 |
| Ο οπερατέρ δεν φοράει κελεμπία. Σκεπαζόμαστε με ένα ύφασμα για να μην επεμβαίνει το φως του ήλιου όταν κοιτάμε την εικόνα στο σκόπευτρο της κινηματογραφικής μηχανής. |
Η ερώτηση είναι:
How many different things does this guy do in his life ferchrisakes!
και η απάντηση είναι απλή:
One. Being happy.
How many different things does this guy do in his life ferchrisakes!
και η απάντηση είναι απλή:
One. Being happy.
Γυρίσματα στην Φλώριδα για μια ταινία του Πανεπιστημίου Έμπρυ Ρίντλ, από όπου αποφοίτησε πρόπερσι ο Κώστας. Τί άλλο να κάνει κανείς την Δευτέρα το πρωί μετά από την ετήσια απονομή των Όσκαρ;Τώρα που ο Κώστας είναι Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Θεμάτων Παιδείας του Συνδικάτου Πιλότων Αερογραμμών, θα συναντάται τακτικά με νομοθέτες (Γερουσιαστές και μέλη του Κογκρέσου) σχετικά με νόμους που περνάει η κυβέρνηση. Έχετε ακούσει για τους Λόμπιιστς. Ο Κώστας είναι ένα σκαλοπάτι παραπάνω γιατί οι Λόμπιιστς αντιπροσωπεύουν ιδιωτικά συμφέροντα ενώ ο Κώστας αντιπροσωπεύει μια Εθνική Επιτροπή που δεν ανήκει σε καμία εταιρεία ή ιδιωτικά συμφέροντα αλλά σε μια βιομηχανία.Επίσης θα συνεργάζεται με ένα κυβερνητικό γραφείο το οποίο δίνει άδειες και κάνει επίβλεψη σε ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης (όπως εκείνο από το οποίο αποφοίτησε), για να υπάρχουν καλύτεροι έλεγχοι ποιότητας στην Παιδεία...
 |
| Η RED είναι μία από τις τρεις ψηφιακές μηχανές με τις οποίες γυρίζονται ταινίες σήμερα για το σινεμά. Οι άλλες δύο είναι η Παναβίζιον Τζένεσις και η Άριφλεξ Αλέξα. Με RED μεταξύ πολλών άλλων έχουν γυριστεί η Ελίζιουμ και οι Πειρατές της Καραϊβικής (η τελευταία). |
 |
| Αυτή είναι μια Canon φωτογραφική. |
Συγχαρητήρια για το παιδί σου Δημήτρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γύρισμα διήρκησε από το πρωί ως το βράδυ; Στις τελευταίες φωτογραφίες είναι σκοτεινά.
Η εταιρεία, στην οποία δουλεύει ο Κώστας, δεν τον πιέζει να προωθεί τα δικά της συμφέροντα στην Επιτροπή;
Εδώ, ξέρεις ότι, οι συνδικαλιστές -ακόμα και του ιδιωτικού τομέα- δεν εργάζονται, δεν εμφανίζονται ποτέ στην δουλειά τους.
Σ' ευχαριστούμε αγαπητή μου Emily :-)
ΔιαγραφήΤα γυρίσματα άρχισαν μεσημέρι, τέλειωσαν βράδυ, και συνεχίστηκαν την επόμενη ημέρα.
Το συνδικάτο στο οποίο ανήκει ο Κώστας, το μεγαλύτερο του κόσμου για πιλότους, έχει μέλη που εργάζονται σε διάφορες αεροπορικές εταιρίες. Η "US Airways" (σε λίγο "American"), ή, η οποιαδήποτε εταιρεία της οποίας τα μέλη ανήκουν στο συγκεκριμένο (ή οποιοδήποτε) συνδικάτο, δεν μπορεί να μπλέκεται σε θέματα που αφορούν το συνδικάτο.
