 |
| Η ανάλυση της πτήσης ΜΗ370 μεγαλώνει με κλικ |
Όλος ο κόσμος έχει σπεύσει, με την Φαιδρά Πορτοκαλέα πρώτη-πρώτη, να μιλάει για το μεγάλο μυστήριο της πτήσης 370 που εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος το περασμένο Σάββατο.
Σύντομα στα σενάρια θα αναμειχθούν εξωγήινοι, η CIA, και η κακή τρόικα.
Όλοι αναρωτιούνται πως και εξαφανίστηκε έτσι χωρίς ίχνος ένα ολόκληρο αεροπλάνο τελευταίας τεχνολογίας με 239 ψυχές.
Λίγοι όμως κάνουν την πιο ρεαλιστική και σωστή παρατήρηση, ότι στην Μαλαισία, το Βιετνάμ και την Καμπότζη, ίσως να μην υπάρχουν εργαλεία και σωστοί επαγγελματίες χειριστές στα διάφορα κέντρα ελέγχου του ποιοτικού ύψους που περιμένει, και βρίσκει, κανείς στον δυτικό κόσμο. Επίσης, το ότι σε εκείνες τις χώρες διατηρείται τρομερή μυστικότητα από τις στρατιωτικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες πληροφοριών.
Η σωστή ερώτηση είναι πως και δεν καταγραφόταν η πορεία της πτήσης με τους τρόπους και την αποτελεσματικότητα που περιμένουμε στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Η ερώτηση του πως απήγαγαν οι εξωγήινοι το αεροπλάνο δεν είναι η σωστή ερώτηση. Η σωστή ερώτηση είναι πως, πέντε μέρες μετά, ακόμα δεν μπορεί να αποφασίσει ο στρατός της Μαλαισίας αν τα ραντάρ του "είδαν" ή όχι το αεροπλάνο να αντιστρέφει πορεία και να πετά άλλα 530 χιλιόμετρα...
Κανένα μυστήριο.
Ανικανότητα και ανεπάρκεια των συστημάτων εδάφους και αέρος. Ανικανότητα των ελεγκτών. Και μυστικότητα των υπηρεσιών της περιοχής, όπως και της αεροπορικής εταιρείας.
Πιθανόν, κατασκοπευτικοί δορυφόροι μεγάλων δυνάμεων να έχουν καταγράψει περισσότερες πληροφορίες από όσες είναι γνωστές. Αλλά κανείς δεν θα έπρεπε να περιμένει οι χώρες αυτές να ανακοινώσουν γνώσεις οι οποίες θα πρόδιδαν τις άκρως απόρρητες ικανότητες της τεχνολογίας τους και των δορυφόρων τους.
Η Κίνα υποθέτω ότι ήταν μια από αυτές, και ήλπιζε ότι οι Μαλαισιανοί και οι Βιετναμέζοι θα έβρισκαν το αεροπλάνο χωρίς βοήθεια από μυστικούς, κατασκοπευτικούς δορυφόρους. Όταν όμως οι μέρες πέρασαν, η Κίνα αποφάσισε να ρίξει το ψίχουλο στα πουλάκια που ψάχνανε χωρίς αποτέλεσμα.
Αργά στις 12 Μαρτίου, η Κίνα δημοσίευσε μια φωτογραφία που είχε πάρει δορυφόρος της πάνω από 72 ώρες νωρίτερα, την Κυριακή 9 Μαρτίου γύρω στο μεσημέρι, περίπου 34 ώρες μετά την εξαφάνιση του αεροπλάνου από τα ραντάρ.
Η καθυστέρηση 72 ωρών μπορεί να δικαιολογηθεί (με δικαιολογίες του κώλου, όπως λέμε στην Ελλάδα) με το ότι τόσο έκαναν να ψάξουν όλες τις φωτογραφίες να βρουν τα επιπλέοντα συντρίμμια. Βέβαια, αν το κομπιούτερ διάλεγε αυτόματα φωτογραφίες με ψηφιακά γεωγραφικά μήκη και πλάτη πάνω από νερό, και μετά έψαχνε με ψηφιακή ευαισθησία για περιοχές με πίξελ διαφορετικές από νερό, η διαδικασία θα έπαιρνε μερικά λεπτά και όχι 72 ώρες.
