Όταν πλησιάζαμε τις προκαταρτικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος για να αποφασίσουμε τον υποψήφιο Δήμαρχο του κόμματος που θα μας αντιπροσωπεύσει τον Μάϊο στις εκλογές, στις οποίες εκλογές πάντα νικά το Δημοκρατικό Κόμμα με 65%-75%, το είχα σκεφτεί το πράγμα.
Είχα κάνει κάτι πρωτάκουστο. Είχα ψάξει σε κυβερνητικές ιστοσελίδες για στοιχεία δημογραφικά των χωριών μας, είχα ψάξει παλαιότερα αποτελέσματα... είχα ψάξει να βρω στοιχεία και γεγονότα (αν είναι δυνατόν). Μετά έβγαλα την Excel μου έξω και με λίγο Αμερικάνικο νόουχάου έκανα μερικούς υπολογισμούς και είπα: Ο Λουίτζι μπορεί να κερδίσει τις προκαταρτικές με 53% (στους υπολογισμούς μου είχε έρθει 52,8%-53,7%. Το είχα δημοσιεύσει και στην ιστοσελίδα, μόνο που εκεί δεν ήθελα να είμαι πολύ αισιόδοξος και είχα προβλεψει 52%.
Τελικά, απόψε, στις 8:50 μμ, πιο κάτω από το Δημαρχείο, βγήκαν τα αποτελέσματα:
Ο Λουίτζι μας, κέρδισε με 53,2%.
Είμαστε τρομερά τυχεροί γιατί αν η νίκη ήταν αντίστροφη για τους 2 υποψήφιους, το χωριό μας θα είχε καταστραφεί, θα είχε εξαφανιστεί, θα το είχε φάει το μαύρο σκοτάδι.
Τρέξαμε πολύ και προσπαθήσαμε πολύ. Αλλά, το ότι το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς αυτό που είχα προβλέψει με κάνει να αναρωτιέμαι αν τα τρεξίματα είχαν κάποια επίδραση, ή, αν το αποτέλεσμα βρισκόταν ήδη στην κοινή λογική, το Αμερικάνικο μαγείρεμα αριθμών, και την στατιστική βάση δημογραφικών στοιχείων σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα των υποψηφίων και των οπαδών τους. Ίσως όλα αυτά, σε κάποιο ποσοστό.
Στην ιστοσελίδα που γράφω για το χωριό, μπόρεσα σήμερα το βράδυ να γράψω μεταξύ άλλων: Ο νικητής των προκαταρτικών εκλογών του Δημοκρατικού Κόμματος σήμερα, είναι το Δημοκρατικό Κόμμα, γιατί απέδειξε ότι, εκτός από Κόμμα, είναι και Δημοκρατικό.
(Μερικοί των οποίων οι προτιμήσεις δεν ήταν ίδιες με τις δικές μας ήταν θυμωμένοι που γινόντουσαν προκαταρτικές εκλογές και θέλανε υποψήφιο να αποφασίσει ο "εσωτερικός κύκλος" του κόμματος --γιατί βρισκόντουσαν ακόμα στον φεουδαρχικό δέκατο όγδοο αιώνα όπου η αρχηγία εννοείτο ολίγον τι διαφορετικού στυλ από ότι μερικοί από εμάς την εννοούμε σήμερα)
(Εδώ, το Δημοκρατικό Κόμμα είναι η κεντρο-αριστερά, αλλά σημειωτέο ότι έχει αρκετές ρίζες και μέλη στο παλιό Ιταλικό Κομμουνισμό. Στην Ιταλία δεν υπάρχει πια κόμμα με την λέξη "Κομμουνιστικό" στην ονομασία του, και, επίσης σημειωτέο ότι ο Ιταλικός Κομμουνισμός δεν έχει και πολύ σχέση με τον Κομουνισμό όπως τον ξέρει ο υπόλοιπος κόσμος και η Ελλάδα. Ο Ιταλός "κομουνιστής" του εικοστού πρώτου αιώνα είναι μια διασταύρωση Ιησού του εικοστού αιώνα με Τζων Λέννον του δεκάτου ενάτου αιώνα. Περίπου.)
Είχα κάνει κάτι πρωτάκουστο. Είχα ψάξει σε κυβερνητικές ιστοσελίδες για στοιχεία δημογραφικά των χωριών μας, είχα ψάξει παλαιότερα αποτελέσματα... είχα ψάξει να βρω στοιχεία και γεγονότα (αν είναι δυνατόν). Μετά έβγαλα την Excel μου έξω και με λίγο Αμερικάνικο νόουχάου έκανα μερικούς υπολογισμούς και είπα: Ο Λουίτζι μπορεί να κερδίσει τις προκαταρτικές με 53% (στους υπολογισμούς μου είχε έρθει 52,8%-53,7%. Το είχα δημοσιεύσει και στην ιστοσελίδα, μόνο που εκεί δεν ήθελα να είμαι πολύ αισιόδοξος και είχα προβλεψει 52%.