Ο Κώστας, ως μέλος του Συνδικάτου διορίστηκε Πρόεδρος της (εθνικού επιπέδου) Επιτροπής (επί θεμάτων) Παιδείας, άρα, όχι μόνο αντιπροσωπεύει μια ομάδα εργαζομένων σε πολλές ιδιωτικές εταιρείες, αλλά, ένα θέμα εθνικό, πέραν οποιωνδήποτε συμφερόντων. Ο γνώμονας είναι μόνο η νομοθεσία όσον αφορά θέματα ποιότητας, ασφάλειας και διευκόλυνσης της θετικής εξέλιξης του κλάδου.
Ναι... έχω ακούσει για συνδικαλιστές στην Ελλάδα :-))))
Στις ΗΠΑ είναι σίγουρα διαφορετικά :-)
Μάλιστα, στο Συνδικάτο του Κώστα όλες οι εργασίες για το Συνδικάτο γίνονται εθελοντικά από εργαζόμενους στον κλάδο :-)
Και αν χρειαστεί να πάνε κάπου να κάνουνε κάτι για το Συνδικάτο, η εταιρεία στην οποία εργάζονται τους δίνει ιδιαίτερη άδεια, και ...μεταφορικά για να πάνε, να κάνουν την δουλειά του Συνδικάτου, και να γυρίσουνε να συνεχίσουνε την κανονική τους δουλειά.
Ώστε στις ΗΠΑ οι εταιρείες καλύπτουν το κόστος μετακίνησης των εργαζομένων όταν αυτοί θέλουν να πάρουν μέρος σε επιτροπές των συνδικάτων τους! Ενδιαφέρουσα πληροφορία. Planet U.S. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναπόφευκτα γίνεται η σύγκριση στο μυαλό για το πού ήταν η Ολυμπιακή Αεροπορία τις δεκαετίες '50, '60, '70* και πώς κατάφεραν να εξαφανιστούν οι ελληνικές αερογράμμες τα τελευταία χρόνια.
*Από άποψη τεχνικού προσωπικού, πιλότων, συνοδών εδάφους, εξυπηρέτησης... Ακόμα και οι στολές των αεροσυνοδών έχουν αφήσει ιστορία.
Βέβαια, τα έξοδα μεταφοράς είναι θεωρητικά, γιατί πετάνε σε άδειες θέσεις, ή στην jumpseat (βοηθητική θέση στο κυβερνείο) σε υπάρχουσες πτήσεις (όπως και πετάνε δωρεάν για να πάνε από το σπίτι τους στο αεροδρόμιο από το οποίο θα εργαστούν --όπως και η οικογένεια των πιλότων πετάει όσο θέλει όποτε θέλει όπου θέλει δωρεάν, σαν τον γράφοντα! [για coach. Αν θέλω πρώτη θέση είναι 60 Ευρώ υπερατλαντική]). Και το ξενοδοχείο το πληρώνει ή η εταιρεία ή το συνδικάτο. Εξαρτάται. Αλλά να σου πω, πχ., ότι ο Κώστας (εργαζόμενος για την US Airways), από την προηγούμενη θέση του στο συνδικάτο, όπου επέβλεπε την φοιτητικού επιπέδου οργάνωση του συνδικάτου στα πανεπιστήμια, την οποία ο ίδιος είχε θεμελιώσει στο πρώτο του φοιτητικό έτος, πέρυσι έκλεισε μια συμφωνία με την United να στείλει, με έξοδά της, 30 πιλότους σε 30 ταξίδια επί ένα χρόνο να μιλήσουν σε συγκεντρώσεις της οργάνωσής του που τώρα έχει εξαπλωθεί σε 5 πανεπιστήμια.
ΔιαγραφήΗ Ολυμπιακή ήταν μια πολύ καλή εταιρεία. Πάρα πολύ καλή. Από 1975-90 πέταξα πολλές ντουζίνες πτήσεις και για αναψυχή και για μετακίνηση αλλά και για δουλειά, και υπερατλαντική και Ευρώπη και νησιά. Έπρεπε να είμαστε υπερήφανοι για την Ολυμπιακή όπως ήταν τότε. Εκτός από τους καλύτερους πιλότους και τεχνική υποστήριξη (στο Ελληνικό έκανε σέρβις η TWA στα 747 της), ήταν άριστη και στο σέρβις, και στους συνοδούς, και στην παρουσίαση (Για το ντηζάιν του Τσεκλένη που πρόσθεσε τις κίτρινες και κόκκινες γραμμές δεν είμαι τόσο σίγουρος -ο Τσεκλένης δεν το είχε κάνει; μαζί με τις καινούργιες στολές των συνοδών;)
Τα 707 Αθήνα-Χήθροου τα '70 ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία.