Επίσης, πρέπει να πιστέψουμε την Κίνα για το πότε πάρθηκε η φωτογραφία, αν δηλαδή πάρθηκε Κυριακή 9 Μαρτίου ή αν στην πραγματικότητα πάρθηκε Σάββατο 8 Μαρτίου οπότε η καθυστέρηση δημοσίευσης θα ήταν 96 ώρες.
Επισήμως δεν είναι σίγουρο ότι η δορυφορική φωτογραφία που δημοσίευσε η Κίνα είναι πράγματι συντρίμμια της πτήσης 370. πρέπει να βρεθούν και να εξακριβωθούν. Αλλά τα στοιχεία συνηγορούν αρκετά ώστε εγώ να είμαι σίγουρος ότι πρόκειται για συντρίμμια της πτήσης 370:
Τα τρία αντικείμενα στην φωτογραφία έχουν διαστάσεις 13x18 μέτρα, 14x18 μέτρα και 22x24 μέτρα. Το αεροπλάνο 777-200 έχει άνοιγμα φτερών 61 μέτρα και μήκος 64 μέτρα.
Στην γραφική αναπαράσταση που έφτιαξα, πάνω από την ανάρτηση και με κλικ μεγαλώνει, η απόσταση από το τελευταίο σημείο επαφής και το σημείο της φωτογραφίας του δορυφόρου είναι 123 ναυτικά μίλια. Ένα αεροπλάνο που κατεβαίνει κανονικά από τα 35,000 πόδια (όπου πετούσε εκείνο), κάνει περίπου 140 με 180 ναυτικά μίλια να φτάσει στο επίπεδο της θάλασσας. Αν κατέβει πολύ γρήγορα σε αναγκαστική προσγείωση, ή κατέβει χωρίς μηχανές σαν ανεμοπλάνο, μπορεί να ταξιδέψει 80-100 ναυτικά μίλια μέχρι να φτάσει στο έδαφος.
Αν δηλαδή έκανε περίπου 90 ναυτικά μίλια κατεβαίνοντας, τα υπόλοιπα 33 ναυτικά μίλια για την απόσταση 123 συνολικών μιλίων μπορεί κάλλιστα να καλυφθούν από τον αέρα και τα ρεύματα της θάλασσας που μετακινούν τα επιπλέοντα συντρίμμια επί 34 ώρες. Δηλαδή από την στιγμή της πτώσης στην θάλασσα μέχρι την στιγμή της φωτογραφίας.
Θα πω την θεωρία που προτείνω η οποία είμαι σίγουρος ότι θα βγει ακριβής...
Στις 1:30 το πρωί της 8ης Μαρτίου, η πτήση 370 είχε ολική απώλεια ηλεκτρικής παροχής. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει λόγω των πολλαπλών βοηθητικών συστημάτων, άρα κάτι το πολύ ιδιαίτερο θα πρέπει να συνέβη: Ή σε σχέση με ατμοσφαιρικές συνθήκες και ηλεκτρική φόρτιση, για να εξουδετερώσει αμέσως όλα τα συστήματα, ή, ανθρώπινο λάθος στο σέρβις του αεροπλάνου. Ή και τα δύο.
Όλα τα αεροπορικά ατυχήματα αποδεικνύεται στο τέος ότι οφείλονταν σε τυχαίο συνδυασμό τριών, τεσσάρων ή παραπάνω γεγονότων.
Το Μπόινγκ 777 έχει τεχνολογία fly-by-wire που σημαίνει ότι ο χειρισμός του αεροσκάφους γίνεται μόνο με ηλεκτρονικά συστήματα. Δεν υπάρχει απευθείας μηχανική σύνδεση από το πιλοτήριο στις επιφάνειες στα φτερά και την ουρά οι οποίες δίνουν κατεύθυνση και τάση προς ανάβαση ή κατάβαση. Οι πιλότοι δεν μπορούσαν πλέον να κάνουν τίποτα και το αεροπλάνο έμεινε στην διαμόρφωση πλοήγησης που είχε αφήσει ο αυτόματος πιλότος πριν αποσυνδεθεί με την απώλεια ηλεκτρικής παροχής.
