Φροντιστήρια

Διαβάζω στα νέα της ημέρας ότι πάμε για «Κατάργηση των παρελάσεων των μαθητών, του υποχρεωτικού́ εκκλησιασμού́ και της υποχρεωτικής προσευχής, μείωση διδακτέας ύλης κατά 20-30%, περιγραφική αξιολόγηση των μαθητών αντί βαθμών και εξετάσεων, τετραετές Γυμνάσιο και διετές Λύκειο που θα οδηγεί σε ισχυρό απολυτήριο, και νέο εξεταστικό σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ με συντελεστή βαρύτητας.» 

Κατά την γνώμη μου η Ελλάδα δεν μπορεί να λέει ότι έχει παιδεία, ή σχολεία, όσο υπάρχει έστω και ένα φροντιστήριο.

Κατά την γνώμη μου η Ελλάδα δεν μπορεί να λέει ότι έχει παιδεία, ή σχολεία, όσο υπάρχει έστω και ένα φροντιστήριο σ’ αυτόν τον καταραμένο τόπο όπου η ψυχή των παιδιών δολοφονείται συστημικά κάνοντάς-τα κουρέλια μέχρι να φτάσουν στην γραμμή της ανεργίας –έχοντας διδάξει στα παιδιά ότι το μόνο που μπορούν να κάνουν για να έχουν προσωπικότητα είναι να ανήκουν στην νεολαία κάποιου κόμματος και να παραπονιούνται για όλα τα άλλα κόμματα...

Δεν είναι δυνατόν να παριστάνουμε ότι έχουμε παιδεία όταν τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν φροντιστήριο μετά το σχολείο για να μαθαίνουν εκείνα που δεν τους μαθαίνει το σχολείο –αλλά το κράτος τα απαιτεί από τα παιδιά σε διαγωνισμούς.

Δεν είναι δυνατόν να παριστάνουμε ότι έχουμε παιδεία όταν οι δάσκαλοι των σχολείων, στα οποία δεν μαθαίνουν οι μαθητές και αναγκάζονται να πάνε μετά στα φροντιστήρια, διδάσκουν οι ξεδιάντροποι στα σχολεία το πρωί και στα φροντιστήρια το βράδυ –ή βρίσκουν δουλειά, ή προτιμούν να κάνουν δουλειά μόνο στα φροντιστήρια.

Δεν είναι δυνατόν να παριστάνουμε ότι έχουμε παιδεία όταν απαιτούμε από τα παιδιά να περνάνε τα πρωινά στα ανίκανα σχολεία και τα βράδια στα φροντιστήρια. Τι χρόνο ανάπτυξης και αναψυχής θα βρούνε στο 24ωρο;

Δεν είναι δυνατόν να παριστάνουμε ότι έχουμε παιδεία όταν μια κοινωνία ολόκληρη το βρίσκει φυσικό να υπάρχουν φροντιστήρια αντί να απαιτούμε και να επιτυγχάνουμε να διδάσκεται και να μαθαίνεται η ύλη σωστά στα σχολεία των οποίων η δουλειά είναι, υποτίθεται, ακριβώς αυτή.

Δεν είναι δυνατόν να παριστάνουμε ότι είμαστε κοινωνία όταν δρομολογούμε όλα μας τα παιδιά να έχουν αποτύχει τουλάχιστον δυό φορές μέχρι τα 18 τους χρόνια: Μια φορά στο να μην μαθαίνουν στα σχολεία και να αναγκάζονται να πάνε φροντιστήριο, και μια δεύτερη φορά όταν το κράτος τους λέει τι θα σπουδάσουνε και που θα πάνε να το σπουδάσουν εφ’ όσον αποτυγχάνουν στις εξετάσεις να πάνε εκεί που θέλουν να σπουδάσουν εκείνο που θέλουν –και σπαταλάν 5-7 χρόνια απ’ την ζωή τους μέχρι να πάνε, αν μπορούνε, να σπουδάσουνε μετά, ξανά, στο εξωτερικό.

Πως θα ανθίσει ένα παιδί όταν πρέπει να πηγαίνει σε σχολείο και μετά σε φροντιστήριο όλη μέρα, πάντα με την δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι του ότι δεν θα μπορέσει να σπουδάσει εκείνο που θέλει; Πως να ανθίσει ένα παιδί όταν υπάρχουν μόνο 24 ώρες την ημέρα και η κοινωνία του απαιτεί πρόγραμμα που θα χρειαζόταν 36 ώρες την ημέρα;

Την βρήκαμε την λύση! Αντί 3 χρόνια Γυμνάσιο και 3 χρόνια Λύκειο, 4 Γυμνάσιο και 2 Λύκειο και τέρμα οι παρελάσεις και γιόκ εκκλησία. Έτσι θα μάθουν τα παιδιά. Έτσι θα διορθώσουμε την παιδεία. Εκεί ήταν το πρόβλημα, το βρήκαμε! Μα πείτε μου ρε γαμώτο, τι βλέπετε κάθε πρωί όταν κοιτάτε στον καθρέφτη, ιδίως αν είστε γονείς ή …«δάσκαλοι» (συγγνώμη …«καθηγητές»); τι δικαιολογίες σκαρφίζεστε για την ανεπάρκεια την δικιά σας και της κοινωνίας σας και του κράτους σας; Με τι δικαιολογίες, άραγε, δέχεστε την ύπαρξη των φροντιστηρίων; Με τι δικαιολογίες αρνείστε να παραδεχτείτε ότι στην κοινωνία σας, συστημικά, τα παιδιά όλα "αποτυχαίνουν" (και αισθάνονται οργισμένα-αποτυχυμένα-μόνα τους-αδικημένα --και τα θεωρούν αυτά τα συναισθήματα φισιολογικά εφ' όσον "έτσι είναι η ζωή") πριν καλά-καλά φτάσουν τα 18, και μετά ρωτάτε γιατί γενιά-μετά-από-γενιά δεν αλλάζει το κωλοχανείο-σκουπιδότοπος;

Υγ. Στα χρόνια μου δεν είχαμε 3 χρόνια Γυμνάσιο και 3 χρόνια Λύκειο, αλλά 6 χρόνια Γυμνάσιο. Αλλά, τα ίδια σκατά ήταν και τότε η κοινωνία σας και η παιδεία σας, πριν 46-40 χρόνια. Νομίζετε ότι έχει αλλάξει τίποτα, τρομάρα σας, για τα παιδιά, 50 χρόνια; Εγώ τουλάχιστον ξεκουμπίστηκα 3 βδομάδες αφού τέλειωσα το γυμνάσιο και έφτιαξα μια ζωή δική μου. Τα δύστυχα αυτά τα παιδιά που πρέπει να κουρελιάζουν την ψυχή τους και το πνεύμα τους επειδή και μόνο γεννήθηκαν στην κοινωνία με την ανύπαρκτη παιδεία και τα φροντιστήρια που χτίσατε, τι να πούνε…

Υγ2. Και, για να ‘χουμε καλό ρώτημα, όταν «μειωθεί η διδακτέα ύλη κατά 20-30%», θα μειωθούν αντίστοιχα και οι απαιτήσεις των εξετάσεων για την ανώτερη εκπαίδευση, ή μήπως γίνεται αυτό, μαλάκες, για να υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη ζήτηση στα φροντιστήρια, σιγά-σιγά εξαφανίζοντας τα σχολεία;