Χά! Και θυμάμαι μια φορά στο πιλοτήριο ενός 727 Ρόδο Ελληνικό, 1986, ή 87, το σούρουπο που βυθίστηκε ένα κρουαζιερόπλοιο έξω από τον Πειραιά... στο κυβερνείο καπνίζαμε και οι τέσσερεις... και ο κυβερνήτης είχε κρεμάσει μια πλαστική σακούλα από το χερούλι της στο μεσαίο τμήμα (εκεί που είναι τα θροτλ των μηχανών) για να βάζουμε τις φλούδες από τα φρούτα :-)
Την απαυτώσαμε και την Ολυμπιακή... δεν μπορούσαμε!
Ερχότανε ένα από τα δανεισμένα Α340 Αθήνα Βοστώνη, όταν τά 'φτυσε το παλιό 747-200. Κάποια πατάτα κάνανε και η FAA απαγόρευσε στην Ολυμπιακή να ξαναστείλει το συγκεκριμένο Α340 λόγω παραβάσεων. Οι Ρωμιοί βέβαια το ξαναστείλανε, το συγκεκριμένο αεροπλάνο που τους είχανε απαγορεύσει να το βάλουν στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ, και η FAA έκλεισε την πρόσβαση της Ολυμπιακής...
Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε πάντως, γιατί αφ' ενός δεν υπάρχει σύγκριση στην νοοτροπία των πολιτών/εργαζομένων μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας, αλλά και στην Αμερική μιλάμε για δεκάδες αεροπορικές εταιρείες και δυό-τρία συνδικάτα, ενώ στην Ελλάδα το συνδικάτο αντιπροσώπευε εργαζομένους σε μία μόνο εταιρεία...
Καλημέρα από το βροχερό νησί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκινάω από το τέλος. Δε συγκρίνω ελληνικές εταιρείες με αμερικανικές. Δε θα μπορούσα να το κάνω -θα ήταν έξω από κάθε λογική. Σύγκρινα την κατάσταση της Ο.Α. μερικές δεκαετίες πριν με αυτήν της τελευταίας δεκαετίας.
Το περιστατικό με την FAA και την Ολυμπιακή δεν το ήξερα. Το είχα ακούσει ότι παλιότερα υπήρχαν απευθείας πτήσεις μεταξύ Αθήνας - Νέας Υόρκης ή Βοστώνης και δεν ήξερα γιατί καταργήθηκαν. Πάντα ενδιαφέρουσα η κουβέντα μαζί σου!
Δε ξέρω ποιες εννοείς ως καινούριες στολές της Ο.Α. οπότε δε μπορώ να εκφέρω άποψη. Ξέρω ότι για την Ο. είχαν σχεδιάσει κατά καιρούς ο Γιάννης Τσεκλένης, όπως πολύ σωστά αναφέρεις, ο Μπίλι Μπο, η εταιρεία Artisti Italiani μέχρι και ο Pierre Gardin! Κατά τη γνώμη μου, όλες ήταν λίγο-πολύ καλόγουστες.
Τέλος, έχω ακούσει ότι συνταξιούχοι* πιλότοι της Ο.Α. πετάνε πλέον (ως έμπειροι) με τις Turkish Airlanes και τις Emirates. Δε ξέρω αν είναι αλήθεια και σε τί βαθμό.
Είσαι τυχερός που έζησες τις καλές εποχές μιας μεγάλης ελληνικής εταιρείας.