Το αεροπλάνο συνέχισε μια πορεία επηρεαζόμενη από τους ανέμους και την κατεύθυνσή τους, οι μηχανές έπαθαν τελικά ανάφλεξη, σταμάτησαν η μία μετά την άλλη, και το αεροπλάνο κατέβηκε γυρνώντας σιγά-σιγά προς τα ανατολικά, διανύοντας περίπου 80, 90 ή 100 ναυτικά μίλια σε 8 έως 10 λεπτά καθώς κατέβαινε με περίπου 4,300 πόδια το λεπτό.
Καθώς κατέβαινε το αεροπλάνο αποκτούσε ταχύτητα, με μέσο όρο 450 έως 500 ναυτικά μίλια την ώρα. Λίγο πριν φτάσει στην θάλασσα πιθανώς να άρχισε η άτρακτος να διαλύεται από υπερβολική ταχύτητα μια και οι πιλότοι ήταν ανήμποροί να ελέγξουν οτιδήποτε στο αεροπλάνο ή να ενεργοποιήσουν τα αερόφρενα.
Η πτήση 370 έπεσε στο νερό. Ίσως 40 έως 80 από τους επιβάτες να επέζησαν. Είναι όμως απίθανο να έχει παραμείνει κανείς επιζών χωρίς ιατρική φροντίδα, με τραύματα, στην θάλασσα, με καρχαρίες, 5 μέρες αργότερα.
Τις υπόλοιπες 4 μέρες, μέχρι να δοθεί στην δημοσιότητα η φωτογραφία του Κινεζικού δορυφόρου, όσα συντρίμμια επιπλέουν ακόμα, συνέχισαν να σπρώχνονται νωχελικά από τα ρεύματα και τον άνεμο. Τώρα βρίσκονται κάπου κοντά στο Μπρουνέι της Ινδονησίας, και τα "μαύρα κουτιά βρίσκονται κάπου μεταξύ του σημείου τελευταίας επαφής και του σημείου της φωτογραφίας του δορυφόρου.
Σύντομα στα σενάρια θα αναμειχθούν εξωγήινοι, η CIA, και η κακή τρόικα.
Όλοι αναρωτιούνται πως και εξαφανίστηκε έτσι χωρίς ίχνος ένα ολόκληρο αεροπλάνο τελευταίας τεχνολογίας με 239 ψυχές.
Λίγοι όμως κάνουν την πιο ρεαλιστική και σωστή παρατήρηση, ότι στην Μαλαισία, το Βιετνάμ και την Καμπότζη, ίσως να μην υπάρχουν εργαλεία και σωστοί επαγγελματίες χειριστές στα διάφορα κέντρα ελέγχου του ποιοτικού ύψους που περιμένει, και βρίσκει, κανείς στον δυτικό κόσμο. Επίσης, το ότι σε εκείνες τις χώρες διατηρείται τρομερή μυστικότητα από τις στρατιωτικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες πληροφοριών.
Η σωστή ερώτηση είναι πως και δεν καταγραφόταν η πορεία της πτήσης με τους τρόπους και την αποτελεσματικότητα που περιμένουμε στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Η ερώτηση του πως απήγαγαν οι εξωγήινοι το αεροπλάνο δεν είναι η σωστή ερώτηση. Η σωστή ερώτηση είναι πως, πέντε μέρες μετά, ακόμα δεν μπορεί να αποφασίσει ο στρατός της Μαλαισίας αν τα ραντάρ του "είδαν" ή όχι το αεροπλάνο να αντιστρέφει πορεία και να πετά άλλα 530 χιλιόμετρα...
Κανένα μυστήριο.
Ανικανότητα και ανεπάρκεια των συστημάτων εδάφους και αέρος. Ανικανότητα των ελεγκτών. Και μυστικότητα των υπηρεσιών της περιοχής, όπως και της αεροπορικής εταιρείας.
