Δήλωση

Έχω μια απορία.

Όταν έριξα τα νοίκια στους ενοικιαστές μου, τους έκανα καινούργια συμβόλαια με τα καινούργια χαμηλά νοίκια και κατέθεσα τα συμβόλαια στην ΔΟΥ, όπως έπρεπε.

Κι έτσι τώρα η ΔΟΥ ξέρει πόσα χρήματα πρόκειται να πάρω για να τα ελέγξει έναντι των δηλώσεών μου, μια και στην Ελλάδα ο πολίτης θεωρείται από τον νόμο απατεώνας μέχρι να αποδείξει ότι δεν είναι. Να ξέρουνε βρε αδερφέ πόσα πρόκειται να φάνε από μένα.

Εν τω μεταξύ, ένα διαμέρισμα έχει να πληρώσει δύο μήνες χωρίς να τηλεφωνήσει, και δεν τηλεφώνησα κι εγώ, άλλο έχει αδειάσει 16 μήνες, και άλλο άρχισε να πληρώνει λιγότερα από το νέο χαμηλό συμβόλαιο, όσα μπορεί.

Ένα διαμέρισμα, παραδείγματος χάριν καθυστέρησε 15 μέρες αυτό το μήνα, αν και πάντα ήταν στην ώρα του 5 χρόνια, και με πήρε τηλέφωνο ο άνθρωπος από μόνος του. Ήταν αγχωμένος και άρχισε να μου εξηγεί ότι ακόμα δεν έχει δουλειά και ότι της γυναίκας του της κόψαν τον μισθό στο μισό σχεδόν, και ανησυχούν για τα παιδιά και ανησυχούν γιατί είναι 15 του μηνός και μόνο το μισό νοίκι έχουνε.

Τότε τον σταμάτησα και του εξήγησα ότι ένα πράγμα για το οποίο δεν πρέπει να ανησυχεί είναι το σπίτι τους και, αν μπορέσει να δώσει το μισό νοίκι που έχει, η Μαργαρίτα κι εγώ τον ευχαριστούμε και κλείνουμε τον μήνα με αυτό το ποσόν, και τους επόμενους μήνες ότι μπορεί ας δίνει. Δεν θα αλλάζουμε το συμβόλαιο κάθε μήνα του είπα. Το συμβόλαιο το αναθεωρημένο παραμένει, αλλά, ένα τηλέφωνο, και κάθε μήνα να δίνει ότι μπορεί, και λιγότερα να είναι, χωρίς να προστίθενται σε κανένα χρέος -συμφωνία "κυρίων".

Του είπα ότι όπως το αφεντικό της γυναίκας του της έκοψε τον μισθό και δεν έχουν να πληρώσουν, έτσι και εκείνοι κόβουν τον δικό μου μισθό, που είναι το νοίκι που μου δίνουνε, και τώρα δεν θα έχω εγώ να πληρώσω τις δικές μου οφειλές. Αλλά "όλοι στην ίδια βάρκα είμαστε..." Αυτό τον έκανε να αισθανθεί λίγο καλύτερα σαν να είχε κάποια δύναμη (ως "μισθοδότης") την οποία δεν είχε δει ότι έχει. Είναι σημαντικό αυτό για έναν άνθρωπο, να αισθάνεται ότι κάποιος άλλος του αποδίδει δύναμη...

Τα κατέθεσε ο άνθρωπος στην τράπεζα 45 λεπτά μετά το τηλεφώνημα. Βέβαια όλοι θα μου πούνε ότι δεν έκανα καλά γιατί τώρα απλά δεν θα παίρνω νοίκι πια. Αλλά, στα Αγγλικά έχουμε μια έκφραση, "cold as a landlord's heart" (κρύο σαν την καρδιά ιδιοκτήτη) και ποτέ δεν ταυτίστηκα σαν "ιδιοκτήτης". Πιστεύω δε, ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ ρητορικής και πράξης -και η ρητορική, αν και κατ' εξοχήν Ελληνική, δεν μεταφράζεται καλά στην δική μου γλώσσα αν δεν συνοδεύεται από πράξη -Και στο τέλος, σχεδον ποτέ στην Ελλάδα δεν συνοδεύεται η ρητορική από πράξη. Και, πάλι, στο τέλος, αν υπάρχει πράξη η ρητορική είναι χάσιμο χρόνου, άρα, ο νοών νοείτο.

Κι έτσι, στην φορολογική μου δήλωση στο τέλος του χρόνου, θα δηλώσω τι εισέπραξα πραγματικά. Υπολογίζω ότι μεταξύ των διαμερισμάτων θα δηλώσω σχεδόν τα μισά από όσα περιμένει η εφορία, και θα εισάγω και δολάρια, πάλι, πάνω από τα νοίκια, να πληρώσω την εφορία και τα χαράτσια.

Τι λέτε;

Θα φάω και πρόστιμο από πάνω από την εφορία επειδή θα δηλώσω λιγότερα από όσα λένε τα συμβόλαια;

Θα με βάλουν άραγε να πληρώσω φόρο για εκείνα που δεν πήρα;