*Στην Ελλάδα, όταν λέμε συνταξιούχος εννοούμε 45 - 50 χρονών. Μη φανταστείς παπούδες. ;)
Καλή σου μέρα από το ηλιόλουστο βουνό --με μπόλικο αέρα σήμερα για αετό!
ΔιαγραφήΤην παλιά καλή Ολυμπιακή πάντως την συνέκρινα άνετα με ξένες και Αμερικανικές. Μπορεί να ήταν πάντα μικρή, αλλά τω καιρώ εκείνω ήταν πραγματικά μια διεθνής εταιρεία με προσεγμένη ποιότητα στα πάντα. Μέχρι τέλος των '80 και που μπήκαν τα '90. Στα τέλη των '90, αρχές 2000 ήταν και το περιστατικό της ιπτάμενης πατάτας στις ΗΠΑ.
Για την λυπηρή ιστορία μπορείς να δεις εδώ, από το 2000:
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/1080839.stm
Έτσι άρχισε, και τελείωσε όπως έγραψα παραπάνω.
Εν τω μεταξύ, η πλάκα ήταν πως για κάμποσα φεγγάρια στέλνανε ένα αεροπλάνο να κάνει Βοστώνη Νέα Υόρκη στην ίδια πτήση (λιγότερο από μια ώρα πτήση από την μία στην άλλη, και οι επιβάτες της μεν περιμένανε στο αεροπλάνο να ξεφορτώσει και να φορτώσει τους δε.
Του Τσεκλένη μου είχαν φανεί ωραίες μεν αλλά είχα την αίσθηση ότι είχαν μετατρέψει τις στολές, από μιας καλής σοβαρής εταιρείας, περισσότερο προς την κατεύθυνση της "μόδας" εν' αντιθέση με την εγκυρότητα.... τελείως υποκειμενικό για μένα βέβαια. Πάντως, οι έξτρα κίτρινη και κόκκινη γραμμή στην άτρακτο κάτω από τα παράθυρα, με το μπλε να έχει "ανοίξει" λίγο, ήταν σίγουρα λαϊκή αγορά... Νομίζω αυτά στα '90 μπήκανε.
Είχα βάλει μερικές φωτογραφίες εδώ:
http://dimitristhinks.blogspot.com/2011/02/blog-post_24.html
οι οποίες είναι τέτοια μεγάλη ντροπή... Τις φωτογραφίες τις είχα πάρει με τον Κώστα τον Αύγουστο του 2006, και, τουλάχιστον μέχρι Οκτώβριο του 2013 ακόμα έτσι ήτανε. Σαν ένας σκουπιδότοπος-καθρέφτης της Ελλάδας και όλης της υποκρισίας εκείνων που τάχα δεν είναι υπεύθυνοι για την ανευθυνότητα της κοινωνίας μας. Όποτε τα βλέπω εκεί δακρύζει η καρδιά μου: ξέρω, από τα νούμερά τους ότι είχα πετάξει μέσα στο καθένα από αυτά. Το συγκεκριμένο 747 μάλιστα ήταν η πρώτη πτήση που έκανε ο Κώστας στην ζωή του, τριών μηνών, Βοστώνη Αθήνα... το Ντέλτα Άλφα Μπράβο...
(Μέχρι που κλείσανε είχανε σβήσει τις κίτρινες και κόκκινες γραμμές και είχαν επιστρέψει στο μπλε, αλλά, άλλα αεροπλάνα είχαν ανοιχτό μπλε και άλλα το παλιό το σκούρο.
1957-2009: Olympic Airways (subsidiaries: Olympic Airlines, Olympic Aviation)
2009: Olympic Air
Για να πετάνε με Τουρκ Χαβά Γιολαρί, δεν ηξεύρω, εκτός αν το επώνυμό τους τελειώνει σε "ογλου"... Όσο για Έμιρατς, Κατάρ, κλπ., οι απαιτήσεις των εταιρειών αυτών για πιλότους είναι οι πιο αυστηρές της Γης, αλλά δεν θα με εξέπληττε να πετάνε γι' αυτές μερικοί Έλληνες ...συνταξιούχοι... Εγώ πάντως συνταξιοδοτήθηκα από την Ελλάδα όταν ήμουνα 17 και πήρα την μεγαλύτερη σύνταξη που υπάρχει: Αυτοσεβασμό :-)
Καλή σου Κυριακή :-)
Το λινκ με τις φωτογραφίες από το δικό σου μπλογκ (http://dimitristhinks.blogspot.com/2011/02/blog-post_24.html) δεν ανοίγει. Για την ακρίβεια, μού βγάζει το μήνυμα: Sorry, the page you were looking for in this blog does not exist.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άλλο θα το κοιτάξω αύριο.