Τελικά, απόψε, στις 8:50 μμ, πιο κάτω από το Δημαρχείο, βγήκαν τα αποτελέσματα:
Ο Λουίτζι μας, κέρδισε με 53,2%.
Είμαστε τρομερά τυχεροί γιατί αν η νίκη ήταν αντίστροφη για τους 2 υποψήφιους, το χωριό μας θα είχε καταστραφεί, θα είχε εξαφανιστεί, θα το είχε φάει το μαύρο σκοτάδι.
Τρέξαμε πολύ και προσπαθήσαμε πολύ. Αλλά, το ότι το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς αυτό που είχα προβλέψει με κάνει να αναρωτιέμαι αν τα τρεξίματα είχαν κάποια επίδραση, ή, αν το αποτέλεσμα βρισκόταν ήδη στην κοινή λογική, το Αμερικάνικο μαγείρεμα αριθμών, και την στατιστική βάση δημογραφικών στοιχείων σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα των υποψηφίων και των οπαδών τους. Ίσως όλα αυτά, σε κάποιο ποσοστό.
Στην ιστοσελίδα που γράφω για το χωριό, μπόρεσα σήμερα το βράδυ να γράψω μεταξύ άλλων: Ο νικητής των προκαταρτικών εκλογών του Δημοκρατικού Κόμματος σήμερα, είναι το Δημοκρατικό Κόμμα, γιατί απέδειξε ότι, εκτός από Κόμμα, είναι και Δημοκρατικό.
(Μερικοί των οποίων οι προτιμήσεις δεν ήταν ίδιες με τις δικές μας ήταν θυμωμένοι που γινόντουσαν προκαταρτικές εκλογές και θέλανε υποψήφιο να αποφασίσει ο "εσωτερικός κύκλος" του κόμματος --γιατί βρισκόντουσαν ακόμα στον φεουδαρχικό δέκατο όγδοο αιώνα όπου η αρχηγία εννοείτο ολίγον τι διαφορετικού στυλ από ότι μερικοί από εμάς την εννοούμε σήμερα)
(Εδώ, το Δημοκρατικό Κόμμα είναι η κεντρο-αριστερά, αλλά σημειωτέο ότι έχει αρκετές ρίζες και μέλη στο παλιό Ιταλικό Κομμουνισμό. Στην Ιταλία δεν υπάρχει πια κόμμα με την λέξη "Κομμουνιστικό" στην ονομασία του, και, επίσης σημειωτέο ότι ο Ιταλικός Κομμουνισμός δεν έχει και πολύ σχέση με τον Κομουνισμό όπως τον ξέρει ο υπόλοιπος κόσμος και η Ελλάδα. Ο Ιταλός "κομουνιστής" του εικοστού πρώτου αιώνα είναι μια διασταύρωση Ιησού του εικοστού αιώνα με Τζων Λέννον του δεκάτου ενάτου αιώνα. Περίπου.)
"Ο Ιταλός "κομουνιστής" του εικοστού πρώτου αιώνα είναι μια διασταύρωση Ιησού του εικοστού αιώνα με Τζων Λέννον του δεκάτου ενάτου αιώνα. Περίπου." - όπως δηλαδή θα 'πρεπε να είναι - κατά την γνώμη μου - οι Κομμουνιστές !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, Δημήτρη. Δεν μαθαίνεις στους Ιταλούς τα έθιμα της Καθαρής Δευτέρας σήμερα ;;; Τι πιο όμορφο απ' το να έκανες όλο το χωριό να πετάξει χαρταετούς ; :-)
Εμ' βέβαια Αγγελική μου! Τέτοιος Κομουνιστής είμαι κι εγώ! και ευτυχώς όλη η οικογένεια!
ΔιαγραφήΈχω δυο αετούς έτοιμους και περιμένω αέρα! (έναν stunt από τις US κι έναν σε σχήμα καρό ολο-κόκκινο-κόκκινο με μακριάααα [κόκκινη] ουρά!) Αλλά από λαγάνα εδώ τίποτα... Έχουμε πάντως θαλασσινά :-) Εν τω μεταξύ τα 53,2% του χωριού κοιμούνται, τα 45,5% κλαίνε και το 1,3% είναι άκυρο...
Νάσαι καλά :-)