Πιθανόν, κατασκοπευτικοί δορυφόροι μεγάλων δυνάμεων να έχουν καταγράψει περισσότερες πληροφορίες από όσες είναι γνωστές. Αλλά κανείς δεν θα έπρεπε να περιμένει οι χώρες αυτές να ανακοινώσουν γνώσεις οι οποίες θα πρόδιδαν τις άκρως απόρρητες ικανότητες της τεχνολογίας τους και των δορυφόρων τους.
Η Κίνα υποθέτω ότι ήταν μια από αυτές, και ήλπιζε ότι οι Μαλαισιανοί και οι Βιετναμέζοι θα έβρισκαν το αεροπλάνο χωρίς βοήθεια από μυστικούς, κατασκοπευτικούς δορυφόρους. Όταν όμως οι μέρες πέρασαν, η Κίνα αποφάσισε να ρίξει το ψίχουλο στα πουλάκια που ψάχνανε χωρίς αποτέλεσμα.
Αργά στις 12 Μαρτίου, η Κίνα δημοσίευσε μια φωτογραφία που είχε πάρει δορυφόρος της πάνω από 72 ώρες νωρίτερα, την Κυριακή 9 Μαρτίου γύρω στο μεσημέρι, περίπου 34 ώρες μετά την εξαφάνιση του αεροπλάνου από τα ραντάρ.
Η καθυστέρηση 72 ωρών μπορεί να δικαιολογηθεί (με δικαιολογίες του κώλου, όπως λέμε στην Ελλάδα) με το ότι τόσο έκαναν να ψάξουν όλες τις φωτογραφίες να βρουν τα επιπλέοντα συντρίμμια. Βέβαια, αν το κομπιούτερ διάλεγε αυτόματα φωτογραφίες με ψηφιακά γεωγραφικά μήκη και πλάτη πάνω από νερό, και μετά έψαχνε με ψηφιακή ευαισθησία για περιοχές με πίξελ διαφορετικές από νερό, η διαδικασία θα έπαιρνε μερικά λεπτά και όχι 72 ώρες.
Επίσης, πρέπει να πιστέψουμε την Κίνα για το πότε πάρθηκε η φωτογραφία, αν δηλαδή πάρθηκε Κυριακή 9 Μαρτίου ή αν στην πραγματικότητα πάρθηκε Σάββατο 8 Μαρτίου οπότε η καθυστέρηση δημοσίευσης θα ήταν 96 ώρες.
Επισήμως δεν είναι σίγουρο ότι η δορυφορική φωτογραφία που δημοσίευσε η Κίνα είναι πράγματι συντρίμμια της πτήσης 370. πρέπει να βρεθούν και να εξακριβωθούν. Αλλά τα στοιχεία συνηγορούν αρκετά ώστε εγώ να είμαι σίγουρος ότι πρόκειται για συντρίμμια της πτήσης 370:
Τα τρία αντικείμενα στην φωτογραφία έχουν διαστάσεις 13x18 μέτρα, 14x18 μέτρα και 22x24 μέτρα. Το αεροπλάνο 777-200 έχει άνοιγμα φτερών 61 μέτρα και μήκος 64 μέτρα.
Στην γραφική αναπαράσταση που έφτιαξα, πάνω από την ανάρτηση και με κλικ μεγαλώνει, η απόσταση από το τελευταίο σημείο επαφής και το σημείο της φωτογραφίας του δορυφόρου είναι 123 ναυτικά μίλια. Ένα αεροπλάνο που κατεβαίνει κανονικά από τα 35,000 πόδια (όπου πετούσε εκείνο), κάνει περίπου 140 με 180 ναυτικά μίλια να φτάσει στο επίπεδο της θάλασσας. Αν κατέβει πολύ γρήγορα σε αναγκαστική προσγείωση, ή κατέβει χωρίς μηχανές σαν ανεμοπλάνο, μπορεί να ταξιδέψει 80-100 ναυτικά μίλια μέχρι να φτάσει στο έδαφος.