Ευχαριστώ. :)
Περίεργο! Και από το email του σχολίου σου που έγραψες το link εμένα μου ανοίγει... Δοκίμασέ το με gr αντί για com:
Διαγραφήhttp://dimitristhinks.blogspot.gr/2011/02/blog-post_24.html
Αλλιώς, από την αρχειοθήκη πάνω αριστερά, πήγαινε: 2011/February/Μιά ματιά στον καθρέπτη.
Καλό βράδυ :-)
Τι να πω για το άρθρο του BBC; Έχω μια υποψία ότι, αν κάποιος δημοσιογράφος προσπαθούσε να κάνει ρεπορτάζ για το θέμα, οι απαντήσεις που θα έπαιρνε από την ελληνική και από την αμερικανική πλευρά θα ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες. Δε συνεχίζω. Ας μην γίνω πολύ κακιά Δευτέρα πρωί. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι ο πρώτος που θα πω ότι το Κόνκορντ το δολοφόνησε η Αμερική πριν ξεκινήσει καν τις πτήσεις την δεκαετία του '70, με καθυστερήσεις στις άδειες κλπ. Τα λιγότερα από 30 χρόνια που πέταξε τελικά ήταν πάντα υπό διωγμό και πέταξε μόνο σαν ναυαρχίδα τεχνολογίας για την Αγγλία και την Γαλλία παρά οτιδήποτε άλλο, μέχρι που το κλείσανε. Τώρα για το αν η Αμερική είχε βάλει στο μάτι την Ολυμπιακή, δεν νομίζω --σιγά τον πολυέλαιο, για δυό τρεις πτήσεις την εβδομάδα. Απλά τα συνδικαλάκια και τα δημοσιουπαληλάκια δεν πιάσανε ότι υπάρχουν κανονισμοί τους οποίους πρέπει να ακολουθούνε, όσο και να φαίνονται πλεοναστικοί ή περιττοί. Στους κανονισμούς εκτός Ελλάδας δεν σηκώνει "έλα ρε φίλε τι μου λες να κάνω αυτό που εγώ έκανα το άλλο...", κλπ. Ξανάψαξα να βρω κάτι περισσότερο από το 2000, αλλά δεν βρήκα (ακόμα). Πάντως η μνήμη μου είναι ότι το συγκεκριμένο Α340 που στέλνανε είχε κάποιο ζήτημα κανονισμών που δεν εκπληρούσε επακριβώς, η FAA τους είπε να διορθώσουνε την κατάσταση ή να στείλουν άλλο αεροσκάφος, τα δημοσιουπαλληλάκια ξαναστείλανε το απαγορευμένο αεροσκάφος και έχασε η Ολυμπιακή το δρομολόγιο... Κάτι τέτοιο. Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη... εγώ πάντα είμαι κακός :-)))
ΔιαγραφήΜισό. Δεν είπα ότι η Αμερική έβαλε στο μάτι την Ολυμπιακή. Άφησα να εννοηθεί όμως ότι αυτό θα απαντούσαν οι συνδικαλισταράδες αν τους ρώταγε κάποιος. Για τους κανονισμούς συμφωνώ απολύτως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα, ακριβώς, αγαπητή μου Emily (δεν είχα την εντύπωση ότι εσύ είχες υπονοήσει κάτι τέτοιο) --το ίδιο λέμε. Το φρασεολόγησα κι εγώ έτσι σαν απάντηση σε οποιουδήποτε ...θεωρία συνομωσίας :-)
Διαγραφή