Ρώμη;
Τώρα μάλιστα, όσο περνάνε οι δεκαετίες τόσο οι άνθρωποι μένουν περισσότερο κλεισμένοι σε δωμάτια, είτε είναι το καθιστικό είτε το γραφείο. Αυτά που βλέπουν από τον έξω κόσμο είναι όλο και περισσότερο στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το ίντερνετ. Ταινίες (βίντεο) και φωτογραφίες (ψηφιακές εικόνες).
Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει, έστω και σε γενικές γραμμές, ότι ταινίες και φωτογραφίες χειραγωγούνται με ψηφιακά προγράμματα, αλλά δεν υπάρχει ενδιαφέρον ως προς το αν αυτό που βλέπουν είναι αληθινό ή όχι. Ο κοσμάκης την σήμερον ημέρα χάβει τα πάντα χωρίς καν να ενδιαφέρεται, ή να μπορεί καν να αναγνωρίσει, την διαφορά μεταξύ μιας πραγματικής ατόφιας φωτογραφίας και μιας ψηφιακά χειραγωγημένης εικόνας που δείχνει κάτι το οποίο στην πραγματικότητα δεν υπάρχει –και τα λέει όλα «φωτογραφίες». Το ίδιο και με τις κινηματογραφικές ταινίες και τα βίντεο.
Όσον αφορά την κοινωνική αλληλεπίδραση, κοινωνικές και πολιτικές τάσεις και γνώμες, η αδιαφορία ως το ποια πληροφορία είναι αληθινή, ποια παραπλανητική και ποια απλά ψεύτικη, η πρόοδος της τεχνολογίας και η τεχνική των «δημιουργών» ψευδών εικόνων είναι καταστρεπτικές. Οι υπαίτιοι της κοινωνικής οπισθοδρόμησης όμως δεν είναι οι «δημιουργοί» αλλά το ακροατήριο που δέχεται τα πάντα χωρίς κριτική σκέψη, με πλήρη άγνοια και αδιαφορία.
Η παραπληροφόρηση και το ψέμα είναι αυτά που αναδεικνύουν ηγέτες την σήμερον ημέρα. Πάντα έτσι ήταν στην ιστορία των εξυπνότερων από τους μεγάλους πιθήκους, αλλά σήμερα είναι πολλαπλάσια ευκολότερη και γρηγορότερη η επιρροή της φαντασίωσης στις κοπινωνίες. Όμως... Ένας ηγέτης χωρίς οπαδούς να τον ακολουθούν θα ήταν απλά ένα τυπάκος που βγαίνει βόλτα μόνος του. Η ενοχή παραμένει με τους οπαδούς, τους αγορατές που χάβουν κι' αγοράζουν και όχι με εκείνους που πουλάνε τις μπρούρδες που οι οπαδοί χαρούμενα αγοράζουν.
Άρα, η υπευθυνότητα για την κατάρρευση της κοινωνίας και της ανάδειξης «ηγετών» ανήκει απ’ ευθείας και ασυζητητί στον κοσμάκη που με πλήρη αδιαφορία, άγνοια και αλαζονεία δέχεται σαν «αλήθεια» ότι του γουστάρει να πιστεύει.
Στους αδιάφορους, ανίδεους αλαζόνες οφείλονται καταστάσεις όπως: ρατσισμός, εθνικισμός, απομονωτισμός, ολοκληρωτισμός, δικτατορία, πολιτικός φανατισμός, θρησκευτικός φανατισμός, και φυσικά αμάθεια και η συλλογική ηλιθιότητα.
Lawrence of Arabia (1962) (αληθινή κινηατογραφική φωτογραφία - διευθυντής φωτογραφίας: Freddie Young)
Τραμπ και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (ψεύτικη) (ναι, ναι, υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους είναι απαραίτητη η διευκρύνηση ότι η εικόνα είναι ψεύτικη, και οι άνθρωποι αυτοί, που χωρίς διευκρίνηση θα πίστευαν ότι η εικόνα είναι αληθινή, περπατάν ανάμεσά μας)