Αν δηλαδή έκανε περίπου 90 ναυτικά μίλια κατεβαίνοντας, τα υπόλοιπα 33 ναυτικά μίλια για την απόσταση 123 συνολικών μιλίων μπορεί κάλλιστα να καλυφθούν από τον αέρα και τα ρεύματα της θάλασσας που μετακινούν τα επιπλέοντα συντρίμμια επί 34 ώρες. Δηλαδή από την στιγμή της πτώσης στην θάλασσα μέχρι την στιγμή της φωτογραφίας.
Θα πω την θεωρία που προτείνω η οποία είμαι σίγουρος ότι θα βγει ακριβής...
Στις 1:30 το πρωί της 8ης Μαρτίου, η πτήση 370 είχε ολική απώλεια ηλεκτρικής παροχής. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει λόγω των πολλαπλών βοηθητικών συστημάτων, άρα κάτι το πολύ ιδιαίτερο θα πρέπει να συνέβη: Ή σε σχέση με ατμοσφαιρικές συνθήκες και ηλεκτρική φόρτιση, για να εξουδετερώσει αμέσως όλα τα συστήματα, ή, ανθρώπινο λάθος στο σέρβις του αεροπλάνου. Ή και τα δύο.
Όλα τα αεροπορικά ατυχήματα αποδεικνύεται στο τέος ότι οφείλονταν σε τυχαίο συνδυασμό τριών, τεσσάρων ή παραπάνω γεγονότων.
Το Μπόινγκ 777 έχει τεχνολογία fly-by-wire που σημαίνει ότι ο χειρισμός του αεροσκάφους γίνεται μόνο με ηλεκτρονικά συστήματα. Δεν υπάρχει απευθείας μηχανική σύνδεση από το πιλοτήριο στις επιφάνειες στα φτερά και την ουρά οι οποίες δίνουν κατεύθυνση και τάση προς ανάβαση ή κατάβαση. Οι πιλότοι δεν μπορούσαν πλέον να κάνουν τίποτα και το αεροπλάνο έμεινε στην διαμόρφωση πλοήγησης που είχε αφήσει ο αυτόματος πιλότος πριν αποσυνδεθεί με την απώλεια ηλεκτρικής παροχής.
Το αεροπλάνο συνέχισε μια πορεία επηρεαζόμενη από τους ανέμους και την κατεύθυνσή τους, οι μηχανές έπαθαν τελικά ανάφλεξη, σταμάτησαν η μία μετά την άλλη, και το αεροπλάνο κατέβηκε γυρνώντας σιγά-σιγά προς τα ανατολικά, διανύοντας περίπου 80, 90 ή 100 ναυτικά μίλια σε 8 έως 10 λεπτά καθώς κατέβαινε με περίπου 4,300 πόδια το λεπτό.
Καθώς κατέβαινε το αεροπλάνο αποκτούσε ταχύτητα, με μέσο όρο 450 έως 500 ναυτικά μίλια την ώρα. Λίγο πριν φτάσει στην θάλασσα πιθανώς να άρχισε η άτρακτος να διαλύεται από υπερβολική ταχύτητα μια και οι πιλότοι ήταν ανήμποροί να ελέγξουν οτιδήποτε στο αεροπλάνο ή να ενεργοποιήσουν τα αερόφρενα.
Η πτήση 370 έπεσε στο νερό. Ίσως 40 έως 80 από τους επιβάτες να επέζησαν. Είναι όμως απίθανο να έχει παραμείνει κανείς επιζών χωρίς ιατρική φροντίδα, με τραύματα, στην θάλασσα, με καρχαρίες, 5 μέρες αργότερα.
Τις υπόλοιπες 4 μέρες, μέχρι να δοθεί στην δημοσιότητα η φωτογραφία του Κινεζικού δορυφόρου, όσα συντρίμμια επιπλέουν ακόμα, συνέχισαν να σπρώχνονται νωχελικά από τα ρεύματα και τον άνεμο. Τώρα βρίσκονται κάπου κοντά στο Μπρουνέι της Ινδονησίας, και τα "μαύρα κουτιά βρίσκονται κάπου μεταξύ του σημείου τελευταίας επαφής και του σημείου της φωτογραφίας του δορυφόρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου